Woestijn tocht

Zand striemde over het gezicht van Tim. Het zicht was slecht. Overal woeide zand en Tim kneep zijn ogen tot spleetjes. Tim haalde zijn tas van zijn rug en probeerde een kaartte pakken. Een ruk wind van de zandstorm woei de kaart handen. Tim probeerde rond te kijken en greep naar een steen. Hijzwaaide zijn arm naar achteren en wiep de steen naar de kaart die zo op de grond bleef liggen. Tim zocht wat dekking achter wat rotsen en probeerde vermoeid en bezweet de tent recht te zetten. Hij stak de stokken er in tot er een redelijke tent stond. Tim duwde met zijn handen op de bodem om de tent niet weg te laten vliegen en in de diepe zandstrom aan stukken gescheurd te laten worden. Tim greep naarde kaarten gooide die de tent in. Hetzelfde deed hij met zijn tas. Daarna pakte hij drie stenen uit de hoop stenen die de zandstorm tegenhield en stopte de in de hoeken van zij tent. Hij liep gebukt weerterug om de vierde te pakken. Hij rukte hem los. Maar dan stortte de hele berg stenen in en een zand vlaag blies Tim bijna weg. Hij ging teru naar zijn tentje en legde de laatste steen in de laatste hoek. Snel ritste hij de tent dicht en liet zich vallen. Hij pakte een pokébal en een rode straal maakte een Turtwig op de grond die met zijn bek de kaart naar zich toe sleepte. Turtwig wees met zijn pootje naar de Endless desert. Toen pas zag Turtwidat het zand zich begon op de hopen tegen de tent. Turtwig slikte. Straks werden ze nog levend begraven.

'Toge.. Togepi!' Een jongen, hield een Togepi omhoog. In zijn hand had een poffin. Deze voerde hij aan de Togepi. 'To..' riep de Togepi blij. Kyle knikte rustig. Het was moeilijk om voor Smile te zorgen. Ze was dan ook zo jong. 'Toge.. Togepi!' Kyle en ook de Togepi hadden het warm. Het zou een heel tijdje duren voordat de Togepi oud genoeg was om voor zichzelf te zorgen. Een tijdje om de Togepi te leren vechten voor Contest. ''Wat kan je al?'' sprak Kyle rustig. Hij zette de Togepi op de grond. 'Toge.. Toge..' De Togepi bewoog zijn armpjes heen en weer. Er verscheen een roze. gloed om de pootjes van de Togepi. 'Toge.. Prii!'' Er gebeurde niks. Kyle wreef even over zijn kin. Waarom gebeurde er niks? ''Misschien..'' Kyle keek naar Bubble. Deze stond er de hele tijd bij. ''Bubble, gebruik je bubbel, heel rustig!'' sprak Kyle rustig. Bubble deed wat hem gevraagd werd. Er verscheen een bubbel aanval. 2 bubbeltjes vlogen maar naar de Togepi. De Togepi gebruikte weer de aanval van hiervoor. Nu gebeurde er wel wat. Dezelfde aanval, bubbel. Schoot naar de Squirtle toe. De bubbels braken beide. Glitterjes vlogen naar Squirtle. ''Kewl, is dat Copycat?'' sprak Kyle blij. Hij had Copycat het vorige gevecht gezien, tegen Ayla. ''Dat kan niet, is het dan Mirror Move? Ja! Dat moet het zijn!'' Kyle keek blij. Dat was een geweldige aanvallen als je het over Contest had. Toch? ''Keer terug, je mag uitrusten,'' sprak Kyle blij. er verscheen een rode straal. Deze slokte de Togepi op. ''Oke, nu hoeven we alleen maar de weg naar de Contset te vinden,'' sprak Kyle rustig. Ze liepen door, door het zand. Als ze te droog waren. Deed Bubble soms een Bubbel aanval. Zodat ze weer werden verfrist. Maar daarna gingen ze weer door. Uiteindelijk zagen ze een jongen. Niet ver van hen vandaan. Ze besloten te wachten. Kijken of de Jongen naar hen toe kwam.

(Er is een hevige zand storm en ik zit in een tent... Lezen misschien?)

