Demy vs Cynthia

'Iedereen, een luid applaus voor Demy en Cynthia!' riep Bianca luid. Het publiek reageerde meteen door een oorverdovend geluid te creëren met hun handen en stem. De 1e ronde leek een goede indruk op ze gemaakt te hebben, iedereen was enthousiast. Bianca draaide sierlijk een rondje, zo dat ze niet in de knel zou komen te zitten met de draad van de microfoon en bracht dit apparaat weer naar haar mond, zodat iedereen haar luid en duidelijk zou horen. 'Natuurlijk kent iedereen de regels. De twee coördinatoren concurreren met elkaar in een Pokémongevecht en moeten tijdens dit gevecht niet alleen proberen binnen een bepaalde tijd hun tegenstander uit te schakelen, maar moeten ook de schoonheid van de Pokémon en zijn aanvallen gebruiken om punten te verdienen en een goede indruk te maken op het publiek, en bovenal: de jury! Nogmaals een daverend applaus, want de 2e ronde gaat beginnen.' Haar blik gleed naar de twee deelnemers. 'Cynthia en Demy, veel succes!' Met die woorden stapte ze van het podium. Het startsein klonk, de tijd begon met lopen. De 2e ronde kon beginnen!

De laatste deelnemer was geweest. Cynthia had met een lichte frons gekeken naar het scherm waarop haar tegenstanders te zien waren. Ze leken allemaal zo goed! Ze keek even naar Music, die naast haar zat en sloot haar ogen. Haar tasje lag hier, had al die tijd hier gelegen. Het was misschien beter geweest het bij Ayla te laten, zodat niemand het stal. Ze fronste. Ach, wat maakte het uit. Ze vertrouwde de deelnemers. Demy en Sakura kende ze al. Bovendien leken Nuri en Isha haar ook geen type om iets te stelen. Ze keek even naar haar tas, waar nog vijf volle Pokéballs in zaten. Die van Ezio, Desire, Summer, Nyala en Sierra. Maar, dat waren niet de Pokémon die ze zou gaan gebruiken áls ze door zou gaan naar de tweede ronde. Het zou opnieuw Music’s beurt zijn. Misschien voorspelbaar, maar Music kon meer dan wat ze had laten zien.
De stem van de presentatrice klonk; de uitslag zou bekend gemaakt worden. ‘Onze excuses voor het wachten, de jury had het moeilijk om een keuze te maken. Toch zijn ze er uit gekomen en staan de namen hier, in mijn hand,’ zei ze. Nog altijd geen zenuwen. Ze was er niet bang voor om niet door te gaan. Waarom zou ze? Dit optreden wat ze hadden gegeven.. Het ging erom dat ze er lol om hadden gehad. Het was zeker een goede ervaring geweest. Hun eerste Contest in Utah. Als het nu afgelopen zou zijn.. Zou dat verdiend zijn, volgens de jury. Pech voor hen. Dan zou ze naast Ayla de rest aan gaan moedigen.
‘Oké, de deelnemers die het hebben gehaald naar de volgende ronde zijn ..’ Waarom moest het nou altijd zo langzaam gaan? Cynthia haalde diep adem. Natuurlijk. Er waren mensen die zó zenuwachtig waren, dat dit hen van binnen helemaal open leek te scheuren. Grappig. De Presentatrice deed dit vast om hen te pesten. 'Cynthia, Demy, Isha en ... Sakura! Gefeliciteerd!' hoorde ze toen. Dus, ze waren door. “Goed gedaan, Music,” glimlachte ze, waarna ze naar de grond keek. Demy en Sakura ook. Ze was benieuwd hoe het zou zijn om tegenover één van hen te staan in de tweede ronde. Ze keek naar het scherm en zag hoe de gevechten verdeeld werden.
Zij moest tegen Demy. Ze snoof zacht. Demy, natuurlijk. In haar ogen had de blondine de beste act van allen gehad; waarom moest zij nou persé tegen haar? Natuurlijk. Ze wilden haar ook pesten. Cynthia ging even met haar hand door haar bruine haar en haalde diep adem. Ach, ze zou zich niet zenuwachtig laten maken. Ze kende Demy al een beetje, had haar Prinplup al eerder gezien. Ze wist niet of Demy deze ook zou gaan gebruiken, maar was dit wel zo.. Ach.. Ze zouden wel zien.
Een diepe zucht kwam uit haar mond. “Music, keer terug,” zei ze glimlachend. Ze hield de ball van haar Kirlia in haar hand en schudde haar hoofd zacht heen en weer.

