Ei halen

Jimmy liep Miho town in. Quilava en Linoone naast hem. Ze liepen rustig naar de Daycare.”Linoone en Quilava we gaan een nieuw maatje kopen.” Sprak Jimmy rustig. En hij keek naar Linoone die een blij gezicht trok. en snel naar voren rende naar de Daycare al wist hij niet waar dat was dus besloot die maar even op Jimmy te wachten. Jimmy kwam rustig aan gelopen. Linoone was helemaal door het dole heen.
“Doe normaal.” Zei Quilava kortaf. Linoone trok zich er niks van aan en bleef blij rennen.” Quilava vind jij het niet leuk dan dat er een nieuwe pokemon bij komt?” vroeg Linoone. Quilava negeerde hem.
“Wat is er jongens?” Vroeg Jimmy. Quilava negeerde hem en liep door Linoone liep vrolijk naar Jimmy toe en riep ‘Li Li Linoone Li’ Jimmy keek hem droog aan. “als we nog even door lopen komen we bij de Daycare,” zei Jimmy rustig. Zijn pokemon liepen door. Jimmy keek naar Quilava Die mag wel eens een dagje vrij hebben lekker weer pokemon zijn naja kleine pokemon dan dacht Jimmy, hij vond het sneu voor zijn pokemon. Maar ja hij liep door naar de Daycare, toen hij voor de deur van de Daycare stond…
Jimmy opende de deur zijn 2 pokemon liepen met hem mee. Hij liep rustig naar de balie en drukte op de baliebel en wachtte op de gene die in de Daycare werkte.

Een bekend geluid klonk. Het geluid wat het belletje op de balie maakte. Geïrriteerd zuchtte Demy. Wie het was interesseerde haar niet. Ze was net bezig met haar controle en was niet van plan het af te maken. Momenteel bekeek ze een Miltank, die gelukkig kerngezond was. Dat was erg belangrijk, want ze droeg een ei in haar buik. Het was een vreemde tijd van het jaar om drachtig te worden, maar deze Miltank had het voor elkaar gekregen. Voor de Daycare betekende het alleen maar dat ze wat zouden gaan verdienen. Ze maakte de controle van de Miltank af, bedankte haar en draaide zich toen om, om de Daycare via de achteringang binnen te wandelen.

Een jongen van zeker niet meer dan 15 jaar stond bij de balie. Zijn Quilava en Linoone zag Demy niet doordat de toonbank in de weg stond. Ze nam plaats op haar stoel en legde haar kin op haar handen. “Waarmee kan ik u helpen?” vroeg ze vervolgens, proberend de ergernis niet in haar stem door te laten klinken. Ach, het was voor de Daycare wel goed als ze een centje er bij verdienden. Vanaf hier zag ze zijn Pokémon wel. De Quilava had niet de perfecte glans in zijn vacht, wat betekende dat hij óf gestresst, óf niet helemaal gezond was. Zou deze jongen daarvoor gekomen zijn, of was er iets anders?

Jimmy wachtte even een tijdje. Todat er een meisje aan kwam lopen. Ze was volgens Jimmy niet veel ouder maar dat maakte niet uit. Ze ging op haar stoel zitten en keek naar Quilava en toen naar Jimmy.”Ik wil graag… een Hoothoot ei kopen. En misschien wil je kijken naar Quilava hij is de laatste tijd nogal. nogal… chagrijnig ,” sprak hij tegen het meisje. Jimmy pakte zijn portemonnee al en trok 450 Poke uit zijn portomonnee nu was hij bijna blut maar ja hij moest wat. Hij zou snel een gevecht moeten houden met iemand of een baantje gaan zoeken.

Linoone liep rustig naar de Prinlup toe en zei.”Hooi… ik ken jou niet wie ben jij ik ben Linoone.” En Linoone keek Prinlup droog aan. Quilava was naar een stoel gelopen en daar op gesprongen en gaan slapen.

