Even rusten...

Larissa kwam na een hele wandeling een klein , maar gezellig Cafeetje tegen. Eer zaten niet zoveel mensen maar wel een stuk of vijf. Ze knipperde met haar ogen. Er zat iets in haar oog. Ze liet haar twee pokémon eruit. Ze drukte op het witte knopje midden in de pokéball zodat deze groter werd "Mudkip en Mareep, kom eruit!" Meteen kwam er twee rode schimmen. Zachtjes vormde zich een Mareep en een Mudkip. "Heey , schatjes." Zei ze zacht. "Wie heeft er zin in eten?" De pokémon juichte. De Mudkip begon te springen en de Mareep rondjes te draaien. Larissa lachte. "Kom , we gaan op het teras zitten. Het is niet voor niets zomer!" Ze ging zitten met haar twee pokémon op haar schoot. Ze haalde nog twee stoelen zodat hun er ook op konden zitten. Ze sprongen op de stoelen. Aan de achterkant zag ze een kudde Milktank. Ze graasde vrolijk. Ze vond het fijn als de pokémon er gelukkig uit zagen. De ober kwam er aan. "Hier is de kaart , jufvrouw." Zei hij vriendelijk. "Dank u wel." Zei ze even vriendelijk terug. Ze had gekozen. Maar wat was moo-moo melk? Ze keek verbaast naar de Mudkip en de Mareep de duidelijk zo'n glaasje wilde. De ober kwam terug. "Heeft u kunnen kiezen?" vroeg hij met een glimlach. "Ja hoor, denk ik." Ze wou vragen wat moo-moo melk was maar ze wou eigenlijk gewoon proeven. "Voor mij een bord spaghetti. Wat Pokévoer speciaal voor Mareep en Mudkip. En drie glazen moo-moo melk." De ober knikte. Ze genoot een kwartiertje van de zon op haar gezicht. Toen kwam de ober terug met de gerechten. De spaghetti was echt heerlijk. Ze at alles op.Ook De twee pokémon aten hun voer met gemak op. "Dat heeft me gesmaakt. En jullie ook , hé." Ze keek naar haar twee schatjes. Ze knikte uitbundig en gingen gulzig door met eten. Toen alles op was begonnen ze te drinken van het bakje moo-moo melk. Ze keek naar haar glas. Ze dronk een slokje. En nog eens en toen alles. Het was inderdaad lekker. En het was verfrissend. Ze betaalde het gerecht. Misschien kwam ze andere mensen tegen?

Luxio rende over het zachte gras heen met zijn trainer, Lena, die hem achterna rende. ''Luxio, wacht nou toch eens! Ik kan niet zo snel rennen als jij!'' Riep Lena geïrriteerd naar haar Pokémon. Ze kon niet meer en hijgde, haar handen rusten op haar knieën. Lena zuchtte en liep rustig, ookal bonkte haar hart van het rennen, naar Luxio toe die nu omkeek naar zijn Trainer. ''Man, je moet echt oppassen, ik weet dat ik gezegt had dat we naar die Café zouden gaan om de Moomoo Melk uit te proberen, maar dit gaat te ver,'' Maar Lena gaf Luxio alleen maar een klein aaitje. ''Kom, we gaan verder, ik wil niet helemaal uitgeput zijn als we er eenmaal zijn,'' Luxio zuchtte en achtervolgde Lena. Het was natuurlijk alleen nog maar een paar meter en ze waren stonden al op het terras. ''Eindelijk...'' Lena hielt een hand voor haar ogen terwijl ze half naar de zon keek. Meteen probeerde ze zich te herstellen en pakte twee andere Pokéballen. ''Natuurlijk horen jullie er ook nog bij, Eevee, Girafarig!'' Na twee witte flitsen, stonden er nog twee andere Pokémon voor haar en Luxio. Ze waren zo kalm als altijd. Lena nam een stoel die dichtbij stond en bekeek het menu. Ze zag dat Moomoo Melk er inderdaad bijstond, en nog niet eens voor zo'n hoge prijs. Lena hielt haar hand omhoog en zag dat de Ober er al aan kwam. ''Wat wilt u van het Menu, mevrouw?'' Zei de Ober. Lena rolde haar ogen, had deze Ober geen idee dat ze nog maar veertien was? Het duurde nog vier jaar voordat ze volwassen was. ''Ehm, ja, vier glazen Moomoo Melk!'' Zei Lena. De Ober knikte, liep weg en kwam even later weer terug met vier glazen. Allereerst hielp Lena haar Pokémon zodat ze de Moomoo Melk goed binnen kregen. Alle drie vonden ze het lekker, dus Lena besloot ook maar een slok te nemen van haar Moomoo Melk.