Na alle voorbereidingen gehad te hebben, stond ze op. De zegels op haar ball waren verwisseld, zodat het niet eentonig zou worden. Ze drukte zacht een kus op haar ball, waarna ze het podium oprende. Ze ging aan de kant staan waar zij hoorde te staan en richtte haar blik op de brunette in het publiek; Ayla. Ze knikte even, maar keek toen weer naar Bianca; de presentatrice. Cynthia’s wangen werden net iets roder door het applaus, maar verder had niets echt effect op haar. Ze luisterde naar de woorden van de Presentatrice, wachtend tot deze van het podium stapte. Ze richtte haar blik op Demy. “Succes!” riep ze, waarna ze glimlachte. Ze gooide de door de ballcapsule omhulde Pokéball de lucht in. Hij draaide eerst een tijdje, waarna hij tot stilstand kwam en zich opende. Rode en roze rozenblaadjes. Simpel, maar mooi. Ze was niet van plan de entree groot te maken in de tweede ronde; dat was nutteloos. Hier ging het om iets anders. Ze zag hoe haar Kirlia tussen de blaadjes op de grond landde. Het waren er niet teveel, dus ze zaten niet in de weg. Haar Kirlia maakte eerst weer een korte buiging waarbij ze haar tutu beet hield, om vervolgens weer in haar ballerina-houding te gaan staan. “Jij begint,” zei Cynthia grijnzend tegen Demy, wachtend op de eerste zet.

Demy kon het niet geloven. Ze was gewoon door! En dat met zo'n beroerd optreden.. Ze verdiende het niet eens, aangezien ze geen coördinator was. Nu kwam de tweede ronde. Een gevecht.. Maar het ging wel om schoonheid. Bovendien hadden ze een tijdslimiet, waar Demy een ongelofelijke hekel aan had. Maar helaas, het moest maar. Ze moest blij zijn dat ze door was.

Opnieuw klonk haar naam, dus stond ze op. Ook Cynthia's naam werd genoemd. Zij werd dus haar tegenstander.. Demy wist het niet zeker, maar ze dacht dat Cynthia had gezegd dat ze een coördinator was. Dit zou dus een lastige strijd gaan worden. En toch hield het Demy niet tegen om al grijnzend plaats te nemen op het podium.

Demy stond op het podium, met een Pokéball in haar hand. Ze had lang moeten nadenken over haar keuze. De meeste van haar Pokémon was ze erg aan gehecht. Ocean was wellicht de beste keuze voor een gevecht, maar die was nou niet echt gracieus. Twilight was nog te jong en Daystar en Rythm.. Tja, ze hadden allemaal zo hun minpuntjes. Daarom was ze keuze zo moeilijk geweest. Maar, Demy was er uit gekomen en droeg nu slechts één Pokéball in haar hand. Die van Cynthia werd de lucht in geworpen en de Kirlia met de naam Music verscheen. Vrij voorspelbaar, maar daar had Demy geen problemen mee. Ze wilde wel eens een strijd met deze Kirlia..

