Shinx

Haar eerste pad naar haar avontuur! Ze wist dat hier ook ergens in de buurt een gym was. Maar een bos had haar aandacht getrokken, vlakbij de gym gelegen. Allez, volgens de plattegrond dan. Ze keek aandachtig naar de bomen. Hier zouden vast wel veel Pokémon zitten. Ze hoorde ook enkele geluiden. Ze besloot om Mudkip is even een hap in de lucht te laten nemen. Ze gooide haar Pokéball door de lucht. Die klapte open. Een witte flits en even later stond haar blauwe vriendje naast haar. Mudkip liet een vrolijke ''Mudkip!'' horen en rende toen even rond. Daarna kwam hij weer terug. Dawn was ondertussen neergeploft in het gras en had zich ontfermd over een plattegrond, toen een schaduw haar aandacht trok.

Een geel met blauwgekleurde Pokémon kwam opeens uit de struiken gesprongen. Zowel Dawn, als Mudkip keken de Pokémon aan. 'Wauw! Is even raadplegen welke Pokémon dit is,' zei Dawn. Ze haalde haar Pokédex tevoorschijn, klapte die open en hield die voor de Pokémon. De Pokédex analyseerde de Pokémon onmiddellijk en vertelde haar de nodige informatie. Dawn borg de Pokédex weer terug op. 'In dat geval, gaat die Shinx voor mij zijn!' zei Dawn.

Mudkip had de sein begrepen en was vooruitgegaan. Hij stond vlak voor de Shinx, die hem aankeek. Mudkip dook in elkaar en sprong toen op Shinx af, maar die ontweek Mudkip's aanval makkelijk. Hij duwde Mudkip op de grond vanwege een tackel en keek Mudkip toen aan. [color=blue]'Mudkip, Tackle hem terug!'[color=blue] Dawn. Mudkip sprong onmiddellijk richting de Shinx, die deze keer te laat was om te reageren en op de grond viel. Dit ging goed! 'Goed zo, Mudkip! Herhaal je aanval!' riep Dawn. Mudkip sprong weer, maar deze keer rolde Shinx weg. Dawn en Mudkip keken verdwaasd rond, toen Shinx opeens uit de struiken gesprongen kwam. 'Snel, Mudkip, ontwijk en val dan aan met je Tackle!' riep Dawn. Mudkip ontweek en deed toen wat Dawn vroeg. De Shinx viel deze keer nogmaals op de grond. Hij bleef liggen.

'Goed, daar gaat ie dan!' riep Dawn. Ze pakte een Pokéball uit haar zak. 'Pokéball, nu!'

De pobéball zoog de Shinx op met zijn gebruikelijke rode straal, maar kort hierna klikte hij weer open en sprong de Shinx eruit. Hij schudde even beduusd met zijn katachtige kop en begon toen te rennen, weg van Dawn en de Mudkip, de struiken in. Het leek erop dat Dawn eerst nog even wat beter moest gaat trainen met Mudkip, voordat ze een tweede Pokémon kon vangen.

Dawn keek ingespannen naar de Pokéball. 'Kom op, kom op!' zei ze. De Pokéball schoot helaas open en zowel Dawn als Mudkip keken allebei beteuterd. Een kans op een geweldige Shinx was dus verkeken. Jammer. Ze wou dat ze de Pokémon weer terug kon vinden! Helaas was het daar nu wel een beetje laat voor. De duisternis begon hun al te overvallen. Ze zag Mudkip treurig tegen de grond zitten. Dawn glimlachte en hurkte bij Mudkip neer. 'Hé, Mudkip, het is niet erg hoor, het kan elke trainer overkomen, toch?' vroeg ze, terwijl ze over Mudkip's hoofd aaide. De gebruikte Pokéball lag op de grond. Hij was opengebroken. Die kon ze niet meer gebruiken. Shinx had veel kracht in zich. Veel Pokéballen gingen op deze manier kapot. Dawn zuchtte en zette haar toch naar een open plek in het bos voort.

