Vrieskou

'Chimber Town,' antwoordde Nuri, net zo opgewonden als Isha omdat ze nu reispartners waren. Aan haar blik was te zien dat Isha een domme vraag had gesteld maar daar besteedde ze maar heel weinig aandacht aan. Het kon haar nu even niets schelen dat ze niet goed had nagedacht, het belangrijkste was Nuri en het belangrijkste was ook de aankomende gym
'Ik ga binnenkort veel trainen,' merkte Isha toen op. Dat was ook heel belangrijk want ze was de laatste dagen bezig geweesd met reizen en bijna vergeten haar pokémon te trainen. Beide vonden het niet echt een probleem maar ze vonden het net zo'n klein probleem als wanneer ze wel zouden trainen, beide waren net zo fanatiek als Isha geworden door de trainingen die ze al hadden meegemaakt en hadden er in de loop der tijd ook erg veel lol in gekregen.
Plots merkte Isha dat haar maag rammelde van de honger en gauw haalde ze een stuk eierkoek [burk ]X ] uit haar tas. 'Ook een stuk?' vroeg ze terwijl ze het ding al door midden brak en de ene helft bijna in het geheel in haar mond propte.

"Trainen." Nuri knikte. "Dat is inderdaad een goed idee."
Tobi reageerde op het woord trainen. Zo te zien was het niet alleen Nuri die dat een goed idee vond.
"Ook een stuk?" vroeg Isha, en Nuri kreeg een stuk eierkoek naar haar toe geduwd.
"Graag!" Nuri merkte nu pas de honger die ze had op. Eigenlijk had ze dat vaak, dat ze vergat nog te eten. Typisch. Ze liepen toch al een tijdje en nog had ze niets op.
Een felle lichtstraal viel op haar gezicht. Toen Nuri opkeek, zag ze dat de bomen verder uit elkaar gingen staan. Ze waren bijna het bos uit. Dat was snel. Ze had de tijd niet goed in de gaten gehouden, maar dat hoefde ook niet.
"We zijn trouwens bijna het bos uit," zei Nuri tegen Isha, om haar ook van haar vondst te laten weten. Ze knipperde een paar keer met haar ogen tegen het felle licht, en keer haar nieuwe vriendin grijnzend aan.

Nuri deed instemmend over Isha's plannen om te trainen en nam hongerig het stuk eierkoek aan. Haar blik was naar voren gericht en ze tuurde de verte in. Isha merkte ook de verandering op en zag hoe de bomen uit elkaar begonnen te wijken en hoe het licht in haar ogen scheen.
'We zijn trouwens bijna het bos uit,' merkte ze met een grijns die zo breed was dat Isha verwachtte dat haar mondhoeken uit zouden scheuren als ze zo bleef lachen. Maar Isha grijnste net zo breed terug bij het zien dat ze bijna het bos uit waren. Het voelde goed om te weten dat hun bestemming steeds dichterbij kwam en het bracht nieuwe vreugde met zich mee.
'Die eerste gym gaan we dik verslaan,' grijnste Isha, overmand met blijdschap. Ze wierp nog een blik over haar schouder maar er was weinig veranderd. Sorrow keek met een schuin oog naar Tobi en liep vlak achter Isha. Een eindje verderop rolden twee gestaltes over de grond die een wolk zand en stof de lucht in slingerden. Speelse kreten klonken van de twee pokémon wat er op wees dat de twee al duidelijk bevriend waren en dat hun band nu al groter was geworden dan die tussen Nuri en Isha.
Isha richtte haar blik weer naar voren en het vreugdegevoel werd alleen maar sterker toen ze de gebouwtjes van Emblem City boven de horzion zag verschijnen.

[Nieuw topic in E.C.?]