“Toe maar,” mompelde ze, waarna ze soepeltjes de Pokéball de lucht in gooide. Het witte licht wat er uit kwam veranderde al snel in Ocean. Deze keuze had ze gemaakt vanwege haar uitgebreide assortiment aan aanvallen. Perfect als ze Cynthia nog eens wilde verrassen. Alhoewel.. was dat wel mogelijk? Natuurlijk, er was vast wel minstens één combinatie die Cynthia niet zou verwachten.. Maar, misschien kende demy die wel helemaal niet. Ze sloot haar ogen even, om even haar hoofd leeg te maken. Nog steeds vond ze niet dat ze het verdiende om door te gaan, maar ze zou niet terug gaan. “Jij begint,” klonk Cynthia's stem. Demy begreep dit. De eerste zet was vaak voorspelbaar en miste dus ook. Demy had graag 'nee' gezegd, maar het was geen aanbod en het leek er op dat Cynthia het echt wilde. Bovendien.. zouden veel van Ocean's moves gaan missen. Gelukkig kende Demy ook een ander soort move. “Rain Dance,” zei ze zacht, waarna de Prinplup de blauwe bol creëerde en de lucht in gooide. De regen zou haar kracht verhogen. Een zeer gunstige aanval die helaas niet al te lang duurde, maar nu wel een beetje van pas kwam.

Cynthia glimlachte naar de Prinplup. Dus, ze had inderdaad voor Ocean gekozen. Je weet wat je te doen staat. Haar Kirlia knikte. Een Prinplup had een redelijk grote moveset, maar een Kirlia had meer soorten moves om uit te kiezen. Ze zou gebruik maken van verschillende dingen om dit gevecht te laten verlopen zoals zij het wilde. Ze zou ervoor zorgen dat ze het niet meer zou vergeten, ongeacht de uitslag.
‘Rain dance,’ klonk Demy’s stem. Cynthia hief haar wenkbrauwen op. Rain Dance? Terwijl ze had gezien hoe Cynthia’s Kirlia het water kon veranderen in ijs, zodat dit veld een schaatsbaan of iets dergelijks zou worden? Maar.. Wat zouden ze daar eigenlijk aan hebben? Het veld zou een schaatsbaan worden. Maar, Music en de pinguïn-Pokémon zouden beiden weinig tot geen problemen hebben hierdoor. Het zou enkel gladder worden, al wist ze niet helemaal of ze daar gebruik van kon maken. Maar, dat was niet het enige. Music kende elektrische aanvallen. Wanneer de grond bedekt was met water, zou dat de elektriciteit geleiden. Maar, dit zou ze nog niet direct doen. Ze zou nog even wachten.
Regen. Ze zag hoe het uit de lucht kwam. Het zou de wateraanvallen van de Pokémon vergroten en het zicht meer beperken, maar verder had het weinig effect. Ze wilde nog geen fysieke move uitvoeren, al zou het met Music’s snelheid weinig uitmaken. Ze wilde eerst iets anders proberen.
“Calm Mind,” zei Cynthia rustig. Haar Kirlia moest kalmeren, zodat ze het publiek en alles zou vergeten. Alleen dan zou haar concentratie goed genoeg zijn om dit gevecht perfect te laten verlopen. Ze zag hoe Music haar ogen sloot en volledig tot rust kwam, om vervolgens haar ogen te openen en vals te glimlachen naar de Prinplup.
“Dubbelteam,” zei Cynthia toen. Haar Kirlia knikte en deed haar armpje omhoog. Ze zette een lieve glimlach op haar gezicht en het duurde niet lang voor Kirlia’s verspreid stonden over het veld. Allemaal waren ze exact gelijk, perfecte replica’s van de echte Music. Cynthia wist nog niet zeker of direct aanvallen wel een goed idee was, maar het zou geen kwaad kunnen. Al, zou wachten misschien veel beter zijn.
Ze haalde even diep adem en glimlachte. Oké, ze zou nog heel even wachten. Ze moest nog heel even over wat dingen nadenken, wat betrof de Prinplup, die de naam Ocean droeg, en zijn trainster, genaamd Demy. Wachten, meldde ze Music zacht. Music reageerde niet, maar ze wist dat de Kirlia het had ontvangen. Nog heel even wachten, dan zouden ze toeslaan.