Die kwam ze algauw tegen. Ze legde zich neer. Algauw viel ze in slaap, maar wat ze vergeten was, was om Mudkip terug in zijn Pokéball te stoppen. Mudkip keek richting Dawn en liep verder de bossen in. In zijn eentje begon hij rondjes te rennen en begon zijn Tackels te trainen. Dawn werd wakker door het geluid dat bonkte in haar hoofd. Ze dacht meteen aan een of andere stroper en stond gelijk op. Ze verstopte zich achter een boom, net de kant waar Mudkip vanuit de struiken zijn Tackel deed. Dawn viel achterover en keek Mudkip beduusd aan.

'Je mag me zo hard raken als je wilt!' zei Dawn, terwijl ze Mudkip aankeek. Mudkip tackelde haar opnieuw en Dawn verbeet de pijn. 'Die ging veel beter! Opnieuw!' commandeerde ze Mudkip. Ze wou niet streng zijn, maar om Mudkip sterker te maken, moest ze wel. De tackels kwamen bij elke poging harder aan, totdat Dawn opeens zakte door haar knieën en Mudkip met een verbeten gezicht aankeek. 'Mooi zo, Mudkip!' zei ze. Ze ging terug naar haar slaapzak en algauw viel ze in een diepe slaap.

's Morgens werd ze wakker. Een katachtige kop trok haar aandacht. Ze was meteen klaarwakker. Het was de Shinx van eerst. Ze stond stilletjes op. De Shinx keek haar fel aan. De Shinx was blijkbaar klaar voor een tweede uitdaging. Zou hij hierom naar haar toegekomen zijn? 'Mudkip, nu!' zei ze, terwijl een witte flits haar aandacht trok en Mudkip eruit kwam. Hij leek beter dan vannacht. Hij was uitgerust.

'Is dit wat je wilt?' vroeg Dawn aan de Shinx. De Shinx gaf een korte knik. Mudkip zette zich ook schrap. De Shinx zette de aanval onmiddellijk in door snel naar hun toe te lopen. 'Ontwijk het, Mudkip!' droeg Dawn Mudkip op en Mudkip ontweek gauw. De Shinx draaide zich echter snel om en het volgende moment werd Mudkip geraakt door een Tackle. 'Doe wat ik je geleerd heb!' zei Dawn. Mudkip ontweek de volgende aanval van Shinx soepel en gaf een harde Tackle. Het werkte! Shinx vloog een stukje achteruit. Hij keek een beetje beteuterd. Meteen zette die weer de aanval in. 'Mudkip! Gebruik eerst een ontwijkmove en doe dan je Tackle!' riep Dawn.

Mudkip probeerde dit opnieuw. Tot Dawn's grote verbazing lukte het ook nog en de Shinx werd volop tegen zijn buik geraakt. Daar lag hij, met zijn ogen gesloten. Hij had een paar schaafwonden. Dawn vond het vreselijk om Shinx zo te zien, maar dit was haar enige manier om hem te vangen. Ze gaf een kus op de nieuwe Pokéball die ze pakte. 'Daar gaat ie dan!' riep ze. 'Pokéball, nu!'

De Shinx wist te ontkomen, waardoor de Pokéball de grond raakte. Helaas.
Zoals Ayla in de vorige edit gemeld had; is het beter als je nog iets traint voor je een Pokémon vangt.

Een kleine witte insect pokémon kroop door de bomen van Summer green. Zijn kleine antennes gingen heen en weer. De Nincada keek andachtig rond of er nog lekkere bessen waren. Plots zag Nincada boven zich een zwerm Tailow voorbij komen. In een reflex dook Nincada bang in een. Vanuit die positie kon hij een prachte ronde Oran bes zien hangen aan een takje. Nincada liep er naar toe. Zijn rehter klauw begon wit te gloeien en hij mepte het takje waar de Oran bes zojuist nog aan vast zat. Tim zat iets verder en keek hoe zijn Nincada bessen aan het zoeken was. Toen de bes naar beneden viel rende zijn Turtwig er naar toe om hem op te eten. Snel dook Nincada naar beneden. Hij klapte zijn kleine vleugeltjes tegen zijn lichaam en suisde naar de bes. Zijn klauwen begonnen weer te gloeien en de krab aanval sneed succes vol de bes in twee stukken. Het ene stuk hield Nincada vast en legde het neer voor zich nadat hij was geland en begon er van de knabbelen. De andere helft belandde in de mond vasn Turtwig die in een hap de bes had weggewerkt. 'Pokéball, nu!' klonk het van achter de struiken.

