Voor het eerst op reis.

Een kleine Caterpie kroop rustig over een takje. Een paar Surskit schoten over het water zodat miniscule bewegingkjes het spiegel beeld van een Turtwig door de war haalden. De turtwig zakte door zijn knieën en liet water zijn bek in stromen. Het was koel en zuiver water. De turtwig hief zijn kop op en het water stroomde langzaam zijn keel binnen. Hij slikte en keek de Surskit na die al snel tussen het riet verdwenen. Turtwig liep weer naar Tim toe die in de schaduw van een boom zat. Plots klonk er een hard geluid. de grond trilde. Tim zag dat achter hem een Geoude een boom tackelde. De boom trilde helemaal. Tim liep er naar toe. "Coole Geodude" De jongen grijnde en zei trots. "Ja hé. Zou je er misschien een gevechtje tegen willen houden? Gewoon voor de lol trainers onder me kaar" Tim dacht na en keek achterom. Zijn Turtwig lag in het gras en had de jongen waarschijnlijk door niet gezien. "Mm.. Oke hoor." De jongen sprong in de lucht en liep naar een open gedeelte vlak bij de rivier. "Oké wat is jouw pokémon?" zei de jongen. "Turtwig!" de Turtwig sprong vrolijk naar voren en schudde zijn kop. Hij had duidelijk zin in het gevecht.

De jongen slikte even maar zei toen: "Oké Geoude uitrol!" Geodude sprong op en begon met een gigantische vaart richting Turtwig te rollen. Tim ritste zijn pokédex uit zijn zak en keek naar de aanvallen van Turtwig: Tackle en Withadraw. Tim stopte snel zijn pokédex in zijn zak. "Snel terugtrekking!" Turtwig trok zich terug in zijn schild. Geodude kwam aanrollen en knalde tegen Turtwig op die hard werd weg geschoten. "Nee Turtwig!" riep Tim. maar het liep anders dan verwacht Turtwig ketste tegen een boom en schoot terug. "Tim werd plots heel erg blij en riep "Onderschep met tackle!" Turtwig stak zijn kop weer uit zijn schild en tacklde de Geodude weg. Die rolde weg. Het zou spannend worden,

(flut post)

Een vrolijk deuntje fluitend, liep Mara langs Loudh River. Het was haar eerste dag in Utah, en ze wilde daar volop van genieten. Haar Butterfree, die al even vrolijk scheen te zijn, fladderde om haar heen. “Het is hier prachtig...” zuchtte Mara. “Freee...” antwoordde haar Butterfree. Mara glimlachte, en maakte uit de reactie van haar pokémon op dat die het al even mooi vond. Het was zeker anders dan in Kanto, de regio waar ze vandaan kwam. Natuurlijk waren er ook mooie plekken in Kanto, maar Utah was gewoon... anders. Mara sloeg haar ogen neer, en luisterde naar het geruis van de rivier. Het klonk vertrouwd, alhoewel het haar eerste keer was dat ze de rivier zag. Het vertrouwde geklapper van haar Butterfree's vleugels hield op, en ze voelde zachtjes iets op haar hoofd drukken. Haar Butterfree was op haar hoofd neergestreken. Dat was gelukkig geen probleem, door het lage gewicht dat haar Butterfree had. Het gewicht verdween weer van haar hoofd, wat betekende dat haar Butterfree weer was opgestegen. Een lichte steek van pijn ging door haar hoofd heen. “Au!” siste ze. Mara keek omhoog, en zag dat haar Butterfree een van haar bruine haarlokken vast had gegrepen. Geïrriteerd zwaaide Mara met haar handen omhoog, om haar haren te bevrijden uit de klauwen van haar Butterfree. “Freee…” floot haar Butterfree. Met een paar slagen van haar witte vleugels, haalde haar Butterfree Mara in. “Waar was dat voor?” snoof Mara geïrriteerd. Haar Butterfree, staarde haar aan, alsof ze probeerde te doen alsof ze nergens van wist. Mara slaakte een zucht. “Goed dan. Wat wil je hebben, Butterfree?” vroeg ze. “Freee…” floot haar Butterfree, en ze draaide een kwart slag. Mara volgde het voorbeeld van haar Butterfree, en draaide zelf ook een kwartslag. Niet erg ver van haar vandaan, waren twee trainers in gevecht met elkaar. Mara trok haar wenkbrauwen omhoog. “Wil je meedoen?” vroeg ze. Butterfree antwoordde niet, maar bleef naar het gevecht kijken. “Ah, ik snap het al…” grijnsde Mara. “Je wilt kijken hoe het afloopt, niet?” vroeg ze. Haar Butterfree draaide zich in haar richting, en knikte. “Goed dan,” zei Mara. Ze glimlachte zachtjes, en volgde haar Butterfree die inmiddels in de richting van de twee trainers vloog.

