Is It Me, Or Is There Something Strange About This Shinx?

Geruisloos sloop Sakura door de bosjes. Ze wist dat als ze teveel geluid zou maken ze de Pokémons weg zou jagen. Ze was nu bij Volt Lake, waar het stikte van de Electrice Pokémon. Ze was al lang opzoek naar een Electrice type en een in het bijzonder: een Shinx. Omdat Tyler haar het zelfvertrouwen had gegeven wat ze zo hard nodig had durfde ze nu erop af te gaan en er eentje te zoeken.
Ze zat al een half uur in de bosjes, maar er was nog steeds geen Shinx te bekennen. Er waren wel vele andere langs gekomen: Plusles, Minums, een groep Mareeps, hier en daar een Electrike, Pikachu’s en ze had zelfs een Chinchou het water in zien gaan. Maar geen Shinx.
Haar tenen, enkels en zelfs haar hele benen begonnen pijn te doen van het hurken en ze was op het punt gekomen om op te geven. Toen daar ineens een Shinx aan kwam trippelen en zonder moeite wat van het water begon te drinken. Er verscheen een grote grijns op het gezicht van Sakura: dit was haar kans. Ze keek naar haar Vulpix, die altijd naast haar had gezeten en geen enkel geluid gemaakt. Shanoa keek naar haar en Sakura knikte als seintje dat ze kon gaan. Geruisloos liep de Vulpix uit het struikgewas en kwam ze bloot aan het oog te liggen van vele Pokémons. Zelfverzekerd baande ze zich een weg richting de Shinx. Ze bleef een paar meter van hem vandaan staan. Toen Shanoa op de juiste plek stond voor een aanval liep ook Sakura uit de bosjes. Vele Pokémons verstijfde eerst maar renden vervolgens schuw weg. De Shinx draaide zich om en keek de Vulpix recht in de ogen. Net toen hij weg wou rennen gaf Sakura het commando voor een aanval: ’Shanoa, gebruik Ember!’ De Vulpix gehoorzaamde zonder enige twijfel. Vele kleine vuurballetjes kwamen uit de mond van de Pokémon en gingen richting de Shinx. Deze probeerde weg te rennen, maar werd geraakt op een van zijn achterpoten en zakte gelijk in elkaar. Snel rende Sakura naar Shanoa toe en ging achter haar staan. Langzaam stond de Shinx op, hij ontblootte zijn tanden en gromde fel vanuit zijn keel naar de twee.
Sakura knipperde eventjes verbaasd en wreef in haar ogen: lag het nou aan haar of was deze Shinx abnormaal groot? Helemaal niet meer onoplettend op het gevecht keek Sakura ernaar. De Shinx rende snel naar Shanoa toe en beukte haar zo hard hij kon. De arme Vulpix viel op de grond en schoof nog een stukje door het gras. Sakura schudde haar hoofd en keek naar haar Pokémon, die al snel weer opstond. ’Sorry, Shanoa, ik lette eventjes niet op…’ De Vulpix keek haar eventjes kort aan, ze had een vriendelijke blik op haar gezicht. ’Vulpix, Vul!’ Sakura knikte en keek toen weer naar de Shinx die zich voorbereidde om een volgende aanval te doen. ’Shanoa, gebruik je Will-O-Wisp!’ De Vulpix gehoorzaamde en opende haar bek. Er kwamen kleine paarsachtige vuurballetjes uit die richting de Shinx gingen. De Pokémon bleef gewoon staan: ontwijken stond blijkbaar niet in zijn woordenboek. De vuurballetjes cirkelden om hem heen en kwamen steeds dichter naar hem toe. Toen ze hem aanraakten ontstond er een grote paarsachtige vlam en de Shinx slaakte een kreet van pijn. Toen de vlam weg was waren er brandende plukjes haar in zijn vacht te bekennen. Hij hijgde vreselijk er: maar wou nog niet opgeven. Snel rende hij richting Shanoa, sprong omhoog en opende zijn bek. Sakura sperde haar ogen open: het was een Bite aanval! ’Ontwijk en doe dan je Quick Attack!’ zei Sakura nog maar net op tijd. Behendig sprong Shanoa opzij. Vervolgens rende ze nog een stukje door om vaart op te bouwen, draaide zich om en rende op volle vaart richting de Shinx. De Shinx gromde fel en rende simpelweg gewoon richting Shanoa: hij plande erop haar aanval te stoppen. Sakura glimlachte, er was geen manier waarop hij Shanoa’s Quick Attack kon stoppen met een Tackle. Maar dit was absoluut niet het geval. Er begonnen kleine vonkjes van de Shinx af te komen en voor je het wist was er een soort elektrisch veld voor zijn hoofd ontstaan. Sakura’s mond viel open van verbazing: deze Shinx kon een Spark aanval! ’Shanoa, stop en ontwijk!’ riep Sakura tevergeefs. Shanoa remde af maar ze kon niet meer op tijd wegrennen en werk hard geraakt door de Spark aanval van de Shinx. Ze vloog een tijdje door de lucht, landde vervolgens hard op de grond en bleef daar liggen. Bang keek Sakura ernaar. De Shinx was hevig aan het hijgen: de Will-O-Wisp van Shanoa bleef hem schade aandoen. ’S-Shanoa…’ stamelde Sakura zachtjes. Langzaam stond de Vulpix op. Het leek alsof er vonken uit haar ogen sprongen van woede. Ze vond het blijkbaar niet leuk dat ze was geraakt door de Shinx. Sakura grijnsde opgelucht en knikte. ’Hoog tijd om hier iets aan te doen.’ Ze keek naar de Shinx, in haar opzicht kon hij niet meer zoveel hebben. ’Shanoa, doe je Flamethrower op volle kracht!’ riep Sakura terwijl ze met haar hand zwaaide richting de Shinx. Shanoa haalde diep adem door haar neus en concentreerde zich helemaal op de Shinx. Niet lang nadat ze in had geademd ademde ze hard uit. Maar het was geen lucht die ze uit ademde: maar vuur. Met grote ogen gevuld met angst keek de Shinx naar hoe het vuur dreigend en snel op hem afkwam: maar alsnog weigerde hij te ontwijken. Hij werd hard geraakt: een voltreffer. De Shinx probeerde te blijven staan, maar tevergeefs; hij werd omver geblazen door de zee van vuur. Hij werd zelfs zover weg geblazen dat hij tegen een boom opknalde en vervolgens op de grond viel. Sakura pakte een Pokéball tevoorschijn en zuchtte. ’Alsjeblieft, ga er ineen keer in…’ prevelde ze zachtjes. Ze haalde haar hand waar de Pokéball in zat naar achter en wierp hem richting de Shinx. Toen de Pokéball hem aanraakte vloog hij weer een stukje terug de lucht in, opende en liet een rode straal tevoorschijn komen die de Shinx opzoog. Vervolgens viel hij op de grond en begon toen hevig heen en weer te schudden met een rood lichtje dat hevig begon te knipperen.

