Back from the River.

Gelukkig was de rivier niet al te ver weg van Miho Town en was Demy al snel gearriveerd. Achter zich aan liepen Nuri en Rima. Althans, daar ging ze van uit. In haar armen had ze Twilight en Ocean liep tam achter haar aan. De Prinplup had een verveelde uitdrukking op haar gezicht, maar zeurde niet. Dat was een goede eigenschap van haar. Ze bleef stil tegen haar trainster als ze iets niet leuk vond. Hoewel.. Dat kon soms ook een slechte eigenschap zijn. Maar, momenteel was het een goede.
Demy deed de sleutel in het slot en draaide hem om. De deur van de daycare ging met gemak open. Ze stapte naar binnen en legde een mekkerende Twilight op de toonbank. Demy liet Rima en Nuri naar binnen en sloot toen de deur weer, om zo veel mogelijk warmte binnen te houden. Vervolgens draaide ze zich weer naar Twilight toe. Ze haalde hem uit de jas, waarna ze die weer aan Nuri overhandigde. “Als hij te nat is kan je hem even op die kachel daar leggen,” sprak ze, wijzend naar de kachel die aan een muur bevestigd was. Zodra ze dat geregeld had keek ze even rond. Wat was het saai hier. En dat terwijl kerst er aan kwam. Zo druk had ze het toch niet? Ze kon best even wat versiering opzoeken en ophangen.. Dat was wel zo gezellig.. “Be right back,” mompelde ze, waarna ze een deur door verdween. Ze zocht tussen allerlei dozen en vond uiteindelijk eentje met wat kerst-spullen. Niet eens een nepboom of zo. Helaas had ze nu even geen zin om een echte of neppe boom te kopen. Even versieren was genoeg.
Met de doos in haar armen wurmde ze zich weer de deur door. Ze zette het ding op de toonbank, waar Twilight inmiddels af gesprongen was, en opende hem. Ze staarde even naar de inhoud voor ze haar hoofd ophief en de twee meiden aankeek. “Zin om te helpen versieren?”

Rima liep samen met Nuri achter Demy aan met Togetic aan haar zeide. Ze waren pas op weg naar Demy's Daycare sinds haar Shinx, Twilight, perongelijk in het water was gevallen bij Lough River. Togetic keek nieuwschierig om zich heen maar was nog nieuwschieriger naar de Daycare. Rima wist wat Togetic dacht maar hield haar mond dicht, ze kon Togetic altijd nog waarschuwen als hij iets uithaalde. Toen Demy hen binnen liet nam Rima de omgeving in, het was best saai, maar dat kwam zeker omdat de meeste huizen de ze gezien had vol kerstversieringen hingen. Misschien had Demy nog niet de kans gehad. Maar ze moest wel glimlachen toen Demy zei, “Be right back,” en even later terug kwam met een doos in haar armen en die op de toonbank zette. “Zin om te helpen versieren?” Vroeg Demy aan hen. Rima keek eventjes van Demy naar Togetic en Nuri en knikte toen, ''Tuurlijk, alles om het een beetje op te vrolijken hier,'' Zei Rima met een knipoog naar Demy, maar ze gaf wel een waarschuwende blik naar Togetic die de Pokémon een tijdje vasthield grijnsde.

Edit: Ik moet gaan, ga niet te ver zonder mij!

Nuri nam haar jas aan van Demy met een zacht "Dank je", en na even voelen, besloot ze het op de kachel te leggen. Zo vreselijk doorweekt was hij eigenlijk niet, maar nog wel een beetje vochtig. Als ze nu naar buiten zo gaan, met deze jas aan, zou hij nog niet helpen. Misschien zelfs verergen. Kreeg ze ook een kou. Ach, dan had Twilight in ieder geval een medezieke. Daarbij, als Nuri het nu op de kachel zou leggen, was hij dadelijk lekker warm als ze hem wel aandeed, en dat vond ze ergens wel fijn.
Nuri warmde zichzelf weer helemaal op nu ze in de Daycare was. Ze vond het fijn dat Demy hun had uitgenodigt even mee binnen te komen. Tot die tijd had ze de hele tijd buiten gekleumd rondgelopen.
Demy was even weg, maar al gauw weer terug. Met een doos vol kerstversiering. En de vraag of ze haar wilde helpen het in de Daycare op te vrolijken.
"Yeey, versieren!" Nuri hield van kerst. Niets was leukers dan kerst, in haar ogen. Gezellig met vrienden. O, en pokémon. Ze liet Pip van haar schouder glijden via haar arm, en zette hem neer op de grond, zodat ze genoeg bewegingsvrijheid had.
Er schoot haar iets te binnen.
"Toch nog een klein vraagje." Nuri slikte een keer opgelaten. Ze hield niet zo van vragen stellen, was ze veel te verlegen voor. "Ehm, je had het over warme chocolademelk... geld dat aanbod nog steeds?"