In de verte was Levy aan het trainen. "Trapinch, treecko!" Riep Levy. Levy keek de 2 aan. Levy had ze allebei uit hun pokéball gelaten. "Een nieuwe dag, een nieuwe training! We stoppen niet voordat we genoeg getraind hebben en we sterk genoeg zijn." Zei Levy tegen zijn pokémon. Trapinch en treecko knikten heftig. Levy keek rond of hij een pokémon zag. "Zie je die starly daar?" Vroeg Levy aan trapinch. "Ga er voor!" Riep Levy ineens. Levy rende naar de starly toe en ging er voor staan. "Nu, trapinch! Doe je zand aanval, gevolgd door een bijt!" Riep Levy. Het was de o-zo voorspelbare moveset van de kleine trapinch. Hij kon nog geen zandstorm, dus moest hij het met deze 2 aanvallen doen. Trapinch schoot naar voren en probeerde de starly te raken. Trapinch zijn speed was niet geweldig, dus de starly had al de tijd om weg te vliegen. Levy keek naar trapinch. "Wacht op het juiste moment." Zei Levy. Trapinch knikte. Hij wist wat hij moest doen. De starly vloog plotseling naar beneden richting trapinch. Trapinch keek kalm naar hoe de starly dichterbij vloog. "Nu!" Riep Levy. Levy keek naar trapinch die een bijt aanval in de vleugel van de starly deed. De starly stortte neer en belandde tegen een steen. De starly werd kwaad en deed een tackle aanval. Trapinch werd geraakt maar gaf niet op. "En dan nu een bijt aanval!" Riep Levy voorspelbaar. Trapinch stormde op de starly af en beet hem in zijn andere vleugel. Trapinch schudde de starly in de rondte en liet hem toen los. De starly vloog nu tegen een boom aan. Hij was uitgeschakeld. "Goed gedaan!" Zei Levy blij. Levy gaf trapinch een knuffel. "Treecko, nu is het jouw beurt" Zei Levy blij. Levy zag ineens een turtwig met een geodude vechten. De geodude rolde nu weg. "Laten we gaan kijken" Stelde Levy voor. Levy sloop dichterbij en ging in de bosjes zitten.

Op een paar meter afstand van de Trainers stopte Mara. Het gevecht zag er ergens zelfs interessant uit. Misschien zou ze er iets van kunnen leren, dacht ze. Waarom had haar Butterfree anders zo graag willen kijken? Mara glimlachte zachtjes. Haar Butterfree die het haatte om op een plek in de lucht te moeten blijven hangen, was inmiddels weer aan het rond fladderen. Ze keek weliswaar nog steeds naar het gevecht, maar bleef alleen niet op dezelfde plek vliegen. Butterfree’s blik bleef kort hangen op een aantal struiken, en zag nog net twee pokémon de bosjes in vluchten. Een Trapinch en een Treecko, als ze zich niet vergiste. “Freee…” floot ze. Mara keek op van het gevecht, in de richting van haar Butterfree. Mara fronste. Waarom keek haar Butterfree niet naar het gevecht? Het gevecht dat zíj zo nodig had moeten zien? Knarsetandend liep Mara naar haar pokémon toe. “Wat is er, Butterfree?” vroeg ze. “Free…” floot haar Butterfree opnieuw. Mara zuchtte, niet begrijpend wat haar Butterfree haar probeerde te zeggen. “Free…” floot haar Butterfree voor de derde keer. Ze draaide haar lichaam naar de struiken toe, en keek vervolgens weer naar Mara. “Er is iets… met de struiken?” vroeg Mara. Haar frons werd dieper. Er zaten wel vaker pokémon in de struiken verborgen. Waarom zou haar Butterfree het deze keer zo interessant vinden. “Laten we maar gewoon naar het gevecht kijken,” besloot Mara. Ze wierp een laatste blik op de struiken, voordat ze zich weer in de richting van de twee vechtende trainers draaide. Er zat vast niks bijzonders in de struiken. Misschien was het gewoon een mannelijke Butterfree, waar haar eigen Butterfree een oogje op had. Meer zou het niet kunnen zijn, toch? Mara grijnsde lichtjes. En als het een mannelijke Butterfree zou zijn, had ze gelukkig haar Shroomish nog. Dan zou ze tenminste nog één pokémon hebben.