Ondanks het grote aantal HP dat de Shinx was verloren was hij niet van plan om op te geven. Hij kon immers al de Spark aanval, wat betekende dat hij al van een hoog leven was. Vastberaden om niet te verliezen wist hij zich uit de Pokéball te bevrijden, klaar om verder te vechten.

Met gebalde vuisten keek Sakura naar hoe de Pokéball bleef schudde. Na een tijdje opende hij weer en kwam er een rode gloed uit die later de Shinx vormde. Sakura vloekte in zichzelf. Shanoa ontblootte haar tanden en legde haar oren in haar nek. De Shinx hijgde hevig en er waren nog steeds de brandende plukken in zijn vacht. Sakura zuchtte: er viel niks aan te doen, ze moest hem nog meer verzwakken. Ze keek naar Shanoa, die vastberaden was hem te verslaan. 'Oké. Daar gaan we dan weer,' zei Sakura zachtjes. Nog voor Sakura Shanoa kon vertellen wat te doen rende de Shinx op volle vaart richting de Vulpix. Weer begonnen er vonkjes van hem af te komen en Sakura wist al gelijk wat hij van plan was: de Spark aanval. 'Shanoa, ontwijk,' zei ze kalm. Ze moest eventjes nadenken wat ze ging doen. Beide Pokémon waren niet van plan om op te geven en ze naderden hun limiet. Het ging ervan afhangen wie de grootste wil had om te winnen.
Sierlijk sprong Shanoa opzij, maar net iets te langzaam: ze werd geraakt bij haar staart. Ze kwam netjes op haar vier pootjes terecht maar zakte toen ineens door. Er waren verschillende stroom schokjes zichtbaar: ze was paralyzed. Sakura begon te knarsetanden. Shanoa was paralyzed en de Shinx was burned. Burned was in haar ogen lastiger: het slokte langzaam de HP weg van een Pokémon. Paralyzed was gewoon irritant omdat het je soms hinderde om aanvallen te doen. Ze zuchtte en keek naar de twee Pokémon. Beide konden nog nauwelijks blijven staan, maar ze weigerden op te geven. 'Het zei zo... Shanoa, gebruik je Quick Attack, maar dan in de zijkant manoeuvre,' commandeerde ze de Vulpix. Shanoa knikte en rende op volle vaart naar de Shinx toe. Deze draaide zich snel om en rende ook richting haar: maar deze keer was hij niet van plan een Spark aanval te doen. Hij sprong omhoog en opende zijn bek: een Bite aanval dus. Snel sprong Shanoa naar de zijkant, zette zich vervolgens af en beukte de Shinx hard in zijn buik. Alle lucht die hij in zijn longen had werd eruit geperst en hij viel op de grond. Snakkend naar adem bleef hij liggen. Er kwam en grijns op Sakura haar gezicht: opnieuw een kans om een goed aanval te gebruiken! Ze zou maar voor Flamethrower gaan, dat was de sterkste aanval die Shanoa nu kon doen. 'Shanoa, spring zo hoog mogelijk in de lucht en gebruik dan weer je Flamthrower!' riep ze naar de Vulpix de gelijk gehoorzaamde. De Pokémon rende snel naar een boom, klom erin en rende snel over een tak. Bang keek Sakura hoe de Shinx weer langzaam op adem kwam: het zou niet lang duren of hij kon weer opstaan. Hard zette Shanoa zich af op een tak en zweefde in de lucht. Ze haalde diep adem, maar dit keek door haar mond. Toen ze zo ongeveer boven de Shinx was blies ze weer een harde vuur zee uit haar mond. Hij was zo hard dat ze zelf zelfs een beetje verder de lucht in vloog. De Shinx stond net op of hij werd weer hard geraakt door de vuur zee. Hij werd weer hard tegen de grond gegooid en bleef daar roerloos liggen. Shanoa landde netjes op haar pootjes en bleef in haar gevechtshouding staan: voor het geval dat hij nog wist op te staan. Sakura pakte een nieuwe Pokéball tevoorschijn. Ze ademde diep in en hield de Pokéball met twee handen bij haar mond. 'Wees deze keer wel sterk genoeg om hem binnen in je te houden...' prevelde ze ertegen met haar ogen dicht. Snel daarna opende ze haar ogen en gooide ze de Pokéball naar de Shinx. De Pokéball deed vrijwel hetzelfde als de gene voor hem: hij raakte de Shinx aan, vloog toen weer een stukje in de lucht om vervolgens open te gaan en slokte hem toen, met behulp van de rode straal, op.

Opnieuw deed se Shinx verwoed pogingen om uit de Pokéball te breken. Die laatste Flamethrower was hem echter teveel geweest, en hij faalde in zijn pogingen. Gefeliciteerd, de Shinx is van jou.

