My first day...

'Het is mooi om weg te zijn van Ronald' Dacht Sora terwijl haar lippen opkrulden tot een glimlach, 'Die gek wilt alleen maar de hele tijd opnieuw vechten met zijn Poliwhirl en ik word het langzaam zat dat hij mij steeds weet te vinden,' Vervolgde ze in haar gedachten. Stilletjes liep ze door het woud heen terwijl ze langs een aantal bomen keken, alsof ze als spion speelde. Het enigste wat ze echt wilde was weten of Ronald haar gevolgd was of niet. Tot nu toe scheen alles nog wel welletjes te zijn, daar was Sora blij om. Misschien kon ze nu eindelijk eens tot rust komen in plaats van steeds een gevecht te ondergaan met een pasgemaakte rivaal. Sora wensde dat dit haar nooit overkomen was, maar wensen vervullen zich ook niet zomaar wat wel veel redenen zou kunnen hebben. Sora liep nog wat verder en gluurde langs een andere boom die ze pas tegen kwam. Er waren veel wilde Pokémon te zien, meer insect - en grassoorten. Maar dat betekende niet dat andere soorten hier niet welkom waren. 'Zo te zien is de kust veilig,' Dacht Sora toen ze dichter in de buurt kwam van een rivier die ze zoiezo nooit eerder had gezien. Ze versnelde zich eventjes en sprong van een aankomende heuvel af waardoor ze nu in het lage gras stond vlak voor het water. 'Net goed,' Vervolde ze in haar gedachten. Maar plots werd ze ondergeven door een schaduw, Sora keek om naar de jongen die net van een hogere heuvel afsprong. 'Ik heb te snel gepraat,' Sora zuchtte terwijl Ronald zijn landing maakte, ''Laat je me nooit met rust?'' Vroeg Sora geïrriteerd. Ronald tipte zijn kin met zijn wijsvinger en schudde toen zijn hoofd, ''Nee, sorry maar ik ga niet weg totdat we weer hebben gevochten, dit keer met mijn nieuwe Pokémon die ik pas gevangen heb,'' Sprak Ronald terwijl hij zich klaar maakte om een Pokébal te pakken. 'Een nieuwgevangen Pokémon?' Dacht Sora, ze had medelijden met haar eigen Pokémon die steeds tegen de Pokémon van dezelfde trainer moesten vechten, hier schoot ze zoiezo niets mee op.

''Ik zet jou in, nu Sneasel!'' Sora dacht na over de Pokémon die op het veld verscheen, ze had niet veel over Sneasel's gehoord maar er kwam vast niets goeds van terecht met hun ijsaanvallen. Ze kon Gabite maar beter niet inzetten als Ronald wensde de Draak Pokémon te verslaan. ''Kom maar Pachirisu!'' In een flits landde de eekhoorn achtige Pokémon op de grond. Pachirisu keek nieuwschierig naar de trainer, 'Weer dezelfde trainer?' Dacht hij terwijl er schokken uit zijn wangen kwamen. ''Dat klopt Pachirisu, maak je klaar'' Sprak Sora naar haar Pokémon, ''Pachi, Pa!'' Pachirisu zette zichzelf op zijn twee achterpoten en grijnsde naar de Sneasel die terug grijnsde. ''Sneasel, begin met je Ijzige Wind!'' Begon Ronald, dat hoefde Sneasel niet voor de tweede keer gezegt te worden omdat hij al erg snel reageerde en een Ijzige Wind aanval afschoot naar Pachirisu. Pachirisu begon het al langzaam koud te krijgen, ''Pachirisu, spring en doe je Snelle aanval!'' Sprak Sora voordat Pachirisu van kop tot teen bevroor. Pachirisu sprong zo hoog mogelijk als hij kon de lucht in alleen om het wat warmer te krijgen door de zon, wat erg lekker aan voelde. Meteen stormde hij op de Sneasel af vanuit de lucht en wist een rake klap te slaan waardoor Sneasel een beetje achteruit schoof. Daarna sprong Pachirisu zo snel mogelijk weer weg van Sneasel. ''Sneasel, Metal Klauw!'' Sprak Ronald. 'Metalen Klauw kunnen we tegen houden' Dacht Sora, ''Ok Pachirisu, doe Ijzerstaart ter tegenaanval,'' Pachirisu knikte en maakte zich klaar om zijn staart tegen Sneasel's Metalen Klauw aan te slaan, wat tot Ronald's grote schrok was. ''Sla zijn klauw weg en ga door met je aanval!'' Pachirisu wist de klauwen van Sneasel makkelijk weg te slaan en zijn aanval te voltooien, Sneasel kreeg weer een rake klap van Pachirisu en begon al te hijgen uit vermoeitheid. Sora en Pachirisu glimlachtten alleen maar naar elkaar. ''Ik ben het zat, Sneasel doe Ijsstraal!'' Zei Ronald, 'Ronald, je weet niets van Pokémon, of wel soms?' Dacht Sora, ''Pachirisu, ontwijk en doe Vonk!'' Bracht ze uit. Pachirisu ontweek de aanval gemakkelijk en sprong tegen Sneasel aan alleen om hem onder stroom te zetten wat nog goed werkte ook. Pachirisu sprong terug naar zijn trainster om de Sneasel uitgeschakeld op de grond te zien liggen. Ronald moest de moeite doen om niet boos te worden en liet zijn Sneasel terug keren, ''Schattig,'' Mompelde hij terwijl hij naar Pachirisu keek. ''Je hebt het goed gedaan hoor Pachirisu,'' Sprak Sora. ''Pachi!'' Ronald schudde wilde met zijn hoofd toen Sora haar Pokémon terug liet keren. ''We zijn nog niet klaar'' Sprak hij. Sora rolde met haar ogen, 'Niet alweer,' Dacht ze. ''Nu Poliwhirl,'' Sora greep de Pokébal van Gabite en gooide hem ook alleen om een sterke Draak Pokémon te kunnen zien tegenover een Water Pokémon.

