A (unusual) day in Emblem City

'Hey, jij!'
Verbaasd keek Ayla op. Haar blik viel op een jongen van ongeveer een jaar of 14. Hij was duidelijk de gene die haar had geroepen. Er vormde zich een frons boven haar ogen, "Ja?" vroeg ze. De jongen wees naar Nanook. 'Die Riolu van je, doe je daar ook gevechten mee?' Even liet ze haar blauwe ogen op haar Riolu vallen, maar al snel bracht ze haar blik weer hoofdschuddend naar de jongen. "Op dit moment niet, hij is moe," sprak ze vervolgens. Zij en Nanook hadden net een Contest achter de rug en Ayla gunde hem de rust die hij verdiend had. Maar, als de jongen zo graag wilde vechten had ze nog een andere optie. "Ik heb ook nog een Pidgeotto, lijkt dat je wat?" Kiara was nog te jong, vandaar dat ze deze met opzet niet noemde. Bovendien, kon Yani wel een goede training gebruiken. Even zette de jongen een bedenkelijke uitdrukking op zijn gezicht, blijkbaar vond hij een Pidgeotto niet zo bijzonder. 'Ehm.. vooruit. Dan zet ik mijn Meowth in. Doe je mee?' zei hij uiteindelijk. Ayla vormde haar mond tot een grijns, "Reken maar."

Al snel had het tweetal een mooie plek gevonden om te vechten, precies in het midden van het park. Kalm legde Ayla haar rugtas op een bankje, en zette ze Nanook er naast. Glimlachend aaide ze hem even over zijn kop en ging ze vervolgens tegenover de jongen staan. Deze stond al klaar met een pokéball in zijn hand. 'Meowth, ik kies jou!' sprak hij grijnsend terwijl hij de pokéball in de lucht gooide. Een witte silhouette landde op de grond en al snel stonden er een Meowth voor Ayla. Vastberaden klikte ze pokéball met de verensticker van haar witte riem en gooide ze deze sierlijk de lucht in. "Yani, go girl!" riep ze toen de Pidgeotto vrolijk kwetterend uit haar ball sprong. Ze maakte een luchtsalto en bleef toen nieuwschierig voor de Meowth stil hangen, het gevecht kon beginnen.

"Pidg!" Met een harde klap belande Yani op de grond nadat ze door een sterke Fury swipes geraakt was. Ayla beet op haar lip, in de loop van het gevecht was ze er achter gekomen dat de Meowth een sterke tegenstander was. Ze hadden hem wel al een aantal keer kunnen raken, maar zelf had hij ook enkele rake klappen kunnen uitdelen. "Yani, gaat het meisje?" De Pidgeotto gebruikte haar sterke vleugels om overeind te komen en steeg toen weer op. Ze knikte om haar trainster duidelijk te maken dat ze nog verder kon. 'Meowth, Faint attack,' riep de jongen. De katachtige Pokémon sprong hoog de lucht in, om vervolgens te verdwijnen. Ayla wist dat hij nu ergens anders zou verschijnen en toe zou slaan, Faint attack was ten slotte een aanval dat niet kon missen. Vandaar dat ze met een andere optie moest komen. "Snel, gebruik je attract terwijl je ronddraait," riep ze. Snel begon Yani te draaien en creeërde ze allerlei roze hartjes. Deze ketste tegen de Meowth op zodra deze aan de andere kant verscheen. De Pidgeotto werd echter nog wel geraakt door de Faint attack, maar dit was nou eenmaal niet te voorkomen. De attract had dan ook een ander doel gehad.
Verward landde de Meowth op de grond en ondanks het feit dat zijn trainer riep dat hij een Fury swipes moest gebruiken, bleef hij staan waar hij was. De smachtende ogen maakte duidelijk dat hij niet in staat was Yani aan te vallen, de Attract had gewerkt. Ayla grijnsde, nu was het tijd voor de volgende zet, een combinatie wel te verstaan. "Probeer nu een Aerial ace, samengevoegd met een Twister," sprak ze. "Pidg, pidgeotto!" Snel dook Yani voorover en creeërde ze een Aerial ace. Tegerlijkertijd begon ze razendsnel te spinnen en vormde er zich een sterke tornado om haar gevleugelde lichaam. De ogen van de jongen werden groot en hulpeloos moest hij toe kijken hoe Meowth volop werd geraakt en naar achteren klapte. 'Meowth, gaat het?" riep hij bezorgd. De Meowth krabbelde overeind en was blijkbaar door de klap weer bij zinnen. Hij had een oog dichtgeknepen wat aanduidde dat hij flink wat schade had opgelopen. 'Meowth..' sprak hij moeizaam. Plotseling begon hij te gloeien.
Met grote ogen keek Ayla toe hoe de Meowth van vorm veranderde en uiteindelijk tot een Persian evolueerde. De jongen sprong blij de lucht in, 'Cool!' Snel rendde hij naar zijn pas geëvolueerde Pokemon toe en sloeg hij zijn armen om het grote katachtige lichaam. Ayla grinnikte, "Ik denk dat dit wel genoeg is voor vandaag." De jongen keek op en knikte blij, 'Bedankt voor het gevecht.' Ayla hief haar hand bij wijze van groet en liep toen samen met haar Pidgeotto op haar arm richting het bankje. Rustig ging ze zitten en keek ze toe hoe de jongen samen met Persian uit het zich verdween. Ze fronste toen ze zich realiseerde dat ze niet eens zijn naam wist. Ach, wat maakte het uit...

