Zwemmen en plezier maken

Saffier zat op de kant, haar voeten bungelde in het heerlijke water van de rivier. Ze had altijd al iets met water gehad en als ze dan ook ergens een rivier of zee zag kon ze er niet van weg blijven. Het lag dan ook een beetje aan haar opvoeding dat ze gek was op water, met een vader die er zijn geld mee verdiende. Maar toch, ze had altijd interesse getoond in de wezens van het water. Een glimlach speelde rond haar lippen. Thuis... Hoe lang was ze nu al weg geweest? Meer dan een jaar op z'n minst. Veel van de trainers die ze tegenkwam gingen vaak 1 keer per jaar naar huis en af en toe vaker. Eigenlijk verlangde ze af en toe naar huis, maar ze wist dat als ze terug zou keren ze weer heel snel weg zou willen. Het had geen zin om haar reis te onderbreken voor misschien 2 dagen bij haar ouders, dan kon ze beter gewoon doorgaan tot ze het echt niet meer uithield. Haar reis was tot nu toe eenzaam geweest, afgezien van het gezelschap van haar pokemon dan. Het was niet vervelend, maar erg gezellig was het ook niet.
Ze pakte haar 2 pokeballs uit haar schoudertas en keek er kort naar. Bijna zonder enige twijfel gooide ze 1 van de 2 omhoog. 'Hope, kom er maar uit' riep ze glimlachend. Een Finneon plonste in het water. De blik van Hope ging naar de andere pokeball en ze duwde zacht tegen haar voet die nogsteeds in het water hing. 'Ik weet wat je wilt zeggen' mompelde ze zacht. 'Maar dadelijk loop ze weer weg'. Hope duwde nog een keer tegen haar voet. Ze zuchte, vrijwel nooit kon ze haar finneon weerstaan. 'Kom maar, Eclipse' zei ze, iet wat onzeker. Een prachtige Seel kwam met uit haar pokeball en maakte een salto voor ze in het water lande. Het was z'n fantastische pokemon, maar ook zo vreselijk schuw. Eclipse kwam boven en keek haar even schuin aan, haar ogen stonden wantrouwig. Daarna richten Eclipse zich op Hope en begon allemaal vrolijke geluiden te maken. Die twee konden het uitstekend met elkaar vinden. Waarom kreeg ze na ongeveer een jaar nogsteeds niet voor elkaar wat Hope in 2 weken was gelukt, Eclipse's vertrouwen winnen.
Een tijdje keek ze naar de spelende pokemon. Kort sloot ze haar ogen en stond toen op. Ze trok haar kleren uit, todat ze alleen nog haar ondergoed aanhad. Er kwamen hier toch niet veel mensen. Ze nam een kort aanloopje en sprong soepeltjes in het water. Hope kwam meteen naar haar toe zwemmen, maar Eclipse stoof angtig een eindje naar links. Ze kwam boven water en streek even over de vin van haar Finneon. Daarna stak ze voorzichtig haar hand uit naar Eclipse. Na een tijdje kwam de seel langzaam dichterbij. Ze glimlachte lieflijk. Opeens hoorde ze iets ritselen in de struiken. Haar pokemon hadden het duidelijk ook gehoord. Eclipse's ogen schoten naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Hope bleef een stuk kalmer, maar wel alert. Ook zijzelf keek naar de plek waar het geluid vandaan kwam, of in ieder geval zo ongeveer. Natuurlijk kon ze het niet zo goed pijlen als haar pokemon. Ze had de neiging om snel naar haar spullen te zwemmen, maar ze bleef staan. Wie weet was het een kwade pokemon.

In de Lough River zwommen veel verschillende soorten Pokémon. Allemaal hadden ze hun eigen ding wat ze speciaal maakte. Toch trok het Chaya niet echt. Ze was hier wel eens geweest, maar har nooit een Pokémon gezien die zijn of haar kracht echt goed liet zien. Alle Pokémon waren hetzelfde. Dat verveelde haar; het was leuker om tegen een Pokémon te vechten die echt krachtig was. Door tegen die Pokémon te vechten was Sneasel geworden wat ze nu was.