Het was een vrije dag vandaag en Mione was blij dat haar avontuur als een beginnende Breeder eindelijk begon. Ze had haar Ponyta en Sentret terug gestuurd naar haar grootmoeder in Torrid City nadat Mione een sterke Butterfree had gevangen die ze Illusion had genoemd. Het was wel raar eigenlijkst, Mione had nooit verwacht dat zo'n sterke Butterfree echt vrouwelijk zou zijn, het was meer bekend voor een mannetje maar dat maakte niet zoveel uit volgends de wetenschappers en professoren. En natuurlijk gaf Mione hen gelijk. Ze glimlachtte, Mione hoopte dat haar tweede reis door Utah een succes werd, misschien kon ze dan na haar examen eindelijk terug naar haar ouders in Chimber Town om hun Daycare wat op te knappen en er een betere zaak van te maken. Dan hoopte ze dat haar ouders haar konden vergeven omdat haar eerste poging verknoeit was, iedereen verdiende toch een tweede kans? Mione klikte de Pokébal van haar gevangen Butterfree en gooide hem. Een prachtige en gezonde vlinder Pokémon kwam eruit, Illusion, zoals de Butterfree heette, bekeek haar nieuwe trainster met veel aandacht en knikte toen gerust, alsof ze haar nieuwe trainster accepteerde. Mione glimlachtte opnieuw, ''Ok Illusion, ga het gebied maar eventjes verkennen, hier ergens moet een meer zijn'' Sprak Mione. Illusion knikte en begon langs bomen en planten heen te vliegen en zag er veel vrolijker uit dan toen ze gevochten had met Ponyta. Mione achtervolgde Illusion en zag ondertussen enorm veel elektro Pokémon rondzwerven. Meer Shinx, Mareep, Pichu en Chinchou. Hoe verder ze gingen hoe meer Pokémon ze zagen, ze waren dus al dicht in de buurt van Volt Lake. Mione wilde dat gebied altijd al eens bekijken, ze was er nog nooit geweest. Uiteindelijk nam Illusion halt en bekeek de sparken die van het water afkwamen. Ook Mione kwam tot stilstand op de plaats te bewonderen. ''Frree'' Sprak de Butterfree en ze wapperde met haar vleugels totdat ze iets hoorde. Mione keek op, ''Wat is er Illusion?'' De Butterfree ging van de ene plek naar het ander totdat ze uiteindelijk een meisje zag met een vosachtige Pokémon die een gevecht aanging met een Shinx. ''Wat voor Pokémon zijn dat?'' Vroeg Mione nieuwschierig en ze haalde haar Pokédex tevoorschijn.

Vulpix is een Vos Pokémon. Als hij geboren wordt heeft hij maar een witte staart. Tijdens zijn groei krijgt de staart kleur en splitst hij op in zes staarten. Die zes staarten zijn ongelooflijk mooi. Als hij evolueert komen er zelfs nog staarten bij. Zijn beste aanval is de Vuurdraak. Met zijn krachtige vlammen omsingelt hij zijn tegenstander en richt aanzienlijke schade aan. Als hij wordt aangevallen door een sterkere tegenstander doet hij alsof hij gewond is om zo de vijand om de tuin te leiden en te ontsnappen. Vulpix evolueert tot Ninetales door aanraking met een Vuursteen.

Shinx is een flits Pokémon. Bij naderend gevaar licht zijn pels op om zijn vijand te verblinden en vlucht hij weg, zijn aanvaller beduusd achterlatend.

Mione knikte en stopte haar Pokédex weer weg. Het meisje wilde zo te zien de Shinx vangen, Mione kon dat goed in haar ogen zien. Uiteindelijk knalde de Shinx tegen een boom op en het meisje gooide een lege Pokébal naar de flits Pokémon. Maar dat was niet alles wat er voor nodig was, de Shinx was sterk en kwam weer uit de Pokébal tevoorschijn. Mione zuchtte, voor dat meisje was nog veel te doen, Mione had ook een harde tijd met Illusion gehad voor ze eindelijk bleef zitten. Ze wilde het gevecht niet verstoren en zou dus wat Pokémon leren kennen. Ze pakte een schetsboek en een noteblok. Als eerste zag ze een wilde Pichu, de Pichu was geel, had zwarte oortjes en een zwart staartje. Mione wilde de Pichu wat dichter benaderen, ''Mag ik eventjes meten?'' Vroeg Mione vriendelijk. De Pichu liet het toe, Mione begon voorzichtig de pichu te meten en begon toen door te schetsen, waarbij ze ook wat informatie in haar noteblok schreef. De Pichu had dit al snel door en bleef staan totdat de schets klaar was. Mione glimlachtte vrolijk en liet Pichu de schets zien. Pichu knikte vrolijk en accepteerde de schets van zichzelf, daarna pakte Mione een Oran Bes en gaf hem aan de Pichu die hem dankbaar opat. ''Mij niet bedanken, ik moet jou bedanken, anders had ik nooit zo'n prachtige schets van je gehad.'' Sprak Mione dolblij. Pichu bloosde en rende toen weg. Mione keek naar Illusion, ''Mijn werk begint al goed,'' De Butterfree knikte vrolijker en hoorde toen dat het gevecht aan de andere kant weer verder ging. Mione pakte voor Butterfree een Sweet-Poffin en gaf het aan hem. Butterfree nam het in haar poten en begon het op te eten, Sweet-Poffins waren dus haar favoriet. Maar Illusion werd een beetje onrustig, ze wilde naar het gevecht kijken. Mione glimlachtte, ''Ok, kom op!'' Zei ze om Illusion blijer te maken. Het meisje had weer een Pokébal gegooit naar de Shinx, gehoopt op meer geluk dit keer.