''Ik zou je laten zien wat Poliwhirl kan doen tegen Gabite, gebruik Water Pistool!'' Poliwhirl spoot een snelle Water Pistool op Gabite af alleen om te zien dat de Pokémon hem gemakkelijk tegenhielt en wegsloeg met zijn klauwen. Het scheen dat na de evolutie de Water Pistool geen nu meer had. ''Laat hem eens zien wat jij kunt doen Gabite!'' Sprak Sora naar haar Pokémon. De Gabite keek vanuit zijn ooghoeken naar zijn trainster en knikte terwijl hij zich verder op het gevecht concentreerde, ''Gebruik Draken Vurie!'' Met gemak schoot Gabite een rode vuur bal uit zijn mond die zo snel aankwam dat Ronald niet wist wat te doen waardoor Poliwhirl al best veel schade opliep. ''We gaan dit niet weer verliezen, gebruik Ijsslag!'' Poliwhirl sloeg vooruit met zijn vuist die omhulst was door ijzige vonken, deze keer had Poliwhirl de Gabite wel kunnen slaan. Maar het scheen dat Gabite zijn blik niet afwende van Poliwhirl om de schade van de aanval op te kunnen merken. ''Nu hij dichtbij is, Drakenklauw!" Zei Sora. Beiden klauwen van Gabite begonnen lichtblauw te gloeien, hij sloeg met zijn klauwen in een kruisachtige vorm alleen om Poliwhirl stevige schade op te laten lopen. ''Maak het maar af Gabite, Hak aanval,'' Vervolgde Sora. Poliwhirl stond op alleen om weer neergehaald te worden door de Hak aanval van Gabite. Beiden Poliwhirl en Ronald waren geschrokken toen plots de Poliwhirl bewusteloos neer viel. Ronald gromde binnenmonds en liet Poliwhirl terug keren, ''De volgende keer als ik je zie gaat mijn team winnen,'' Sprak hij terwijl hij weg liep het het gebied uitging waar alleen Sora en Gabite elkaar raar aan stonden te kijken. Opeens schoot Sora in de lach, ''Als hij zo boos is dat hij iedere keer verliest, waarom zoekt hij dan iedere dag naar me?'' Ze haalde een traan uit haar ogen en liet Gabite wat water drinken uit de rivier wat verfrissend was.

