Preparations

‘Prima.’ Cynthia glimlachte bij deze reactie. Kalm was ze op haar nieuwste aanwinst, Sierra, afgelopen. “Niet bang zijn,” zei ze zacht en ze haalde een Pokéball van haar riem. Ze klikte hem groot, wat de jonge Glameow even liet schrikken. “Je mag er later weer uit,” zei Cynthia toen zacht. Ze drukte de ball voorzichtig op het hoofd van de Glameow. Ze keek naar Summer, die rustig voor haar neus ging zitten en met haar ogen rolde. Cynthia klikte de riem van haar Glameow - Sierra - aan haar riem, om vervolgens Summer terug te laten keren in haar ball. Vervolgens richtte ze haar blik op Desire, die op haar plek bleef zitten en met een twijfelende blik naar haar keek. Kalm liep Cynthia op Desire af en drukte heel even haar lippen op het voorhoofd van de Eevee. Ze bleef met haar hoofd vlak bij die van Desire. “Ik heb vertrouwen in je. Je kan het,” zei ze zacht, voor ze haar Eevee terug liet keren. Met een frons keek ze naar de ball van de Eevee. Ze was benieuwd of dit gymgevecht haar goed zou doen, of juist het tegenovergestelde. Ze sloot haar ogen even en deed de ball weg. Vervolgens liet ze Nyala terugkeren. Nu de grote vraag; Music laten terugkeren, of haar - zoals vaker - uit de ball houden? Ze keek Music aan en slaakte een diepe zucht. Music mocht wel uit de ball blijven. ‘Oké, ready to go?’ hoorde ze Ayla vragen. Ze knikte. “Kom mee,” zei ze kalm tegen Music. Deze knikte en pakte Nanook’s hand beet, om vervolgens achter Cynthia aan te lopen.


Het was een redelijk lange tocht geweest, maar uiteindelijk hadden ze de stad bereikt. Emblem City, de plek waar zij en Ayla vanavond beiden hun tweede Gymgevecht zouden gaan houden. Het duurde even voor ze het zich herinnerde. “Oh!” riep ze uit en ze keek Ayla aan. “We moeten een parcours doen voor we de Gym mogen uitdagen,” zei ze toen. Ze keek even naar haar eigen kleren. Een skinny.. Yeah, right. Daarmee kon ze toch nooit een heel parcours doorlopen? Ze legde haar hand even op haar voorhoofd en fronste. O ja.. Knotjes. Ze liet haar hand zakken. “Ik denk dat ik iets anders nodig heb,” zei ze en ze wees naar haar kleding. “Anders scheur ik straks nog uit m’n broek,” mompelde ze toen droogjes. Ze had de meeste spullen in het kleine huisje in Chimber Town staan. De kleren die ze nu bij zich had waren allen niet echt geschikt voor iets als dit. Haar laarsjes al helemaal niet. Gelukkig had ze haar pinpas bij zich en zou iets nieuws kopen dus geen probleem kunnen zijn. Ze keek Ayla even met een glimlach aan. “Ga je mee iets nieuws kopen?” vroeg ze. Vervolgens draaide ze zich om, om met een brede glimlach op haar gezicht een winkel in te lopen.

Eenmaal in de winkel ontstond er een brede glimlach op haar gezicht. “Wauw,” zei ze zacht en ze keek om zich heen. Het was een sportzaak, waar verschillende kleren en sportschoenen te zien waren. Haar ogen leken er spontaan van te gaan glimmen. Ze slaakte een diepe zucht en keek Music aan, die op een stoel was gaan zitten en haar doordringend aan keek. Oké, misschien moest ze maar eens op schieten. Ze liep op een rij broeken af en pakte er een witte uit. Zo ging ze even door, tot ze uiteindelijk een blauw shirt, witte handschoentjes, blauwe sportschoenen, een witte broek en wat elastiekjes had. Ze rekende af, waarna ze weer in de ingang ging staan, om zich heen kijkend, wachtend tot ze Ayla zou zien. Ze zag hoe Music rustig op haar af kwam lopen en met haar ogen rolde bij het zien van de grote tas. “Enkel sportkleren,” zei Cynthia rustig. Music fronste, maar reageerde verder niet.