Een zucht verliet de mond van Chaya. Waarom probeerde ze het nog? Door de verhalen over de Pokémon die hier zou leven? Dat had geen zin. Hoe vaak ze hier ook was geweest, ze had deze echt sterke Pokémon nooit gevonden. Sneasel zou te weinig ervaring krijgen van deze zwakke Pokémon. En toch trok iets haar aandacht, iets waardoor ze sneller begon te rennen. Chaya kon niet anders dan Sneasel volgen.

Sneasel hakte de struiken weg met een Slash. Haar ogen gleden over het water en zagen de trainster in het water, samen met haar Pokémon. Eén van hen zag er nerveus uit. Alsof ze bang was. Sneasel snoof afkeurend. Helaas, Dit was niet waar ze op gehoopt had. Ze draaide haar kop om toen de voetstappen van Chaya dichterbij kwamen. ''Sneasel,'' sprak zij kortaf. Sneasel reageerde door opnieuw te snuiven en haar ogen te sluiten. Met één klauw wees ze even naar achteren. Vervolgens probeerde ze weg te lopen, maar haar trainster hield een hand voor haar. Ze keek geïrriteerd naar boven. ''Misschien, heel misschien..'' mompelde ze. Sneasel draaide zich weer om, zodat ze naar de trainster kon kijken. Nah.. Ach, ze konden het altijd proberen. Ze legde haar armen over elkaar en liep achter haar trainster aan, die richting het meisje in het water liep. ''Pardon,'' begon ze, met een blik op de kleding die op de kant lag, ''heb jij toevallig iets gehoord over een krachtige Psyduck die hier rondzwemt?'' Sneasel keek haar raar aan. Ze had verwacht dat Chaya de trainster zou uitdagen voor een gevecht! Maar, dit was ook goed. Als deze trainster de verhalen over de Psyduck bevestigde wisten ze in elk geval dat ze hier moesten zijn voor deze Pokémon. En anders.. Anders wilde Chaya haar misschien toch uitdagen.

Bomen, gras, water en Pokémon. Het was allemaal te zien in één enkel gebied. Normaal - Water - Gras - Vlieg en Insect Pokémon zoals Lena het wist te raden. Haar korte, paarse haren vlogen met de wind mee, maar ze hielt afstand van het water. Het was een mooie dag vandaag, zelfs voor de meerdere Pokémon die hier leefden. Luxio, haar elektrische partner, liep altijd en overal met haar naartoe, al was het een woud vol bomen, een vulkaan, woestijn of een stad, Lena was nooit alleen. Er waren altijd vrienden die haar omcirkelden, haar Pokémon en iemand die hoopte dat ze op zoek ging naar een droom om te volgen, de Zuster Joy van Fume City, waar zij jaren lang woonde. Dat was rond de tijd toen Luxio nog een Shinx was. ''Xio, Luxio,'' Zei Luxio, hij gaapte uit verveling, er was amper wat te doen vandaag, nog geen eens een gevecht te zien. Luxio hoopte dat ze zo snel mogelijk aankwamen bij een trainer of Pokémon voor een goed gevecht. Maar Lena zegt altijd tegen hem dat hij niet zo moest haasten. Hij begreep dat wel, de schattige kleine Shinx veranderde tot een strijdlustige maar beschermende Luxio die gauw in verveling kon raken.