De twee reageerden enthousiast op het voorstel, tot Demy's opluchting. Versieren was altijd leuk, maar het was nog leuker met meerdere personen. Ze kende Rima en Nuri pas net, maar vertrouwde ze al wel. Misschien iets te snel, maar dat kon haar niet schelen. Het was tenslotte bijna Kerst, en daar werd Demy altijd erg vrolijk van.
“Toch nog een klein vraagje.” Demy richtte haar blik op Nuri toen ze haar stem liet klinken. Ze maakte een 'hmm' geluid, om te laten merken dat ze het gehoord had. “Ehm, je had het over warme chocolademelk... geld dat aanbod nog steeds?” Haar vragende uitdrukking maakte plaats voor een enorme glimlach. “Natuurlijk! Beginnen jullie dan alvast? Dan haal ik de chocolademelk even,” antwoordde Demy. Ze legde alvast wat dingen buiten de doos en stapte toen een deur door. Hier was een kleine keuken gevestigd. Demy hield zelf niet zo van de chocolademelk die van poeder gemaakt werd, dus had ze altijd een pak kant en klare. Dat moest alleen even opgewarmd worden in de magnetron. Ze schonk drie glazen in en zette het in de magnetron. Tijdens het wachten vroeg ze zich af hoe het ging bij Nuri en Rima met de versiering. Ze herinnerde zich de versiering die haar tante altijd ophing. Zouden Nuri en Rima het op dezelfde manier ophangen? Nee, natuurlijk niet. Het waren hele andere mensen met hele andere ideëen. Het was vrijwel onmogelijk dat het precies op dezelfde manier zou worden versierd als Katy altijd deed.

Rima zette haar tas neer vlakbij waar de kachel stond, die kon ze maar beter niet op haar rug houden als ze bezig gingen met het versieren van de Daycare.“Toch nog een klein vraagje.” Hoorde ze Nuri zeggen tegen Demy, “Ehm, je had het over warme chocolademelk... geld dat aanbod nog steeds?” Het leek alsof Nuri het nogal moeilijk vond om vragen te stellen en Rima grijnsde. “Natuurlijk! Beginnen jullie dan alvast? Dan haal ik de chocolademelk even,” Ze zuchtte en keek in de doos en naar de versieringen die erbuiten lagen, lampjes en andere dingen die met kerst te maken hadden. Meestal waren het toch lichtjes, lampjes en kerstballen. Ze grijnsde. Rima haalde een klein lampje eruit met een slee en rendier, ze keek om zich heen om te kijken voor een goede plaats. Op een muur of op de raam. Ze keek Nuri vragend aan, ''Zeg Nuri!'' Zei ze om de aandacht van het meisje te krijgen, ''Waar zou deze beter hangen, op het raam of op de muur?'' Vroeg Rima.