Tim liep naar de kant van de rivier en keek naar het riest dat rustig heen en weer waaide. Tim ging op zijn rug liggen, kijkend naar de witte wolkjes die kalmpjes voorbij dreven. Hij rekte zich even uit en klikte de twee pokéballs los die om zijn riem bungelde. Hij wierp ze in de lucht en twee rode stralen namen kruislings de vorm van een Nincada en Turtwig aan. Een kleine witte insect pokémon tastte met zijn voelsprieten de bodem af en kroop het riet in. De zo scheen slechts door wat dunne gaatjes en Nincada nestelde zich in het zachte gras onder de schaduw van het riet. Hij maakte een klein zoemend geluidje en gaapte. Turtwig wandelde een eindje en stapte op steen en keek naar de rivier waar een paar Tailow vak overheen vlogen en vervolgens in hun nest gingen zitten. Turtwig zag plots een plekje dat hij herkende. Hij stapte er voor zich naar toe. Hij keek naar de helling die het water in liep, de bomen en de stenen. Hij herkende dit ergens van. Plots sprong hij op en schoot hem iets te binnen. Tuurlijk dat was de plek van het gevecht tegen de geodude. Turtig zette een wankel drafje naar het wuivende riet en probeerde Nincada weg te trekken. Nincada opende geïrriteerd zijn oogjes en probeerde met zijn klauwen Turtwig uit de buurt te houden. Turtwig liep om Nincada heen en probeerde hem voort te duwen. "Cada!" riep hij en sprong op en draaide zich naar Turtwig. Tim keek op en zei: "Geen ruzie maken jongens." Turtwig begon als hupsend te vertelen over iets. Tim draaide zich om en keek hoe Turtwig naar een plek rende en vervolgens met veel gekwebbel het gevecht tegen Geodude na bootste. Tim draaide zich nog 's om. Turtwig zat in middels luid te vertellen en ook een beetje op te scheppen over zijn overwinning. Een bellsprout. Die wreef in zijn ogen en vroeg wat er aan de hand was. Turtwig begon weer eens enthousiast te vertellen en Nincada suste hem even voor hij weer wild zou worden. Bellsprout had nog nooit gevochten en wist wel hoe dat moest maar niet hoe dat nou was. Nincada vertelde nu ongeveer hoe dat voelde. Bellsprout knikte, dat leek hem wel wat. Hij vroeg om een gevecht. Nincada knikte en Turtwig draaide zich om en holde naar Tim toe. Hij vertelde hem allesen ze liepen naar Nincada die hem wuifde.
"Oké dan laten we vechten" Bellsprout sprong op en hief zijn armen in de lucht groene roedes schoten naar voren en zwierde langs Nincada in de hoop hem te raken. "Nincada hou ze uit de buurt met je klauwen." Nincada bukte naar voren en duwde een groene roede weg. daarna maakte hij een draaien hield een andere tegen. Vervolgens veerde hij de lucht in en twee snelle roedes schoten onder hem door. Bellsprout hief zijn ene roede in de lucht en smakte hem neer. Nincada sprong weg maar zag toen een roede achter zich. Hij probeerde het mijn zijn klauwen weg te slaan maar de klap was te hard en pijnlijk liet Nincada zijn klauw op de grond rusten. "Dat pikken we niet Nincada Leech life nu!" Tim wees zijn arm naar voren en een regen dunne en wat zwakkere pijltjes vloog naar Bellsprout. Die vouwde zijn bladeren bij elkaar en weerde zo de regen af. Bellsprout gloeide plots groen en groeide een beetje. Hij was nu een beetje sterker. Nincada hief zijn pijnlijke klauw weer op en Tim riep "Nincada gebruik de bossen!" Nincada sprong op een boom en klom weg. Bellsprout keek rond en hield zijn bladeren in aanvals positie en draaide rondjes op zoek naar Nincada. Plots hoorde Bellsprout wat en probeerde beter te kijken. "Nincada!!" Nincada sprong uit de bomen en liet zijn klauw gloeien. Hij mepte Bellsprout op zijn achterhoofd tegen de grond en Bellsprout draaide zich op zijn rug. "Finale nog is!" Nincada klauw gloeide en haalde uit naar Bellsprout. Die wikkelde plots zijn lijf rond Nincada en kneep hem haast fijn. Nincada kreeg weinig lucht en zijn hoofd werd door Bellsprouts bladeren van links naar rechts geslagen. "Nincada nee! probeer je te bevrijden!" Nincada rukte zich los. Bellsprout duizelde een beetje en schoozijn roede weer in Nincada's richting. "Nu Leech life!" Nincada vuurde een olijf groen naalden vooruit en prikte in Bellsprouts roede. Bellsprout schoot zijn andere roede vooruit. "Slingeren!" Nincada greep de roede vast en begon te draaien. En sneller en sneller en liep de roede toen los zodat Bellsprout tegen een boom knalde en uitgeschakeld naar beneden gleed.
Tim pakte de bellsprout op en samen aten ze wat pokémon voer. Plots hoorde Tim wat geluid. In de verte zag hij een Sneasel tegen een Pachirisu vechten. Tim ging er is lekker voor zitten en keek geboeid naar het gevecht.

Het was mooi hoe de zon tussen de bomen scheen. Sora keek naar haar Gabite die er ook van zat te genieten nadat hij wat gedronken had uit te rivier. Gabite was niet echt een speelse Pokémon, hij was meer serieus en kalm. Voorals Sora het nu zag dacht ze dat Gabite zich misschien een beetje verveelde. Misschien kon zij hem tegen Pachirisu laten vechten om te kijken wat er van hun kracht geworden is. Sora schudde eventjes met haar hoofd, ze had al genoeg gehad van Ronald. 'Waarom heb ik een stalker?' Dacht ze en ze rolde geïrriteerd met haar ogen terwijl ze naar haar Gabite toe liep. Gabite mocht het misschien niet laten merken, maar hij zag zijn trainster duidelijk wel aankomen. ''Gabite, verveel je je?'' Vroeg Sora aan haar Pokémon. 'Wat denk jezelf dan? Er is nergens een sterke tegenstander te bekennen,' Sprak Gabite maar het enigste wat Sora hoorde was, ''Bite, Gabite,'' En ze zag een klein knikje.

Sora zuchtte en wreef met haar linkerhand door haar lange haren. ''Waarom gaan we dan niet gewoon opzoek naar een tegenstander voor je? Ik weet zeker dat dat veel leuker is dan dat je je hier zit te vervelen,'' Sprak de trainster. Gabite stond op en begon te glimlachen. ''Zo ken ik je weer Gabite!'' Vervolde Sora. ''Bite, Bite!'' Sprak de Gabite kalmpjes. Maar wat ze beiden niet opmerkten was dat er een Pokémon uit het water sprong en Gabite nat maakte met Water Pistool. Sora en Gabite keerden zich meteen om om een wilde Buizel te zien. ''Dus jij wilt vechten?'' Vroeg Sora. De Buizel knikte, ''Bui, Bui!'' Sprak hij maar Gabite hoorde duidelijk genoeg, 'Kom maar op' Gabite ging klaar staan en de Buizel deed de eerste zet wat Water Straal was. De Buizel stormde op hoge snelheid op Gabite af. ''Spring en doe je Draken Klauw!'' Gabite sprong weg van de aanval en wilde de Buizel raken met zijn klauwen maar ook de Buizel wist net optijd weg te springen en aan te vallen met Supersone Knal. Gabite werd geraakt maar had weinig schade en landde veilig op de grond. 'We gaan dit niet verliezen,' Dacht Sora toen de Buizel weer een Water Pistool gebruikte. ''Gabite, Draken Vurie!'' Gabite schoot meteen een vuurrode bal uit zijn mond die de Water Pistool tegen hielt en het stoomde een beetje. ''Draken Klauw!'' Opnieuw schoot Gabite af op Buizel met zijn Draken Klauw aanval, dit keer vergat Buizel om weg te springen en hij liep een boel schade op. Gabite sprong daarna meteen weg, Buizel wist nog op te staan en weer een Waterstraal de doen. ''Ontwijk en maak het af met Hak!'' Sprak Sora. Gabite grijnsde en sprong weg alleen om de Buizel van achteren de hard te kunnen raken. De Buizel vloog bewusteloos tegen een boom aan en kon niet meer verder vechten. ''Goed zo Gabite,'' Complimenteerde Sora haar Pokémon. 'Dank je' Sprak de Gabite, ''Bite, Bite!'' Toen opeens hoorde Sora iets, ze zag een jongen verderop, ''Je kunt nu wel tevoorschijn komen, wie je ook bent,'' Riep ze in dezelfde richting met haar zachte stem. Tot haar verbazing riep Gabite ook maar dan in zijn taal, ''Ga, Gabite!''