Luxio merkte niet op dat zijn trainster bij hem neer hurkte en hem aaide over zijn kop. Eerst werden zijn ogen groot, maar toen werd het elektrische wezen kalmer. ''Kom, laten we gewoon eventjes genieten van onze dag, gevechten zijn niet altijd belangrijk, je moet ook je rust hebben.'' Wist Lena te zeggen voordat Luxio haar toch gelijk gaf en in het gras ging zitten. Lena glimlachtte vriendelijk naar haar Luxio en liet zichzelf in het zachtte gras vallen op haar rug en zat toen meteen rechtop. ''Luxio,'' Zei Lena plots, Luxio keek vragend om naar Lena en hielt zijn hoofd schuin. ''Ik heb besloten om een trainer te worden, we gaan veel gevechten houden met de gymleiders in deze regio, win of verlies maar dat maakt niet uit, want men krijgt nooit genoeg van vechten,'' Lena zei het tegen Luxio alsof ze wist wat allemaal rond ging in zijn hoofd, dat maakte Luxio een beetje aan het blozen, maar hij schudde dat van zich af en knikte, ''Lux, Luxio,'' De Luxio keek dromend naar de wolken, hij kon het al voor zich zien, alle gevechten die hij en zijn team uiteindelijk zouden winnen zouden hem in een krachtige Luxray kunnen veranderden. Dat is eigenlijks waar Luxio op hoopte, om te evolueren zodat hij Lena en zijn team nog beter kan beschermen dan nu. ''Je bent een echte vriend, weet je dat?'' En toen Lena dat gezegt had begon ze zachtjes te giechelen, maar dat stopte al snel omdat Luxio razend opkeek en opstond van zijn plaats. Hij bleek wat te horen, maar kon er niet echt opkomen. Gepraat, mensen, andere Pokémon misschien?

Saffier zag hoe een Trainer en haar pokemon op hen af kwam lopen. De twee leken een goede band te hebben, maar leken duidelijk niet erg geïnteresseerd. Ze glimlachte even kort, waarschijnlijk liepen ze toch weer verder. Toen het meisje naar haar toe kwam lopen was ze toch een beetje verbaasd. Het begon duidelijk te worden waarom ze naar haar toe was gekomen toen ze haar vraag stelde. ''Pardon, heb jij toevallig iets gehoord over een krachtige Psyduck die hier rondzwemt?' vroeg het meisje. Saffier zag het meisje naar haar kleren kijken op de kant. Wat kon het haar schelen als ze het raar vond, hoogstwaarschijnlijk zag ze haar toch nooit meer. Daarbij leek ze nu niet bepaald het type dat haar vriendin kon worden. Ze schudde haar hoofd. 'Nee sorry, nooit over gehoord. Daarbij ben ik hier ook pas net' zei ze, terwijl ze even naar Finneon keek. Zo te zien had haar pokemon ook niks opgemerkt. Haar Seel zwom nogsteeds een einde achter haar wat nerveus heen en weer. 'Nog iets anders waar ik je mee kan helpen?' vroeg ze vriendelijk. Dit meisje leek haar echt een fanatieke trainer, die alleen de beste en sterkste pokemon wilde. Iets wat haar juist iets minder uitmaakte. Bij haar draaide het om de klik die ze had of juist niet had.
Weer geritsel in de struiken, maar dit keer lette ze er niet zo op. Ze waren met z'n tweeën. En mischien was het wel die o zo geweldige psyduck. Haar blik bleef er niet lang hangen, maar ging terug naar het meisje, wachtend op een antwoord. Mischien wou ze nog vechten ofzo, ze zag het vanzelf wel. Finneon duwde even tegen haar hand, met de vraag of ze nu wat anders mochten gaan doen. Ze duwde haar zachtjes weg, als teken dat ze even moest wachten.

Helaas schudde het meisje in het water haar hoofd. ''Nee sorry, nooit over gehoord. Daarbij ben ik hier ook pas net.'' Chaya fronste. Ze wilde afkeurend snuiven, maar besloot dit toch niet te doen. ''Jammer,'' antwoordde ze kortaf. Haar blik gleed even over de rivier, maar er was nergens een Psyduck te zien. Misschien onder water.. Chaya slaakte een diepe zucht. De stem van het meisje deed haar weer opkijken. ''Nog iets anders waar ik je mee kan helpen?'' vroeg ze. Chaya dacht vlug even na. Het leek er op dat deze trainster alleen de Finneon en Seel had. Een gevecht zou interessant kunnen zijn, omdat die twee Pokémon meestal in het water zaten. Maar, Chaya was hier met een doel gekomen en zou proberen dat doel te behalen. Deze Psyduck was vrij belangrijk voor haar. Als het tenminste waar was dat hij bestond. Bijna vergat ze dat het meisje een vraag gesteld had. ''Nee, bedankt.'' Ze wierp een blik op Sneasel, die haar aankeek. Een geluid liet Sneasel echter al snel omkijken. ''Er heen?'' vroeg Chaya droogjes. Zonder te antwoorden zette Sneasel een sprint in, wetend dat Chaya achter haar aan zou rennen.