Gespannen keek Sakura toe hoe de Pokéball wild heen en weer bewoog. Ze wist dat als de Shinx weer zou uitbreken het haar niet nog een keer zou lukken om hem te verzwakken: Shanoa zat te ver tegen haar limiet aan en ze wou het niet riskeren dat ze erge schade zou krijgen. Ze hoorde iets ergens uit de struiken, maar haar concentratie was ergens anders dus kon ze het maar vaagjes horen. Ze kon er wel een stem uit herkennen: het was een meisjes stem, dus geen Pokémon. Ineens maakte de Pokéball een soort klik geluidje en bleef hij stil liggen. Langzaam en voorzichtig liep Sakura ernaartoe: had ze hem nou werkelijk gevangen? Langzaam bukte ze zich en pakte ze de Pokéball vast. Ze stond weer op en keek er eventjes een beetje verward naar, ze had nog nooit eerder ervaring gehad met het vangen van een Pokémon: dus wist ze niet precies hoe het in zijn werking ging. Maar ze had vaak genoeg andere mensen Pokémons zien vangen. En als het lichtje stopte met knipperen en de Pokéball stopte met schudden betekende dat dat je de Pokémon had gevangen. Sakura slaakte een zucht van opluchting en keek naar Shanoa. Ze stond nog steeds op haar zelfde plek en had een oog dicht geknepen: ze was duidelijk nog erg geparalyzed. In een paar vluchtige passen liep Sakura naar de Vulpix. Ze liet haar rugzak op de grond vallen begon erin te graaien met haar vrije hand. Ze haalde er vervolgens een Paralyz Heal uit. Ze had van dit soort dingen altijd eentje bij zich, voor de zekerheid. 'Oké, dit kan eventjes pijn doen. Maar je voelt je vast veel beter erna,' verzekerde ze haar Pokémon voordat ze met het spreetje op haar vacht spoot. De Vulpix kneep nu ook haar andere oog dicht en kneep haar tanden op elkaar. Het duurde maar een minuutje of de elektriciteit in haar vacht verdween en het leek erop dat ze niet meer paralyzed was. Sakura aaide haar zachtjes over haar koppie. 'Ik denk dat ik je later maar moet gaan borstelen: dat gevecht heeft je mooie vacht flink in de war gebracht!' De Vulpix grinnikte, als je het zo kon noemen, en wierp toen een blik op de Pokéball. Sakura keek er ook naar, ze was hem bijna vergeten. Ze drukte op het knopje, waardoor hij open ging. Er kwam, zoals gewoonlijk, een rode straal uit die de vorm van de Shinx aan nam en hem later ook werd. Toen de Shinx eruit kwam zakte hij gelijk door: hij had het zwaar te verdragen met het feit dat hij burned was. Snel begon Sakura weer in haar rugzag te graaien haalde ze er een Burn Heal uit. Ze spoot er voorzichtig mee op de Shinx, maar die verrekte geen spier. Niet lang daarna verdwenen de kleine brandjes in zijn vacht. Gelijk voelde de Shinx zich beter en stond hij op. Hij keek eerst nogal fel naar Sakura, maar later veranderde zijn blik in eentje vol respect: dit was de enige trainer die hem de baas was geweest in een gevecht. Voorzichtig aaide Sakura hem. Hij liet het toe en genoot er vollop van toen ze ermee doorging. Daarna stopte ze weer en keek ze een beetje peinzend naar hem. 'Ik moet nog een naam voor je bedenken...' herinnerde ze zichzelf. De Shinx hield zijn hoofd schuin: een naam? 'Wat dacht je van.. Kero? Het klinkt kort, maar krachtig. Vind je niet?' De Shinx knipperde eerst een beetje verbaasd, niet snappend waar het overging. Maar na een tijdje knikte hij overtuigd zijn hoofd. 'Shinx, Shinx!' accepteerde hij de naam blij. Blij aaide Sakura de Pokémon. 'Vanaf nu is jouw naam dus Kero.'

Ineens spitste Shanoa als zowel Kero hun oren en keken ze in de richting ergens in het struikgewas. Nu Sakura erover nadacht: toen Kero nog niet van haar was hoorde ze iemand wat zeggen. Langzaam stond ze op en draaide ze zich in de richting van waar het geluid vandaan kwam. 'Hallo, is daar iemand?' vroeg ze met een luide heldere stem.

Mione glimlachtte, de Shinx bleef er dus eindeljk voor het meisje inzitten. Illusion had het gevecht gezien en vloog nu naar een aantal bloemen langs te kant. Illusion hielt erg veel van bloemen, ze had ooit eens geleefd op wilde bloemenvelden bij andere insect Pokémon. Mion besloot terug te gaan naar haar schets, de Pichu van eerst stond er goed op. En het was nog wel haar eerste schets, 'Misschien moet ik later een Pikachu en Raichu schetsen, dan heb ik alvast een collectie van evoluties,' Dacht Mion en ze knikte naar haar gedachtes. Illusion liet een mompelend geluidje horen toen ze perongelijk tegen een Chinchou opbotste die het water inwilde. De Chinchou was verward en wankelde naar het water toe totdat hij erin viel. Mione moest het inhouden om niet te lachen. Illusion kwam weer naar haar trainster toe en nam plaats op haar hoofd, ''Illusion, ga alsjeblieft van mijn hoofd af,'' Ze Mione glimlachend, maar Illusion was een eigenwijze Butterfree. ''Free'' Sprak de Butterfree uit en ze vloog van Mione's hoofd af en begon voor haar te vliegen alsof ze wilde spelen. 'Hallo, is daar iemand?' Mione keerde zich tot de struik en glimlachtte, dat was de stem van dat ene meisje die de Shinx had gevangen. Illusion vloog speels langs Mione heen en liet zichzelf dapper zien aan het meisje, ''Bfree,'' Sprak de Butterfree en ze bekeek de Vulpix en de Shinx eventjes. Mione besloot ook maar tevoorschijn te komen met haar schetsboek en noteboek in haar armen. ''Kom Illusion,'' Sprak Mione in een eigenaardige, zang-achtige toon, alsof ze haar eigen Butterfree naar haar toe wilde lokken. Toen keek Mione naar het meisje met de Vulpix en de Shinx, ''Oh, sorry dat ik stoor...maar we hadden toevallig je gevecht tegen Shinx gezien..'' Sprak ze zachtjes tegen het meisje, ze wist niet of het meisje haar wel verstaan had, haar stem is eigenlijks best zacht en meestal moest ze twee keer haar zin herhalen voor anderen omdat die haar niet verstonden. Illusion vloog weer op de hoofd van haar trainster die zuchtte, ''Ik kan jou ook nooit op andere gedachten brengen he?'' Vroeg Mione aan haar Butterfree, toen keek ze weer even naar het meisje en de Pokémon, 'Wat onbeleefd van me, ik ben Mione en dit is mijn Butterfree Illusion..'' Stelde ze voor.