Tim zat rustig aan de kant te kijken naar het gevecht terwijl. Bellsprout, Turtwig en Nincada aan wat bakjes pokémon voer zaten te eten. Nincada pikte met zijn klauwtjes de brokjes er uit en at ze op terwijl Turtwig met zijn kop helemaal weg gedoken zat tussen het voer. Bellsprout tikte even op de rug van de twee pokémon en vouwde zijn rechter blad om een brokje voer. Hij ziwerde het in de lucht. Hij zette een paar stappen naar achteren en ving het brokje weer in zijn grote mond.De drie lagen al gauw in een deuk en Nincada probeerde het ook. Hij pakte een brokje, gooide het in de lucht en stapte wat naar achteren. Maar hij glibeerde achteruit en viel in het gras, het brokje landde op zijn kop. Weer zaten ze te gieren van het lachen. Inmiddels was het gevecht afgelopen. Tim draaide zich om en schudde lachend zijn hoofd. Hij keek even op en verpaatste de bakjes in een plekje onder de schaduw.
Nicada tikte plots de Bellsprout en rende met Turtwig weg. Bellsprout rende achter Turtwig aan maar kreeg hem niet te pakken. Hij hief zijn bladeren op en twee roedes grepen Turtwg vast en hij werd terug getrokken. Bellsprout tikte hem en klom een boom in. Turtwig rende achter Nincada aan en probeerde hem te tikken. Zo gingen ze nog een tijdje door. Tot Tim wat hoorde. ''Je kunt nu wel tevoorschijn komen, wie je ook bent,'' Tim keek raar op. Was hij verstopt dan. Hij draaide zich omen stond op. Besprout zwaaide Turtwig en Nincada uit en verdween tussen het groen. "Turwig!" "Ninn cada!" riepen Tims pokémon nog. Nincada sprong op Tims hoofd en nestelde zich tussen zijn haar. Turtwig ging naast Tim staan en ze liepen naar de genen die hen zojuist geroepen had. "Hoi," zei hij. Hij bedoelde het niet echt kortaf maarzo klonk het wel.

(Flutpost)

Sora hielt bewust een wenkbrouw omhoog, ze wist toch zeker dat die jongen haar strijd had bekeken of was ze helemaal gek geworden? Ze zuchtte en wreef opnieuw met haar hand door haar lange haren heen. 'Deze dag word vreemder en vreemder,' Dacht ze terwijl ze weer terug naar de plaats van de jongen keek. Het duurde eigenlijks wel eventjes voordat hij aan kwam zetten. Sora bekeek zijn Pokémon eventjes, een gras Pokémon genaamd Turtwig en een Insect Pokémon genaamd Nincada, dit wist ze van de vele boeken thuis in Lilycove City. Ze zuchtte, terug denken aan haar thuis was moeilijk, het was moeilijk om haar tranen daarbij in de houden. 'Ik moet er niet aan denken,' Dacht Sora opnieuw, ze keek naar Gabite die met zijn armen over elkaar stond en serieus naar de Turtwig en Nincada staarde. Sora glimlachtte en keek opnieuw naar de jongen, hij had een rood-witte per op, donkerbruine ogen en zwarte haren. ''Hoi'' Sprak hij naar Sora. Sora gaf een knikje, ''Ook hoi, ik ben Sora! En dit is mijn Gabite!'' Vervolgde ze snel daarna. Gabite gaf ook een klein knikje maar veranderde niet van positie. Sora nam haar Pokédex en begon de Nincada en Turtwig te scannen voor informatie.

Nincada is een Training Pokémon. Nincada leeft het liefst diep in de aarde. Met zijn scherpe klauwen haalt hij voedingsstoffen en vocht uit de wortels van bomen.

Turtwig is een kleine blad Pokémon. Hij is gemaakt van aarde en het schild op zijn rug wordt harder als hij water drinkt. Hij leeft rondom grote meren, waar hij zich fijn voelt. Zijn lichaam maakt zuurstof aan, net zoals bomen dat doen. Het blaadje op zijn hoofd wordt slap als hij dorst heeft.