Vanaf een afstandje zag Chaya Sneasel al staan. De Pokémon stond met haar rug naar haar trainster toe. Blijkbaar keek ze ergens naar. Al hijgend ging ze bij Sneasel staan. Ze wilde vragen wat er was, maar moest eerst uithijgen en kon het zelf ook al zien. Nog een meisje zat daar, met een Luxio. Misschien wist zij wel iets van de Psyduck af. ''Pardon,'' begon Chaya. Ze stapte op het meisje af en stelde vervolgens haar vraag. ''Heb jij toevallig gehoord over een krachtige Psyduck die hier ergens rond zou dwalen?'' Haar blik bleef op het meisje gericht. Misschien hadden ze deze keer meer geluk.

Luxio hoorde het geluid nu beter, het was alleereerst een soort van gesprint, daarna hoorde hij voetstappen. Luxio begon al te grommen maar op het moment toen hij Lena, zijn trainster, naar hem zag kijken, verstijfde hij. Lena keek naar Luxio en zuchtte, toen merkte ze het ook op, er kwam een zwarte Pokémon aan met scherpe klauwen en één lange roze oor. Lena herkende de Pokémon als een Sneasel. De Sneasel scheen een trainer te hebben, een meisje, met lang, donkerbruine haren en bruine ogen als Lena het goed had gezien. ''Wat had ik je gezegt over het grommen naar andere trainers en Pokémon?'' Zei Lena tegen haar Luxio. Luxio zuchtte kalmpjes en maakte een excuserend gebaar met zijn hoofd. Toen keek Lena weer naar het meisje met de Sneasel. ''Pardon,'' Hoorde ze haar zeggen toen ze op haar af kwam stappen. ''Heb jij toevallig gehoord over een krachtige Psyduck die hier ergens rond zou dwalen?'' Lena hoorde de vraag en glimlachtte. In ieder geval had ze wel veel ervaring met dit soort vragen. Iedereen bleek op die Psyduck uit te zijn, maar of hij echt zo krachtig was, was nog maar de vraag. Lena stond op zodat ze het meisje beter kon bekijken en vervolgends antwoord kon geven op haar vraag.

''Ik heb er wel over gehoort van een trainer-'' Lena keek op haar horloge, ''Een halfuurtje terug'' Maakte ze haar zin af. ''De trainer had een gewonde Starly in zijn handen, hij zei dat, als ik naar Lough River, deze plaats dus, zou gaan, dat ik absoluut niet in het water moest vissen, omdat er een sterke Pokémon in het water leeft. Maar natuurlijk kan ik dat niet, vissen, ik heb geen eens ervaring met een hengel! Als je er toch zo op uit bent, probeer te vissen of iets anders,'' Zei Lena met een glimlach, dit had ze allemaal verteld aan het meisje terwijl ze haar niet eens kende. Lena wist wel veel informatie over te brengen al was dit de eerste keer dat ze met een andere trainer een normaal gesprek aanging over Pokémon. Normaal werd ze alleen uitgedaagd, won ze of verloor ze, en ging ze weer verder. ''Ik heet trouwens Lena, en ik wens je succes met het vangen van Psyduck,'' Luxio knikte, maar hij bleef op zijn plaats zitten, zonder iets terug te zeggen, er scheen geen gevaar aan te zijn.

