It's a whole new world..

Volt Lake was niet Demy's eerste keuze geweest om langs te gaan, maar toch had ze besloten hier een tijdje te blijven. Voor de zoveelste keer was ze weer op weg gegaan om Utah te onderzoeken. Dit meer was op vreemde wijze elektrisch geladen geraakt, en dat interesseerde Demy zo dat ze hier een tijdje wilde blijven om onderzoek te doen. Haar drie Pokémon hadden een plekje in de schaduw van de bomen die om het meer stonden gevonden, waar ze nu alledrie rustig zaten of lagen. Demy zelf zat bij de rand van het water en haar ei lag bij haar Pokémon.

Tussen de struiken vandaan verscheen een kleine Electrike. Hij was duidelijk vermoeid en het leek er op dat hij het water in ging. De breeder werd totaal genegeerd terwijl hij zich rustig richting het water begaf. Zodra hij zijn poot uit stak om te voelen kraakte er een takje achter Demy en draaide ze zich met een ruk om. Een gigantische Raichu verscheen en stapte zonder enig interesse te tonen voor Demy naar het water toe. Het fascineerde Demy dat de Pokémon haar geen blik waardig keurden. Kwam dat door iets in het water? Haar blik volgde de Raichu die zich al snel het water in had laten zakken. Zijn ogen sloten zich en zijn gezicht was duidelijk ontspannen. Ook de Electrike zag er ontspannen en vrolijk uit. En net toen ze zich afvroeg hoe dat water dan voelde, kwam er een hinnikend geluid van achter haar weg. Vlug keerde Demy haar blik richting Daystar. Daar keek ze echter niet lang naar; vanuit haar ooghoek had ze het ei zien gloeien. En jawel, het gloeide nog eens! Ze stond op, opende de koker en legde het ei er naast. De Raichu en de Electrike hadden nu ook hun blikken op het ei gericht. Het gloeien duurde steeds langer en al snel bleef het gloeien. En zodra dat gebeurde, veranderde het van vorm. Voor Demy met haar ogen kon knipperen verdween de gloed alweer en stond er een Shinx voor haar. Een mannetje. Breed begon Demy te grijnzen terwijl ze hurkte. Ze wilde hem meteen een naam geven.. Maar wat voor naam? Zacht liet ze haar hand over zijn kop glijden. Haar blik gleed af naar de lucht. Blijkbaar was het al avond, want de zon was verdwenen. Toch was het nog vrij licht. Voor zover zij wist, werd deze tijd in het Engels 'Twilight' genoemd. En dat was een perfecte naam voor het kleintje. Stoer, en toch mooi. Haar blik viel weer op de Shinx. ''Hallo, Twilight.'' Hij piepte vrolijk, genietend van de aandacht. Waarschijnlijk was hij nog te jong om te begrijpen wat een naam was. Maar, dat deed er niet toe. Hij zou het wel leren, net als al die andere vele dingen die elke jonge Pokémon moest leren. En Demy wist dondersgoed dat dat veel tijd en geduld nodig had..