Tim keek even op, maar algauw bukte hij zich weer over de hoop rokende takken en schors waar hij een vuurtje van probeerde te maken. Turtwig gaapte slaperig en wandelde richting de tent. Met zijn bek ritste hij de tent een stukje open zodat hij door de opening paste. Hij liet zich zakken op een paar kussen en rolde zich is om. Al gauw viel Turtig in slaap. Geen van beide was nieuwsgierig naar de afkomst van het geluid. Niemand, behalve Nincada. Hij zette zijn klauwen in een boom en trok zich op. Hij klom naar een tak en zag op een open plek een meisje staan met een Mudkip. Hoogstwaarschijnlijk haar mudkip en hij zag hoe een Shinx de pokéal ontweek en verdween tussen het gebladerte. Nincada wou wel eens kennis maken. Hij liet zich zakken en kroop door het gras naar de blauwe waterpokémon.Nincada! cada. begroette hij hem. Nincada keek naar Dawn en zwaaide met zijn klauwtje. Cada!. Hij keek hoopvol naar Dawn en Mudkip.

Dawn zuchtte. Weer gemist! Dit vond ze echt jammer. Die Shinx leek haar een coole Pokémon. Ze hoorde toen een geluid en keek naar beneden. Ze pakte haar Pokédes uit haar jaszakje. Die begon uitleg te geven over de Pokémon, dat dus blijkbaar een Nincada was. Mudkip keek de Nincada aan. 'Mudkip!' klonk het uit zijn mond, terwijl hij de Nincada terug begroette. Dawn boog zich naar de Nincada, om haar hand even over zijn rug te laten glijden en vervolgens weer huiverend omhoog te komen. 'Hallo Nincada!' begroette ze vrolijk. Dawn vroeg zich af of hier geen bijbehorende trainer was, aangezien de Nincada toch wel sterk leek. Hij leek ook erg gezond. 'Zeg, heb jij geen trainer?' vroeg ze toen, terwijl ze hurkte en de Pokémon aaide.

Mudkip keek ondertussen verdwaasd rond. Hij had toch echt een geluid gehoord van een Pokémon, die sterk leek op de katachtige Pokémon van daarnet. Mudkip vond het jammer voor zijn trainster dat die de kleine Shinx niet gevangen had. Hij had gewoon niet goed genoeg zijn best gedaan. Mudkip ging naar de Nincada toe en vroeg in zijn eigen Pokémontaal of hij toevallig afkomstig was van een trainer. 'Mudkip, Mud, Mud, Mudkip!' klonk het.

Dawn keek niet begrijpend richting Mudkip. Misschien vroeg Mudkip wel iets of zaten ze te praten. In ieder geval, als Nincada een trainer had, was die dan niet benieuwd naar waar zijn Nincada was?

'Mudkip!' zei Dawn Mudkip terug. Nincada maakte een grappig sprongetje en keek naar de pokedex die dawn vast had. Hij hoorde allemaal informatie over wat hij was. 'Hallo Nincada!' zei Dawn. Nincada maakte zijn zoveelste sprongetje en zei: "Cada!" 'Zeg, heb jij geen trainer?' vroeg Dawn. Nincada knikte hevig en wees naar de struiken. Dawn hurkte bij hem neer en begon hem te aaien. Nincada sloot even zijn oogjes en maakte een spinnend geluidje.
Nincada wandelde weer naar Mudkip toe die het blijkaar jammer vond dat ze die shinx niet hadden kunnen vangen. 'Mudkip, Mud, Mud, Mudkip!' zei de Mudkip, wat Heb jij een trainer? betekende. Nincada knikte hevig en zei "Ja hij zit verderop" maar er was slechtst: Cada nin Cada cada te horen. Nincada dacht aan het gevechtje dat hij had gezien tussen Mudkip en shinx. Een beetje verlegen vroeg Nincada "Nincada... nin?" wat betekede. Wat dacht je van een vriendschappelijk gevechtje?