Het meisje gaf al vlug antwoord. ''Ik heb er wel over gehoort van een trainer,'' - ze keek op haar horloge, - ''Een halfuurtje terug.'' Chaya knikte dankbaar. Geen direct bewijs, maar in elk geval een bevestiging dat er meer mensen vanaf wisten. ''De trainer had een gewonde Starly in zijn handen, hij zei dat, als ik naar Lough River, deze plaats dus, zou gaan, dat ik absoluut niet in het water moest vissen, omdat er een sterke Pokémon in het water leeft. Maar natuurlijk kan ik dat niet, vissen, ik heb geen eens ervaring met een hengel! Als je er toch zo op uit bent, probeer te vissen of iets anders,'' ratelde het meisje verder met een glimlach. Chaya moest zich inhouden om niet te snuiven. Starly! Die Pokémon had zij altijd al gezien als een zwakke Pokémon. Staraptor konden heel sterk worden, maar ze geloofde er niet in dat een Starly ooit echt goed krachtig was. Daarbij vond ze het niet eens een boeiende Pokémon. Nee, Chaya wist zeker dat ze nooit een Starly zou vangen. ''Bedankt,'' sprak ze met een vriendelijk knikje. Dit was zeker een bevestiging van dat de Psyduck er was. De trainer kon natuurlijk ook gelogen hebben, maar.. Achja. Het meisje had in elk geval een tip gegeven van hoe ze de Psyduck kon vinden. ''Ik heet trouwens Lena, en ik wens je succes met het vangen van Psyduck.'' Chaya grijnsde licht. ''Chaya, en nogmaals bedankt.'' Ze stelde zichzelf meestal voor door alleen haar naam te zeggen. Er was geen reden om Sneasel voor te stellen; deze had toch geen naam. Sneasel liet haar blik de hele tijd op Luxio rusten. Hij zag er goed getraint uit, vond ze. Net als zij. Deze Pokémon was echter al van iemand, dus kon Chaya hem niet vangen. Ach, ze waren nu al op zoek naar de Psyduck. Sneasel zag dat Chaya haar blik op het water gericht had. ''Ik heb alleen geen hengel..'' mompelde het meisje met het donkerbruine haar. ''Hé!'' riep Sneasel meteen. ''Ik ben er ook nog!'' Ze had meteen de aandacht van Chaya gevangen en besloot daarom ook meteen in actie te komen. Ze richtte haar blik op het water en zette zich af. Haar diepe klauwen boorden zich diep in de grond terwijl ze vaart maakte. Ongeveer een meter van de rand zette ze zich écht af, waardoor ze moet een vrij sierlijke duikvlucht het water in viel. Ze was misschien niet de beste zwemmer, maar kon zo wel de Psyduck zoeken. En dat was precies wat ze nu ging doen.

'Bedankt,' Sprak het meisje met een vriendelijk knikje. Lena wist maar al te goed dat dit meisje de Psyduck echt heel graag wilde vangen. Lena moest zich echter inhouden toen ze over die Starly sprak, natuurlijk was een Starly best zwak als het erop aan kwam om een watersoort te bevechten, zeker tegen een eend. Als die al zo sterk was kon die man beter wachten dat zijn Starly geévolueerd was in Staravia, die kon echter nog wel een kans hebben. Toen Lena zichzelf had voorgesteld en het meisje succes wenste, stelde het meisje zich ook voor, 'Chaya, en nogmaals bedankt.' Lena knikte vriendelijk. Luxio echter bekeek de Sneasel van het meisje 'Chaya', de Sneasel zag er goed getraint uit, en als die twee eens tegen elkaar moesten vechten, zou dat echt een goede strijd worden, vond Luxio. Lena gaf er liever geen aandacht aan, alles waar Luxio aan dacht was vechten, de bescherming van zijn team en zijn trainster. Lena liet nog één blik vallen op Chaya en keek toen weer naar Luxio, ''Kom Luxio, het is beter om ze niet te storen,'' Zei ze tegen het elektrische wezen. ''Xio, Luxio,'' Antwoorde Luxio terug naar zijn trainster gezamelijk met een knik. Ze liepen beiden naar een ander gedeelte van Lough River, Lena wilde haar Luxio zijn zin eventjes geven, dan kon hij zijn krachten weer eens testen tegen andere Pokémon. Het gelde ook zo, zodat ze eindelijk een reis konden maken naar Chimber Town voor de eerste gym. Natuurlijk moesten ze het ook niet haasten, haar andere Pokémon moesten ook nog wat training hebben.