Levy keek naar zijn pokémon die ook de bosjes inkwamen. "Psst, volgens mij is dat een pokémon trainer" Zei Levy. Levy wees met zijn hand uit de bosjes. Trapinch en treecko knikten. Opeens kreeg Levy iets in zijn gezicht. "Treecko, haal je staart weg." Zei Levy. "Je zit in mijn gezicht." Zei Levy. Treecko snapte het niet. Treecko zat achter Levy, hoe kon hij nou ooit zijn staart in Levy zijn gezicht krijgen. Levy pakte 'de staart' vast die hem in de weg zat en probeerde hem weg te leggen. Levy keek toen naar treecko die naar hem toe kroop. "Als jij daar bent, wie is dit dan?" Levy keek naar de staart die hij vast hield. Het bleek geen staart te zijn, maar een poot. Het was een poot van een teddiursa. Levy keek naar de teddiursa. "Best schattig." Zei Levy blij. De teddiursa rende uit de struik. "Wacht!" Riep Levy. Levy rende achter de teddiursa aan. Levy kwam uit de struik tevoorschijn en liep tegen iets op. Levy keek omhoog. Een boze ursaring stond voor hem. "Ik kwam hier toevallig langs en ik dacht, laat ik maar eens omdraaien..en.." Verder kwam Levy niet. De ursaring begon brullend achter Levy aan te rennen. "Ik heb niks gedaan!" Zei Levy onschuldig. Levy keek naar een andere trainer. Het was een trainer met een butterfree. Levy rende haar voorbij en verborg zich weer in een struik. Vele zouden Levy op dit ogenblik best raar hebben gevonden, maar dat was Levy gewend.

Een harde brul klonk van vlak achter Mara. Maar weinig pokémon brulden op zo’n manier. Van welke zou hij afkomstig zijn? Nieuwsgierig draaide Mara zich om. Ze fronsde, maar grijnsde tegelijk. Een kwaad uitziende Ursaring stond tegenover een jongen. Waar was de trainer vandaan gekomen? Of… was hij soms de reden waarom haar Butterfree zo in de struiken geïnteresseerd was geweest? "Ik heb niks gedaan!" riep de jongen, en vervolgens vluchtte hij naar een stel andere bosjes. Mara slaakte een zucht, en staarde naar de Usraring. De Ursaring staarde terug, maar keek kwader. “Burretfree?” vroeg Mara, “laten we maar iets aan deze pokémon doen, voordat hij ons nog aanvalt.” Butterfree knikte, en vloog in de richting van de Ursaring. Hoe zou ze dit gevecht het makkelijkste kunnen beïndigen? “Ehrm… Sleep Powder, Butterfree!” riep Mara. Butterfree klapperde met haar vleugels, en een grijs gekleurd poeder vloog in de richting van de Ursaring. De Ursaring deed een poging om zijn adem in te houden, maar faalde. Hij haalde diep adem, niesde, en kreeg een dromerige blik in zijn ogen. Was het gelukt? De Ursaring wankelde in haar richting. Slaapwandelde hij? “Butterfree, gebruik je… Tackle!” zei Mara haastig. Nerveus zette ze een paar stappen achteruit, bang om door de Ursaring geraakt te worden. “Freee…” floot ahar Butterfree, en ze fladderde met een steeds hogere vaart. Met een doffe dreun raakte haar Butterfree de Ursaring in zijn maag. Als in slowmotion viel de Ursaring achterover, en na een paar tellen klonk er een luid gesnurk. Hij sliep, wat betekende dat het gevaar tijdelijk geweken was. “Bedankt, Butterfree…” zuchtte Mara. “Freee…” Mara’s Butterfree vloog op haar af, en greep zich met haar kleine pootjes stevig aan haar mouw vast.

(Laten jullie mij ook posten )

Tim zag een Butterfree aankomen vliegen. Tim keek even op maar concentreerde zich toen zoveel als hij kon op het gevecht. "Geodude Steen worp!" riep de jongen en een steen verschenen tussen de stenen armen van de Geodude die Tim en Turtwig strijd lustig aan keek. Een steen scheerde door de lucht. "Turtwig duiken!" Turtwig sprong aan de kant en keek weer naar de Geoude. Een volgende steen scheerde vlak langs het plantje op de kop van Turtwig. Turtwig sprong van schrik in de lucht. "Geodude drijf hem in een hoekje en sla dan toe!" Tim slikte. Een paar stenen raasde langs de Turtwig Die zette bang een paar stapjes achteruit. Hij zag hoe een steen het water in plonsde en spetters op het gras lande. Een grijns gleed over zijn gezicht. Turtwig werd steeds dichter naar de rivier gedreven. Turtwig deed zijn best om alles te ontwijken. Hij hijgde en slikte. Geoude kwam steeds dichter bij en bleef met stenen gooien todat geodude vlak voor Turtwig stond met een steen in zijn handen Hij wierp de steen.. "Onderscheppen met tackle!" riep Tik en hield zijn hand naar voren. Turtwig rende naar de Geodude en stak zijn kop onder hen en wierp hem naar achteren. De steen die Geoude had geworpen plonsde in het water en Geoude werd nat gemaakt. Die schrok en probeerde achteruit te kruipen. "En tijd voor de finale Terugtackle!" Tim keek Turtwig in de ogen en wist wat hij bedoelde. Turtwig rende naar een boom en trok zich gauw terug. Hij kaatste af tegen de boom en raasde naar de Geodude. Die keek om. Maar het was al te laat. door de klap rolde Geoude het water in en bleef daar uitgeschakeld liggen. de jongen pakte zijn Geodude op en pepte hem weer een beetje op met een revive. Hij aaide de gearmde steen.