Een beetje bang voor wat ze allemaal kon verwachtte staarde Sakura naar de struiken. Het duurde niet lang of er kwam een Butterfree uit vliegen. 'Bfree,' sprak de Butterfree terwijl ze Sakura's Pokémons eventjes bekeek. Niet lang na de onthulling van de Butterfree kwam er een meisje uit de struiken tevoorschijn. Ze had een schetsboek en een noteboek in haar armen. 'Kom Illusion,' zei het meisje in een eigenaardige, zang-achtige toon. Alsof ze haar eigen Butterfree naar haar toe wilde lokken. Sakura bekeek haar eventjes. Ze schatte het meisje zo ongeveer dezelfde leeftijd te hebben als zijzelf. Toen ze weer opkeek ontmoette ze de ogen van het meisje. 'Oh, sorry dat ik stoor... Maar we hadden toevallig je gevecht tegen Shinx gezien...' sprak ze daarna nog net hard genoeg voor Sakura's oren. Alsof de Butterfree er ervaring in had vloog ze weer op het hoofd van het meisje die zuchtte. 'Ik kan jou ook nooit op andere gedachten brengen hé?' vroeg ze aan haar Butterfree. Toen keek ze weer eventjes naar Sakura die daar maar stond met haar Pokémons. 'Wat onbeleefd van me, ik ben Mione en dit is mijn Butterfree Illusion,' stelde het meisje, dat dus blijkbaar Mione hete, zich voor.
Nu wist Sakura het zeker: Mione had geen kwaad in de zin, het leek er niet eens op. Maar ze was tegenwoordig extra op haar houde vanwegen dat incident laatst met die vreemde man van die zogenaamde Team Fox, alles wat er die dag was gebeurt stond nog steeds op haar netvlies gebrand. Ze schudde onopvallend haar hoofd om los te komen van haar gedachtes en keek weer naar het meisje. 'Aangenaam, Mione. Ik ben Sakura en dit zijn Shanoa, mijn Vulpix, Kero, mijn pas gevangen Shinx en...' ze pauzeerde eventjes en klikte een Pokéball van haar riem los. Ze wierp hem kalm in de lucht waarna hij opende en er een rode straal uitkwam. Langzaam nam de straal een vorm aan van een woestijn vosachtige Pokémon en voor je er erg in had stond er ook een. 'En dit mijn Eevee genaamd Yuuki,' stelde ze zichzelf voor en haar Pokémons. Zoals verwacht verstopte de Eevee zich weer snel achter de benen van haar trainster. De Vulpix liet haar achterste zakken en ging rustig zitten naast het meisje. De Shinx keek eventjes met grote ogen naar de Butterfree en daarna naar zijn, pas geworden, trainster. Hij leek een beetje in de war en wist niet goed wat te doen. Eerst schuifelde hij wat rond maar vervolgens zette hij zijn haren overeind en begonnen ze langzaam te glimmen. Sakura keek een beetje fel naar hem, hij mocht dan wel nieuw in haar team zijn: maar hij moest zich wel gedragen. 'Kero, laat dat...' siste ze kil en bijna onverstaanbaar. Met een ruk keek hij op naar haar. Toen hij de felheid in haar ogen zag kroop hij een beetje gegeneerd in een en bleef toen rustig naast haar staan.

Mione zuchtte, het was best een tijdje stil voordat het meisje terug begon te praten, alsof zij haar niet helemaal vertrouwde. Dat was ook simpel, met Team Fox in de regio kon je amper iemand vertrouwen. Maar je kon Mione hard een trainer noemen, nee, ze hielt niet zoveel van gevechten, soms wel een één op één gevechten omdat ze zich daarbij wat beter kon concentreren. 'Aangenaam, Mione. Ik ben Sakura en dit zijn Shanoa, mijn Vulpix, Kero, mijn pas gevangen Shinx en...' Sprak het meisje, genaamd Sakura. Het meisje brak haar zin eventjes af om een andere Pokémon tevoorschijn te laten komen. Er kwam een vosachtige gedaante tevoorschijn uit de rode straal. 'En dit mijn Eevee genaamd Yuuki,' Mione knikte, dus dat was een Eevee huh? Ze pakte haar Pokédex om meer informatie te krijgen over de Eevee, ze zagen er interessant uit.

Zijn genetische code is onstabiel. Door zijn mogelijkheid om naar vele verschillende vormen te evolueren, kan hij zich heel goed aanpassen aan zijn omgeving. Trainers kunnen speciale stenen gebruiken om Eevee te transformeren naar drie verschillende soorten Pokémon. De Watersteen verandert Eevee in Vaporeon, een Waterpokémon, de Dondersteen verandert Eevee in een elektro-type Jolteon, en de Vuursteen transformeert Eevee in Flareon, een Vuurpokémon. Eevee kan naar nog 2 andere Pokémon evolueren als hij zijn gelukslevel heeft bereikt. Als dat overdag gebeurt dan evolueert Eevee naar Espeon en als dat 's nachts gebeurt dan evolueert hij naar Umbreon. De aanvallen van Eevee zijn voornamelijk op snelheid gebaseerd waaronder de Haal Neer aanval.

Er was enorm veel informatie over Eevee, dat moest Mione zeker toegeven. Dus Sakura gaf haar Pokémon ook namen? Een zien, haar Vulpix heette Shanoa, ze wist niet wat Shanoa betekende, maargoed. De Eevee werd Yuuki genoemd. Ze wist dat Yuuki sneeuw of ijs betekende, dus misschien wilde Sakura haar Eevee later wel in een Glaceon laten evolueren of vond het juist een mooie naam. De Shinx die Sakura pas had heette Kero, Mione wist ook niet wat dat betekende. Het zag eruit dat Yuuki nogal een beetje verlegen was of juist bang voor Mione en Illusion, de Vulpix, Shanoa, zat rustig bij Sakura maar Shinx was degene die hen tweeën helemaal niet vertrouwde of hij was in de war. Hij zette zijn haren recht overeind alsof hij aan wilde vallen. 'Kero, laat dat...' Mione zuchtte, ''Ik denk dat Shi....ehm..Kero, nog een beetje in de war is van dit hele gedoe, ik bedoel, hij is pas gevangen en weet misschien nog niet helemaal wat te doen, ik denk dat hij in de war is, geef hem tijd,'' Legde Mione uit, ja, als een Breeder zou je veel dingen te weten moeten komen over Pokémon, Mione was pas een beginner maar ze had al een hoop geleerd van haar grootmoeder. ''Oja, nog iets....ik had zo het gevoel dat je me eerst niet vertrouwde toen ik aan kwam, heeft dit met die Team Fox te maken waar vele mensen het over hebben?'' Vroeg Mione terwijl Illusion een zachte ''Bfree'' Liet horen.

Sakura keek hoe Mione haar Pokédex tevoorschijn haalde en die richtte op Yuuki. De volgende informatie gaf hij erover:

Zijn genetische code is onstabiel. Door zijn mogelijkheid om naar vele verschillende vormen te evolueren, kan hij zich heel goed aanpassen aan zijn omgeving. Trainers kunnen speciale stenen gebruiken om Eevee te transformeren naar drie verschillende soorten Pokémon. De Watersteen verandert Eevee in Vaporeon, een Waterpokémon, de Dondersteen verandert Eevee in een elektro-type Jolteon, en de Vuursteen transformeert Eevee in Flareon, een Vuurpokémon. Eevee kan naar nog 2 andere Pokémon evolueren als hij zijn gelukslevel heeft bereikt. Als dat overdag gebeurt dan evolueert Eevee naar Espeon en als dat 's nachts gebeurt dan evolueert hij naar Umbreon. De aanvallen van Eevee zijn voornamelijk op snelheid gebaseerd waaronder de Haal Neer aanval.