Eerste stuk is nog @ vorige topic, zeg maar. (: ~

De nageltjes van Kiara maakten een tikkend geluid over de bestenen straat van Emblem City. Ze had de hele weg al zelf gelopen, wat Ayla knap vond. Ze glimlachte en richtte haar blik op de lange winkelstraat van Emblem City. Ze had deze stad al eens eerder bezorgd. Sterker nog, dit was de stad waar ze haar eerste Contest had gehouden en waar ze Koda had gevonden. Koda, toen nog een mager zwervertje dat een complete winkel overhoop had gegooit, om te kunnen vragen naar aandacht van de brunette en Riolu die hem eten hadden gegeven. Ayla schudde even lachend haar hoofd bij de gedachte aan de manier waarop ze de winkel letterlijk was uitgesmeten. Daar hoefde ze zich voorlopig niet meer te tonen.
Kiara sprong tegen haar benen op om duidelijk te maken dat haar pootjes het nu echt wel gehad hadden, en Ayla boog voorover om het vossenjong te kunnen pakken. Toen ze zich uiteindelijk weer overeind had gezet kwam Cynthia plots met een onverwachte mededeling. 'Oh!' riep ze, alsof ze zich iets herinnerde. Ayla hief vragend haar wenkbrauw. 'We moeten een parcours doen voor we de Gym mogen uitdagen.' Een parcours? Ze kon het niet laten om te grinniken. Het klonk leuk.
'Ik denk dat ik iets anders nodig heb,' zei Cynthia, duidelijk doelend op haar kleding. 'Anders scheur ik straks nog uit m’n broek.' Ayla knikte en liet toen ook even een blik op haar outfit vallen. Een normale lichte spijkerbroek met witte gympen, riem en een roze hempje met wit vest. Het kon er mee door, al was een sportbroek misschien verstandiger. Maar, had ze het geld er wel voor? Ze had een leuk bedragje gewonnen bij de Gym en Contest, en natuurlijk het beetje spaargeld dat ze van haar pleegvader had geërft - wat ze liever bewaarde voor het hoog nodige -. Misschien was het investeren van een broek niet zo'n slecht idee..

'Ga je mee iets nieuws kopen?' Ayla had nog niet geantwoord, of Cynthia marcheerde al naar de dichtsbijzijnde sprotwinkel. Ze grinnikte, haalde haar schouders op en liep achter de brunette aan.
Eenmaal in de winkel keek Ayla fronsend rond. Cynthia had zich al op de rekken gestort, wat zij misschien ook maar moest gaan doen. Met Kiara in haar armen en Nanook bij Music achterlatend liep ze op het dichstbijzijnde rek met broeken af. Haar vingers gleden soepeltjes langs de vele soorten stof, maar geen leek haar te bevallen. Ze zuchtte. "Kiara, wat vind jij?" mompelde ze zachtjes tegen haar Vulpix. Kiara zette haar voorpootjes leunend op de arm van haar trainster en boog voorover om de sportbroeken wat beter te kunnen bekijken. Uiteindelijk hief ze haar poot om een broek te kunnen aanwijzen, maar hierdoor verloor ze steun en viel ze voorover. Gelukkig kon Ayla haar op tijd bij haar borst pakken en duwde ze het vossenjong voorzichtig terug op zijn plek. Kiara lachtte en deed toen een tweede poging om te wijzen. Ze wees naar een grijze joggingbroek, met op iedere broekspijp een verticale witte streep aan de zijkant. Ayla fronste, misschien had de Vulpix nog smaak ook. Ze haalde de broek uit het rek en zag dat het haar goede maat was. Duur was de broek ook niet. Een glimlach vormde zich op haar gezicht, deze was goed.
Uiteindelijk kocht Ayla nog een paar witte handschoentjes - die ze ook handig achtte voor haar verdere reis -, en een nieuwe waterfles, omdat de vorige tussen de tanden van Koda was beland. Ze rekende alles keurig af en liep toen weer terug naar de ingang, waar ze Cynthia, Music en Nanook spotte. De spullen had ze in haar tas opgeborgen, die hier gelukkig groot genoeg voor was. Voorzichtig streek ze even met haar vrije hand over de kop van haar Riolu, terwijl ze zich afvroeg of ze verder nog iets nodig had. Er kwam niet echt iets in haar op, waardoor ze zich tot Cynthia richtte en besloot haar eenzelfde soort vraag te stellen. "Wil jij nog ergens heen?" luidde haar woorden. Ze zette een glimlachje op en fronste. "Misschien.. kunnen we ergens wat gaan lunchen?" Zelf had ze best wel trek, één boterham in de ochtend had haar maag blijkbaar niet genoeg tevreden gesteld. Bovendien, haar Pokémon hadden ook voeding nodig. Ze herstelde haar blik en wachtte zwijgend op Cynthia's antwoord. Misschien dat die nog ergens anders heen wilde, voordat ze wat gingen eten.