Ze keek naar een meisje dat net op het teras kwam gewandeld. Samen met een Luxio. Even later kwamen er ook een Eevee en een Girafatig tevoorschijn. Ze grinnikte. Ze keek vrolijk naar het meisje. Blijkbaar wilde ze ook MooMoo melk proberen. Ze knikte. Ze stond op. "Hallo." Ze keek het meisje aan. "Is het lekker?" Ze keek naar haar pokémon. Ze stond stil. Maar Glimlachte lichtjes. "Mooie pokémon heb je! Zij vinden moomoo melk ook lekker. Mudkip en Mareep kwamen erbij." Ze keken onschuldig met hun hoofdje schuin. Dit is Mudkip en Mareep." Ze keek vrolijk terug naar haar pokémon. "En ik ben Larissa." Stelde ze zich voor. "En jij bent?" Vroeg ze vriendelijk. Ze was nieuwschierig naar of zij het ook lekker vond. Ze gaven een lekkere smaak in je mond. Ze wist niet meer zo goed wat te zeggen dus wachtte ze op een antwoord van het meisje met Paars haar.

(sorry voor deze extreeem korte post)

Lena lette voor de eerste keer in de tijd niet op terwijl ze haar eerste slok van het glas nam. 'Hallo.' Sprak een vrouwelijke stem. Lena hief van schrik haar hoofd omhoog, ze kon nog net haar glas stil houden voordat hij omviel. 'Goede zet Lena,' Dacht ze. Lena keek naar het meisje dat bij haar en haar Pokémon kwam staan. Het scheen dat zij ook Pokémon bij zich had, Mudkip en Mareep. 'Is het lekker?' Lena liet een haast onzienbare knik voorbij gaan en zuchtte, 'Mooie pokémon heb je! Zij vinden moomoo melk ook lekker. Mudkip en Mareep kwamen erbij.' Sprak het meisje weer. Lena glimlachtte, dat was een aardig complimentje, ''Bedankt voor het compliment, ik denk dat m'n Pokémon dat ook leuk hebben gevonden,'' Ze kreeg van alle drie te Pokémon een gehaverend knikje en drie glimlachen die toegewerpt waren naar Larissa en haar Pokémon. Lena hoorde dat het meisje haar Pokémon voorstelde, ze wist wel dat ze er al voor een lange tijd bij stonden, toch zou het onaardig zijn om je Pokémon niet voor te stellen. 'En ik ben Larissa. En jij bent?' Vroeg het meisje wiens naam Larissa was, Lena keek op, ''Ik ben Lena, aangenaam Larissa, jullie ook, Mudkip, Mareep!'' Zei ze met een glimlachje, ''En dit zijn natuurlijk Luxio, Eevee en Girafarig, en ja, de Moomoo Melk is heerlijk, het is onze eerste keer hier'' Zei Lena tegen Larissa, ''Zo te horen is dit ook jullie eerste keer?''

Larissa bleef haar aankijken. Ze glimlachtte vaagjes. Het meisje heette Lena. Ze had een Luxio , een Eevee en een Girafarig. Ze lachtte. Ze wist iet veel te vertellen. Dus luisterde ze naar Lena.''Zo te horen is dit ook jullie eerste keer?'' Ze knikte. "Ik ben eigenlijk nog niet zo lang op mijn reis. Ze keek naar haar pokémon. Ze ging op een stoel zitten aan het tafeltje bij Lena. Haar Pokémon kwamen weer op haar schoot. Ze lachtte.Ik heb eigenlijk al heel veel meegemaakt. Maar daar ben ik blij om , een mens moet toch iets te doen hebben, niet?" Ze dacht aan het avontuur met de Seaking. Aan hoe ze de mareep heeft gevangen. En natuurlijk aan het lab waar ze haar eerste Pokémon heeft gehaald. "Heb jij al veel dingen meegemaakt?" Vroeg ze geïntresseert.

'Ik ben eigenlijk nog niet zo lang op mijn reis.' Sprak Larissa. Lena glimlachtte, dat was hetzelfde geval met haar. Zij was ook nog niet zo lang op reis door Utah, maar had wel al heel wat meegemaakt in haar leven. Dingen waar ze trots om kan zijn, behalve om enkele dingen die ze nog steeds niet door had. Ze hoorde opeens een stoel kraken, Larissa kwam er gemakkelijk bij zitten met Mudkip en Mareep. 'Ik heb eigenlijk al heel veel meegemaakt. Maar daar ben ik blij om , een mens moet toch iets te doen hebben, niet?' Lena dacht na, het klopte, maar Lena had heel haar leven, zoals zij dat kon herinneren, in Fume City Zuster Joy geholpen in het Pokémon Center. Lena wist heel eventjes niets te zeggen, maar besloot toen maar antwoord te geven met een ''Ja'' en een knik. 'Heb jij al veel dingen meegemaakt?' Lena keek Larissa aan en zei: ''Meer dan ik kan herinneren...'' Natuurlijk liet ze het gedeelte weg van al het werk in de Pokémon Center en wat er met haar was gebeurd op haar vijfde.