First journey, first day

Breed geeuwend rekte Cherry zich uit. Er viel een straal zonlicht op haar gezicht en glimlachend keek de blondine uit het raam bij haar bed. De lucht was blauw, met hier en daar een witte wolk, oftewel prachtig weer! Maar het was dan ook een prachtige dag, want vandaag zou Cherry de wijde wereld gaan verkennen! Ze sidderde van enthousiasme, eindelijk! Ze had met plezier bij de Daycare gewerkt en ze moest toegeven dat het verstandig was geweest om langer naar school te gaan, maar dit was toch echt haar droom. “Flare?” Met een vragend geluidje sprong er een Flareon op haar bed. “Goedemorgen Amélie.” Zei Cherry liefkozend, terwijl ze de pokémon over haar kop aaide. “Vandaag is het zo ver, he?” Amélie maakte een kirrend geluidje en sprong weer van het bed af. Daar stond de kleine Pichu Hope al enthousiast in haar handjes te klappen. Cherry moest even lachen om zoveel enthousiasme, haar pokémon waren net zo opgewonden als zij!

De blondine sprong uit bed en liep naar de badkamer. Een douche later stond ze aangekleed en wel weer in haar kamer, waar ze haar rugzak pakte. Die had ze de avond van te voren al gepakt. Samen met Hope en Amélie ging ze naar beneden om te ontbijten. Ze merkte aan haar moeder dat ze het wel een beetje moeilijk had, dus beloofde Cherry elke dag even te bellen, of een smsje te sturen. Eenmaal buiten gaf ze haar ouders een knuffel en voelde ze toch wat tranen prikken. Maar Amélie streek bemoedigend langs haar been, dus glimlachte ze door haar tranen heen. “Dag mam, dag pap! Tot gauw!” zei het meisje nog, waarna ze zich in beweging zette. Langs de weg zwaaiden veel bekende haar uit, zeiden haar gedag en wensten haar succes. Cherry voelde zich gesterkt door zoveel steun en toen ze Miho Town achter zich had gelaten voelde ze zich al een stuk optimistischer.

“We gaan eerste naar Fume City.” Sprak ze tegen haar pokémon. Dan zouden ze eerst door het Summer Green komen en Cherry hoopte daar leuke pokémon tegen te komen. Bovendien moest ze nog veel trainen als ze aan een contest mee wilde doen. Hope kirde in haar oor, de Pichu deinde mee op haar schouder. “Jij vind het ook leuk, he?” Lachte Cherry. Ze sloot haar ogen even en voelde hoe de zon haar huid verwarmde. “It’s a beautiful day and the sun is shining. There’s no-one who can stop us now.” Zong ze zachtjes. Er was zoveel te ontdekken en ze zou het allemaal zien!

OOC: Bah, slecht. Moet er weer even inkomen