Plots klonk er een gigantishce brul en door de bossen kwam een brullende Ursaring die het duidelijk op iemand gemund had. De Ursaring keek wild rond en zag Tim en de jongen. Plots zag hij dat de Ursaring door een Butterfree in slaap werd gesust. Tim keek rond en zag de Teddyursa. Hij pakte het kleintje op en aaide het. De Teddyursa grinnikte en hij bracht hem naar de Ursaring. Hopelijk zou het goed gaan.

"Dat ging nog maar net goed." Zei Levy. Levy kwam achter een boom vandaan. "Die ursaring had het op mij gemunt." Zei Levy. Levy keek naar de ursaring die lag te slapen. Levy lachte naar de ursaring. Levy liep naar zijn trapinch en treecko toe. "Wat zeg je er van als we die jongen vragen of hij wil vechten met ons" Zei Levy. Levy keek naar zijn treecko. "Als hij ja zegt, kies ik treecko." Zei Levy. Omdat trapinch net nog gevochten had, vond Levy dat het nu treecko zijn beurt was. Levy stapte naar de jongen toe en keek hem aan. "Wil je een pokémon gevecht met mij?" Vroeg Levy vriendelijk. Levy keek de jongen hoopvol aan. "Dit zijn mijn pokémon." Zei levy. Levy wees naar zijn treecko en trapinch. "Ik ben nog maar een beginnende trainer en ik hoopte zeg maar dat je met mij mijn eerste gevecht wilt voeren." Zei Levy. Levy grijnsde en aaide over de kop van zijn treecko. Levy draaide zich even om en ging op zijn hurken zitten voor zijn treecko. "Let op, de jongen heeft een turtwig. Dat is een gras-type, net als jij." Zei Levy. "Dit betekent dat in ons geval gras moves niet handig zijn in dit gevecht. Pound is wel handig als de jongen ja zegt." Vertelde Levy. "Pound is een normale move en is normaal effectief op een gras-type, zoals turtwig. Snap je?" Vroeg Levy aan treecko. Nadat Levy zijn preek had gehouden tegen treecko draaide Levy zich weer om en stond op. "Dus, wat wordt het??" Vroeg Levy aan de jongen. Al wat Levy kon was nu hopen dat de jongen ja zou zeggen.

Tim legde de Teddiursa op de buik van Ursaring en zag een jongen aankomen met een Trapinch en Treecko. Hij aaide de Teddiursa die zich rustig nestelde op de dikke buik van de Ursaring. Tim zuchtte even. Plots hoorde hij. "Wil je een pokémon gevecht met mij?". Tim bleef even stil staan en draaide zich om. Hij zag dat het die jongen met de Treecko en de Trapinch was. Hij liet zijn pokémon nog even zien. Tim knikte. Turtwig liep naar Tims tas en ritse hem met zijn bek open "Heel even" zei hij en hij liep naar Turtwig. "Wil je?" Turtwig knikte. "Oké Het is Gras tegen gras. Treecko's zijn snel dus hou je hoofd erbij. en als je hem niet meer ziet doe je gewoon terug trekking zodat de schade verminderd word." Turtwig knikte en at een Oran bes op die in de tas van Tim zat. Tim aaide de Turtwig. "Je weet het he op het laatste moment gewoon terug trekken" Turtwig knikte en Tim pakte zijn Turtwig op. "Ja ik aanvaard je uitdaging." Hij liep een paar stappen achteruit en spreidde zijn armen zodat Turtwig op de grondsprong en strijdlustig Levy aankeek. "Begin jij maar" zei hij en hij keek weer naar zijn Turtwig die rond keek en alle bomen in zich op nam. hij keek goed of er ergens bosjes waren of verstop plekken. Dat zou handig zijn voor het gevecht.