Het was best een lange reeks informatie die de Pokédex had over de Eevee. Van zichzelf wist ze dat Eevee's veel mogelijkheden hadden om in te evolueren en ook hoe. Maar er miste nog een klein stukje in de informatie: Leafon en Glaceon. Zelf had Sakura altijd gewild dat Yuuki zou kiezen om een Glaceon te worden, maar ze had haar nog steeds niet alle mogelijkheden laten zien. Op eentje na dan: die Umbreon van de Team Fox man, maar daarop had ze hard geweigerd, waarom wist Sakura niet maar blijkbaar vond Yuuki die evolutie maar niks.
Nadat Kero inelkaar was gekropen zuchtte Mione. 'Ik denk dat Shi... Ehm... Kero, nog een beetje in de war is van dit hele gedoe, ik bedoel, hij is pas gevangen en weet misschien nog niet helemaal wat te doen, ik denk dat hij in de war is, geef hem tijd,' legde Mione wijs uit. Sakura knikte maar maakte een kleine opmerking: 'Ik ben bereid hem wat tijd te geven, maar zoals je misschien kon zien begon zijn vacht al wat op te lichten. Als ik hem niet had gezegt te stoppen had hij ons misschien allemaal voor een tijdje verblind en dat zou ook niet echt handig zijn.' Maar toch was wat Mione zei waar. Niet veel trainers of coördinatoren zouden deze informatie hebben... Misschien was zij wel een Breeder. Ze had wel over ze gehoord: maar nog nooit eentje ontmoet of gezien.
'Oja, nog iets... Ik had zo het gevoel dat je me eerst niet vertrouwde toen ik aan kwam, heeft dit met die Team Fox te maken waar vele mensen het over hebben?' vroeg Mione haar terwijl Illusion een zachte 'Bfree,' liet horen. Sakura knikte langzaampjes. 'Ik had nog niet zo lang geleden een gevecht met een van mijn... Vrienden. Het was een best leuk en goed gevecht, maar het werd verpest door een van de leden van Team Fox. Hij pakte zonder pardon de Ralts van mijn vriend en wou ook mijn Eevee pakken. Gelukkig wisten ik en mijn vriend hem te verslaan en onze Pokémons veilig terug te krijgen, maar sindsdien ben ik extra op mijn hoede zoals je kunt zien,' legde ze zachtjes uit. Ze voelde hoe Yuuki zich nog dichter tegen haar aanduwde bij het horen van de naam Team Fox. Ook Shanoa leek gespannen maar, opnieuw, leek Kero geen idee te hebben waar dit alles overging.

'Ik ben bereid hem wat tijd te geven, maar zoals je misschien kon zien begon zijn vacht al wat op te lichten. Als ik hem niet had gezegt te stoppen had hij ons misschien allemaal voor een tijdje verblind en dat zou ook niet echt handig zijn.' Mione knikte, dat was ook wel een beetje waar, het was dus zo dat ze beiden gelijk hadden. 'Ik had nog niet zo lang geleden een gevecht met een van mijn... Vrienden. Het was een best leuk en goed gevecht, maar het werd verpest door een van de leden van Team Fox. Hij pakte zonder pardon de Ralts van mijn vriend en wou ook mijn Eevee pakken. Gelukkig wisten ik en mijn vriend hem te verslaan en onze Pokémons veilig terug te krijgen, maar sindsdien ben ik extra op mijn hoede zoals je kunt zien,' Weer knikte Mione, ''Ja, dat kan ik begrijpen, mensen en Pokémon kunnen na een aanval nog erg geschrokken om zich heen kijken al was het een tijdje geleden, alsof het een pasgemaakte wond in hun hart is, zeg maar'' Sprak Mione rustig, ze keek naar Shanoa en Yuuki die blijkbaar erg gespannen raakten met het woord Team Fox. Ze konden het maar beter rustig aan doen, ''Over het wond in de hart gesproken, ik denk dat we er beter niet langer over moeten praten, volgends mij vinden je Pokémon dat niet echt een goed idee...sorry dat ik het opbracht, ik wist trouwens niet dat jij en je vriend...aangevallen werden..'' Mione zuchtte en begon toen weer over iets nieuws, ''Zoals je 'heel' misschien al door had, ik ben een Breeder, ben jij een trainer of een Coördinator?'' Vroeg ze aan Sakura. Sakura zag er niet uit als het type dat voor Breeder ging, ze had duidelijk veel verstand van vechten en vond het misschien wel leuk om steeds nieuwe Pokémon te vangen. Maar je kon niet altijd gelijk hebben.

Na Sakura's verhaal over de aanval van Team Fox op haar en Tyler knikte Mione. 'Ja, dat kan ik begrijpen, mensen en Pokémon kunnen na een aanval nog erg geschrokken om zich heen kijken al was het een tijdje geleden. Alsof het een pasgemaakte wond in hun hart is, zeg maar,' sprak Mione rustig. Sakura knikte. Mione had eigenlijk wel gelijk, nu ze erover nadacht. 'Over wond in het hart gesproken, ik denk dat we er beter niet langer over moeten praten, volgens mij vinden je Pokémon dat niet echt een goed... Sorry dat ik het opbracht, ik wist trouwens niet dat jij en je vriend... Aangevallen werden...' Moine zuchtte. Sakura knikte en keek haar met een vriendelijke grijns aan. 'Ik denk dat je gelijk hebt. En zoals je al een beetje zei: je kon het niet weten dus het maakt niet zoveel uit,' stelde Sakura haar een beetje gerust.