Turtwig trilde van de zenuwen en door wat kiertjes kwam wat zand naar binnen. Zand hoopte zich langzaam op aan de rand van de tent. Turtiwg keek zoekend rond en zag wat zand dat door een kiertje naar binnen waaide. Tim zocht naarde kaart en stopte hem in zijn tas. Hij ritste de tas dicht zodat er geen zand in zou komen. Hij trok aan de rits en probeerde de tent te openen. Hij hoorde wat geknerp maar verder gebeurde er niks. Tim zuchtte geirriteerd en keek naar Turtwig die zijn schouders ophaalden en de plant op zijn kop naar voren stak. Een helder groene gloed vulde de tent en was vast zichtbaar voor anderen. Een dun blad raakte de rits die uit elkaar barste. De flappen waaide open een golf zand stroomde de tent binnen. Maar niet alleen. Samen met wat kleine steentjes. En, een kleine witte pokémon met te kleine vleugeltjes op zijnrug en redelijk klauwen. Hij stroomde naar binnen botste tegen Tim op. Het kleine beestje schrok en zette zijn twee klauwen in het zand. Hij bego zijn armen over elkaar heen de draaien een golf zand schoot in het gezicht van Tim. "Turtwig!" zei zijn Turtwig en gebaarde de pokémon dat hij moest ophouden. Hij pakte zijn pokédex en er verscheen een plaatje waar bij de naam: Nincada stond. Het vierkante rode machine meldde het volgende. "Nincada is een Training Pokémon. Nincada leeft het liefst diep in de aarde. Met zijn scherpe klauwen haalt hij voedingsstoffen en vocht uit de wortels van bomen." Tim keek dom: "Bomen? In de woestijn? Dan is dit jochie zeker verdwaald." De Nincada knikte een beetje zielig. Tot Tim wat hoorde.

Kyle keek raar om zich heen. De wind begon opeens harder te waaien. De jongen leek weg te gaan. Uit het gebied. Fijn, als hij niet met Kyle zou praten. Dan Zou Kyle ook niet met hem praten. Het duurde niet lang voordat de wind nog harden begon te waaien. Het ging door met waaien, en uiteindelijk werd het een zandstorm. Zelfs met wat water kon je hier niks aan doen. Kyle zette zijn handen voor zijn gezicht, dit was zodat het zand niet in zijn gezicht kwam. ''Hmm..'' Kyle pakte een pokebal tevoorschijn. ''Bane! Psychisch!'' hij gooide de Pokéball in de lucht. Hier kwam een kleine Spoink uit. ''Psychic!'' Psychihc om hen heen zorgde ervoor dat het zand een beetje weg bleef. Maar het durde niet lang voordat de znad er door heen breek. Het zand kwam weer richting Spoink, Bubble en Kyle. Maar opeens stopte het. Een grote Grumpig kwam tevoorschijn. Deze had Sunny Day gedaan zodat het voor enkele seconde of minuten niet zo erg zou waaien. ''Grum.. Grumpig!'' riep de Pokemon luid. Kyle keek raar op. Was die Grumpig hen gevolgd sinds hij Bane had gevangen? ''Spoi!!'' riep de Spoink blij. Hij stuiterde naar de Grumpig en sprong in zijn armen. Kyle keek sip naar de Spoink. Hij leek zo blij te zijn bij het zien van zijn moeder. Misschien, moest hij hem laten bij zijn moeder? ''Spoink?'' Kyle keek rustig naar Spoink. ''Misschien is het beter als je mee gaat, met je moeder.'' Sprak Kyle daarna. ''Spoi?'' De Spoink keek even sip. Hij had het heel leuk gevonden, maar hij miste zijn moeder ook. ''Spoi..'' De Spoink knikte. ''Doei!"' Samen met de Grumpig liep spoink weg. ''Wauw,'' sprak Kyle rustig. Kyle keek droevig naar de grond. Hij had niet gedacht dat het zo zou gaan.. ''Laten we gaan,'' sprak Kyle rustig. Bubble knikte. Snel rende ze naar een grot. De Zand kon hier wel in komen. Maar het was moeilijk. ''Laten we hier gaan wachten, en trainen, tot de zandstorm over is,'' sprak Kyle rustig. Kyle haalde weer een Pokebal erbij. De Togepi kwam er weer uit. Nu Spoink er niet meer was. Moest Togepi meedoen aan de contest. En misschien zouden ze dat niet halen. ''Hier,'' sprak Kyle rustig. Hij gaf de Togepi een Sooth Bell, daarna gaf hij de poffin een Poffin. Hij zou de Togepi alle liefde geven. Zodat hij snel opgroeide. De Sooth Bell begon te rinkelen, dit klonk heel erg leuk. De kleine Togepi keek blij om zich heen. ''Gaan we oefenen?'' sprak kyle rustig. ''Toge... Priii...'' De Togepi keek blij naar Kyle. ''Kijk, gebruik je Mirror Move op die baby Diglet!'' De Diglett had niks gedaan. Dus het werkte niet. Smile begon zijn poten heen en weer te bewegen. Er verscheen opeens een Hydro Cannon, deze vloog naar Diglett doe. De Diglett was gelijk uitgeschakeld. ''Smile, was dat een Metronome?'' De Togepi bleef blij heen en weer kijken. Terwijl hij blij zijn handje in de lucht stak vuurde hij nog een Metronome af. Dit keer as het een roede die een andere Diglet uitschakelde. Ook Bubble keek blij naar een Diglet. Hij gebruikte een Water Puls. De Diglet leek meer ervaring te hebben en vloog simpel naar achteren. ''Nu, weer water Puls!'' De Water Puls zorgde ervoor dat de Diglet werd uitgeschakeld. ''Dit is makkelijk,'' sprak Kyle rustig..