(Ik moet zometeen naar bed...Ik heb overmorgen scouting kamp en morgen een verjaardag dus verwacht niet dat ik de komende dagen veel post.+ dit is een flutpost)

Een tevreden glimlach stond op Mara’s gezicht. Ze had de Ursaring onschadelijk weten te maken, zonder dat hij of haar Butterfree ook maar een beetje schade had opgelopen. Nou ja, als je de Tackle waarmee hij omver was geduwd niet meetelde. Ze haatte het als pokémon gewond raakten. Het kon natuurlijk leuk zijn om een gevecht te houden tegen andere trainers, maar waarom zou je meer schade aanrichten dan nodig was? Ze was blij dat haar Butterfree wist hoe ze Stun Spore en Sleep Powder moest gebruiken. Als ze die aanvallen zou gebruiken, zou ze de meeste onnodige gevechten kunnen beëindigen zonder dat een van de pokémon schade opliep. Het vreemde was, dat het bij pokémon gevechten tussen trainers haar maar weinig uitmaakte. Die pokémon waren niet van haar, wat betekende dat de andere trainers zouden moeten beslissen hoe erg de schade zou worden die hun pokémon werd aangedaan. Mara snoof lichtjes, en draaide zich in de richting van de andere twee trainers. Zij waren ook van plan een gevecht te beginnen. Misschien zou zij ook een van hun kunnen uitdagen, als ze klaar waren. Ze zou dan haar Shroomish gebruiken, haar pokémon die nog de minste ervaring had. Haar Shroomish kon ook al Stun Spore, maar dat zou natuurlijk nooit genoeg zijn, als je zijn Ability vergat. Best wel handig, vond ze. Mara wierp een snelle blik op de Ursaring, en liep een paar meter weg van de pokémon. Ze was nu natuurlijk niet in gevaar, maar ze wilde het liefst de pokémon hem uit de buurt zijn als hij weer wakker zou worden. Ze liet zich tevreden zakken, en ging op het gras zitten. Haar Butterfree was inmiddels weer omhoog geklommen, en zat weer op haar hoofd. Met een tevreden zucht genoot Mara van de warme zonnestralen die haar verwarmden.

Levy keek blij naar tim. "Ik ben trouwens Levy." Zei Levy blij. Levy keek toen naar treecko. "Ben je klaar om een gevechtje te gaan doen?" Levy grijnsde naar treecko. Treecko knikte heftig en sprong op Levy zijn schouder. "Ik kies dus treecko!" Riep Levy. Levy keek naar treecko. Ze hadden dan wel geen strategie, maar het leek Levy zeer leuk om hier wat van te kunnen leren. Dit was tenslotte zijn eerste gevecht met een echte trainer. Levy dacht na over zijn aanvals techniek. De treecko kon alleen pound, absorb en leer. Niet de geweldigste move-set ooit vond Levy. Levy moest treecko dus echt een keer een nieuwe aanval leren dan deze beginners aanvallen. Levy keek toen weer naar het gevecht. Tim was nog niet begonnen, dus ze hadden nog een beetje tijd. Levy wist niet veel over turtwig, alhoewel Levy wel wist dat turtwig een goede defense had. Die zouden ze kunnen verlagen met de leer aanval. "Oké treecko, sta klaar!" Riep Levy. Treecko ging in een speciale vecht houding staan en huppelde een keer op en neer. Zodra tim zijn pokémon had ingezet was Levy van plan om meteen toe te slaan.

Tim keek Levy vreemd aan. Hij had gezegt dat Levy mocht beginnen. Maar hij deed niks? Hij zette zijn treecko naar voren en verder gebeurde er niks. De wind liet het gras schommelen. "Dan begin ik wel?" Hij haalde zijn schouders op en zei: "Oké Turtwig jullie hebben allebei goede aanvallende krachten alleen jij bent defensief en Treecko eerder snel. Maar daar komt vernadering in Nu Turtwig Terug trek tackle!" Turtwig sprong naar voren. Maar plots draaide Turtwig zich om en rende zonder goed te kijken door. Hij raasde Tim voorbij. Het zou heel vreemd lijken. Alsof Turtwig bang was. Maar het was juist het tegendeel. De Turtwig vormde zich tot een balletje. Een terugtrekking dus. Hij kaatse tegen een boom die een klein beetje omboog. Een paar Pidgey vlogen op. Een Cacoon valt naar beneden en kruipt weg. Turtwig wordt weer terig geschoten en scheerde door het gras en liet veel zand opstuiven. Turtwig hield zijn hoofd nu gericht op dde Treecko. "Probeer het!" Turtwig knikte en stak zijn ene pootje uit. Dat raakte de grond. Turtwig begon plots om zijn eigen as te draaien en snel trok hij zijn pootje weg. Zo schoot de Turtwig al tollend met zijn plantje richting de Treecko door het gras.