- Sorry voor de late reactie, ik had niet zo'n zin om op Chaya te RPGen.. ;] -
''Kom Luxio, het is beter om ze niet te storen,'' sprak Lena tegen haar Luxio. Chaya leek het niet echt een probleem, maar als dit meisje liever weg ging vond ze het best. Ze zou er niet tegenin gaan. De Luxio reageerde in zijn eigen taaltje. Vervolgens vertrok de trainster met haar Pokémon en ging Chaya wat dichter bij het water staan. Wat zich onder water afspeelde wist ze niet. Misschien was Sneasel wel heel ver weg geraakt, door de stroming meegenomen. Voorzichtig ging ze zitten, met haar voeten in het water. Koud, maar verfrissend. Dat had ze eigenlijk wel nodig. De moben stonden niet dicht bij genoeg om een schaduw te werpen op de rivier of Chaya. Daarom was het verkoelende water wel lekker..

Verwoed sloeg Sneasel met haar klauwen, in de hoop tegen de stroom in te komen. Maar nee, ze was er nu in terecht gekomen en kon maar één kant op. Toch was ze niet van plan om nu al op te geven. Haar IJs-aanvallen konden de rivier bevriezen, maar dan moest ze eerst op de kant komen. En dan moest ze stoppen met tegen de stroom in te zwemmen en zou ze worden meegenomen. Gelukkig kon ze af en toe haar kop boven water steken om een flinke hap lucht te nemen. Maar, ze voelde haar klauwen vermoeien en de stroom sterker worden. Net toen ze niet meer verder kon verscheen er een gele Pokémon bij de waterkant. Zijn grote ogen hadden slechts puntjes als pupillen, maar hadden wel een duidelijke blik. ''De stroom is te sterk voor Niet-Zwemmers,'' klonk het uit zijn snavel. ''Wat hulp is daarom zeer gewaardeerd,'' gromde Sneasel terug. De Psyduck sloot grinnikend zijn ogen. ''Laat de stroom je mee trekken.'' Sneasel gromde nog wat. Ze was niet van plan op te geven. Ze hoorde een zucht uit de snavel van de Psyduck komen. ''Kijk, zo.'' Hij stak zijn armen plots de lucht in en zette zich af zoals geen andere Psyduck kon. Soepel schoot hij door het water, ook tegen de stroom in. Vervolgens ging hij naast Sneasel zwemmen. ''Ik tel tot drie, en dan stop je met zwemmen.'' Het was duidelijk een bevel. Sneasel hield daar niet van, hoewel ze niet kon weigeren. Misschien was dit de enige manier om hem mee te lokken naar Chaya zodat ze hem kon vangen. Psyduck begon langzaam af te tellen. Ze wilde snauwen dat hij sneller meost zijn, maar moest al haar kracht inzetten om niet nu al meegezogen te worden. ''Drie!'' De twee Pokémon hielden tegelijkertijd op met tegen de stroom in zwemmen en werden direct de andere kant op geschoten. Hoewel Sneasel het niet graag wilde toegeven vond ze het heerlijk. Haar spieren konden nu even rusten. Al snel hadden ze water bereikt waar ze makkelijk de kant op konden klimmen. Na goed uit gehijgd te hebben richtte Sneasel haar blik op de Psyduck. Dit was duidelijk de Pokémon waar ze op zoek waren. ''Bedankt,'' mompelde ze. De reactie was een grinnik. ''Racen?'' De gele eendachtige Pokémon stopte met grinniken en knipperde een paar keer met zijn ogen. Dat had hij niet verwacht, maar.. ''Oké.''