Weer ringelde Smile met de belletje. De Smooth Bell was goed voor ontspanning. Kyle haalde nog een poffin erbij. Bubble keek even jaloers naar Kyle. Waarom kreeg Smile alle aandacht? ''Squir.. Squirtle!'' riep de Squirtle luid. ''O, sorry,'' sprak Kyle rustig. Kyle pakte een Poffin erbij, deze zette hij bij de Squirtle. ''Squir..'' zei de Squirtle weer blij. Hij pakte de Poffin op. Rustig begon hij op de poffin te kauwen. Enkele seconde later was het op. ''We gaan door met trainen, Smile!'' Smile keek even blij naar Kyle. Er verscheen een grote glimlach op het gezicht van Smile. ''Probeer maar een Metronnome,'' sprak Kyle weer rustig. De Togepi bewoog zijn pootjes heen en weer. Er erscheen een Charge. Jammer genoeg deed het niet veel. ''Ehh, doe maar opnieuw,'' sprak Kyle weer rustig. Weer knikte de Togepi. Smile begon met zijn handjes heen en weer te bewegen. Dit keer verscheen er een Water Puls. De Water Puls schoot via de grond naar een Cubone toe. De Cubone werd geraakt. Hij strompelde naar achteren. Cubone kwam naar Smile rennen. Met een Bone Rush. ''Gebruik je Mirror Move!'' Smile gebruikte ook een Bone Rush. Hij sloeg tegen de Bone Rush aan. Bieide aanvallen verdwenen. ''Nu, wer Metronome!'' sprak Kyle weer luid. Een Vlammenwerper vloog naar de Cubone toe. Een Vuur aanval deed niet veel bij een ground type daarvoor. Maar met behulp van de Water Puls van ervoor. Was de Cubone verslagen.

''Eh, verdorie,'' Mompelde Utau stijfjes toen ze bijna met Ponyta bedolven zat onder het zand. ''Ik haat zandstormen, kan het nooit eens een keer normaal zijn,'' Utau spuugde het zand uit haar mond en had een aanstellerige blik in haar ogen. Ze keek om naar Ponyta en zuchtte, ''Niet dat we er echt veel aan kunnen doen, maarja,'' Ponyta zei niks, hij gaf alleen een klein knikje. Utau en het paardachtige schepsel liepen verder door de woestijn. De zandstorm was woest en je kon er amper wat aan doen. Utau kon geen hand voor ogen zien en struikelde in het zand. Ponyta stond net optijd stil omdat hij Utau ''Au..'' hoorde zeggen. Utau probeerde op te staan, maar de zandstorm was gewoon te sterk en nam haar weer dicht naar de grond/zand toe. Utau raakte geïrriteerd, stond met alle macht op en liep weer verder, waardoor Ponyta haar weer achtervolgde, 'Wat een troep, hoe waren we hier ook alweer in verzijlt geraakt?' Dacht Utau. Natuurlijk, nogsteeds waren ze opzoek naar Alp Town, maar het scheen dat ze te ver waren, 'Waarom is het zo moeilijk om de kaart van deze Regio te lezen' Mompelde ze in haar gedachten, ''Zelfs als hij op mijn PokéGear staat!!'' Riep Utau hardop waardoor ze zand in haar mond kreeg die ze meteen weer uitspuwde. Na een aantal stappen voelde Utau dat de heftige zandstorm al wat minder werd, 'Misschien als ik door blijf lopen houdt de zandstorm op..' Dacht Utau grijnzend, nog een aantal stappen en Utau kon gemakkelijk weer wat zien. Er was nog wel wat van de zandstorm te bekennen maar zover als Utau het wist, was alles prima in orde. Utau keek weer om naar Ponyta en glimlachtte, ''En nu gaan we maar eens trainen,'' Zei Utau.

''Ok, Sentret, kom maar tevoorschijn!'' Utau drukte op het knopje van de Pokébal en glimlachtte toen het kleine, bruine beestje tevoorschijn kwam. ''Ok, nu wil ik beginnen met het trainen van een aantal aanvallen!'' Ze keek naar Sentret en dacht diep na toen ze had besloten gewoon haar Pokémon te laten zien wat ze allemaal al konden. ''Sentret laat maar eens wat zien,'' Zei Utau toen ze haar Pokédex tevoorschijn nam, ze scande de aanvallen van Sentret, er waren basisaanvallen bij zoals de Krab aanval, Snelle Aanval en Verdedigings Rol, Fury Slag en iets wat Utau helemaal van het haakje had; Focus Slag. Dat waren ze zo'n beetje wel. Utau stopte de Pokédex weg, ''Sentret, laten we je Focus Slag eens proberen!'' Sprak Utau terwijl ze naar een steen wees. ''Sen, Sentret!'' Zei de Sentret, zijn linker voorpoot begon wit te gloeien en Sentret sloeg naar de steen toe die uitelkaar barste. Utau kon niet geloven waarom Sentret de Focus Slag niet tijdens het gevecht tegen Ponyta had gebruikt, het was gewoon, raar, maarja, ze wist dat dit nog maar het begin was. ''Dit word een lange training..'' Zuchtte Utau.