Sora knikte en bergde haar Pokédex weer op, was deze jongen al lang een trainer? Het zag er niet uit alsof hij al erg ervaren was, maar op z'n minst zagen de Nincada en de Turtwig er wel sterk en gezond uit. Ze glimlachtte en wachtte rustig op antwoord van de jongen waarvan ze de naam nog niet wist. Ondertussen begroette Gabite de twee Pokémon op zijn kalme en serieuze manier, om te laten zien dat hij ook best makkelijk nieuwe vrienden en rivalen kon maken.

Turtwig keek op naar de grote blauwe draak pokémon. Nincada deed het zelfde en ze keken naar Tim. "Ook hoi, ik ben Sora! En dit is mijn Gabite!" En Tim zag dat de Gabite knikte. Tim zei: "Ik ben Tim en dit zijn Turtwig en Nincada." Nincada maakte een knikje als teken van begroeting en Turtwig deed het zelfde en zei: "Turtwig." Wat iets als aangenaam betekende. Nincada kroop van Tims hoofd af en ging op zijn schouder zitten. Intussen pakte Sora haar pokedex en uit de pokedex ratelde wat informatie. Dat bracht Timop een idee. Hij pakte het rode machinetje uit zijn zak en veegde het stof er vanaf. Hij klapte hem open en op het schermpje verscheen een plaatje van een Gabite. uit het microfoontje klonk een stem:

"Gabite de grot pokémon. Hij houdt van glinsterende dingen. Hij zoekt schatten in holen en verstopt de buit in zijn nest."

Tim knikte en klapte het rode ding dicht en stopte het in zijn broek zak. Nincada sprong van zijn schouder naast Turtwig en landde in het gras. Gabite maakte een kalme en serieuze groet. Nincada knikte rustig en zei: "Aangenaam" Turtwig knikte ook en zei ook "Aangenaam." Tim verstond ze niet en hoorde slechts een kalme "Nincada" en "Turr twig." Tim knikte en hij keek naar de Gabite hij zag er erg sterk uit en kende vast ook sterke aanvallen. Zelfs als Turtwig en Nincada op elkaar gingen staan waren ze misschien net half zo lang. "Mooie Gabite." zei Tim tegen Sora en hij knikte naar de Gabite. Hij had draak pokémon altijd al cool gevonden.

(Ik heb echt inspiratie nodig.)

Nadat Sora zichzelf en haar Gabite voor had gesteld, deed de jongen precies hetzelfde. "Ik ben Tim en dit zijn Turtwig en Nincada." Sprak de jongen. Dus zijn naam was Tim? Het was een makkelijke en korte naam, net als die van Sora. De Nincada van de jongen, Tim, knikte als teken van begroeting en zag dat zijn Turtwig hetzelfde deed, "Turtwig." Sora glimlachtte en zette zich rustig in de conversatie. Het scheen dat Sora Tim al snel op een idee bracht om zijn Pokédex tevoorschijn te halen, hij kreeg al snel de informatie over Gabite en Sora luisterde rustig mee met de jongen. Ondertussen begonnen de Nincada en Turtwig tegen de kalme en serieuze Gabite te praten, "Aangenaam" Spraken beiden Pokémon tegen de Draak. Het duurde eventjes voordat Gabite terug begon te praten, ''Ook aangenaam,'' Sprak hij kalmpjes maar het enigste wat Sora en Tim zouden horen was; ''Bite, Gabite,'' Sora keek van de Pokémon weer naar Tim toe terwijl haar lippen krulden tot een glimlach, "Mooie Gabite." Sprak Tim uiteindelijk nadat hij haar Gabite stilletjes had bekeken. ''Bedankt, het is moeilijk om zo'n Pokémon te trainen,'' Zei Sora terug. Gabite keek Tim eventjes stilletjes aan omdat hij zijn compliment had gehoord en liet ook een glimlach zien terwijl hij knikte als bedankje. ''Het ziet er naar uit dat Gabite blij is met je compliment, Tim! Daar moet ik ook blij voor zijn trouwens,'' Vervolgde Sora rustig. 'Ik ben blij dat ik eindelijk rustig kan praten met anderen,' Sprak Gabite tegen Nincada en Turtwig.

'Ook aangenaam." zei Gabite tegen de groene schildpas pokémon en de witte insect pokémon. ''Bedankt, het is moeilijk om zo'n Pokémon te trainen,'' was het antwoord dat Tim kreeg op zijn vcompliment. Hij knikte even rustig en zag dat Gabite glimlachte en hem bedankte door een knikje te geven. Tim knikte terug. ''Het ziet er naar uit dat Gabite blij is met je compliment, Tim! Daar moet ik ook blij voor zijn trouwens,'' hoorde hij Sora rustig zeggen. 'Ik ben blij dat ik eindelijk rustig kan praten met anderen,' zei de Gabite. Beide pokémon zuchtte even. Turtwig zei: "Wat je zegt" Nincada zei toen ook "Zeker weten" Al hoorde Tim niet wat ze zeiden hij wist toch dat ze aan het praten waren. Eigenlijk waren Nincada en Turtwig nog een beetje bang voor de grote draak en ee tikkie verlegen. Maar de angt en verlegen heid was al aan het weg zakken. Vechten enzo was wel leuk. Maar is een keer wat anders is wel nodig. Turtwig keek een beetje rond. Plots zag hij wat aan de overkant van de rivier. "Hé jongens zien jullie dat ook? Daar aan de over kant van de rivier." Nincada hield met zijn klauwtje de zon tegen en probeerde te kijken. He ja! Wat gebeurt daar? Aan de over kant van de rivier gebeurde iets wat niet goed was. Nincada tikte Tim aan en wees naar de plek. "Wat gebeurt daar nou? Het lijkt wel een groep op hol geslagen pokémon zo wild gaat het er daaraan toe. Of is het dat nou?'' zei Tim en probeerde beter te kijken.