Chaya was alweer in de schaduw van de bomen gaan zitten. Het was verbazend heet geworden en aangezien ze geen zwemkleding had was dit de enige oplossing. het duurde verbazingwekkend lang voor Sneasel terugkwam. Zou er iets gebeurd zijn? Net toen ze wilde opstaan om haar Pokémon te zoeken zag ze in de verte iets aan komen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes in de hoop te zien wat het was. Ook in het water zwom iets razendsnel haar kant op. plots besefte ze dat dat wat in het water was geel was, en dat op het land blauw-groenachtig. Waarom wist ze niet, maar ze draaide zich om en greep een Pokéball uit haar tas. Zodra ze weer keek naar waar de Pokémon waren, waren ze verbazingwekkend dichtbij gekomen. ''Ice Beam!'' Sneasel volgde meteen het bevel op en richtte haar Ice Beam op de Psyduck, die dat niet verwacht had. Meteen reageerde Chaya door de Pokéball te gooien. Ze zag hoe de gele Pokémon het balletje in gezogen werd. Sneasel had een lange rembaan nodig en gleed een flink stuk door, maar kwam wel zo snel mogelijk kijken. Zou de Psyduck nu al zitten?

Nee, helaas niet. De Psyduck was niet van plan zich zo snel te laten vangen. Nadat hij zich een aantal keer tegen de wand had gegooid verscheen hij weer met een boze uitdrukking uit de pokéball, klaar om toe te slaan...

Chaya rolde met haar ogen. ''Weetje, ik hoef al geen Psyduck meer.'' Ze keek Sneasel aan, die fronste. ''Wij twee zijn samen ook al sterk genoeg. Ze snoof, waarna ze zich omdraaide, de Psyduck verbaasd achterlatend.
- Moest omdat ik Chaya weg doe xD -

''Star, Staravia'' Hoorde Luxio een bijkomende vogel roepen. Lena knikte naar Luxio, ''Dat lijkt me een mooi begin,'' Zei ze tegen haar Pokémon. Luxio grijnsde en een aantal elektrische schokken kwamen van zijn lichaam. De Staravia had dat blijkbaar opgemerkt en ging op een rots in het water staan. ''Star, Staravia,'' Antwoorde de Staravia, met veel snelheid viel hij Luxio aan met een Vleugelaanval. '"Spring, Luxio!'' Zei Lena. Luxio hoefde alleen maar een paar meten opzij te springen om de aanval te ontwijken. ''Gebruik je beet!'' Luxio rende op Staravia af en sprong zo ver mogelijk de lucht in zodat hij zijn tanden in één van zijn vleugels kon zetten. Staravia echter wilde niet door Luxio's gewicht neerstorten en probeerde zich van hem te verlossen. ''Snel, doe Vonk!'' Een vonk aanval wat niet echt op een vonk leek, om precies te zijn. De elektriciteit ging meteen over tot Staravia deed een grote hoeveelheid schade opliep en tegen een boom aanbotste terwijl Luxio zichzelf netjes op de grond liet landen. ''Mooi werk, Luxio,'' Zei Lena. ''Xio!'' Lena pakte twee andere Pokéballen erbij, ''Natuurlijk, jullie ook!'' De gooide de Pokéballen in de lucht. Een Eevee en Girafarig stonden voor hen op de grond. ''Tijd voor wat training, en nee, hier komen jullie niet onderuit,'' Zei Lena er voor de zekerheid bij. Lena keek in de ronte, ze zag een wilde Lotad, wat wel iets goeds was voor Eevee.

''Ok Eevee, jouw'n beurt, val die Lotad daar aan met een Snelle aanval'' Eevee knikte en rende zo snel mogelijk naar de Lotad terwijl een witte streep haar achtervolgde. De Lotad was sloom om het op te merken en werd meteen geraakt en kukelde om. De Lotad stond langzaam op en deed zijn Absorb die Eevee raakte. Maar Eevee wist er snel van te herstellen, ''Beet aanval, Eevee!'' Het was maar een korte tijd van een paar seconden toen Eevee al in Lotad's vel beet, zo hard als ze kon. ''Gooi hem nu in de lucht en vuur een Schaduw Bal af!'' Eevee knipperde met haar ogen en gooide de Lotad de lucht in met een Schaduw Bal er achteraan. De Schaduw Bal raakte hem en de Lotad viel in het water, helemaal bewusteloos.