Mara VS Jimmy

Met grote passen liep een blondine door de Canyon. Ze kwam aan op een wat breder gedeelte. Er waren veel stenen en ongelijke gedeeltes. Een Pokémon die niet goed op zijn voeten stond, en niet behendig was, zou zeker niet goed zijn in het gevecht. Een vliegpokémon zou geen last hebben van alle hobbels. Charelle haalde diep adem. Ze kende die Mara en Jimmy niet echt, dus was benieuwd welke Pokémon ze zouden inzetten en hoe het gevecht zou verlopen. ''Hier vindt het gevecht tussen Mara en Jimmy plaats,'' sprak ze rustig. ''Degene die wint zal zijn of haar ei mogen houden, maar zal nog mee moeten doen in de contestronde.'' Charelle haalde diep adem. ''De regels zijn simpel; Beide trainers zetten één Pokémon in. Wanneer de Pokémon uitgeschakeld is, zal de ander winnen. Van Pokémon wisselen of wat dan ook is niet toegestaan. Als je Pokémon slaapt, telt dit als uitgeschakeld, als hij niet binnen een bepaalde tijd wakker wordt. Verder zal ik blijven kijken. Als het gevecht me te lang duurt, zal ik het beëindigen. De trainer die het het beste heeft gedaan, zal dan winnen. Ik neem aan dat er verder geen vragen zijn, dus jullie kunnen beginnen.''

Jimmy een van de 2 trainers die hier het gevecht hielden kwam rustig aanlopen.”Ik ben er!” Zei hij dom. Maar hij stond er allang. “Cyndaquil ik kies jou!” Zei hij rustig. Zigzagoon was ookal uit zijn pokeball.”Zigzagoon kijk goed.” En hij keek Zigzagoon aan. Deze keek goed naar het gevecht, Hij had Zigzagoon nog niet zo lang en dus nog niet veel getraind.”Cyndaquil wees klaar om tevechten als Mara haar pokémon heeft!” Cyndaquil knikte .Mara zo hete de trainer. Cyndaquil was ook niet erg sterk maar hij kon mara’s pokémon niet in schatten.

Zachtjes zuchtend liep Mara naar haar plek toe. Als ze dit gevecht zou winnen, was het vrijwel zeker dat ze haar ei mocht houden. Ze keek omhoog naar haar Butterfree, die zich zoals vaker weer eens op haar hoofd had genesteld. Ze wilde dat ei hebben. “Butterfree, wil jij?” vroeg ze. Als haar Butterfree niet wilde, kon ze altijd nog haar Shroomish gebruiken. “Free...” floot haar Butterfree zachtjes, en Mara's pokémon steeg op van haar hoofd. Op een paar meter voor Mara bleef ze op haar plek vliegen. Mara fronste lichtjes terwijl ze naar de pokémon keek die de andere trainer inzette. Een Cyndaquil, wat betekende dat ze in het nadeel was. Ook met Shroomish zou ze in het nadeel zijn geweest, dus veel zou het niet hebben uitgemaakt. Ze knikte naar Jimmy, als teken dat hij mocht beginnen. Vervolgens maakte ze kort oogcontact met haar pokémon, als teken dat deze elke beweging van Jimmy’s pokémon in de gaten moest houden. Butterfree was dan slecht tegen vuur aanvallen, maar ze had wel het hele luchtruim om aanvallen te kunnen ontwijken. Directe aanvallen zouden moeilijk gaan, snapte Mara. Dan maar aanvallen van een afstand. Dat zou beter werken in dit geval. Haar hand trok zich samen tot een vuist, en in haar ogen was strijdlust af te lezen. Ze wilde dit gevecht winnen. Ze haalde diep adem, wachtend op de eerste aanval van Jimmy's Cyndaquil.

Jimmy zag dat Mara een butterfree in zette. Deze was zeker al goed getraind.”Wij mogen dus beginnen. Dus Cyndaquil doe je Sintel!” Riep Jimmy. De Cyndaquil vuurde kleine vuur balletjes af die niet erg ver zouden komen. Maar nog net ver genoeg om Butterfree tekunnen raken. Als deze daar bleef.” Doe nu je Tackel!” Riep Jimmy. Cyndaquil sprong omhoog en ging naar Butterfree toe.

-sorry flut post -

"Cyndaquil doe je Sintel!" beval Jimmy zijn pokémon. Mara kneep haar ogen samen tot spleetjes, maar de aanval kwam niet ver genoeg om haar Butterfree te raken. Een bijna onzichtbare glimlach verscheen op haar gezicht. "Doe nu je Tackle! " riep Jimmy. Mara knikte naar haar Butterfree. Die aanval zouden ze afweren. “Sleep Powder, gevolgd door Gust!” riep Mara. Een zilverkleurig poeder verspreidde zich langzaam vanuit de vleugels van Mara’s Butterfree. Vervolgens begon haar Butterfree steeds harder met haar vleugels te klapperen, waardoor het Sleep Powder als een zandstorm op Cyndaquil afvloog. Butterfree maakte tegelijk weer hoogte door de Gust, waardoor ze uit bereik kwam van een normale Tackle aanval. “Doorgaan tot hij in slaap valt, Butterfree!” riep Mara. Ze wilde zijn Cyndaquil niet teveel schade geven, dus zou het makkelijker zijn om hem in slaap te brengen. Vervolgens zou hij klem zitten, en kon ze hem aanvallen totdat hij wakker werd, of dat zijn trainer het opgaf. Ze gokte op het eerste, aangezien Jimmy eruit zag alsof hij de wedstrijd net zo graag wilde winnen als haar.

-Flutpost-