Ontmoeting bij de Lough River

Jake wandelde rustig door het bos bij de Lough River samen met zijn Cyndaquil & Starly. Er waren erg veel pokémon in het bos en je hoorde dan ook overal geluiden. 'Starly, wil jij even kijken of er hier ergens een goeie trainingsplek is?' vroeg Jake aan zijn Starly. 'Starley!' zei de pokémon opgewonden. Starly was nog geen 10 seconden weg of er kwam een Mareep op Jake afgestormt. Jake viel met een grote plof omver. De Mareep leek geschrokken, en het was duidelijk geen wilde Mareep aangezien die een groen bandje omhad. 'MAREEP!' schreeuwde de pokémon. Jake volgde de schaappokémon totdat ze bij een kleine open plek aankwamen. Daar stond, recht tegenover hem een Shiftry. Hij was boos aan het grommen en kon elk moment aanvallen. Starly kwam op dat moment ook terug en gaf aan Jake door dat hij een Mudkip met eenzelfde groen bandje had gezien bij de rivier. 'Bedankt Starly, dan weet ik waar we zo heen moeten.' zei hij tegen de vliegpokémon. Opeens sprong de Shiftry de lucht in klaar om Mareep weer een klap te geven. 'Cyndaquil doe snel je Ember!' beveelde Jake zijn Cyndaquil, die het vervolgens zonder moeite op de Shiftry vuurde. De Shiftry viel uit de lucht met behoorlijk wat verwondingen. 'Starly doe je pikaanval!' beval Jake nu. De Starly gehoorzaamde en de Shiftry werd hard geraakt. Uiteindelijk liet de Mareep ook nog een donderschok op de Shiftry neerdalen die er vervolgens vandoor ging.

'Zo, met die hebben we afgerekend!' zei Jake tevreden. 'Kom we gaan opzoek naar Mareep's baasje!' zie hij tegen de pokémon. Die knikten vervolgens.
Bij de rivier aangekomen zag Jake een Mudkip met een groen bandje zwemmen. Hij grinnikte. 'Dus hier moet je baasje ergens zijn Mareep.' zei hij tegen de Mareep. Opeens zag Jake een meisje achter de Mudkip aanzwemmen. 'Dat moet je baasje zijn Mareep! Laten we haar even roepen.' zei hij tegen de Mareep. 'MAREEEPPPP!' blaatte de Mareep op zo'n manier dat haar baasje het kon horen. Hopelijk keek ze even opzij om te zien dat Jake haar pokémon gevonden had.

Larissa kwam aan bij de Lough River. Ze had net een nieuw bikini. Het was de mooiste die ze tot nu toe had en zij was zo trots dat ze hem direct wilde uitproberen. Ze liet haar pokémon uit haar pokémal. "Mareep en Mudkip , kom er nu uit!" Zei ze en sierlijk kwamen haar pokémon tevoorschijn. Ze zag dat Mareep chagarijnig voor haar uitkeek. Larissa wist dat Mareep niet van water hield. Larissa lachtte. "Mareep , ik en Mudkip willen dolgraag zwemmen. Mag dat?" Mareep keek haar trainster niet aan. "Mareep..." Zei de pokémon zachtjes. Larissa trok haar schouwders omhoog en sprong in de rustige rivier. Op dat ogenblik sprong de Mudkip er ook in. Ze spoot zachtjes Larissa nat met haar waterpistool.

Mareep trok haar snuit omhoog. "Water..." Bromde ze zachtjes. Ze sloop weg. "Ik beleef mijn eigen avontuurtje wel ZONDER water." Ze keek voor zich uit. Mareep zag oppeens een grote Shiftry. Geschrokken rende de Mareep weg want hij zag er kwaad uit, maar ook ongerust uit. Dat verbaasde de Mareep. Met haar korte beentjes rende ze tot ze eindelijk haar redding vond. De Shiftry was haar blijkbaar gevolgd en hij was natuurlijk sneller dan zijzelf. Ze sprong op de jongen af en keek geschrokken om zich heen. Al snel had hij door waarom zij in paniek was. Om haar te verdedigen tegen de Shiftry vuurde zij een bliksemstraal af. En de Cyndaquil een ember. De Shiftry viel op de grond. Ze keek verbaast en opgelucht naar de jongen. 'Zo, met die hebben we afgerekend!' zei de jongen tevreden. 'Kom we gaan opzoek naar Mareep's baasje!' Ze knikte want ze had genoeg van haar avontuur. Ze was liever bij haar vriendelijke trainster. Daar was ze het gelukkigst. Ze keek naar haar groene bandje waar een hangertje aan hong. Er stond in sierlijke letter 'Mareep in gegrafeert. Met twinkelende oogjes kon ze niet wachten tot ze terug bij Larissa was.

