Underwater Paradise

''Je mag springen.''
Dat liet Demy zich geen twee keer zeggen. Behendig liet ze zich achterover vallen, waardoor ze in het water belandde. Meteen zag ze een flink eind onder haar de felle kleuren. Toch zou ze er niet meteen heen gaan; ze moest eerst weer boven komen. Zwemvliezen was ze niet gewend, dus duurde het even voor ze haar hoofd boven water kreeg. Gelukkig nog voor ze ademnood kreeg. Zodra ze haar hoofd boven water stak voelde ze spetters in haar gezicht. Vlak daarna verscheen de kop van haar Prinplup boven water. Ze grijnsden beiden breed. ''Goed, ik ben er klaar voor. Hoe lang heb ik?'' vroeg Demy. ''Een uur,'' antwoordde de bestuurder van de boot. ''Weet je zeker dat je geen professionele duiker mee wil?'' vroeg hij vervolgens. Demy kreeg een soort speelse grijns. ''Denk je dat ik nog nooit gedoken heb ofzo?'' Ze zag hoe de man verontwaardigd zijn schouders ophaalde en de onderwater-camera pakte. Daarom stak ze alvast haar armen boven water uit. Ze bewoog haar voeten zo dat ze iets dichterbij de boot kwam. Daar kon ze gemakkelijk de camera overpakken. Meteen drukte het gewicht haar armen naar beneden, het water in. Demy zag dat de man daarom glimlachte. ''Wel voorzichtig zijn met dat ding, hè?'' Vervolgens ging hij op een stoel zitten. Zou hij daar de hele tijd wachten tot ze terug kwam? Nah, vast niet. ''Tot over een uur!'' Demy legde het dingetje waardoor ze adem kon halen op haar mond en liet zich onder water zakken, om wat mooie beelden van dit onderwater paradijs te filmen.

Ocean was oorspronkelijk kouder water gewend, maar vond het niet erg om ook eens in dit water te zwemmen. Het was immers niet lauw of warm, maar.. gewoon. Tijdens de reis had ze ook wel eens in dit soort water mogen zwemmen. En vervelend was het niet.
De koralen waren geweldig om tussendoor te zwemmen en Ocean zag veel water Pokémon die ze anders nooit tegen zou komen. De Pokémon die er het meest te vinden was, was Corsola. Ze vielen echter niet zo op, door het coraal op hun rug en hun fel gekleurde uiterlijk. Even dacht Ocean een Shiny Corsola te zien, maar zodra ze hem beter wilde bekijken was hij verdwenen. Misschien was het wel gewoon blauw koraal geweest..

Demy filmde zo veel mogelijk van het koraal. Alles wat ze hier zag wilde ze opslaan in haar geheugen. En dat kon alleen als ze er beelden van had. De beelden kon ze dan steeds weer overnieuw bekijken. Bovendien kon ze door het overnieuw te kijken dingen zien die haar eerst niet opvielen, wat zou helpen bij haar Pokémon research. De minuten vlogen voorbij en haar film raakte heel snel voller. Er was ook zoveel te zien in dit koraal. Overal Pokémon die ze nog nooit gezien had en die schitterende koralen.. Opeens schoot een vraag haar gedachten in. Zouden er nu ook andere duikers zijn? Dat zou best wel eens het geval kunnen zijn. Er waren vast veel meer mensen die deze koralen wilden bekijken. Misschien zou ze na een tijdje zwemmen wel iemand anders tegenkomen die ook de onderwater wereld filmde. Hoewel het huren van die camera aan de dure kant was geweest.. Ach, dat maakte niet uit, want ze zou er uren, misschien wel dagen plezier aan hebben als ze het steeds weer overnieuw keek. Haar blik viel op Ocean en die van Ocean op haar. Ze wenkte, als teken dat ze een stukje verder gingen. Ocean knikte, als teken dat ze het begreep, en zwom in haar richting. Samen zwommen ze verder, terwijl Demy de camera alle kanten op bewoog, zodat ze niks van de wonderlijke koralen zou missen.