Tim hoorde een straal water op het zand inslaan. Uit angst sprong de Nincada op Tims hoofd en greep zich vast aan zijn haar. Nincada trilde van de angst. Tim probeerde de Nincada van zijn hoofd af te halen maar Nincada sloot zijn klauwen en er was geen beweging meer in de witte insect pokémon te krijgen. Tim zuchtte en state de tent uit. De zandstorm was al voor een gedeelte gaan liggen en de zon brandde op de huid van Tim. Hij ging zijn tent weer in waar het ook heter begon te worden. Hij ritste zijn tas open en graaide met zijn rechter arm naar een flesje. Hij haalde het eruit en deed de dop van het flesje waar: zonnebrand creme opstond open. Hij smeerde zich in en liep weer naar buiten. hij gooide het flesje naar binen en ritste de tent weer dicht. In de verte zag hij een jongen. Zijn togepi vuurde nu een helder blauwe bal af richting een Cubone. Tim dacht na. 'Trainen hè geen slecht idee' Turtwig stapte door het fijne warme zand naar voren en riep: "Turrrrr!" Hij veegde zijn oot over de grond en een klein wolkje zand verscheen en verdween. Een Sandshrew keek op en knikte. Turtwig schudde zich uit en ging in aanvalls positie staan. Tim knikte. Het gevecht zou beginnen

De sandshrew keek de Turtwig aan. Liet zich op zijn voorpoten vallen en opende zijn bek. Diep paarse gif pijlen raasde door de lucht. Turtwig schrok. Die paarse gifpijltjes duidde op en een Poison sting wat Turtwig zeker een Super effectieve klap zou geven. Tim beet op zijn lip tot plots iets tot hem door drong. "Turtwig Mes blad nu!" Turtwig stak de tak met de twee blaadtjes naar voren en er kwam weer een groende gloed. Een paar bladeren raasde door lucht. Ze doorkliefde de paarse stekels en raasde door. De Sandshrew boog een beetje naar lings. Plots gloeide zijn klauwen groen en een paar flinke halen vernietigde alle blaadjes. Sandshrew sprong op en rende naar de Turtwig. Een flinke haal mepte Turtwig tegen de grond en vervolgens kreunde Turtwig. Snel deed de Sandshrew zijn bek open en gif pijltjes raasde weer naar Turtwig. "Nee! Turtwig!" Plots stond Nincada voor Turtwig en zette zijn twee klauwen in het zand terwijl de pijltjes steeds dichterbij kwamen. Plots begon Sandshrew zijn klauwen om elkaar heen te draaien en een golf zand kwam in het gezicht van Sandshrew. Sandshrew schudde zijn kop en keek rond. Er waren alleen nog vier poot afdrukken. Plots mepte Nincada op de kop van Sandshrew die uitgeschekeld op de grond viel. Tim knuffelde de Nincada en liep snel naar zijn Turtwig. Hij keek rond. Zou er iemand zijn met een medicijn?

Utau keek rond in het zand, opeens zag ze een Trapinch uit het zand tevoorschijn komen. Een kleine glimlach vloepte over Utau's gezicht heen. ''Nu kan het pas echt leuk worden,'' Zei Utau kalmpjes tegen zichzelf. Meteen keek ze terug naar Sentret die ook haar ogen op de Trapinch had gewerpt en klaar was voor een goed gevecht. Utau keek eerst nog naar Ponyta die zich neer had gelegt in het zand om het gevecht te kunnen bekijken. Ze knikte en ging samen met Sentret tegenover de Trapinch staan. ''Pinch, pinch!'' Hoorde Utau de Trapinch zeggen, ''Sen, Sentret!'' Sentret begon zichzelf te balanceren op haar staart en grijnsde. Ze waren er beiden klaar voor. Ponyta bleek alleen dommetjes naar de Trapinch te kijken en gaapte, er was niks saaier dan een staarwedstrijd, tot nu toe. Trapinch besloot om de eerste aanval te doen, met zijn kleine pootjes rende hij naar de Sentret voor zijn Bijt aanval. ''Laten we ontwijken en terugslaan met Snelle Aanval!'' Zei Utau meteen toen ze Trapinch's scherpe tanden zag. Sentret knikte en sprong aan de kant, meteen kreeg Sentret een witte streep achter zich aan, de Snelle Aanval kwam al onverwachts aan voor de Trapinch die nu op zijn rug in het zand lag. Het duurde eventjes voor de Trapinch om op te staan. ''Goed, nu je Krab aanval,'' Zei Utau. Sentret rende naar de Trapinch, grijnsde en begon naar hem te krabben, maar de Trapinch begon de rechter voorpoot van Sentret te bijten met zijn Bijt aanval, wat best onverwachts was. Eerst schrok utau ervan, maar had toen een idee. ''Gebruik Focus Slag!'' Sentret knikte, met zijn andere voorpoot sloeg Sentret de Trapinch op zijn kaak, waardoor het schepsel haar los liet. ''Laten we het afmaken met Snelle Aanval!'' Zei Utau. Sentret rende naar de Trapinch toe terwijl een witte streep haar volgde, de aanval was zo goed als raak. Na deze klap viel Trapinch bewusteloos in het zand. Utau had de nijging om voor Sentret te klappen, maar hielt zich dankbaar in, ''Goed gedaan, Sentret,'' Zei ze. ''Sen, Sentret!'' Zei de Sentret vrolijk terwijl ze in Utau's armen sprong. Utau zag de vrolijke glimlach al snel aankomen en gaf een glimlach terug naar Sentret. Ponyta knikte alleen maar om te laten zien dat Sentret het goed had gedaan.