Larissa had inmiddels allang door dat Mareep weg was. Dood ongerust was ze gaan zoeken maar tevergeefs. Ze keek bedroefd naar de rivier en ging zitten. Ze had geen zin meer in zwemmen, nergens meer in. Mudkip was even treurig als haar. Ze was bij Larissa komen zitten. Haar vriendje was weg. Larissa keek Mudkip aan todat Mudkip geritsel in de struiken hoorde. Larissa stond op en keek verbaast naar de struiken. Oppeens kwam mareep uit de struiken samen met een onbekende jongen. Ze keek verbaast naar de jongen. "Erm... hoi." Zei ze zacht. En lachtte vriendelijk. Mareep kwam op haar afgesprongen. "MAREEP!" Riep ze blij. Ze keek naar haar en gaf haar een knuffel. "Wat is er gebeurt?" Vroeg ze. Ze keek naar de jongen. Ze stond recht voor hem en zijn Cyndaquil naast hem.

''Erm... hoi.'' zie het meisje. 'Wat is er gebeurt?' vroeg ze vervolgens. 'Je Mareep is aangevallen door een Shiftry. Ze rende tegen mij op toen ik hier dichtbij aan het wandelen was.' legde Jake uit. 'Gelukkig heeft Starly jou gezien anders zou ik niet weten waar je zou zijn. Ik ben trouwens Jake, leuk je te ontmoeten!' ging Jake verder. Hij keek het meisje doordringend aan en wachtte totdat zij zich zou voorstellen. Jake ging rustig in het gras zitten en deed wat pokévoer voor Cyndaquil en Starly in. 'Misschien hebben jou pokémon ook wel trek. Hier is wat voer.' zei Jake terwijl hij het voer aan het meisje gaf.

Larissa keek even verbaast als eerder. 'Je Mareep is aangevallen door een Shiftry. Ze rende tegen mij op toen ik hier dichtbij aan het wandelen was.' Ze keek ongerust naar de Mareep. Ze hield deze nog steeds vast en haar ongeruste blik veranderde in een vriendelijke , lieve glimlach. Ze keek de jongen aan."Ze is gelukkig ongedeert." Dankbaar keek ze hem aan. 'Gelukkig heeft Starly jou gezien anders zou ik niet weten waar je zou zijn. Ik ben trouwens Jake, leuk je te ontmoeten!' Ging hij verder. "Ook leuk om jou te ontmoeten. Ik ben Larissa." Ze besefte oppeens dat ze nog in haar bikini stond. Klets nat... Jake ging zitten en Larissa volgde zijn voorbeeld. Ze zag hoe Mareep , Mudkip , Cyndaquil en Startly zaten te spelen. Ze lachtte vrolijk. "Je hebt leuke pokémon." Zei ze vrolijk. 'Misschien hebben jou pokémon ook wel trek. Hier is wat voer.' Ze keek naar het voor. Ze pakte het aan. "Euh... Dank je." Zei ze lief. Ze riep haar pokémon bij haar en ze aten het voer met alle liefde op. Ze speelde vrolijk verder na het eten en Larissa besloot om met Jake te praten. Ze verzon iets om te zeggen. "Ben je trainer?" Vroeg ze uiteindelijk. "Ik wel." Zei ze nadat de jongen antwoord gaf. Ze haalde een deken uit haar tas zodat ze niet op het natte gras hoefde te zitten. Ze pakte een sandwish en at die vrolijk op. "Ook eentje?" Vroeg ze. "Ik ben van plan om alle Gym's te verslaan." Zei ze vastberaden. Ze wilde terug in het water. Zou hij zwemkledij bij hebben? Zou ze dat wel vragen? "Heb je toevallig zwemkleren bij je?" Vroeg ze nieuwschierig en keek naar de grond. "Dan zouden we kunnen zwemmen." Zei ze tenslotte. De Mareep keek weer boos naar Larissa. "MAREEP!" Zei ze boos. Larissa keek naar haar elektrische pokémon. Ze grinnikte. "Nu heb je Cyndaquil! Hij houd waarschijnlijk ook niet van water." Ze wist eigenlijk niet waarom haar Mareep niet van water hield. Dat was geen zwakte voor een Mareep. Ze lachtte. Mareep was blijkbaar terug blij omdat ze nu niet alleen was. Larissa keek terug vragend naar Jake. Ze hoopte dat hij een zwembroek bij had.