De brunette, Cynthia, zette haar tas op de grond en zakte door haar knieën. Ze pakte de twee handschoentjes en keek er naar. Ze waren wit met een blauw lint om het eind, wat als een soort strik om je pols heen zat als je ze aan had. Hmmn.. Ze waren wel goed zo. Kalm stopte ze de handschoentjes weer terug en gleed haar blik naar de elastiekjes. Misschien kon ze wat aan haar haar doen.. Helaas scheen de tijd hiervoor niet te zijn. Ayla kwam eraan. Cynthia liet de elastiekjes vallen en tilde de tas op. ‘Wil jij nog ergens heen?’ vroeg Ayla. Cynthia keek haar aan en fronste. Wilde ze nog ergens heen? ‘Misschien.. Kunnen we ergens wat gaan lunchen?’ stelde Ayla voor. Hmmn.. Lunchen, hè? Dan konden ze zich daar ook omkleden. Een frons gleed haar gezicht op. Moest ze.. In een joggingbroek.. Door de stad lopen? Ze rolde met haar ogen en slaakte een diepe zucht. Nou ja.. Het was een mooie broek, al was het voor haar een beetje gênant om zo op straat gezien te worden. Maar, het maakte niet uit. Het maakte niet uit wat anderen van haar dachten. Ze fronste. Dat deed haar denken aan iets wat Charelle haar had verteld.
‘Je bent veranderd, Cynthia,’ zei Charelle. Cynthia opende één van haar twee ogen en keek Charelle droogjes aan. “Hè?” vroeg ze. ‘Je bent veranderd,’ herhaalde de blondine. Cynthia rolde met haar ogen. “Wa bedoel je?” vroeg ze droogjes. ‘Je bent om anderen gaan geven,’ klonk de stem van de blondine. “Eg waar?” ‘Niet grappig doen, je weet dat het waar is. Sinds je Summer hebt begon je meer om Pokémon te geven. Toen je bij de Daycare werkte, in het begin, hield je niet van mensen. Je werkte meestal bij de eieren, zodat je niet in contact hoefde te komen met anderen. En nu.. Nu ben je veranderd,’ zei Charelle toen en ze zuchtte. Cynthia fronste. ‘Eerst werd je bitcheriger, maar volgens mij is dat ook al weer over,’ mompelde Charelle.
Cynthia fronste. Veranderd? Zij? Nog steeds had ze, om eerlijk te zijn, weinig contact met andere mensen. Oké, ze kwam best veel mensen tegen, maar.. Dat had je nou eenmaal op reis. Ze wist nog steeds niet wie ze als vriend of vriendin beschouwde, en wie gewoon een kennis was. Zelfs van Ayla had ze geen idee. Misschien.. Misschien moest ze het maar gewoon opgeven. Ze gaf er toch niet om wie haar als vriendin beschouwde en wie niet. Ze had maar één doel voor ogen: zo ver mogelijk komen met haar Pokémon. Ze pakte Music’s hand beet en glimlachte naar de Kirlia. Vanaf nu zou ze zich niet meer laten afleiden door mensen. Ze had er toch niets aan. Waar ze zich van nu af aan op zou richten waren haar Pokémon en hun toekomst.
Met halfgesloten ogen keek ze op, naar Ayla. “Kom, dan gaan we lunchen,” zei ze zacht. Ze moest niet alle contacten direct verbreken; rivalen en vrienden waren wel oké. Maar.. Ze moest er minder aandacht aan besteden. Het maakte allemaal niet uit. Niemand kende haar. Niemand wist wie ze écht was..