Rustig keek Kyle naar de Togepi die nog steeds voor hem stond. Hij leerde snel, dat was goed te zien. Het was ook te zien dat de Togepi heel erg veel moed had. ''Laten we door gaan,'' sprak Kyle daarna. Hij keek naar zijn Squirtle. Het was Squirtle zijn beurt. ''Gebruik je Water Puls!"' Kyle wees naar een Geodude. De Geodude pakte een paar stenen op, hij gooide het op de Water Puls. Deze brak. ''Ahh, slim'' Bubble bleef rustig kijken naar de Geodude. Weer gooide de Geodude een paar rotsen. ''Spring weg! Doe daarna je Water Puls!'' sprak Kyle luid. De Bubble sprong snel weg.Hij ontweek de rotsen een voor een. Daarna deed hij zijn 2 poten bij elkaar. Er verscheen een mooi, blauw kleurige Water Puls. Deze vloog heel snel naar de Geodude. Geodude werd geraakt en vloog naar achteren. ''Nu! Opnieuw!'' Bubble gebruikte weer de aanval. Geodude werd voor een tweede keer geraakt. Maar hij gad niet op. Hij gooide weer rotsen naar Bubble. Dit keer werd Bubble wel garaakt. Hij vloog wat naar achteren maar stond weer op. ''Nu! Bubble!'' De Squirtle opende zijn bek, daarna schoten er bubbeltjes naar de Geodude toe. Deze raakte de Geodude hard. Hij viel uitgeschakeld neer. ''Wauw Bubble!'' sprak Kyle blij. ''Je Bubble lijkt steeds sterker te worden,'' sprak Kyle daarna.

''Oke, Smile.'' Hij bekeek de Togepi rustig. Deze was weer verder gegaan met het rinkelen van de Smooth Bell. Hij vond het geluid heel leuk. ''Ahh,'' sprak Kyle rustig. Het was heel schattig hoe de Togepi speelde. ''Doe maar eens een Metronome,'' sprak Kyle maar. De Togepi stond weer op. Hij ademde diep in en begon weer met zijn pootjes heen en weer te bewegen. Er verscheen een gloed om de poten van de Togepi. Daarna verscheen er een Donder uit de lucht. Een andere Geodude werd hard geraakt. Maar zo veel deed het niet. Eigenlijk deed het helemaal niks door de type van de aanval. ''Snel! opnieuw!'' Smile begon weer met zijn poten heen en weer te bewegen. En nu verscheen er een andere aanval dan eerst. Het was een bubble. Bubbeltjes raakte de Geodude. Maar deze bleef overeind. ''Nu! Opnieuw!'' De Togepi begon voor de derde keer zijn pootjes te bewegen. Dit keer was het een Hydro Pomp aanval. De Water schoot op een grote snelheid naar de Geodude toe. Deze werd geraakt, en vloog uitgeschakeld naar achteren. ''Wauw,'' sprak Kyle blij. Net als Mirror Move was Metronome een leuke en handige aanval.