"Ook leuk om jou te ontmoeten. Ik ben Larissa." Zei het meisje als antwoord. "Je hebt leuke pokémon." Zei ze vervolgens. 'Bedankt Larissa, ik heb ze eigenlijk nog maar even, vooral Starly.' "Euh... Dank je." Zei ze als antwoord op de gift van Jake. Hij zag dat Larissa's pokémon maar ook zijn eigen het voor dolgraag aten. De Pokémon waren leuk aan het spelen en Jake lachte ze tevreden toe. "Ben je trainer?" Vroeg Larissa vervolgens. "Ik wel." Zei ze kort daarna. 'Ahh, ik ook. Ik dacht ook al zoiets.' zei Jake lachend. Larissa pakte een sandwish en at die vrolijk op. "Ook eentje?" Vroeg ze aan Jake. 'Ja, bedankt!' zei hij dankbaar. Aardig meisje, dacht hij bij zichzelf.''Ik ben van plan om alle Gym's te verslaan." ging Larissa vastberaden verder. 'Echt waar? Ik ook! Ik ben nu aan het trainen voor de eerste, de gras Gym, gelukkig ben ik dan al direct in het voordeel, maar het zal waarschijnlijk wel pittig worden vermoed ik. Misschien kunnen we samen naar de gyms gaan?' bloosde hij. "Heb je toevallig zwemkleren bij je?" Vroeg Larissa even later. "Dan zouden we kunnen zwemmen." Zei ze opeenvolgend.'Ja, dat heb ik. Altijd handig hé.' grinnikte hij. De Mareep keek weer zuur naar haar trainster. "MAREEP!" Zei de elektropokémon boos. "Nu heb je Cyndaquil! Hij houd waarschijnlijk ook niet van water." vertelde Larissa aan haar Mareep.'Ja, dat klopt hé Cyndaquil, jij bent niet zo'n zwemmer.' lachte hij Cyndaquil toe. Die knikte heftig van ja. Jake kleedde zich in zjn zwemkleding en dook in het water en zag onderweg in het water allemaal Goldeen, Magikarp en andere rivierpokémon zwemmen. Toen hij aan de oppervlakte was zag hij nog snel een Surskit weg 'surfen'. 'Kom er maar in Larissa!' zei hij opgewekt. Hij liet ook een oog vallen op Larissa's bikini. 'Leuke bikini.' zei hij een beetje verlegen.