Eenmaal aangekomen bij het restaurant duwde ze de deur open en keek ze met een arrogante blik rond. Ugh. Van buiten zag het er veel leuker uit. Maar.. Ze hadden hier tosti’s, en daar had ze zin in. Ze keek even snel achterom, maar liep toen op een tafel af. Ze wenkte Ayla om mee te lopen. Rustig ging ze aan de tafel zitten. Music huppelde vrolijk achter haar aan en plofte tegenover haar neer, zodat Nanook naast haar kon zitten als die dat wilde. Dat betekende dat Cynthia dan naast Ayla zou komen te zitten. Ze slaakte een diepe zucht en pakte de kaart van tafel. Haar vinger gleed langs de kaart. Tosti’s. Ham kaas. Perfect. Ze legde de kaart plat op de tafel en keek Music aan. “Hebbie ergens zin in?” vroeg ze droogjes. Music was dan geen mens, maar de Kirlia hield van het menselijke voedsel en at maar zeer zelden Pokémonvoedsel. Music knikte en legde haar vinger op haar kin. Uiteindelijk knikte ze. “Tosti?” vroeg Cynthia droogjes. Music knikte vrolijk. “Oké, dan,” reageerde Cynthia droogjes. Vreemd.. Ze was aan het eten met een Pokémon tegenover zich aan tafel. Ach ja. Ze keek Ayla even aan. “En?” vroeg ze kalm. Het was handig om, zodra er iemand kwam om hen te helpen, al te weten wat iedereen wilde. Music wilde water drinken, wist ze. Zelf dronk ze liever een colaatje..

Slecht, geen zin meer. (: ~

Er klonk zo'n irritant belletje waarneer ze het restaurant instapte. Naja, het belletje was niet irritant, maar de blikken die door het gerinkel hun kant opschoten wel. Ayla fronste, trok haar blik weg van de menigte en liep toen achter Cynthia aan. Deze had onderhand al plaatsgenomen en Ayla volgde haar voorbeeld. Nanook nam uiteraard plaats naast Music. Kiara had ze nog altijd vast, en ten voele aan haar buikje had het vossenjong ook honger. Verwachtingsvol zette ze haar bruine pootjes op de tafel en slaakte ze een vrolijk kreetje. Ayla glimlachte en pakte de kaart van Cynthia over, haar blik op de regels tekst vestigend. Sandwich, tosti, salade.. Het gebruikelijke. Het viel Ayla op dat er niks opstond voor de Pokémon. Dit was zeker zo'n typisch mensenrestaurant. Als ze nou maar niet gingen zeuren dat ze hun Pokémon in hun pokeball moesten stoppen, Nanook haatte dat.
'En?' vroeg Cynthia. Ayla legde de kaart neer zodat ze haar blik op de brunette kon vestigen en fronste. "Ik neem ook een tosti," zei ze, wetend dat ze die per twee zouden leveren. Haar ogen gleden richting Nanook. "En wat wil jij?" De Riolu vormde even een bedachtzame frons boven zijn ogen, maar schudde toen zijn hoofd. Geen honger. Hij zou later wel eten als Yani en Koda ook aan bod kwamen. 'Hebben jullie al een keuze kunnen maken?' klonk plots een vrouwelijke stem. Ayla draaide zich om en knikte. De vrouw glimlachte en haalde even haar wenkbrauwen op bij het zien van de Pokémon, maar zei verder niks. "Ehm.. drie tosti's graag," antwoorde Ayla. "En ik wil graag een Ice Tea." Ze keerde zich tot Music en Cynthia. "En wat willen jullie drinken?"

Na enige tijd arriveerde de bestelling en werd deze voor de des betreffende persoon neergelegd. Ayla maakte een knikkende beweging als dank en pakte toen een helft van de tosti. Hij was nog warm, dus koelde ze deze eerst af door te blazen, voordat ze hem door de helft brak en Kiara een deel toereikte. De Vulpix stak haar snuitje naar voren en snoof. Zodra de geur van geroosterd brood, kaas en ham - vooral de ham - haar snuit binnentrok pakte ze het deel gretig van Ayla over en begon ze eraan te knabbelen, de tosti met haar voorpootjes vasthoudend. Ayla grinnikte en begon toen ook aan haar deel van de lunch.