- Vanaf hier begint het werkelijke verhaal. Bovenstaande alinea's bevatten enkel een gevecht. -
"Je hebt het goed gedaan hoor meisje, rust nu maar lekker uit in je pokéball." Gewillig liet de Pidgeotto zich terugkeren en met een glimlach op haar gezicht klikte Ayla de ball weer vast aan haar riem. Vervolgens keerde ze haar blik naar Nanook. "Nou, wat vond je van het gevecht?" sprak ze grinnikend. Nanook lachte en sprong toen vrolijk op Ayla haar schoot. Net toen hij zijn mond wilde openen om wat te gaan zeggen, werd hij plotseling afgeleid door geritsel. Verbaasd liet hij zijn blik vallen op de struik dat zich naast het bankje in de grond had geworteld. Ayla volgde zijn blik en zag al snel een kleine hondenkop uit het gebladerte verschijnen. Met grote blauwe ogen staarde hij hen aan, waarna hij volledig uit de struiken stapte en voor hen plaats nam op de grond. 'Grow, growlithe!' sprak hij vrolijk. Voorzichtig stak hij zijn zwarte snuit naar voren en snoof hij de geur van Ayla en Nanook op. Vervolgens legde hij zijn gehele lichaam plat neer op de grond en plaatse hij zijn kop bedelend op zijn voorpoten. Ayla glimlachte vertederend. Te zien hoe mager hij was, moest hij al een lange tijd niks gegeten hebben. Vandaar dat ze een hand Pokémonvoer uit haar rugtas viste en deze voor de Growlithe uitstak. "Hier, eet maar lekker." Dit liet hij zich geen twee keer zeggen. Meteen sprong hij op en begon hij vermakelijk de brokken uit haar hand weg te werken. Hij maakte zelfs gebruik van zijn roze tong om de laatste kruimels op te kunnen likken. Voorzichtig bracht Ayla haar andere hand naar zijn pluizige oor en begon ze hem hier zacht achter te kriebelen. De Growlithe liet dit toe en rolde zelfs op zijn rug om ook op zijn buik geaaid te kunnen worden. Het verbaasde Ayla dat hij zo aanhankelijk was, meestal waren zwervertjes dit niet. "Nou kleintje, waar kom jij vandaan?" vroeg ze vriendelijk. 'Grow,' antwoorde de Growlithe en hij stak vrolijk zijn tong naar buiten. Ayla grinnikte, wat een leuk beest.
"Nou, wij gaan weer verder," sprak ze terwijl ze haar rugtas weer om haar schouders hing. Ze had besloten de Growlithe nog wat van haar laatste beetje Pokémonvoer te geven en deze zat de kruimels nu voldaan van zijn lippen af te likken. Het gaf niks, Ayla was toch van plan geweest om een nieuwe voorraad Pokémonvoer aan te schaffen. Ze grinnikte, gaf de Growlithe nog een aai en liep toen samen met Nanook het park uit, waarna ze de weg nam richting de winkelstraat. Wat ze echter niet zag was dat de Growlithe sip zijn oren liet hangen en het tweetal zacht piepend nakeek.

Een luid gegil gevolgd door een hoop kabaal weerklonk door de winkel. Geschrokken keken Ayla en Nanook op en meteen werden ze bedolven onder een wirwar van oranje vacht. Ze viel naar achter, liet de net nieuwgekochte zak Pokémonvoer vallen en sloot haar ogen bij het voelen van een natte tong die over haar gezicht streek. Meteen hierna werd ze ruw door iemand omhoog getrokken en vedween het gewicht van haar buik. De Growlithe zat vrolijk kwispelend voor haar voeten, maar dit was niet het gene waar Ayla naar keek. Haar ogen werden groot bij het zien van de vele omgevalen schappen en kapotte spullen. Had de Growlithe dit gedaan? Onmogelijk...
'Is die hond van jou?' sprak een zware stem. Een man, dezelfde die haar omhoog had getrokken, keek haar kwaad aan. 'Grow!' antwoorde de growlithe opgewekt, voordat Ayla haar mond ook maar open had kunnen trekken. 'Zorg dat je dat beest onder controle hebt. Kijk wat je me winkel hebt aangedaan!!' hoe meer hij sprak des te harder zijn greep werd. "Maar, i-" 'Niks maar! Ik wil jou en dat idiote beest hier nooit meer zien!' bulderde hij zo hard dat ze in elkaar kromp. Ruw werd ze naar de deur gebracht en vervolgens de winkel uitgegooid. Ook Nanook en de Growlithe werden op dezelfde harhandige manier uit de winkel verwijderd. Als laatste kwam haar kleine zak Pokémonvoer die ze op moest vangen, wilde ze voorkomen dat deze nog een keer op de grond viel.

Met een zucht namen Ayla en Nanook plaats op een bankje en keken ze de nog altijd vrolijke Growlithe aan. Er onstnapte een zucht uit haar mond, "Wat moet ik toch met jou?" Ook Nanook zuchte en vouwde zijn armpjes in elkaar. De Growlithe blafte en duwde toen met zijn snuit tegen haar been aan. Ayla kon het niet laten om te glimlachen. "Ik wil je best vangen, maar... dan moet je me beloven dat dit soort dingen niet nog eens gebeuren," sprak ze vervolgens. Weer liet de Growlithe een vrolijk geblaf los en hij zakte door zijn voorpoten. Vrolijk kwispelend staarde hij haar aan. "Oke dan," ze grinnikte en klikte een lege pokéball van haar riem. Met haar vingertoppen liet ze deze vergroten en drukte ze hem vervolgens zacht tegen de omhoog gestoken kont van de Growlithe.Zodra deze hiermee in aanraking kwam klikte hij open en zoog hij hem met behulp van een rode straal naar binnen.

Het was overduidelijk dat de Growlithe mee wilde: Zonder moeite te doen er weer uit te komen bleef de Growlithe in de ball zitten. Gefeliciteerd.