'Echt waar? Ik ook! Ik ben nu aan het trainen voor de eerste, de gras Gym, gelukkig ben ik dan al direct in het voordeel, maar het zal waarschijnlijk wel pittig worden vermoed ik. Misschien kunnen we samen naar de gyms gaan?' bloosde Jake. Larissa lachtte toen Jake bloosde. Dat vond zij wel schattig. Ze ging erzelf ook van blozen. Maar ze probeerde dat niet te laten merken."Wat een goed idee. Ik wil graag met jou naar de Gym. Maar ik moet nog hard trainen.Nadat ze Cyndaquil heftig ja had zien knikken zei Jake dat hij inderdaad zijn zembroek bij had. Hij deed het aan en plonste samen met Mudkip in het water. 'Kom er maar in Larissa!' hoorde ze hem zeggen.'Leuke bikini.' zei hij een beetje verlegen en kort daarna. Er verscheen een mooie lach op haar gezicht en zei dan : "BOMMETJE!" Ze nam een aanloop en sprong met haar lichaam in een bolletje in de rivier. Ze kwam terug boven en zag Jake voor haar staan. "Dank je , voor het complimentje en voor de redding van Mareep." Ze had nu zin om een kus op zijn wang te geven. Zou ze dat wel doen? Ze begon zich een beetje ongemakkelijk te voelen. Maar ze wilde zo graag. Ze keek oppeens heel vriendelijk naar hem. En begon te spetteren. En samen met de Mudkip spetterde ze hem helemaal nat. Ze grinnikte en struikelde recht op hem . Samen gingen ze kopje onder en Larissa ging gelijk terug naar de oppervlakte. Ze bloosde oppeens heel hard."Da...dat was echt niet met opzet!" Zei ze erg ongemakkelijk. "Sorry, echt waar." Ze durfde niet meer naar hem te kijken en wachtte op zijn reactie.

"Wat een goed idee. Ik wil graag met jou naar de Gym. Maar ik moet nog hard trainen' vertelde Larissa. Jake lag net in het water en opeens: "BOMMETJE!" Larissa plonste letterlijk als een 'bommetje' in het water. "Dank je , voor het complimentje en voor de redding van Mareep." ging Larissa verder. 'Ach, ik ben dan wel geen Ranger, maar een pokémon in nood help ik altijd.' grinnikte hij. Jake kon uit Larissa's gezichtuidrukking opmaken dat ze zich ongemakkelijk voelde, en vervolgens kwam er opeens een vriendelijk lach op haar gezicht, kort daarna begon ze te spetteren. Jake werd helemaal bedolven onder het water dankzij Mudkip & Larissa en hij griinikte. 'Starly....wil je even een golfje maken door met je vleugels op het water te slaan?' grinnikte hij tegen zijn vogelpokémon. 'Starly, Star!' antwoordde de Starly en voordat Mudkip en Larissa het doorhadden kwam er een kleine vloedgolf over hen heen. Jake moest hard lachen en ook Starly zag de lol er wel van in. 'Hopelijk vonden Mudkip en Larissa het ook een leuke grap?' dacht Jake bij zichzelf. Toen Larissa weer boven was struikelde ze en viel tegen Jake aan. Samen gingen ze kopje onder.Jake zag dat Larissa bloosde en liet een vriendelijke gezichtuitdrukking zien om te laten zien dat het ok was."Da...dat was echt niet met opzet!" stamelde Larissa. 'Sorry, echt waar!' ging ze verder. Jake moest lachen. 'Het is al goed Larissa, we zitten toch niet voor niets in het water? Ik vond het wel grappig, zo'n kopje onder.' ging hij verder. Jake was weer wat serieuzer geworden en ging verder met praten: 'We kunnen, als jij er ook klaar voor bent en we klaar zijn met zwemmen naar Lough Town gaan. Dan kunnen we het Pokémon Center bezoeken en vervolgens gaan trainen. Wat zeg je ervan?'
Nieuwsgierig wachtte hij op Larissa's antwoord.

