een snelle linoon.

Larissa keek bewonderend naar de badge die ze kreeg. "Een leaf badge" stamelde ze. Ze keek trots naar haar pokemon. Mudkip liep aan de ene kant van Larissa , Mareep aan de andere en Bagon liep voorop. Bagon wilde het liefst op een rots klimmen en proberen te vliegen. Ze zuchtte. Waar gaan we eigenlijk naartoe?Vroeg ze zich af. Ze wist dat ze in het Summer Green was maar waar gingen ze naartoe? Ze vroeg het aan Jake maar voor hij antwoord kon geven liep een Linoon Larissa omver en de Linoon liep gewoon snel verder. Larissa beef even gezellig liggen en probeerde overeind te komen. "Wat was dat?" Vroeg ze aan Jake. Larissa had niet kunnen zien wat voor pokemon het was. Vlak daarna hoorde Larissa geschreeuw. "Wacht Linoon! Wacht nou!" Ze keek naar een kleine jongen voor haar die uitgeput adem hield. "Was die pokemon die me omver duwde van jou." Het jongentje keek schuldig naar Larissa en knikte zachtjes 'ja'. "Het spijt me daarvoor, Linoon kan er niets aandoen weet je." Larissa zuchtte. Ze stuurde haar pokemon terug in de pokeball. "Maakt niet uit hoor." Antwoorde Larissa daarna. "Maar waarom liep de Linoon voor je weg?" Vervolgde ze. De jongen keek naar de grond. "Lang verhaal! Ik heet Jonas. En Linoon was altijd een dik vriendje van me geweest. Hij was daarna verliefd op een meisjes Linoon en waren een paar dagen erna een koppeltje. Linoon vlucht altijd van me weg om naar die andere Linoon te gaan en ik weet nooit waar hij naartoe gaat.Ik mis hem heel erg." De jongen keek nog steeds naar de grond en Larissa zag dat er een traantje op de grond viel. "Het komt heus wel weer goed." Zei Larissa en trooste de jongen maar dat lukte niet echt. "Dit duurt nu al een paar weken." Larissa keek Jake aan. "Er moet een oplossing zijn voor dit probleem." Zei ze tegen Jake.