Toen begon Moine over iets heel anders, misschien een poging om het nare en korte gesprekje toenet uit hun geheugen te wissen. 'Zoals je heel misschien al door had, ik ben een Breeder, ben jij een trainer of een Coördinator?' vroeg ze aan Sakura. 'Vandaag de dag ben ik gewoon een trainer, maar misschien komt daar later verandering in. Sommige mensen hebben mij opmerkingen gegeven over mijn manier van vechten en dat ik het prima zou doen als Coördinator, maar ik weet het nog niet. En het Breederweze heeft een deel van mij ook altijd al een beetje aangesproken,' antwoordde en legde Sakura zachtjes uit. Ineens hield ze haar hoofd een beetje schuin. Als Breeder was het toch een soort van je taak om eieren te verzamelen en die uit te laten komen, of had ze dat verkeerd begrepen? Aan het notebook en schetsblok in Mione's handen leek het er niet echt op dat ze ernaar opzoek was, maar ze kon het mis hebben. 'Als ik het je vragen mag: wat houd het eigenlijk allemaal in een Breeder te zijn. Ik weet dat ze eieren zoeken en die uitlaten komen en zo, maar geloof ik zit er nog veel meer aan verbonden, is het niet?' vroeg ze op een neutrale toon. Ze bekeek Mione nog een keer: ze zag er eigenlijk inderdaad uit als een Breeder. Maar aan die Butterfree die steeds op haar hoofd ging zitten zonder het gevraagd te hebben zat iets vreemds. Je zou denken dat een Pokémon van een Breeder perfect zou doen wat ze willen, maar daar zat Sakura duidelijk dus flink naast of de Butterfree moest nog niet zo heel erg lang van haar zijn geweest.

'Ik denk dat je gelijk hebt. En zoals je al een beetje zei: je kon het niet weten dus het maakt niet zoveel uit,' Sprak Sakura om Mione gerust te stellen. Mione zuchtte, het was dus helemaal goed gekomen. 'Vandaag de dag ben ik gewoon een trainer, maar misschien komt daar later verandering in. Sommige mensen hebben mij opmerkingen gegeven over mijn manier van vechten en dat ik het prima zou doen als Coördinator, maar ik weet het nog niet. En het Breederweze heeft een deel van mij ook altijd al een beetje aangesproken,' Ging Sakura verder. Dus Sakura wist nog niet echt wat ze wilde doen? Mione knikte eventjes. 'Als ik het je vragen mag: wat houd het eigenlijk allemaal in een Breeder te zijn. Ik weet dat ze eieren zoeken en die uitlaten komen en zo, maar geloof ik zit er nog veel meer aan verbonden, is het niet?' Daar moest Mione goed over na denken voor ze sprak, ''Ja, de meeste, gevorderde Breeders doen het meeste met eieren en het uitlaten komen. Maar ik vind dat niet het aller belangrijkste als Breeder.'' Begon Mione, ''Eieren zijn niet het belangrijkste...'' Mompelde ze, ze nam diep adem, ''Ik vind het allereerst het beste om dingen te weten te komen over Pokémon, zoals hun lengte, breedte en gewicht. Ik heb daarvoor een Schetsboek en een noteblok. Ik heb vandaag een start gemaakt van het schetsen van een Pichu en had hem zo vriendelijk mogelijk gevraagt of ik hem eventjes mocht meten, wat hij accepteerde. Dat schrijf ik dus allemaal op in mijn noteblok. De Pichu vond het zo leuk dat hij zelfs bij me bleef totdat ik klaar was met de schets. Maarja, het gaat ook over hoe je een Pokémon verzorgt, iedere Pokémon heeft een andere verzorging nodig. Je hebt ook de contities van Pokémon die je aan kunt passen met Poffinss en Pokéblock, natuurlijk moet je wel eerst kijken welke smaken ze het lekkerst vinden. Men zegt dat dat meer iets is voor Coördinators om hun Pokémon beter te laten stralen, maar Breeders kunnen het ook gebruiken voor een verzorging. Het hoeft dus niet alleen voor wedstrijden te zijn...'' Mione dacht na, wat nog meer, wat nog meer...''Er zijn een heleboel dingen laat ik het daar maar op houden, morgen is pas mijn eerste dag op Yuito Academy als een Breeder, ik heb al een beetje ervaring omdat mijn Ouders een Daycare hebben in Chimber Town en mijn Grootmoeder heeft er een in Torrid City...'' Ze zuchtte, '"Sorry, van al dat na denken krijg je hoofdpijn..'' Zei Mione die eventjes haar linkerhand op haar hoofd zette, ''Ik hoop...dat ik het een beetje goed uitgelegd heb, ik ben nog niet erg gevordigd als Breeder...dus...verwacht nog niet al te veel van me....''

Mione dacht eventjes na voordat ze antwoord gaf op Sakura's vraag. [color=indigo]'Ja, de meeste. Gevorderde Breeders doen het meeste met eieren en het uitlten komen. Maar ik vind dat niet het aller belangrijkste als Breeder,' begon ze. 'Eieren zijn niet het belangrijkste...' mompelde ze. Sakura hield haar hoofd schuin. Ze had blijkbaar nog veel te leren als ze van plan was een Breeder te worden; want er was haar namelijk wijsgemaakt dat dat wél het belangrijkste was. Mione haalde diep adem. 'Ik vind het allereerst het beste om dingen te weten te komen over Pokémon, zoals hun lengte, breedte en gewicht. Ik heb doorvoor een schetsboek en een noteblok. Ik heb vandaag een start gemaakt door het schetse van een Pichu en had hem zo vriendelijk mogelijk gevraagd of ik hem eventjes mocht meten, wat hij accepteere. Dat schrijf ik dus allemaal op in mijn noteblok. De Pichu vond het zo leuk dat hij zelfs bij me bleef totdat ik klaar was met de schets. Maarja, het gaat ook over hoe je een Pokémon verzorgd, iedere Pokémon heeft een andere verzorging nodig. Je hebt ook de condities van Pokémon die e aan kunt passen met Poffins en Pokéblocks, natuurlijk moet je wel eerst kijken welke smaken ze het lekkerst vindn. Men zegt dat dat meer iets is voor Coördinatoren om hun Pokémon beter te laten stralen, maar Breeders kunnen het ook gebruiken voor een verzorging. Het hoeft dus niet alleen voor wedstrijden te zijn...' Mione stope eventjes om na te denken. Sakura was haar hier heel dankbaar voor: ze had moeite om zoveel informatie in een keer op te slaan. Ze knikte een beetje afwezig en herhaalde haar woorden in haar hoofd. Schetsen, meten, noteboek, Poffins, Pokéblocks en verzorging van je Pokémon waren de belangrijkste zaken die ze onthield: zo onthield ze vaker dingen doormiddel van steekwoorden. Nu ze erover nadacht: zelf schetste ze altijd haar eigen Pokémon, gewoon voor de leuk. Maar misschien dat Mione een van haar Pokémon nog niet had geschetst of had gemeten en nu de mogelijkheid dus had. Nog half met haar hoofd ergens anders luisterde ze hoe Mione verder ging met haar verhaal: 'Er zijn een heleboel dingen laat ik het daar maar op houden, morgen is pas mijn eerste dag op Yuito Academy als een Breeder, ik heb al een beetje ervaring omdat mijn ouder een Daycare hebben in Chimber Town en mijn grootmoeder heeft er een in Torrid City...' Dus een paar mensen uit haar familie hadden een eigen Daycare, dat kon misschien de aanleiding zijn waarom zijzelf een Breeder wou worden. Sakura knikte opnieuw dat ze het begreep. Mione slaakte een zucht. 'Sorry, van al dat nadenken krijg je hoofdpijn...' zei ze terwijl ze haar linkerhand op haar hoofd zette. Sakura grinnikte zachtjes. 'Maakt niet uit.' Ze keek weer op toen Mione weer wat zei: 'Ik hoop... Dat ik het een beetje goed uitgelegd heb, ik ben nog niet erg gevordigd als Breeder... Dus... Verwacht nog niet al te veel van me...' Sakura knikte. 'Je hebt het heel goed uitgelegd en ik snap het wel zo ongeveer. Het grootste probleem is het opslaan van zoveel informatie in een keer, maar dat zal wel minder worden naarmate de tijd voorbij gaat. En ik vind dat je al vrij veel weet voor een nog niet erg gevordigde Breeder hoor! Maar trouwens, nu je het over schetsen en meten had: zou je het misschien een leuk idee vinden om mijn Pokémon te gebruiken voor je informatie?' bood Sakura blij aan. Ze wierp eventjes op een blik op de drie. Yuuki, haar Eevee, voelde zich ondertussen al comfortabel genoeg om achter haar benen tevoorschijn te komen en naast Shanoa te gaan staan. Kero was gaan zitten en gefascineert mee gaan luisteren naar de woorden van Mione en Shanoa... Wat die had gedaan al die tijd leek eigenlijk onbekend: ze zat nog steeds het zelfde en het leek alsof de tijd bij haar stil had gestaan.