Jimmy keek zijn Linoone aan. Die nu naar Prinlup was gelopen. Toen keek hij naar Quilava die op de stoel lag. Hij liep er even na toe. En zei “Wat is er Quilava?” Quilava keek naar hem en legde zijn hoofd Jimmy’s hand die hij had uitgestoken. Quilava voelde zich niet op zijn gemak misschien dat een nieuwe pokemon hem wat vrolijker zou maken. Hij liep rustig naar de balie en bleef daar staan.

flutpost

– Waar staat dat Ocean in de daycare is? ;p –

“Ik wil graag… een Hoothoot ei kopen. En misschien wil je kijken naar Quilava hij is de laatste tijd nogal. nogal… chagrijnig,” vertelde de jongen. Demy knikte even. Een Hoothoot ei, die had ze nog wel. “Even geduld,” mompelde ze. Ze draaide zich om en liep een deur door. Hier stonden de eieren in. Al snel had ze een Hoothoot ei gevonden die ze voorzichtig uit de kast tilde. Ze pakte ook een koker, waar ze het ei in deed. Vervolgens liep ze terug naar de balie.
“Zo, dat word dan 450 Poké.” Demy zette het ei op de toonbank. Ze zou het pas naar de jongen toe schuiven als hij haar het geld gaf. Zolang hij niet betaalde was het nog haar eigendom. “De controle van je Pokémon zal gratis zijn, maak je daar maar geen zorgen over.” Dit was voornamelijk omdat Demy de gezondheid van een Pokémon belangrijk vond. Belangrijker dan geld. Zodra de jongen haar het geld overhandigde kwam ze achter haar balie vandaan om zijn Pokémon te bekijken. Ondanks dat de glans in zijn vacht wat vervaagd was zag hij er gezond uit. “Mag ik even?” vroeg ze aan het wezen, waarmee ze bedoelde dat ze even zijn poten en zo wilde bekijken. Als hij knikte, zou ze kijken of hij geen splinters of kneuzingen had. Dat kon ook al voor veel stress zorgen.

Jimmy keek naar het meisje die het Hoothoot ei pakte en in een koker stopte. Jimmy gaf het geld aan het meisje. Hij kreeg het ei en het meisje liep achter de balie vandaan om Quilava te bekijken. Ze keek of Quilava een doffe vacht had maar dat had die inderdaad wel. ´Mag ik even?’ Vroeg het meisje aan Quilava. Quilava knikte rustig.

Quilava knikte naar het meisje. Maar hij wou het eigenlijk niet dat was niet te merken. Quilava deed dit om zijn baas tevreden te houden. Niet dat hij boos werd als hij het niet toestond. Maar hij had helemaal niks nodig het enige wat hij wou was een gevecht. Quilava werd opeens heel blij toen hij aan het gevecht dacht hij sprong dus nu ook tegen het meisje aan. Zodat deze waarschijnlijk omviel.

Jimmy keek naar Quilava hoe deze het meisje duwde. Jimmy besloot er niks van te zeggen en ging even naar Linone toe die vrolijk weg was gelopen van het bord van Prinlup hij had het even verkeerd gezien. Linoone keek naar Jimmy en Jimmy pakte het Hoothoot ei. Dit zou een vrolijke pokemon worden dacht Jimmy. Linoone keek Jimmy toen vrolijk aan. Jimmy zei tegen Linoone,”Weet jij een leuke naam voor Hoothoot?” wetend dat hij niet zou antwoorden Jimmy zou binnenkort zijn pokemon een naam gaan geven.

Gelukkig knikte de Quilava, wat betekende dat hij het toeliet dat Demy hem mocht aanraken. Ze pakte veoorzichtig zijn poten en bekeek ze goed. Ook andere delen van zijn lichaam bekeek ze. Zijn kroonjuwelen bleef ze maar af; daar was vast niks mis mee. Hoewel het ook zeer stressvol kon zijn als daar iets mis mee was. Toch kon ze dat beter aan zuster Joy overlaten.
Opeens kreeg Demy een duw van de vuur-Pokémon. Ze viel bijna achterover, maar wist nog niet stand te houden door haar handen achter zich neer te zetten. Ze was licht geschrokken door deze actie en moest even bijkomen voor ze een conclusie kon trekken. Ze ging ook even wat normaler zitten. “Volgens mij heeft je Quilava gewoon wat beweging nodig.” Met 'beweging' bedoelde ze gewoon een gevecht. Ze hoopte dat dit duidelijk was voor de jongen. Ze stond op, veegde haar kleren schoon en liep weer naar de balie toe. Ze pakte even wat papierwerk, keek er naar en pleurde het toen de prullenbak in. Dit had ze vorige week allemaal al afgehandeld, dus was het niet nodig om het te bewaren. Natuurlijk kon ze beter haar afval scheiden, maar.. Ze had geen papierbak bij de hand. Ze zou later wel eentje kopen of zoiets. Maar nu niet. Ze keek de jongen aan, die bij zijn Linoone zat. Wat zou hij verder nog willen?