Ughe. Kortheid, maar goed. (: ~
Zeik eens niet zo, of ik ga posts van 100 woorden maken. o:

Cynthia leek verbaasd over de zet die Demy had gedaan. Dat was ook wel logisch. Rain Dance was nou niet bepaald een move die Ocean er mooier uit liet zien en was ook niet een aanval die de Kirlia zou verzwakken. Toch was Demy tevreden met haar keuze. De Kirlia kon weliswaar wat aanvallen die nu zeer onvoordelig voor haar waren, maar.. Het was het risico waard.
“Calm Mind,” was het eerste wat Cynthia in het gevecht zei. Zij had dus ook besloten om niet meteen aan te vallen. Nouja, niet fysiek in elk geval. De Kirlia kalmeerde en grijnsde toen kwaadaardig naar Ocean. Alsof ze er heel zeker van was dat ze de Prinplup zou verslaan. Ocean vond het maar dom eigendunkerig. Zijzelf was precies zo, en dat besefte ze maar al te goed, maar ze ging niet nu al doen alsof de ander geen kans had. Tenslotte was ze geen Pokémon die echt van contests hield. Ze was al blij dat er een gevechtsronde was, en niet nog zo'n optreden..
“Dubbelteam,” was Cynthia's tweede move. Een verwarrende aanval, omdat je de echte niet kon zien. Ocean liet zich echter niet gek maken. Ze bleef gewoon kalm, ondanks het feit dat haar tegenstander nu verveelvoudigd was. In werkelijkheid was er namelijk nog steeds maar één..
Demy wist dat zij de eerste échte aanval moest gaan doen. Altijd weer. En die aanval zou ook altijd weer missen. Helaas, maar er was niks aan te doen. Ze kon vanalles proberen; Bubble, Whirlpool, Metal Claw, maar Cynthia was slim genoeg om overal een oplossing op te verzinnen. Het was dus niks doen, of een misser doen. Demy zuchtte en maakte toen haar besluit. “Ocean.. Ice Beam.”
De Prinplup laadde een blauwe bol voor haar mond. Uit de bal schoten een hele hoop stralen, die allemaal richting de Kirlia's schoten. De regen die nog steeds naar beneden viel werd ook voor kleine stukjes bevroren, waardoor de Ice Beam omhuld werd door kleine ijssplinters die door de verlichting op glitters leken. Hoewel het zeer onwaarschijnlijk was hoopte Demy toch nog dat ergens tussen al die dubbelgangers de echte Music verborgen was en geraakt zou worden door de ijskoude straal.