(Verzin jij maar wat het is )

"Wat je zegt" Sprak de Turtwig terwijl de Nincada zei ''Zeker weten" Gabite gaf geen aandacht aan het gezucht, het leek net alsof ze bang voor hem waren, 'Heb ik weer,' Dacht de Gabite en hij rolde met zijn ogen in frustratie. Gabite had een tijdje niets opgemerkt en gewoon van alles genergeer toen Turtwig plots iets zei, "Hé jongens zien jullie dat ook? Daar aan de over kant van de rivier." Vroeg hij. Gabite draaide zich een kwart om om de overkant een beetje te kunnen zien. Hij zuchtte, He ja! Wat gebeurt daar?Vroeg de Nincada. Sora keek op toen Tim plots begon te praten, ''Wat gebeurt daar nou? Het lijkt wel een groep op hol geslagen pokémon zo wild gaat het er daaraan toe. Of is het dat nou?'' Vroeg hij toen hij de overkant iets beter probeerde te zien. Sora keerde zich om en keek ook toe, ''Ophol geslagen Pokémon? Het lijkt net alsof iemand Supersonic of Verwarstraal op ze heeft gebruikt,'' Sprak Sora terug, de Pokémon zagen er ellendig uit, dat moesten wel bos Pokémon zijn en Pokémon die hier bij de rivier leefden. ''Laten we gaan kijken wat er aan de hand is, zie jij ergens een brug?'' Vroeg Sora, ze keek eventjes naar Gabite die de heletijd niets meer had gezegt, ''Ik vraag me af welke persoon of Pokémon dit geflikt heeft,'' Sprak Gabite.

''Ophol geslagen Pokémon? Het lijkt net alsof iemand Supersonic of Verwarstraal op ze heeft gebruikt,'' zei Sora toen Tim de groep verwarde pokémon had op gemerkt. Tim zette een paar stappen dichter bij de rivier en probeerde beter te kijken. ''Laten we gaan kijken wat er aan de hand is, zie jij ergens een brug?'' Tim keek rond maar zag niet veel. Er was nergens een brug te herkennen in de omgeving. Tim keek achterom en zag dat Gabite wat zei, Al verstond hij iets meer dan zijn eigen taaltje. Tim zuchtte even en keek naar zijn twee pokémon. Die haalde hun schouders op. Hun wisten dat wat Gabite zei ''Ik vraag me af welke persoon of Pokémon dit geflikt heeft,'' ze knikte. Turtwig dacht even na en zei: "Normaal gebeurt er nooit zoiets dus het zal niet een pokémon of trainer van hier zijn." Nincada ging verder. "Spook en Psycho pokémon kunnen veel van die verwarrende aanvallen. Maar die zie je hier en in de omrigende gebieden weinig. Dus het is waarschijnlijk een trainer." Turtwig liet zijn blik op de overkant vallen. "Dan wel een trainer zonder gevoel"
"Hé kijk daar." Tim haalde wat struiken weg en hij kon wat verderop een houten brug zien. "Komop!" Tim liep naar de brug toe. Tim zette een stap erop en de brug begon te kraken. Tim slikte even. Turtwig zette ook wat stapjes en weer kraakte de brug. "Ach ja hij houd ons wel." en hij gafeen klein duwtje tegen de rand van de brug. Een stukje rottend hout brokkelde eraf. "Oh... maar goed" En Tim begon voorzichtig de brug op te lopen. In de verte zag hij een Furret die duidelijk de wegkwijt was. Hij huppelde dom rondjes en gaf zich zelf een stoot in zijn gezicht en viel neer. "Hier is iets goed mis."

Sora zag dat Tim veel pogingen deed om een brug te vinden, ook Sora keek om en liep een eindje verder van hen af terwijl de Pokémon met elkaar begonnen te praten.Normaal gebeurt er nooit zoiets dus het zal niet een pokémon of trainer van hier zijn." "Spook en Psycho pokémon kunnen veel van die verwarrende aanvallen. Maar die zie je hier en in de omrigende gebieden weinig. Dus het is waarschijnlijk een trainer." Turtwig liet zijn blik op de overkant vallen. "Dan wel een trainer zonder gevoel" Gabite knikte alleen maar. "Hé kijk daar." Sprak Tim plots, Sora hief een wenkbrouw op, had hij wat gevonden? "Komop!" Sora keek de verte in, Tim had inderdaad een brug gevonden. Toen Tim op de brug stapte begon hij te kraken, alsof hij niet langer meer in orde was. Sora keek naar haar Gabite, Gabite had meer gewicht dan de anderen, ''Kom terug,'' Sora liet de Pokémon terug keren in de Pokébal en stapte er ook op. "Ach ja hij houd ons wel." Sprak Tim, Sora rolde met haar ogen, ''Nee zeg, je meent het,'' Mompelde Sora sarcastish tegen zichzelf. Opeens brokkelde er een stuk af van de brug, "Oh... maar goed" ''Hoe kan deze brug niet gevaarlijk zijn?'' Sprak Sora dit keer wat luider, ''We mogen maar hopen dat we veilig aan de overkant komen en hier niet door heen zakken,'' Tim keek de verte in en Sora deed dat ook, er was een wilde Furret die duidelijk erg in de war was en zichzelf aan viel. "Hier is iets goed mis." Weer rolde Sora met haar ogen, 'Als een Pokémon verward is is het normaal als zij zichzelf aanvallen,' Dacht ze, ''Nou laten we verder gaan dan,'' Zei ze iets blijer.