Nincada, Turtwig eten! riep Tim terwijl hij met zijn pannetje soep boven het vuur zat. In een schok was Turtwig wakker. Hij sprong uit de tent en sprintte naar het vuurtje. Hij likte zijn bek af en keek gulzig naar de dampende soep. Het bleef even stil. "Nincada!" weer geen geluid. Tim stond op en zette de pan op de grond. Hij liep door het struik gewas tot hij Dawn, Mudkip en Nincada zag. Nincada sprong omhoog in de armen van Tim. "Daar ben je, ik heb je lopen zoeken!"Nincada keek even verlegen naar de grond. Tim keek naar Dawn. "Hallo! ik ben Tim, dit is Nincada." Intussen kwam ook Turtwig uit de struiken gewaggeld. Zijn mond zal onder soep. "En dit is Turtwig." zei hij waarop Turtwig een boer liet.

Dawn keek naar de Nincanda. Die vond het gelukkig wel fijn dat ze hem zachtjes had geaaid. Ze keek glimlachend naar Nincada. Daarna keek ze naar Mudkip, die blijkbaar antwoord kreeg. Mudkip knikte lichtjes met zijn hoofd en keek de richting in die Nincada had gezegd. Daarna keek Mudkip naar de grond. 'Mudkip! Mud! Mud!' klonk het vriendelijk, wat zoveel wou zeggen als: 'Natuurlijk wil ik dat!'

Dawn schrok op van een stem en ze keek twijfelend naar de Nincada. Nincada was blijkbaar toch van een trainer. Ze wou Nincada net oprapen om de trainer die hem riep te zoeken, toen die al tevoorschijn kwam. Glimlachend keek ze hoe Nincada in de jongen zijn armen sprong. De jongen was blijkbaar goed met Nincada omgegaan. De jongen stelde zich voor als Tim. Dawn glimlachte. Toen kwam er nog een Pokémon uit de struiken gesprongen. Tim stelde hem voor als Turtwig. Dawn glimlachte. 'Hallo Tim en Turtwig, mijn naam is Dawn,' zei Dawn, terwijl zij zich boog en de Turtwig aaide. 'Muuud!' klonk het bij Mudkip, terwijl hij zijn pootje opstak, wat een begroeting aan Tim en Turtwig wou betekenen.

'Mudkip! Mud! Mud!' Klonk het. Als teken dat Mudkip wel een gevecht wou houden. Nincada knikte vrolijk. 'Hallo Tim en Turtwig, mijn naam is Dawn,' Tim knikte even, hij hurkte bij de Mudkip neer en aaide hem over zijn blauwe kop. Turtwig wandelde naar Mudkip toe en zei "Turtwig tur" en hij knikte dat stond voor aangenaam kennis te maken. 'Muuud!' zei Mudkip en hij stak een poot uit. Tim pakte hem pootje en schudde hem. "Hallo Mudkip." Nincada porde met zijn klauw in Tims buik. Tim keek naar de Nincada die hem blijk baar iets wou vertellen. Tim zette Nincada op zijn hand en vroeg."Wat is er Nincada?". Nincada schraapte zijn keel en zei: Nin nin Cada nincada cada nin Tim keek niet begrijpend Nincada aan. Die zette een geïrriteerde lik op en probeerde het uit te beelden. Tim knikte en zei: En wil Mudkip ook het gevecht aangaan? Nincada knikte hevig om aan tegeven dat Mudkip ook wou deelnemen aan het vriendschappelijk gevecht. Tim knikte en zette een paar passen naar achteren.

Nincada sprong naar voren en knikte goedkeurend naar Mudkip. "Dawn, volgens Nincada willen Mudkip en hij wel een gevechtje houden. Begin jij maar." Tim rekte zich uit en Nincada sprong op en neer klaar voor het gevecht dat komen zou.