[[weeh... ik ben nu pas klaar met Nederlands, school en werk. Ik is zóóó moe... ]]

Nuri grijnsde op het antwoord van Demy. "Ja hoor, wij beginnen alvast. Komt goed."
Samen met Rima keek Nuri in de doos met versieringen. Slingers. Ja, dat vond Nuri leuk. Ze haalde er eentje uit en zocht om zich heen voor een plaats.
''Zeg Nuri!'' hoorde ze Rima zeggen, ''Waar zou deze beter hangen, op het raam of op de muur?''
Nuri keek even om naar Rima en zag dat een kleine lamp met een slee en rendier had. "Hmm... ik vind het voor het raam wel leuk staan, denk ik," zei Nuri bedenkelijk. "Waarom probeer je het niet eens? Kun je zelf kijken of je het ook leuk vind."
Nuri bedacht zich dat de slinger ook wel bij het raam kon. Het was zo'n glitterslinger, die ze mooi bovenin voor het raam kon hangen. Ja, dat zou leuk zijn, maar dat moest Nuri eerst iets vinden om op te gaan staan om bovenin te kunnen komen. Zelf was ze te klein.
Misschien zou Rima kunnen helpen.

De magnetron piepte. Demy reageerde meteen en trok het deurtje open. Drie mokken stomende chocolademelk werden onthuld. Een grijns verscheen op haar gezicht terwijl ze voorzichtig de mokken pakte. Ze zocht ook een bus slagroom op die nog toevallig in haar koelkast lag. Ze checkte vanzelfsprekend de houdbaarheidsdatum en zette alles toen op een dienblad. Dat nam ze mee naar de balie.
Nuri en Rima waren al een beetje begonnen met versieren. Het ging nog niet echt hard, maar dat maakte Demy niet uit. Ze zette het dienblad op de balie en stapte er toen van achter weg. Ze wilde zelf nog even een versiersel ophangen voor ze ging drinken. Bovendien was de chocolademelk haar nu nog te heet.
Ze pakte een krans uit de doos. Een zeer bekende krans die altijd op de deur van de daycare hing. Tijdens kerst, tenminste. Demy liep naar de deur toe. Ze zou hem even snel ophangen. De spijker zat als het goed was nog in de deur. Die arme kale spijker.. Demy deed vlug de deur open en dicht, keerde zich naar de deur toe en hing de groene krans op. Ze keek er even grijnzend naar voor ze zich weer naar binnen begaf. Het was te koud om buiten zonder jas te zijn.

- Moeheid heerst hier ook, dus ik ga maar es naar bed xD -

"Hmm... ik vind het voor het raam wel leuk staan, denk ik," Sprak Nuri, "Waarom probeer je het niet eens? Kun je zelf kijken of je het ook leuk vind."
Rima knikte naar Nuri, ze had wel gelijk, ze zou het eerst zelf moeten zien. Ze plaatste de slee met het rendier net voor het raam zodat het net niet raakte. Na het eventjes te bekijken, knikte ze en hing Rima het daarop, de stekker zou ze wel later in een stopcontact doen.
Rima ging er nog eens een aantal meter vanaf staan en knikte accepterend. ''Dat is al één,'' Mompelde ze zachtjes. Togetic grijnsde maar de grijns werd al snel een frons als Rima terug naar de doos liep om een aantal gekleurde glitterslingers eruit te halen. ''Hierbij kun je ons wel helpen Togetic, als je maar voorzichtig bent,'' Zei Rima naar haar Pokémon die eventjes knikte.

Nuri keek toe hoe Rima de slee en rendier voor het raam hing. Zelfs stond ze nog wat onhandig te doen met een glitterslinger.
Na wat dralen besloot ze dat ze toch de slinger boven slee en rendier langs, en zo bovenin voor het raam, zou hangen. Misschien als ze met haar knieën in de vensterbank ging staan, dat ze er dan bij kon... nee, absoluut geen goed idee. Ze kende zichzelf en haar handigheid. Dat zou geheid fout gaan.
"Rima, wil jij me helpen deze slinger hierboven te hangen?" vroeg ze aan het meisje. Ze merkte nu pas op dat ze net tegen haar Togetic had gepraat. "Misschien dat Togetic ook kan helpen?"