''Hoe kan deze brug niet gevaarlijk zijn?'' had Sora gezegt toen er een stukje rottend hout van de brug brokkelde. ''We mogen maar hopen dat we veilig aan de overkant komen en hier niet door heen zakken,''. Tim knikte even en zette wat stappen. Hij zette nog een stap. Er klonk wat gekraak en een heel verrotte plankje liet los en stortte naar beneden. Hij dreef rustig weg op de zachte stroom. Tim zette wat stappen achteruit en keek naar zijn twee pokémon. "Ik weet dat jullie licht zijn maar ik neem geen risico's" Hij klikte twee pokéballs van zijn riem en een rode straal zoog de twee pokémon terug in hun pokéballs. Tim greep zich vast aan de railing en ging langzaam verder. De brug stonk en soms brak er weer een stukje af. Langzaam zette Tim zijn voet aan de over kant. Hij veegde zijn handen af aan zijn T-shirt en keek rond. "Wie in hemelsnaam verward pokémon zonder dat ze een gevecht houden. Daar heb je toch niks aan." Tim zag een Nidoran die duizelig op Tim afliep hij botste tegen zijn been, en kukelde daar na om. Tim gooide pakte de pokéballs van Turtwig en Nincada weer en ze verschenen voor hem. Plots zag Tim iets voor zich. Er stonden wat af drukken in de grond. Tim hurkte en bekeek ze. "Ze zijn van laarzen. En ze hadden haast zo te zien" Tim liep wat verder en hij zag wat struiken die grof aan de kant waren geduwt. "En uit zijn haast is hij wat vergeten." Tim trok een koffertje uit de struiken. Er zaten wat krassen op van de doorn struiken. Tim schudde ermee en hield hem bij zijn oor."Wat zou erin zitten?"

Het zag eruit alsof Tim ook geen risico's nam voor zijn lichtere Pokémon en liet die ook terugkeren in hun Pokéballs. Langzaam liep Sora nog achter Tim aan. Het was echt een hele oude brug, als er eens een reperatie moest komen stond deze brug op de eerste plaats van het lijstje. Eindelijk aan de overkant sprong Sora meteen van de brug af op het land, ze had moeite haar evenwicht te bewaren en viel uiteindelijk op de grond. ''Ik ben in orde,'' Sprak ze gauw en ze stond weer op waarna ze rondkeek. "Wie in hemelsnaam verward pokémon zonder dat ze een gevecht houden. Daar heb je toch niks aan." Sora dacht na, ''Het ziet er maar zo uit dat, wie dit gedaan heeft, een Pokémon Hunter kan zijn, maar dan zou die persoon de Pokémon allang hebben mee genomen, maar dat hoeft ook al weer niet'' Sora werd een beetje verward. Sora keek toen Tim neerhurkte bij voetstappen die nog vers waren. "Ze zijn van laarzen. En ze hadden haast zo te zien" 'Ze?' dacht Sora, ze waren dus met meerdere, ze had ooit van Agent Jenny gehoord dat er een organizatie los was gebroken, toen werden haar ogen wijder. "En uit zijn haast is hij wat vergeten." Sprak Tim die een koffer uit de struiken haalde "Wat zou erin zitten?" Sora schudde met haar hoofd, ''Nog niet open maken Tim!'' Zei ze en ze pakte een Pokébal, ''Nu!'' Sprak ze en haar Ledyba kwam tevoorschijn. ''Zoek voor wat aanwijzingen Ledyba!'' Ledyba knikte en ging een eindje de struiken in zoals een Ledyba dat gewend was. Uiteindelijk kwam hij weer uit de struiken met een stukje stof, het moest een kleding stuk zijn. Sora nam het aan en bekeek het, er stond een F op. ''Uhm, ik denk dat ik weet wie de dader is!'' Sprak Sora, ''Team Fox''