Utau keek naar de Sentret in haar armen en glimlachtte, ze zette haar weer op de grond en keek weer om zich heen. Ze wachtte tot er weer een uitdager tevoorschijn kwam uit het zand. Dit keer was het een Geodude, nee, twee Geodude! Utau keek meteen naar Ponyta die opstond en naast Sentret kwam staan. Het zou dus een dubbel gevecht worden, op deze manier konden ze ook trainen. In Pokémon Gevechten zou je soms ook met twee Pokémon moeten vechten maar dat kon het allemaal juist leuker maken. Ponyta begon met haar voorpoot in het zand te grazen en keek uitdagend naar de twee Geodudes. Sentret begon zich gewoon weer te balanceren op zijn staart en wachtte op een bevel. ''Goed jullie twee,'' Zei Utau grijnzend. Geodude kwam op Ponyta af met een Tackle aanval. ''Doe je Stamp aanval, Ponyta!'' Toen keek Utau naar de andere Geodude die Steen Polish deed en toen vervolgde met een Tackle op Sentret. Geodude was door de Steen Polish wat sneller geworden en kon een Pokémon dus sneller raken. Sentret werd geraakt en vloog in het zand. Ponyta had aan de andere kant al schade toegebracht aan de Geodude met zijn Stamp aanval. De Geodude probeerde nog een keer de Ponyta te tacklen, maar mist toen Ponyta opzij sprong. Sentret stond op en maakte zich weer klaar voor de aanval. ''Sentret, doe je Snelle Aanval!'' Sprak Utau naar de Sentret. Sentret viel de Geodude aan waartegen Ponyta vocht en schoof hem naar achteren met haar Snelle Aanval. Het gaf maar een beetje schade. ''Sentret, afmaken met Focus Slag!'' Zei Utau. Sentret knikte, haar linker voorpoot gloeide wit en Sentret sloeg de Geodude op zijn voorhoofd, Geodude vloog in het zand en lag daar helemaal bewusteloos. Nu was er nog maar één Geodude over. Ponyta vond dat het nu zijn beurt was. ''Ponyta, gebruik je Sintel aanval!'' Ponyta opende zijn mond en schoot de Vuurkogels naar de overgebleven Geodude. De Geodude ontweek en probeerde Sentret te tacklen. Sentret werd geraakt en vloog opnieuw in het zand. ''Ponyta, bescherm Sentret, doe Stamp,'' Voordat Geodude opnieuw de Sentret aan kon vallen, werd Geodude geraakt en tegen gehouden door de Stamp aanval van Ponyta. ''En nu, maak het af met Sintel,'' Ponyta knikte en schoot de Vuurkogels naar de Geodude toe. De steenachtige Pokémon werd geraakt en viel bewusteloos in het zand.

Tim had inmiddels een potion gepakt en Turtwig was helemaal genezen. Turtwig sprong vrolijk in het rond en bedankte de Nincada die een beetje verlegen een paar stapjes achteruit zette. Tim slikte, hij haalde een kleine lege pokébal van zijn riem en klikte hem groot. Hij drukte hem in het zand voor de neus van Nincada. Die tikte de pokébal aan de bovenkant en schudde toen zijn hoofd. Turtwig zuchtte teleurgesteld. Plots sprong Nincada achteruit in een gevecht houding en Tim knikte. Oké als je een gevecht wilt zul je een gevecht krijgen. Turtwig rende een stukje naar achter een maakte een bocht.

(Vanaf hier ga ik Nincada vangen)

"Nu Turtwig tackle!" Turtwig schoof met zijn poot naar achteren en stormde op de Nincada af. "Mesblad!" zei Tim daarna. Turtwig sprong en het blad op Turtwig’s hoofd kleurde helder groen en een dun scherp blad raasde door wind. Twee bladeren raasde precies over de grond langs de Nincada. Een grote stofwolk vloog op en Nincada keek angstig rond. Snel voegde hij zijn klauwtjes bij elkaar en olijfgroene pijltjes schoten alle kanten op door de rook. Tim zag dat Turtwig nu achter Nincada stond. Tim hijgde. Het was bloed heet en het zweet druppelde langs zijn gezicht. Maar hij moest verder. “Tackle!” Turtwig sprong en begon te rennen. Het dunne takje met de twee bladeren naar voren gericht. Plots schrok Nincada op Hij draaide zich om en vuurde zijn laatste pijltje af. Het raasde door de lucht. Turtwig’s takje en de punt raakte elkaar. De punt spleet en er kwam een explosie. Turtwig vloog door de lucht en belandde op Nincada. Die kreunde snel sprong Turtwig weg en draaide zich om. Weer gloeide het blad op Turtwig’s hoofd groen weer schoot een blad door de lucht. Nincada die et was opgestaan werd op zijn achterste geraakt en kukelde weer voorover. In een beweging draaide Nincada zich om en sloeg met zijn klauwen in het zand. Vervolgens drukte hij zijn klauwen in het zand en begon ze om elkaar te draaien zodat er veel zand naar voren vloog. Nincada gebruikte zijn andere pootjes om te rennen en zo kwam een golf van Zand op Turtwig af. Het gevecht was in volle glorie.