De krans hing op de deur, in al zijn glorie. Last van de kou had hij niet; het was een kunststof ding, zonder gevoel. Demy had hem precies op het raam in de deur gehangen. Zo kon je hem van binnen ook zien. Haar blik viel toen ze weer binnen was meteen op de hete chocolademelk. Zouden de anderen nog niet door hebben gehad dat ze die neer had gezet? Ach, waarschijnlijk was het toch nog te heet. Dus was het beter om nog even door te gaan met versieren.
Twilight had inmiddels een plekje gevonden bij de warme kachel. Hier kon hij lekker opdrogen en opwarmen. Hij lag gewoon op de vloeg, met zijn ogen gesloten, alsof hij sliep. Demy wist dat dat niet zo was. Twilight sliep niet zo makkelijk, en al helemaal niet als er iets gebeurde in de ruimte waar hij in zat, zelfs al interesseerde het hem niet.
Demy wierp nog een blik in de doos. Ze viste er een snoer met gekleurde lampjes uit. Die moest ze eerst nog uit de knoop halen voor ze hem kon ophangen. Dus dat deed de blondine. Het was vervelend werk, maar het was het waard. Zodra dat klaar was pakte ze een plakbandapparaat en plakte ze de lampjes aan de balie. De stekker paste maar net bij het stopcontact, tot Demy's opluchting. Ze drukte het ding er in en bewonderde haar werk even. Het zag er best slordig uit, maar dat interesseerde haar niet. Het gaf op zijn minst een gezellige sfeer bij de balie!

"Rima, wil jij me helpen deze slinger hierboven te hangen?" Vroeg Nuri aan Rima, "Misschien dat Togetic ook kan helpen?" Ze keek op en knikte nadat ze de andere glitterende slieren weer eventjes terug in de doos legde. Nuri wilde de slinger dus ergens boven aan het raam hangen rondom de slee met rendier. Rima keek naar Togetic die al de andere kant van de slinger van Nuri pakte en hem op wilde heizen naar het raam. Maar omdat Nuri nog niet bepaald aan het raam kwam, vond Rima dat zij het misschien over moest nemen. ''Laat mij en Togetic maar eventjes Nuri, we komen beiden heel goed aan het raam, dus maak je je daar maar geen zorgen over,'' Zei ze.

"Ah, dankjewel," waren Nuri's woorden hierop, en overhandigde haar deel van de slinger aan Rima.
Nuri keek om haar heen en merkte nu pas goed op dat Demy de chocolademelk al neergezet had. Ze had wel wat zien gebeuren, maar nu drong het pas tot haar door. Stom dat ze dat niet eerder had gemerkt.
Snel liep Nuri ernaar toe en nam een van de dampende mokken in haar handen. Ze waren heerlijk warm. Nuri blies eerst goed eroverheen, zag de slagroombus staan, en besloot dat ze geen choco dronk zonder slagroom.
"Demy! Bedankt voor de warme chocolademelk," sprak ze over haar schouder, terwijl ze de dop van de bus haalde.

Demy miste iets. Ze waren nu wel gezellig de boel aan het versieren, maar.. het kon nog gezelliger. Demy liep naar de balie, ging er achter staan en grabbelde wat in de vakjes die daar zaten. En zoals verwacht vond ze daar een radio. Ze grijnsde, dit zou het veel gezelliger maken. Ze zette het ding naast het dienblad en de doos met versieringen neer. “Demy! Bedankt voor de warme chocolademelk,” klonk Nuri's stem. De blondine zocht naar waar de stem vandaan kon en vond vrijwel direct het meisje bij het dienblad. “Graag gedaan hoor,” grinnikte ze vriendelijk. In deze koude tijden was het wel even zo vriendelijk om zoiets aan te bieden. En bovendien was het (bijna) kerst. Genoeg redenen om aardig te doen.
De stekker van de radio werd het stopcontact in gedrukt en het ding begon [Alleen beheerders zien deze link] te spelen. Meteen voelde Demy een ongelofelijke vrolijkheid door haar heen stromen. Ze griste zonder te kijken een slinger uit de doos en gooide hem op de kroonluchter aan het plafond. Hierbij draaide ze een sierlijke pirouette. Vervolgens grijnsde ze vrolijk naar de twee meiden. “Nou, het kerstgevoel zit er bij mij wel in,” grinnikte ze, waarna ze opnieuw naar de doos toe liep voor een volgende versiering. Als ze zo door gingen was de daycare binnen no-time mooi versierd.

– Wat mij betreft mogen jullie ook beslissen wat er op de radio komt, als je vind dat dit nummer afgelopen is ;D -