(Sorry, k zag 't nie staan xD)

"Treecko, pound! Op de grond!" Riep Levy. Treecko zag de tollende turtwig aankomen en wachtte op het juiste moment. Treecko sprong omhoog via zijn staart door pound te doen. Treecko belandde in de tak van een boom en wachtte op de turtwig. Treecko zette zich af en klom naar een hogere tak. Treecko was nu in de hoogste tak van de boom. Levy knikte. "Goed gedaan. Nu een pound naar beneden!" Riep Levy. Treecko grijnsde en zette zich af. Treecko sprong uit de boom kogelrecht naar beneden. Treecko draaide zich langzaam om en begon opnieuw rondjes te draaien. Nu draaide hij hetzelfde als turtwig. Ook precies dezelfde richting in. Treecko was nu bijna bij turtwig. "Nu!" Riep Levy. Treecko deed zijn staart naar achter en wachtte af voor de pound. Toen treecko bij turtwig was gebruikte hij pound. Levy hoopte dat het raak zou zijn. Levy wachtte op de reactie van treecko en turtwig. De draai technieken waren gelijk, maar het kon ook mis gaan, doordat treecko alleen schade zou krijgen of dat ze allebei tegen elkaar ketsten en pijn kregen door de klap. Treecko zijn snelheid zorgde er ondertussen voor dat hij snel genoeg bij turtwig kon zijn om te proberen hem te raken.

Mara fronste. De trainers waren inmiddels al helemaal in hun gevecht verwikkeld, en schenen haar niet eens meer op te merken. Ze keek omhoog, naar de pokémon die op haar hoofd zat. “Zullen we maar weer gaan?” vroeg ze. Butterfree sprong van Mara’s hoofd af, en ging voor haar vliegen. Langzaam kwam Mara overeind. Ze had op het moment niks meer te zoeken bij het gevecht, en haar Butterfree schijnbaar ook niet meer. Vreemd, zij was toch juist degene geweest die zo graag naar het gevecht had willen kijken? Ze zou het gedrag van haar Butterfree nooit begrijpen… Ze vond het al knap genoeg dat ze de helft van de tijd wist wat haar pokémon van haar wilde. Een hoop gekwetter klonk, afkomstig van de Pidgey die uit hun veilige boom waren gevlucht, die blijkbaar niet veilig genoeg was gebleken. Mara haalde diep adem, en begon weg te lopen van de twee vechtende trainers. Ze zouden het toch niet erg vinden, wel soms? Op het moment was ze meer een toeschouwer geworden, alweer. Bovendien had ze misschien meer kans op een gevecht als ze verder zou zoeken.

Tim zag dat de Treecko de aanval had ontweken. Tim zag dat de treecko begon te draaien. Met een klap werd Turtwig weg geslagen. Hij tolde achteruit en schoof een stuk weg. Hij kreunde en sloot zijn ogen. Hij wankelde op zijn bruine poten en een zacht: "Turr.." kwam hijgend uit zijn bekje. Met nog steeds zijn ogen gesloten hijgde de Turtwig verder. Plots kwam er een groene gloed van de twee blaadjes op het hoofd van Turtwig. Hij opende zijn ogen en een beetje gebogen blad schoot ongecontroleerd langs de Treecko. Tim grijnsde en zag dat de zon achter zich door de bomen scheen en Tim kon niet goed die kant op kijken.Tim grijnsde. "Stofwolk!" Turtwig dacht an en begreep het meteen. Hij vuurde een paar gekreukte bladeren af die vlak over de grond vlogen en een gigantische stofwolk steeg op. Toen het stof weer was gaan liggen was Turtwig spoorloos verdwenen. zand waaide over de afdruk waar hij zonet nog stond. Plots klonk er een hard "Tur..Twig!!" het was een schreeuw van Tim's Turtwig. Die sprong op een steen en dook op de Treecko af. Met de zon in zijn rug zou Treecko verblind worden en slecht de Turtwig kunnen zien. Deschildpad pokémon mikte zijn dunne takje op de maag van de Treecko en raasde verder door de lucht.
Tim grijnsde. Gevechten waren leuk te zien op TV hoe een Togekiss prachtige glanzende Aura bollen af schoot die een prachtige glans gaven maar werden door klieft door een Gallade's Leafblade wat een wonderschoon effect gaf. Of in een stadion zitten en de hitte voelen van een Clarizard die een oververhitting afvuurt. Of de doordringende brul van een Steelix. Maar er was niks beters dan zel een gevecht houden.