''Dat gaat wel goed,'' sprak Kyle rustig. Hij bukte en pakte de Togepi op. Ze hadden een manier nodig om hier weg te komen. Kyle begon zelf namelijk ook al honger te krijgen. En daarbij, ze mochten niet te laten komen voor de aanstaande Contest. Op je eerste Contest te laat komen. Dat zou triest zijn. Kyle ging zitten. Eerst dacht hij at het een normale Contest was. En nu bleek het een Dubble Contest te zijn. Dat was heel jammer. Want hij had nu maar 2 pokemon die mee konden doen. Hij had ook nog Smile. Maar deze kwam ervaring te kort. Sterke aanvallen had hij wel, maar daar bleef het bij. ''We moeten gaan,'' mompelde Kyle. Hij deed Bubble in de Bal. Togepi bleef er uit zodat Kyle een band met hem kon scheppen. Met de Togepi in zijn handen liep hij de grot uit. Hij blijf 1 richting oprennen, zijn ogen bleven gesloten zodat er niks in kwam. Ook die van de Togepi waren gesloten. ''Toge..'' hoorde je opeens. kyle opende als eerst maar een oog. Snel daarna de andere. Ze waren uit de zandstorm. Kyle keek blij om zich heen. Nu moest hij alleen maar naar de dichtstbijzijnde pokécenter. Hij liep richting naar een richting toe, hopend dat hij daar een Pokécenter kon vinden om zijn pokemon te genezen en misschien zelfs te overnachten.

[Uit de topic.]

Utau keek naar haar Pokémon en knikte vrolijk. Het werd al laat, wist Utau, haar Pokémon waren waarschijnelijk ook al een beetje moe aan het worden. De zandstorm was tijdelijk opgehouden wat het nog beter maakte. Utau pakte de Pokébal van haar Sentret, ''Kom terug,'' En de rode straal zoog Sentret op. Ze besloot ook maar om Ponyta in zijn Pokébal te doen, al hij dat wilde teminste, normaal als Ponyta te uitgeput was werd hij in zijn Pokébal gedaan. ''Kom Ponyta,'' Zei Utau. Ponyta keek om naar de Pokébal en knikte langzaam, ook de rode straal van deze Pokémon zoog de Ponyta op. 'Laten we gaan zoeken naar een Pokémon Center, of een ander gebied, ik wil hier niet de hele nacht rondhangen in al dat zand,' Dacht Utau en ze liep, zoals verwacht, door.

(Ik ben uit het topic)

(Come back )

"Turtwig Terugtrekking en draai!" Turtwig nam een hap lucht en bolde zich. Hij begonte tollenen hetzand werd afgeweerd en teruggeschoten. Nincada kreeg het fijne zand tegen zich aan en deed geirriteerd een paar stappen achteruit. Hij wachtte tot al het zand weg was. hield zijn klauwen als een kruis voor zich. Nincada hijgde en hij had al wat schade opgelopen. Het zand had flink gestriemd maar Nincada probeerde er niet op te letten. "Nin.. Ca.. Da!!" Nincada rende naar voren en sloeg zijn armen naar achteren en een geweldide zou volgen. "Turtwig!" Tim had weiig tijd om iets te zeggen. Turtwig's blad gloeide wit en een grote explosie volgde. Een grijzige stofwolk bedekte het speelveld. Tim zag kleine blader snipperstje naar beneden dwarrelen. "Turtwig? Ben je daar?" Plots schoot er een kleine witte gedaante boven de stofwolk uit en een kleine groen bal werd tussen zijn pootjes gevormd. Een zee van naaldjes raasden de stofwolk in. Plots sprong er nog iets uit de stofwolk. Turtwig sprong in de lucht naast de zee van naaldjes. De Nincada keek op en viel weer aar beneden. Hij boog zijn zee van naaldjes de lucht in richting Turtwig. Die voelde plots een naaldje in het blad op zijn hoofd boren. Turtwig stak zijn kop naar voren en dook were naar beneden. Nincada maakte een gromachtig geluids en probeerde Turtwig te raken. Zodra Turtwig's pootjes de grond raakte zette hij het op een rennen. De Naaldjes zaten hem op de hielen. Plots zag Tim hoe een naaldje op een steen terug ketste. Hij zag in de verte een grote steen. "Duiken achter die steen!" Turtwig rende en sprong op. Nincada was ook al aan het rennnen terwijl hij de naaldjes bleef afvuren. Maar toen ze de steen raakten kaatste ze allemaal terug. Nincada probeerde ze afteweren maar werd toch een paar keer geraakt. Nincada hijgde. De aaval had heel lang geduurt en Nincada was er van uitgeput. De naaldjes hadden hem nog weer verzwakt. "Mesblad!" Tutwig sprong op de steen en vuurde de drie laatse Mes bladen af die hij kon voor Turtwig hijgend op de steen neer plofte. Nincada zag ze aankomen maar zijn vermoeide spieren konden hem niet meer weg halen. Alle drie de bladen schoten raak. Nincada zakte door zijn pootjes en wat opgewaait zand vloog over hem heen. Tim knikte en pakte een pokebal van zijn riem. "Oké daar gaat ie... Pokébal nu!" Hij gooide de pokebal naar de Nincada die werd opgezogen. Maar zou de insect pokémon blijven zitten of zou Tims eerste keer om een pokémon te vangen mislukken?