Larissa besefte het niet maar oppeens kwam er een kleine vloedgolf aan. Ze schrok er wel een beetje van maar toen het voorbij was , keek zij even serieus maar barste in het lachen uit. "Dat was slim." Zei ze oppeens. Ze stuikelde en viel dus tegen hem aan. 'Het is al goed Larissa, we zitten toch niet voor niets in het water? Ik vond het wel grappig, zo'n kopje onder.' vertelde Jake. Gelukkig vond hij het grappig in plaats van erg onhandig. Ze keek weer heel vrolijk naar hem. Plots keek Jake veel serieuzer en Larissa nam het blijkbaar over. 'We kunnen, als jij er ook klaar voor bent en we klaar zijn met zwemmen naar Lough Town gaan. Dan kunnen we het Pokémon Center bezoeken en vervolgens gaan trainen. Wat zeg je ervan?' Larissa keek met een schuin hoofd naar hem. Het was presies of ze begreep hem niet goed. Maar ze begreep het heus wel! " Tja, dat vind ik wel oké maar..." Ze stopte eventjes. Ze dacht even terug aan de Shiftry. Ze wilde super graag meegaan maar er zat haar iets dwars. Waarom de Shiftry aanviel en waarom deze alleen was." Ze vergat het maar. "Oké , ik ga mee!" Zei ze opgewekt. Ze zwom naar de kant maar ze werd oppeens door iets meegetrokken. Ze schrok ongelofelijk hard. Blijkbaar was ze in een wild stukje van de rivier gekomen. Ze had geen controle meer en de stroom werd steeds harder. Ze keek hoe ze verder van Jake en de pokémon weg zwerfde. "HELP!" Riep ze oppeens hard. Ze probeerde stenen vast te houden maar ze waren te glad. "JAKE, HELP!" Riep ze hard. Ze keek geschrokken om zich heen en voelde oppeens iets pijnlijks op haar rug. Ze was blijkbaar tegen een punt van een rots gebotst. Er wilde geen klank meer uit haar stem komen en moest dus wachten op redding.


(inspiloos!Ik maak er maar zoiets van , oké?) -.-"

Nadat Larissa zijn voorstel had goed gekeurd werd ze meegesleurd door de stroming in de rivier. Ze riep en hulp. Enkele seconden later kon Jake naar haar toezwemmen en pakte haar hand vast. 'Ok, ik heb je vast. WE gaan nu onder dus neem diep adem.' waarschuwde Jake haar. Ze doken onder en Jake probeerde al zijn kracht op zijn ene vrije hand te plaatsen zodat hij zich kon optrekken tegen de kant en Larissa omhoog kon duwen. 'BLUB!' er kwamen al bellen uit zijn mond dus hij had niet veel tijd. Hij greep Larissa nog steviger beet en met zijn andere hand de kant en sleurde zo hard hij kon Larissa op de kant. Alleen de benen van Larissa bleven iets in het water bungelen maar Jake dacht dat ze dat laatste stukje zichzelf wel even omhoog kon heisen. Het was immers maar een klein stukje van hooguit een centimeter of 2. Nu was hij vrij om naar het ondiepere water te zwemmen en uit het water te klimmen. De stroming in de rivier werd inderaad sterker en hij tilde Larissa's Mudkip het water uit. 'Het water word te sterk Mudkip, sorry.' legde hij uit aan de Mudkip. Vervolgens klom hij uit het water en ging even verderop bij Larissa kijken. 'Niks bezeerd Larissa?' vroeg hij bezorgd.

Larissa voelde oppeens de hand van Jake. Ze opende haar ogen om te kijken wat er gebeurde. Ze moest aan de kant zien te komen maar blijkbaar had Jake daar al voor gezorgd. Het laatste stukje kon ze zelf doen. Zo erg diep was dat niet. Ze lag op haar rug maar ze ging al snel terug zitten. 'Het water word te sterk Mudkip, sorry.' Haar Mudkip knikte hevig 'ja' . Zeker toen ze haar trainster zag 'verdrinken. Ze ging zo snel mogenlijk aan de kant. Ze zag dat Jake naar haar toe kam. Larissa had het ijskoud en bibberde helemaal.'Niks bezeerd Larissa?' vroeg Jake bezorgd. "Een beetje, ik ben tegen een rots aan gedondert." Ze keek naar haar rug. Ze kon niets zien. "Wordt waarschijnlijk een blauwe plek." Zei ze en ze bleef bibberen. Ze stond op Ze keek in de ogen van Jake. En er verscheen en heel kleine, vage lach op haar mond." Nu komt het." Dacht ze in zichzelf. Ze sloot haar ogen en kwam langzaam dichterbij. Ze was nog kletsnat. Maar ze moest het doen. Ze gaf hem en kus op de wang. "Dank je!" Zei ze dankbaar. Ze keek hem aan en wilde hem zo graag nog een zoen geven. Maar dan niet op zijn wang. Maar ze hield zich in. Ze draaide zich om en wandelde terug naar haar rugzak. Ze grinnikte en bloosde. "Kom je?" Zei ze zonder om te kijken. "We drogen ons af en gaan naar Lough Town. Oké?" Ze ging naar de plek van de rugzak en ging op het deken zitten. Haar Mudkip en Mareep sprongen op haar af en keken haar bezorgd aan. "Rustig maar, er is niets! Alles is voorbij. We gaan ons afdrogen en daarna naar Lough Towns pokécenter." Zei ze geruststelend. Ze moest zelf nog een beetje bekomen. Maar dat kwam wel goed. Ze vond Jake aardiger en aardiger te vinden. Ze vond hem heel heldhaftig en hij durfde risico's nemen. Zijzelf ook maar iets minder. Ze keek naar Jake. Ze vond eht ook schattig dat hij zo bezorgd of verlegen was. Ze lachtte , maar vaagjes. Ze wilde weten of Jake het raar vond of zoiets dat ze hem kuste. Zo erg was een kus op de wang niet? Of wel?