Ocean, de Prinplup van Demy, scheen rustig te blijven, ondanks het feit dat overal Kirlia’s stonden. Maar, dat maakte Cynthia niet uit. Dit was niet alleen om haar bang te maken. Dit was meer om ervoor te zorgen dat ze tijd had. Tijd om na te denken.
Een glimlach sierde Cynthia’s gezicht toen de eerste move kwam. ‘Ocean.. Ice Beam,’ waren de woorden van Demy. Demy en Ocean hadden niet de kracht om telepathisch contact te maken, dus was dat een nadeel voor hen, maar een voordeel voor haar. “Music,” zei ze hardop. IJsslag. Allebei je handen, recht vooruit. Ze zag hoe Music knikte, al zou niemand anders haar woorden gehoord hebben. Alle Kirlia’s strekten hun handen uit en zorgden ervoor dat er ijs om hun handen kwam. De IJsstralen zorgden er alsnog voor dat alle Kirlia’s tot glitters vergingen, maar dat maakte niet uit. De echte Kirlia, Music, bleef echter staan. De IJsstraal die haar kant op was gegaan raakte haar handen en schoot vanaf hier alle kanten op, waardoor er een klein laagje ijs voor haar zichtbaar werd. Toen de IJsstraal om was, duwde ze het zacht om, zodat het ijs op de grond kapot viel. Ze glimlachte en liet haar handen normaal worden.
“Oké, Demy. Die move was goed,” zei Cynthia glimlachend. IJsstraal als move gebruiken om alle Dubbelteams te laten verdwijnen en de echte te raken was slim, maar ze zouden zich daar niet bang door laten worden. Music. Shock Wave, beval Cynthia. “Doe het,” zei ze toen hardop. Haar Kirlia knikte en glimlachte vals. Er lag water op de grond door de regen. Zelfs als de Prinplup deze move zou breken, zou de elektriciteit via het water haar alsnog raken, al zou het voor minder schade zorgen dan de echte move.
Elektrische schokken kwamen van de Kirlia af en al snel stampte ze een keer met haar voet op de grond om tegelijkertijd de Shock Wave af te vuren. De Shock Wave ging richting Ocean, een onontwijkbare move. Gelijkertijd zorgde het er een beetje voor dat het water elektriciteit ging bevatten. Cynthia was benieuwd hoe haar tegenstandster deze move zou tegenhouden, als dat haar al lukte.
Zorg dat je klaar bent voor de volgende move. Haar Kirlia knikte opnieuw, maar zei niets terug, al kon ze dat wel. Het gevecht was nog lang niet over, het was pas net begonnen. Maar.. Ondanks de uitkomst zouden ze lol moeten hebben in dit gevecht. Ze zouden moeten leren. Ervaringen opdoen. Daar ging dit over. Music balde haar vuist en ging toen weer in haar ballerina-houding staan.

Het werd al snel duidelijk dat Cynthia niet alle bevelen hardop zei. Ze sprak enkel de naam van haar Pokémon uit, die snel reageerde door een aanval te doen. Wat het was wist Demy niet, maar het kaatste de Ice Beam af. Zoals ze verwacht had was deze aanval dus niet raak. “Oké, Demy. Die move was goed,” sprak Cynthia vervolgens. Demy keek haar vaag aan. Zo klonk het alsof ze het al jaren deed. Alsof ze al kampioen geweest was en er alles van wist. Dat was toch niet zo? Natuurlijk, Cynthia wist er meer van dan Demy. Maar zo veel.. Demy schudde ongezien haar hoofd. Ze moest nu niet afdwalen. Ze zag dat Music alweer haar volgende aanval gebruikte. Het leek verdomd veel op een Shock Wave. Die aanval kon niet ontweken worden. Demy moest snel handelen, maar wist even niet wat ze doen moest. Geen enkele tegenaanval zou haar helpen. Zelfs niet als ocean sprong; de regen viel nog steeds naar beneden. Als Ocean in het water om het veld heen sprong zou ze ook geraakt worden. En als ze bleef staan was het al helemaal foute boel.
Er was slechts één ding dat Ocean kon doen. Maar kon Ocean dat wel? Demy wist alleen dat Prinplup die aanval kon leren. Ocean had het nog nooit echt gebruikt, maar nu de Shock Wave naderde was het de enige optie. Als Ocean het niet kon zou ze volop geraakt worden en was het waarschijnlijk afgelopen. Demy wilde niet door vechten tot Ocean verslagen was. Dat kon ze haar eigen Pokémon niet aan doen. “Ocean! Protect!” riep ze vlug. Ze zag de elektrische golf naderen en zag hoe Ocean er achter verdween. Had het gewerkt? Een groen licht verscheen tussen al het geel en toen de elektrischiteit wegtrok zag Demy dat Ocean gesprongen was. Slim, want anders zou het alsnog door de nattigheid op het podium gaan. Demy glimlachte breed naar haar Pokémon. Ze had haar al zo lang en wist nog steeds niet wat ze allemaal kon. “Goed zo!” prees Demy haar Pokémon. Ze was dolblij dat het gelukt was deze aanval af te weren. Nu was het weer hun beurt om in de aanval te gaan. Ocean kende helaas geen aanvallen die niet konden missen, hoewel ze wist dat Kirlia ook Protect kon leren. Ach, dan maar op de ouderwetse manier. “Bubblebeam!” riep ze enthousiast. De Prinplup draaide haar snavel richting de Kirlia en vuurde de straal bellen af. Ondertussen draaide ze als een soort kurkentrekker rond en viel ze ook nog omlaag. Demy vertrouwde er op dat ocean wist wat ze deed. En anders.. kon ze altijd nog een nieuw bevel geven.