Levy zag alles gebeuren. Hoe turtwig geraakt werd en toen weer verdween. "Goed gedaan, treecko!" Zei Levy. Levy keek nu rond. Waar was turtwig was de vraag. Levy wou het zo snel mogelijk weten, anders zou treecko een verrassingsaanval krijgen van de turtwig. Levy gluurde rond. Levy zag de stofwolk vergaan en turtwig kwam tevoorschijn. Treecko kon het niet meer ontwijken en werd hard geraakt door te turtwig. In treecko zijn maag nog wel. Treecko vloog tegen een boom aan en kreunde even. "Komop treecko! Sta op!" Riep Levy. Levy keek naar treecko. Treecko stond moeizaam op en richtte zijn blik op trutwig. "Dat is wat ik bedoel! Nu, pound!" Riep Levy. Treecko knikte en zwierde via een boom omhoog. Treecko sprong weer naar beneden, maar deze keer zonder de draai. Treecko richtte zijn staart naar het hoofd van turtwig. Het was zinloos om hem op zijn schild te raken. Dat was zo hard als van een echte schildpad. "Nu!" Riep Levy. Treecko laadde de krachten op en zwiepte zijn staart richting turtwig zijn hoofd. Levy hoopte dat het raak was. Dan was treecko niet de enige die geraakt zou zijn geraakt. Ze zouden dan allebei dezelfde schades delen, en dan zou het op gelijke hoogte gaan spelen.

(Flutpost >.>)

Turtwig had zich in de Treecko gebeukt en had en flink wat schade had toegediend. Turtwig stampte met zijn pootje op de grond en wat zand kwam omhoog. De klap in Treecko's maag had hem tegen een boom aangeworpen. Maar de Treecko hield stand hij sprong weer in een boom en dook op Turtwig af klaar om hem te ziwepen. Turtwig spreidde zijn benen en probeerde zo stevig mogelijk te staan. De staart klapte tegen zijn hoofd en Turtwig rolde over de grond. Turtwig probeerde op te staan.Hij probeerde zijn rechter poot vooruit te zetten terwijl hij zijn ogen dicht kneep van de pijn. Hij zakte weer in. "Asjeblieft Turtwig..." zei Tim. Turtwig liet even een zachte kreun horen en stond toen op. Hij schude zijn kop uit en keek naar de Treecko. Turtwig hijgde. "Oké turtwig doe een draai dan terug trekking gevolgd door Mesblad" Turtwig zuchtte. Het meerdere male gebruiken van terugtrekking had de schade van de Pound verminderd maar alsnog deed het erg veel. Turtwig maakte zich klein. Plots kleurde de blaadjes op het hoofd van Turtwig licht groen en bladeren schoten alle kanten op. Ze suisde door de lucht. Over de grond. Maar ook de lucht in. En toen bleek dat Tim niet zijn beste zet had gedaan. De bladeren scheerde ook door dunne takken die vervolgens naar beneden vielen. In de buurt en wieweet wel boven Treecko. Maar ook takken vielen in de buurt van Turtwig en een tak landde precies opzijn hooft. Turtwig kreunde maar ging door. Een tak zou die snelle gekko pokémon toch wel kunnen raken? Hoopte Tim.'

(Terug van kamp)

Treecko keek naar de bladeren en de aanvallen die langs hem suisden. Treecko grijnsde. Opeens hoorde treecko iets. Hij wist niet van waar het kwam. Treecko keek rondom zich heen maar het was al te laat. Boven hem viel een tak op hem. Treecko kroop er langzaam onderuit. "Nu, doe je leer aanval!" Riep Levy. Treecko gebruikte zijn leer en verminderde daardoor de turtwig. Dit deed treecko meerdere male keren zodat ze weer terug bij af waren. "Kom, treecko! Doe je kogel zaad gevolgd door een pound!" Riep Levy moedig. Treecko knikte en keek gefocust naar de turtwig. Treecko schoot omhoog en wierp zijn zaad richting de turtwig. Treecko gebruikte het als afleiding en sprong naar een tak. Als het raak was was het alleen maar meegenomen. Treecko keek opnieuw gefocusd en vloog naar beneden via een andere boom. "Pound, nu!" Riep Levy. Treecko concentreerde zich goed en mikte op turtwig zijn kop, opnieuw. Treecko draaide deze keer opnieuw. De staart was nu precies op turtwig zijn kop gericht. Treecko vloog naar beneden en probeerde turtwig te raken. Treecko verloor zijn balans dus niet, en er was grote kans dat het raak was. Ze zouden alweer dezelfde schade delen en het gevecht zou spoedig eindigen als het zo doorging. Het was heel spannend. 2 grass starters tegen elkaar. Ze waren misschien even sterk.

