Goodby

''Bui..'' Een Buizel zetten zijn beide poten op zijn maag. ''Wat is er?'' Tyler keek bezorgd naar zijn buizel die even nee schudden en glimlachte. ''Als je zegt dat er niks aan de hand is.. laten we door gaan.'' De Buizel knikte maar bij het nog een stap zette zakte deze door zijn poten. ''Er is echt iets aan de hand, we moeten snel naar een Pokémon Center!'' Tyler pakte zijn Pokébal erbij en richtte deze op de Buize.De Buizel werd opgeslokt/ Snel daarna draaide Tyler zich om. Een paar minuten verderop hadden ze een Pokémon center gezien maar gingen niet naar binnen omdat er toen nog niks aan de hand was.

~ 45 min later ~

''Het is niet goed om rond te reizen met deze Buizel.'' Zuster Jog keek Tyler even aan. ''Maar ik reis er al een paar weken mee, waarom heeft hij er nu pas last van?'' vroeg Tyler. ''Heel simpel, bij het begin had hij nog water om in te zwemmen, of was hij nog gewend aan het water. Maar nu hij helemaal niet meer zwemt is dit niet goed voor een Buizel,'' legde Zuster Joy uit. Sip keek Tyler naar zijn Buizel. Nu was het wel eventjes goed, maar hij wou niet dat zijn buizel pijn leed. ''Kan ik er niks aan doen?'' vroeg Tyler. Zuster Joy schudde nee. ''Sorry, het enige wat je kan doen ik hem achterlaten bij een Daycare zodat je hem nog kan bezoeken, of je laat hem vrij.'' Weer keek Tyler naar zijn Buizel. Dus hij moest de Buizel achterlaten bij de Daycare. ''Sorry Buizel..''

~ 1 dag later ~

''Hier zijn we dan..'' Tyler keek zijn Buizel even aan. Hopelijk verzorgde de Daycare hem goed! Hij had eigen Poffin's die hij at. Naast die poffin's at hij alleen maar Berry's die hij zelf uit koos. Misschien waren dat te veel dingen om te vragen aan iemand die in een Daycare werkte.. Wel wist Tyler dat Kio er werkte en Demy de leiding had. Beide had hij al eens eerder ontmoet en leken hem geen slechte trainers, het waren tenminste trainers die de Pokémon goed verzorgde.. Even keek hij naar de Buizel waarna hij de deur opende. Zijn blik viel als eerst op een Cyndaquil die op de grond zat. Hij stond geschrokken op bij et zien van Tyler. Hij rende richting de balie om te kunnen ontsnappen van de grote monster. ''Geen zorgen, ik bijt niet..'' zei Tyler droog. Hij haalde de Cyndaquil met gemak in en pakte deze op. De Cyndaquil probeerde te tegenstribbelen maar het werkte niet. Langzaam aaide Tyler over de Cyndaquil zijn hoofd. Verbaasd keek de Cyndaquil naar Tyler, waarom werd hij geaaid? Zijn oude trainer deed dat nooit. Tyler zetten de Cyndaquil weer op de grond. ''Ik zei toch dat ik niet beet..'' zei hij terwijl hij naar een bel op de balie liep. Langzaam drukte hij er op om daarna te wachten op iemand.

~ Dat van Buizel is ook gebeurd met Misty haar Horsea in de anime, pokémon die om de tijd moeten zwemmen en tijdens reizen kan dat niet. ~
~ Sorry als jullie het erg vinden dat ik wat met de Cyndaquil deed -3 ~

De eerste die bereikt werd door de geluidsgolven die de bel creëerde, was de Kricketune die in Demy's eigendom was. Ze was achter, in de 'tuin' die tot de Daycare behoorde. Even liet ze haar blik rond glijden. Demy was nergens te zien, dus had ze waarschijnlijk de bel ook niet gehoord. Wat moest de Kricketune doen? Spreken met de klant kon ze niet, dus kon ze ook niet zeggen dat ze haar trainer even was gaan zoeken. Haar blik gleed snel rond en ze spotte Daystar. Snel legde ze haar armen over elkaar en begon ze te strijken. In de melodie verborg ze een boodschap aan de Ponyta.

'Daystar! Haal Demy!' De Ponyta keek met een frons richting de Kricketune. Wat was er aan de hand? Hoewel Daystar dit niet wist besloot ze toch de breeder die haar al een lange tijd verzorgde te halen. Ze knikte naar de Kricketune, die zich richting de Daycare begon te bewegen, terwijl de Ponyta zich de andere kant op begaf. De schoenen van het meisje hadden deuken achtergelaten in de grond die Daystar makkelijk kon volgen. Haar benen bewogen zich soepel voort. Uitputtend was het; ze merkte dat ze licht begon te hijgen. Gelukkig kwam de trainster al snel in haar gezichtsveld.

Een luid gehinnik leidde Demy af. Met een verbaasd gezicht keek ze om. Daystar kwam op haar af gegallopeerd, duidelijk met haast. Niet-begrijpend hield het meisje haar hoofd scheef. De pony bereikte haar en na even te hebben geheigd keek ze haar trainster met een serieuze blik aan. “Star, wat is er..?” De ponyta antwoordde door haar hoofd te bewegen, wat duidelijk maakte dat ze mee moest komen. Blijkbaar was er iets bij de Daycare.. Demy kreeg een akelig gevoel. Zou er iets ergs zijn? Haar blik veranderde van een domme verbaasdheid in een uiterst serieuze blik. “Goed dan.” De Ponyta draaide zich zodat Demy makkelijk op kon stijgen. Soepeltjes tilde ze zich op de rug van de Pokémon. Ze spoorde het wezen zonder iets te zeggen aan. Meteen ging Daystar in volle gallop.

De Kricketune opende de deur, om daar de toonbank met een jongen er voor aan te treffen. Ze was te klein om boven de toonbank uit te komen, dus sprong ze op de stoel die er stond. Vervolgens sprong ze vanaf daar op de toonbank. Ze maakte een soort raspend geluid en zette haar pretoogjes op. Als Tyler een Pokémon was geweest, had hij begrepen dat Rythm bedoelde dat Demy er zo aan zou komen. Maar helaas was dat vrijwel onmogelijk. De kever keek om toen ze het geluid van hoeven hoorde. Daar kwamen ze al.

Het duurde niet lang voor de Daycare alweer in zicht kwam. Slechts zo'n 50 meter van het gebouw af liet Demy haar Ponyta afremmen. Eerst in draf, daarna in stap en vervolgens stopte ze enkele meters van de achterdeur af. De breeder wist zich net zo soepel als ze er op was gekomen van de rug van de Pokémon glijden. Ze streelde het wezen een paar keer voor ze zich omkeerde en de deur opende. Meteen zag ze een bekende jongen staan: Tyler. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Blijkbaar had hij op de bel gedrukt en had zij het achter in de tuin niet gehoord. Gelukkig had ze haar behulpzame Pokémon die haar hadden opgehaald. Met een grijns stapte ze naar de stoel toe, om er op te gaan zitten. Haar benen legde ze over elkaar en ze zette een serieuze blik op. “Zo, meneer,” grapte ze, met een uiterst serieuze stem, “waarmee kan ik u van dienst zijn?”