(Bagger post)

Dawn keek lachend naar Nincada. Je kon gewoon zien dat Tim en Nincada een band hadden, net zoals bij Tim en Turtwig. Glimlachend keek ze toe hoe die haar begroette. Ze hurkte en aaide Turtwtig, net zoals Tim bij Mudkip had gedaan. Mudkip had even genietend zijn ogen gesloten en keek toen naar Nincada, die Tim iets probeerde uit te leggen. Dawn begreep er niets van, evenals Tim, die het ook niet leek te begrijpen. Het werd haar langzaam duidelijker toen nincada het uitbeeldde en Dawn sprong een stukje achteruit. Mudkip knikte.

Mudkip zette zich ook schap en Dawn ook. Dawn keek even in Tims ogen, maar concentreerde zich toen weer volledig op het gevecht. Dit zou haar eerste gevecht met een trainer worden. Daar wou ze iets moois van maken. Het kon haar niet echt schelen of ze won of niet, als ze maar mee had gedaan. 'Mudkip, gebruik je Tackle!' begon ze, terwijl ze naar Mudkip keek. Ze was benieuwd wat Tims plan was.

(Ik ook )

Tim zag dat Dawn inmiddels ook een stukje achteruit was gegaan en ze had haar Mudkip gezegt om een tackle uit te voeren. De Mudkip rende richting Nincada. Tim dacht na. Nincada kon vier aanvallen: Zand aanval, Leech life, Scratch en Faint attack. Faint attack was og in training en kon verkeerd gaan. Dat zou een te riskante keuze zijn om het gevecht mee te beginnen. Hij kon beter eerst Mudkips kracht en zicht verslechteren voor hij zou toeslaan. Oké Tim knikte naar Nincada. Zand aanval en Leech life! Mudkip kwam steeds dichterbij. Het leek zelfs of Nincada geraakt zou worden. Maar op het laaste moment veegde Nincada met zou klauw door de grond zodat er een golfje van zand op Mudkip, en voornamelijk de ogen van Mudkip afkwam. Nincada hurkte en zette zich af. Hij vloog over Mudkip heen en landde iets verder op de grond. Tim knikte weer en tussen de klauwen van Nincada verscheen een klein olijf groen bolletje. Nincada spreidde zijn klauwen en een pin met diezelfde Olijf groene kleur schoot vooruit door de lucht in de richting van Mudkips..achterste. Tim grijnsde en wou weten hoe Dawn dit zou willen aanpakken.

Zowel Dawn, als Mudkip keken geschrokken toen Nincada met zijn pootje door het zand bewoog. Het zand kwam in Mudkip's ogen en Mudkip probeerde wild het zand in zijn ogen uit te schudden, maar Dawn's aandacht was getrokken naar een klein, soort olijvig bolletje. Ze schrok. 'Mudkip, als je me vertrouwt, spring dan op het moment dat ik je een teken geef omhoog,' sprak Dawn. Ze zag dat Mudkip steevast op de grond stond,wachtend op haar sein. Het bolletje kwam langzaam dichterbij. Nog even dacht Dawn. 'Nu!' riep ze en Mudkip sprong net op dat moment omhoog, zodat hij het bolletje miste. Het zand was ondertussen voor een deel dankzij bewegingen zijn ogen uitgegaan. Dawn keek naar Mudkip, die opeens een paar belletjes uit zijn mond liet komen. Dawn keek geschrokken en verbouwereerd richting Mudkip. Was dit een aanval? Was het Bubble? De belletjes suisden in snelle vaart op Nincada af.

Tim keek aandachtig hoe het zand in Mudkips ogen kwam. Maar Mudkip vertrouwde Dawn blijkbaar heel goed. Want ondanks dat het zand nog in zijn ogen zat sprong hij over de Leech life heen toen Dawn het hem vroeg. Tim knikte even. Die hadden al een goede band. Maar Tim zou ze is echt een goede band laten zien. Hij zag hoe de Mudkip een nieuwe aanval had geleerd. Bubble, die aanval zou super effectief zijn op een grond type als Nincada. Nincada! prik de bellen kapot met krab en doe zand gordijn!Zand gordijn was geen aanval, maar een combinatie dus zou Dawn niet weten wat ze moest verwachten. Nincada's klauwen begonnen wit te gloeien in snelle bewegingen werden bijna alle belletjes lek geprikt. Toch raakten een paar bellen het tere huidje van Nincada die even fronste. Tim riep: Nu! Nincada deed een zand aanval. Allemaal zand stoof omhoog. Het ging niet naar Mudkip maar het werd een grote wolk, waar Nincada in zat. Toen het zand weer weg was. Was Nincada verdwenen. Hij was tussen de struiken verstopt. Tussen zijn klauwen verscheen zo'n zelfde olijfgroene bolletje en een naald zoefde over het veld richting Mudkip. Nincada deed dat meerdere keren van verschillende plekken.