Turtwig maakte een draai en wat zand stoof op en landde vervolgens weer Tussen het gras. Een tak had treecko geraakt en die was er met moeite onderuit gekropen. Turtwig stampte vrolijk en zei: "Turrr..." Levy riep dat zijn treecko een Leer aanval moest doen. Turtwig roop een beetje bang in een tot ziijn defense weer net zo waren als aan het begin van het gevecht. Treecko was inmiddels wat dichterbij gekomen. Toen schoten kleine groene zaadjes die van de aanval Kogel zaad afkomstig waren door de lucht. "Mesblad!" Turtwigs blaadje op zijn hoofd kleurde groen en bladeren doorkliefde de kleine zaadjes. Die uit elkaar spatte en kleine glinsteringen lieten zich zakken op de grond. Een felle grijns trok over het gezicht van Turtwig. "Nu Ta.." Waar was Treecko nou? Tim en Turtwig keken rond. Plots zag Tim dat de Treecko naar Turtwig toe was gekomen en met zijn staart op zijn kop gericht. Turtwig schrok. "Mesblad snel!" Maar het was alte laat. Net toen De brede staart van Treecko op het hoofd van de Turtwig sloeg gloeide Turtwigs blad helder groen en een beetje licht shceen onder de staart door een een fractie van een seconde. Vervolgens schot Turtwig het blad af maar Treecko staart had er voorgezorgt dat er een gigantische explsie kwam. Er sccheen eerst veel licht. Dan explodeerde het met veel rook en felheid. De rook die er hing was ondoordringbaar. Pas toen de rook weg was zag Tim dat er een uitgeschakelde Turtwig lag. Tim rende naar zijn Turtwig en tilde hem op. Hij aaide hem. Toen keek hij op. Hoe zou het met Treecko gaan?

Treecko grijnsde toen hij zijn staart liet zien. Wat hij niet verwachtte was dat turtwig hem nog zou raken met de mes blad. "Nee, treecko!" Riep Levy. Maar het was al te laat. Treecko en turtwig namen allebei een grote klap op en er kwam een grote explosie. Toen de rook weg was zag Levy dat turtwig door tim opgepakt werd. Tim aaide zijn turtwig. Turtwig was dus uitgeschakeld. Maar waar was treecko? Levy keek rond. Niks te zien. Levy keek naar boven en zag treecko in een tak hangen. Hij was ook uitgeschakeld. Waarschijnlijk was treecko omhoog geschoten door de explosie. Levy pakte zijn pokéball en gebruikte hem om treecko terug te keren. Daarna liet Levy treecko er weer uit op de grond. "Je hebt goed gestreden, treecko" Zei Levy. Levy aaide treecko ook. "Het is dus gelijkspel" Zei Levy vriendelijk tegen tim. "We gaan ons best doen om sterker te worden, dan worden onze gevechten langer. En dan op een dag, niet vandaag, winnen we misschien." Zei Levy tegen treecko. Levy stopte treecko weer terug in zijn pokéball. Levy stond op en pakte zijn rugzak en de pokéball van trapinch. "Ik denk dat ik ga" Zei Levy. Levy keek naar tim. Een rivaal, dus. Levy grijnsde. "Tot ziens!" Riep Levy die weg liep. Levy zwaaide naar tim. Levy liep nu weg. Levy was verdwenen uit de horizon, en dus niet meer te zien.

Tim zag Treecko nergens. Hij keek zoekend rond terwijl Turtwig langzaam zijn oogjes weer open deed. Turtwig wees met zijn kleine stompe pootje omhoog en Tim zag nu ook dat Treecko uitgeschakeld in een boom hing niet verderop. Omdat de explosie onder zijn staart had plaats gevonden was hij vast de lucht in geschoten en in die tak terecht gekomen. Tim knikte even en zette zijn Turtwig weer op de grond. Die rekte zich uit en wandelde vrolijk naar een Oran bessen struik. Hij rekte zin kop uit en nam een hap van een grote glimmende bes. Tim zag dat Levy zijn treecko had laten terug keren en op de grond weer had neer gezet. "Het is dus gelijkspel" zei Levy en Tim knite zonder iets te zeggen.Turtwi kwam intussen teruglopen en er zat allemaal blauw spul rond zin bek. Tim schudde lachend zijn hoofd en Turtwi veegde snel zijn bek af aan een pol gras. Levy zei nog wat tegen zijn Treecko en liet hem vervolgens terugkeren. "Ik denk dat ik ga" zei Levy. Tim knikte weer zonder wat te zeggen. Levy was vanaf nu zijn rivaal. "Tot ziens!" riep Levy en Tim riep nu ook: "Tot ziens!" Hij zwaaide tot Levy veranderde in een klein stipje die na een tijdje achter de wijde horizon verdween. Tim draaide zich om naar zijn Turtwig. Die lag rustig op zin zei en knabbelde wat aan het gras. "Jij hebt je rust wel verdiend." Hij stak zijn hand naar voren met een pokébal erin. Een glins ging over de pokébal en een rode straal schoot naar Turtwig die rood kleurde en dan weer werd opgezogen. Hij knikte en liep de andere kant op. Tot ook hij achter de Horizon verdwenen was.