- Sorry voor mij late post, moest eten en mijn tafelmaniertjes weer eens tonen aan mijn ouders o3o -

'Maakt niet uit.' Sprak Sakura, waarbij Mione opnieuw een zucht slaakte wat betekende dat ze opgelucht was. 'Je hebt het heel goed uitgelegd en ik snap het wel zo ongeveer. Het grootste probleem is het opslaan van zoveel informatie in een keer, maar dat zal wel minder worden naarmate de tijd voorbij gaat. En ik vind dat je al vrij veel weet voor een nog niet erg gevordigde Breeder hoor! Maar trouwens, nu je het over schetsen en meten had: zou je het misschien een leuk idee vinden om mijn Pokémon te gebruiken voor je informatie?' Mione knipperde met haar ogen, het was inderdaad een bende informatie om te onthouden, misschien had ze daarvoor wel die hoofdpijn gekregen? 'Jeesh, waardoor anders?' Dacht Mione en haar woorden vol sarcasme. Mione keek Sakura weer eventjes aan, en keek toen op haar Pokétch, het was al bijna 20:00 PM. Ze zuchtte, en schudde haar hoofd. ''Bedankt voor het aanbod,'' Begon Mione en ze keek eventjes naar Illusion, ''Maar het is al bijna 20:00 PM en het word tijd dat ik terug naar Yuito ga en me daar gereed ga maken voor de lessen voor morgen,'' Weer dacht Mione eventjes na, ''Misschien een andere keer? Als ik een vrije dag heb misschien?'' Vroeg ze terwijl ze haar schetsboek en kladblok in haar tastopte en al klaar stond om weg te lopen. Natuurlijk wachtte zij nog eventjes af op Sakura's antwoord.

Toen Sakura haar de opmerking had gegeven over veel informatie geven werd Mione eventjes sarcastisch. 'Jeesh, waardoor anders?' haar woorden waren overspoeld met sarcasme. Toen Sakura haar aanbod had gedaan keek Mione haar eventjes aan. Daarna kek ze op haar Pokétch, wat Sakura eraan herinnerde dat zie haar eigen hoog nodig eens moest gaan instellen en gebruiken. Tot nu toe had hij altijd ergens onderin haar rugzak gezeten. Mione zuchtte en schudde vervolgens haar hoofd. 'Bedankt voor je aanbod,' begon Mione en ze keek eventjes naar haar Butterfree. Sakura wist al waarop dit ging uitlopen: het was blijkbaar best laat. De zon was al ver naar het westen verschoven en het was al een heel stuk donkerder geworden. 'Maar het is al bijna 20:00 PM en het wordt tijd dat ik terug naar Yuito ga en me daar gereed ga maken voor de lessen voor morgen,' Mione stopte en dacht eventjes na. Sakura knikte ondertussen begrijpen. 'Het wordt eigenlijk ook hoog tijd dat ik een slaap plaats ga zoeken voor vannacht, eentje waar niet teveel Pokémons komen: want ik wil ze immers niet afschrikken door daar ineens te liggen,' legde Sakura een soort van uit. 'Misschieneen andere keer? Als ik een vrije dag heb misschien?' vroeg Mione haar terwijl ze haar schetsboek en noteblok in haar tas stopte en al klaar stond om weg te gaan. Natuurlijk wachtte ze wel nog eventjes op Sakura's antwoord. Sakura knikte en glimlachte. 'Als we elkaar dan natuurlijk wel weer eens treffen dan natuurlijk. Maar ik vind het goed.' Snel bukte Sakura zich en begon ze haar spulletjes in de tas te doen en haar Pokéballs vast te klikken aan haar riem: haar Pokémon hielpen altijd ontzettend veel bij het vinden van een goede slaap plaats dus liet ze er altijd nog gewoon uit totdat ze wat hadden gegeten en deed ze er dan pas in. Ze deed haar rugzak om en stond weer op. 'Het was leuk je te ontmoeten! En ik hoop dat we elkaar snel weer zien. Nog een goede nacht verder en veel succes op school en met het zoeken van informatie over Pokémon,' zei Sakura nog voordat ze zich omdraaide en langzaam wegliep. Haar Pokémon volgde haar trouw, behalve haar Shinx. Die bleef nog eventjes staan en keek naar Mione met haar Butterfree, daarna draaide hij zich om en rende hij naar de rest toe.

- Uhg, frut. Best Korte post als ik er zo eventjes naar kijk D: -

» Shinx