Jake was blij dat het meisje dat hij eigenlijk nog maar pas had ontmoet niks ernstig had opgelopen. 'Waarschijnlijk is er in Lough Town ook nog wel wat te vinden voor je rug!' zei hij tevreden tegen Larissa. Vervolgens kreeg hij een dankbetuiging en een kus op de wang van Larissa. Jake versufte een beetje ervan. 'Wow, je hoeft tegenwoordig niet veel meer voor een kus te doen.' dacht hij lachend bij zichzelf. "Kom je?" vroeg Larissa vervolgens.'Ja, ik ben vlak achter je.' antwoordde hij, Cyndaquil & Starly volgden. 'Aardig meisje.' dacht hij bij zichzelf. 'Ook ziet ze er niet verkeerd uit en is ze een goede trainster.' realiseerde Jake zich. Jake droogde zich af en deed zijn kleren aan, en in een mum van tijd stonden ze op het pad naar Lough Town. 'Nou, Larissa wordt dit dan het begin van ons nieuwe avontuur?' zei hij zonder dat Larissa daar antwoord op hoefde te geven, en met de nadruk op ons. Hij stapte naar Larissa toe en gaf haar snel een zoen op haar mond. 'Zo, laat het avontuur beginnen.' zei hij terwijl hij zelfverzekerd en dolblij over het zandpad liep, hij dacht wel dat Larissa hem wel zou volgen dus liep hij dolgelukkig door met Cyndaquil en Starly aan zijn zij.


vervolg is hier te lezen: [Alleen beheerders zien deze link]

Ze zag dat Jake een beetje versuft was van haar zoen. Hij droogde zich af en Jake en Larissa pakte alles in. Ze hield haar pokédex er even bij en richtte die op de Cyndaquil. "Cyndaquil is een Vuurmuispokémon. Gewoonlijk is hij vriendelijk en goedgehumeurd. Hij is verlegen en hij rolt zich op tot een balletje als hij aangevallen wordt. Hij kan leren zichzelf te beschermen door vlammen vanuit zijn rug te schieten. Cyndaquil evolueert naar Quilava en die in Typhlosion." Ze richtte dat ogenblik de pokédex naar de Starty. "Starly is een spreeuw Pokémon. Starly komen in grote groepen samen. Als hij alleen is, is hij moeilijk te spotten. Ondanks dat hij klein is, kan hij hard met zijn vleugels slaan. Zijn gefluit is ver te horen. Starly evolueert in staravia en die in Staraptor." Ze keek even serieus. "Schattig." Zei ze zachtjes. ze stond op en keek naar de richting waar ze heen moesten. 'Nou, Larissa wordt dit dan het begin van ons nieuwe avontuur?' hoorde ze Jake zeggen. Ze moest niet andwoorden dus knikte ze maar. Jake kwam richting Larissa en onverwacht gaf hij een zoen op haar mond. Ze bleef even stokstijf staan. "Wow." Stamelde ze. Ze keek even blozend naar Jake. Die al verder was gegaan. Ze liep achter hem aan en even dolgelukkig liep ze naast hem richting Lough Town. De pkémon keken verbaast naar hun trainers en volgde maar.