Dawn keek naar Nincada, die de bolletjes snel kapot prikte. Dat was een slimme aanval van Tim. Maar misschien had Tim op dit vlakte ook meer ervaring dan haar. Ze moest glimlachen toen Nincade opeens verdween. Mudkip keek verdwaasd rond. Opeens kwam er een bolletje aangevlogen. 'Mudkip, ontwijk links!' riep Dawn en Mudkip ontweek. Een bolletje kwam echter te snel en Mudkip vloog naar achter. Mudkip schudde zijn kop en ontweek nog een paar bollen. Er waren ook een aantal raak. Doordat Nincada schoot van verschillende plekken, konden Dawn en Mudkip niet opmaken waar hij precies was. Toen kreeg Dawn een ideetje. Nadat Mudkip geraakt was door het zoveelste bolletje, riep Dawn: 'Mudkip, doe je Bubble en spring in het rond!' Mudkip keek Dawn verdwaasd aan, maar deed toen wat hem was opgedragen. Hij sprong en schoot overal waar Nincada schoot allemaal bubbels.

Mudkip was aan het springen om een aantal Leech lifes te ontwijken. Tim grijnsde toen hij zag dat de aanval voor een gedeelte succesvol was uitgevoerd. Nincada was weer een beetje meer genezen door Leech life. Intussen was Mudkip rondjes aan het springen vuurde Bubbels af naar alle kanten. Nincada keek beduusd in het rond. Water, Nincada had een hekel aan water. Hij drukte zijn kleine lijfje tegen de grond. Tim dachtna. Nincada zou een flinke klap moeten toe dienen om in het voordeel te komen. Tim keek naar Nincada en zei: Nincada, Krab aanval! Nincada keek met grote ogen Tim aan en knikte. Nicada slikte. Hij sloot zijn ogen en zijn beide klauwen werden groter ener kwam een fel licht vanaf Nincada sprong vanachter Mudkip uit de bosjes. Een paar bubbels raakten Nincada maar hij hield vol. Hij hield zijn armen naar achter en sloeg op het laatste moment met alle kracht die in zijn kleine witte lijfje zijn klauwen naar voren op een klap uit te delen. Het was erop of eronder. Het was nu of nooit. Nincada voelde dat hij iets raakte, was het Mudkip? of wist Mudkip zijn aaval te ontwijken en was het enige dat hij raakte de grond? Dat wist hij niet.

Mudkip keek geschrokken richting Nincada, die al zijn bellen kapot maakte. Hij zag iets wits, net als Dawn en het volgende moment voelde hij een enorme klap. Zijn lijf sidderde en hij viel voor Dawn op de grond. Hij had de kracht niet meer om op te staan en Dawn boog zich over Mudkip heen. Ze glimlachte, terwijl ze Mudkip opraapte. 'Mud!' klonk het treurig, maar Dawn glimlachte. 'Het geeft niet. Je hebt je best gedaan, Mudkip,' glimlachte Dawn. Daarna keek ze Tim aan en knikte. 'Prachtig gevecht Tim! Nincada, je hebt goed je best gedaan!' zei Dawn vrolijk. Ze boog zich over Nincada heen en aaide de Pokémon. Daarna keek ze naar Mudkip. Die moest overduidelijk rusten. 'Mudkip, keer terug,' klonk het en de Pokéball zoog Mudkip weer terug erin. Daarna keek Dawn naar Tim. 'Bedankt voor het gevecht,' glimlachte ze naar hem. Daarna keek ze naar de lucht. Het begon langzaam donker te worden. 'Ik denk dat ik maar eens een slaapzak ga opslaan,' lachte ze. Daarna draaide ze zich half om. 'Nou, tot nog is!' glimlachte ze.