De pokeball bewoog een aantal keer heen en weer en uiteindelijk klikte deze weer open. Hijgend kwam Nincada weer tevoorschijn, vastberaden niet zomaar op te geven. De Pokémon was erg verzwakt, maar had nog steeds wilskracht in zijn lichaampje.

Tim keek op toen hij de Nincada weer voor zich zag met zijn klauwen klaar om een ram te verkopen. Turtwig die op een hete steen lag uit te hijgen. Hij keek op en zag de Nincada daar weer staan en sloeg bewegingen in het zand. Turtwig liet zichvan de steen af glijden en stond wat wankel weer tegenover de Nincada. Hij gromde en Nincada maakte een olijfgroene bal tussen zijn pootjes. een wat grotere maar eenzame pijl schoot naar voren. Nincada gooide zijn rechterklauw naar achteren en verkocht de pijl een klap. De pijl schoot naar voren en raasede naar de Turtwig. Tim zweette van de hitte enstak zijn arm naar voren. "Turtwig probeer een mesblad alsjeblieft." Turtwig knikte en kreunde een beetje. Hij hief zijn kop naar voren en het blad op zijn kop gloeide groen. Een scherp blad schoot rirchting de pijl. Turtwig klemde zijn tanden op elkaar en keek op. Hij zag de pijl het blad versplinteren! "Weg duiken Turtwig!" Turtwig sprong en draaide zich om en keek de pijl na. Plots hoorde Turtwig een geluid en keek achterom. Een zelfde grote pijl werd weggeslagen met een klap. Turtwig schrok. "Turtwig kijk ui.." Maar het was al te laat. De pijl raakte Turtwig 'achterste' en hij vloog tegen een steen op. Turtwig bleef dood stil liggen. Nincada hijgde en knikte voor zichzelf. Nincada wilde wel bij hem blijven. Maar nu zou hem hem toch verlsaan. Ach ja er zat niks anders op vond Nincada Dit gevecht zou spoedig eindigen. Nincada's klauw gloeide wit en hij rende op Turtwig af. Niet op volle kracht. Hij wou eigenlijk wel gevangen worden. Dan was hij weg hier. Toch probeerde Nincada zich te focussen en wou Turtwig een laatste mep verkopen. "Turtwig nee!" Turtwig fronsde en zette al zijn kracht bij elkaar. Turtwig sprong op en vuurde een scherp blad af midden in de rug van Nincada die in het zand werd gemept. Nincada duizelde. "Goedzo Turtwig! Nu tackle!" Turtwig sprong op de steen waar hij zojuist tegen aan klapte en probeerde Nincada te beuken. Nincada rende snel achteruit. Turtwig plofte in het zand vlak voor hem en zette het op een rennen. Nincada probeerde zand te gooien maar het wou niet lukken. Plots kreeg Nincada het gevoel dat er iets niet goeds zou gaan gebeuren. Op dat moment rende hij achteruit tegen een steen en viel op de grond. Turtwig maakte een draai en ging aan de kant. Nincada probeerde zijn ogen te openen. Hij besefte toen dat Tim een pokébal zou gaan gooien. Nincada sloot zijn ogen. Als hij werd gevangen zou hij eindelijk vrienden hebben. Hij liet zich geheel inzakken. Maar van binnen was hij blijer dan ooit.
'Pokébal nu!" Tim wierp voor de tweede keer een pokébal die de Nincada weer opzoog. Zou Nincada dit keer wel blijven zitten?

Nincada liet zich de tweede keer gewillig vangen. Het was wel duidelijk voor hem, Tim wilde hem erg gaag en aan zijn manier van vechten te zien leek hij een goede trainer, toch? Nincada sloot zijn oogjes en viel in slaap om bij te kunnen komen van het gevecht, waarbij het lampje van de Pokéball op hield met knipperen.

Turtwig maakte een vrolijk sprongetje in de lucht. Tim rende naar de pokébal en pakte hem op. En stak hem naar voren. "Ik heb een pokémon gevangen!" Hij gooide de pokébal de lucht in en deze sprong open en de rode straal vormde een Nincada op Tims schouder. Nincada nestelde zich lekker en en Tim liep naar zijn spullen. Plots zag hij een puntje van een tijdschrift uit zijn tas steken wat hij een tijdje geleden had gekocht. Er stond Yuito Academie op. "Ik weet waar we naar toe gaan jongens." En hij pakte de kaart en zette zijn vinger bij de haven. Daar moeten we naar toe en dan naar de Academie. Dan worden we een super trio. Nincada en Turtwig zeiden "Nin.. Cada!" en "Tur.. Twig!" E ze liepen weg uit de woestijn.