''Nog niet open maken Tim!'' hoorde hij Sora zeggen.Tim legde de koffer op de grond. Hij keek er nog even naar. Toen liet Sora haar Ledyba uit zijn bal komen en ook zoeken. ''Zoek voor wat aanwijzingen Ledyba!'' zei ze en de gestipte insect pokémon vredween in de bosjes. Eevn later kwam Ledyba de struiken weer uit. Maar deze keer hield hij een stukje stof vast waar een F op stond. ''Uhm, ik denk dat ik weet wie de dader is!'' zei Sora ''Team Fox'' Tim knikte. Hij draaide zich om naar de koffer. Hij rukte aan het slot. "Koffer zit op slot, we moeten hem open breken." Plots hoorde Tim iets ritsele in de struiken. Hij bevroor van angst. Tim hoorde de stemmen. "Hé weet je zeker dat je die koffer hier hebt laten vallen?" Tim draaide zich even om en iemand anders in de struiken. "Ja zeker weten hier." De twee mannen kwamen uit de struiken en keken Sora en Tim aan. "Hé stelletje dieven geef onze koffer terug." Tim keek naar het Team fox lid dat een gat in zijn pak had. Er stond nu Team Ox. Tim grinnikte even. De andere liep naar de koffer toe. Tim wou hem tegen houden maar hij kreeg een schop in zijn maag. Pijnlijk kreunden viel Tim naar achteren en bleef daar liggen. En de grunts wouden het op een lopen zetten.

(Kortig.)

Tim draaide zich weer om naar de koffer om hem te openen, aangezien ze nu wisten van wie het eigenlijks was. Tim deed zijn best, maar het bleek muurvast te zitten. "Koffer zit op slot, we moeten hem open breken." Sprak hij. Sora knikte eventjes en hoorde toen stemmen hun kant opkomen, "Hé weet je zeker dat je die koffer hier hebt laten vallen?" Vroeg één. "Ja zeker weten hier." Zei de tweede. ''Uhm, Tim, leg die koffer nu maar neer,'' Mompelde ze tegen hem toen ze twee leden van Team Fox zagen. Eén van hen had zijn pak gescheurt en nu stond er Ox in plaats van Fox. Ze hoorde Tim grinnikken en Sora klapte met haar linkerhand tegen haar voorhoofd. "Hé stelletje dieven geef onze koffer terug." Sora rolde met haar ogen terwijl Tim omver geschopt werd. Team Fox wilde wegkomen maar dat liet Sora niet toe, ''Nu Gabite, Pachirisu!'' Sora gooide twee Pokéballen en in een flits stonden Gabite en Pachirisu voor de Team Fox Leden. ''Jullie beschuldigen ons van dieven, terwijl jullie zelf Pokémon van andere stelen!'' Begon Sora, ''Nou, wat hebben jullie gedaan met de Pokémon van dit woud, ik weet echt heel zeker dat jullie hier voor verantwoorderlijk zijn!'' Maakte Sora haar zin af. ''Dat gaat jullie niets aan snotneusen, nu Colbat!'' Sprak Lid 1 en een Colbat kwam tevoorschijn, ''Jij ook Croagunk'' Zei Lid 2. Ze waren dus in voor een gevecht, ''Ik wet dat jullie de bos Pokémon in verwarring hebben gezet om trainers te lokken en hun Pokémon te stelen, organizaties zoals jullie Team Fox vinden getrainde Pokémon veel meer waard,'' De leden grijnsden vals, ''We hebben een slimme hier! Nu Colbat, Air Cutter!'' Sprak lid 1, ''Croagunk, Gifangel!'' Zei lid 2. ''Pachirisu, Ontlading!'' Pachirisu schoot vele stralen elektriciteit af om de twee aanvallen kapot te maken in de lucht.

Tim hoestte en bleef pijnlijk liggen tussen het gras. ''Nu Gabite, Pachirisu!'' had Sora gezet en ze raakte binnen korte tijd in gevecht met de leden. Die hadden een Golbat (?) en een Croagunk. Turtwig en Nincada liepen naarTim toe en probeerde hem te helpen. Tim was duizelig. Het werd heel erg vaag voor zijn ogen en hij kon Turtwig bijna niet meer van de struiken onder scheiden. "Hé jongens maak nou niet zo'n herrie.Je ha.. ha.." een andere kwam uit de bosjes en keek naar het gevecht. Hij zag Tim kreunend op de grond liggen. "Zo klein jochie laat eens kijken welke pokémon jij hebt." Turtwig kookte van woede. "O..oke" kreeg Tim nog net uit zijn mond. Turtwig opende zijn bek en beet hard in de hand van de man. Die sprong op en greep naar zijn pijnlijke hand. Nincada gooide een hoop zand in zijn ogen en de man struikelde bijna over een tak. "Dat zet ik je betaalt! Rattata Zubat nu!" Hij wierp twee pokéballs tegen de grond en een Zubat en Rattata stonden voor hem. "Hyper beet en leech life!" Tim keek naar zijn pokémon "Jullie zullen zelf moeten vechten. Ik..ik" plots trok er een pijnscheut door Tims maag en het werd zwart voor zijn ogen. Bewusteloos beef hij liggen. Turtwig en Nincada slikte. De paarse rat pokémon liet zijn voortanden wit gloeien en sprong naar Turtwig. Zubat schoot een groen pijltje naar Nincada. Turtwig vuurde een mesblad af die de tanden van Rattata raakte. Die viel op de grond. Nincada vuurde ook een groen pijltje af en sloeg dat weg met een krab. Het pijltje doorboorde Zubats pijltje en raakte Zubat. "Nog is!" Turtwig knikte naar Nincada en dook de bossen in. Rattata sprintte op Nincada af. die bukte en gaf hem een klap tegen zijn kin. Plots sprong Turtwig uit de bosjes en tackelde Zubat tegen de grond. Tim bleef bewusteloos in het gras liggen.