‘Ocean! Protect!’ was de reactie van Demy. Dus.. De Prinplup beschikte over de move Protect? Cynthia glimlachte. Dit gevecht kon nog interessant worden. Maar, Protect zou nu even lastig te gebruiken worden. Wanneer je Protect gebruikte, zou de volgende keer de kans groter zijn dat het mislukte. Ze zag hoe de Protect de Shock Wave tegenhield en hoe de Prinplup gesprongen was. Haar Kirlia glimlachte. Het maakte niet uit. ‘Goed zo!’ hoorde ze Demy roepen. Cynthia sloot haar ogen even, maar opende ze al snel weer. Ze mocht haar concentratie niet verliezen.
‘bubblebeam!’ riep Demy uit. bubblebeam was geen al te krachtige, maar een mooie move die een Prinplup kon leren. De Prinplup was nog in de lucht toen ze de Bubbels afvuurde en draaide ondertussen rond, wat er mooi uit zag. Maar, het maakte weinig uit voor het ontwijken. De Prinplup was ver weg en iedereen wist dat Music Teleport kon. Ontwijken was geen probleem. Maar, ontwijken was veel te simpel.
Magical Leaf, was de reactie die Cynthia zonder te aarzelen gaf. Magical Leaf bestond uit vele bladeren die door de bubblebeam zouden snijden, om vervolgens ook nog eens door te gaan naar de Prinplup. Gras was effectief tegen water. Maar, dat had niets te maken met het feit dat de bladeren gewoon zelf al scherp genoeg waren om door de bubbels heen te komen. Cynthia glimlachte toen ze de bellen zag breken en zag hoe haar Kirlia de paar individuele bubbels die door waren gegaan ontweek door opzij te springen met een sierlijke beweging. Cynthia wachtte even af of de Magical leaf de Prinplup zou raken, al was die kans klein, ook al was ontwijken lastiger aangezien de Prinplup nog niet zo lang stond, áls ze al op de grond was.
“Dubbelteam.” Het maakte niet uit of ze dit hardop zei of niet, dus deed ze geen moeite voor de telepathie. Haar Kirlia glimlachte en deed een Dubbelteam. Minder Kirlia’s dan vorige keer verschenen, maar alsnog waren het er zeker een stuk of tien. “Sunny day,” vervolgde Cynthia. Music en de andere Kirlia’s creëerden een witte bal die ze naar boven schoten, wat ervoor zorgde dat de lucht opklaarde en de zon begon te schijnen. Een klein regenboog verscheen, door het feit dat het even geleden nog regende. Deze aanval zou verder weinig effect hebben op Music, maar het zou ervoor zorgen dat de watermoves van Ocean hun normale kracht weer hadden.
Magical Leaf. Nogmaals, beval ze haar Kirlia. Alle Kirlia’s richtten zich op de Prinplup en creëerden een Magical Leaf. Bladeren schoten alle kanten op. Het zou knap zijn als de Prinplup dit brak of ontweek. Cynthia glimlachte even, benieuwd naar de volgende actie van Demy en haar Pokémon.

De Bubblebeam werd tegengehouden door middel van een Magical Leaf. Ze waren snel, maar Ocean viel sneller naar beneden. Ze zou zich alleen tegen de onderste bladeren moesten beschermen en ook nog eens goed landen. “Ocean, land en doe Metal Claw,” beval Demy. Ocean landde verbazingwekkend sierlijk en wist door middel van een soepele beweging toen ook nog de bladeren kapot te slaan. Er bleef alleen een glitter van over, waar Ocean voor de lol even in poseerde. Het bleef nog altijd een contest en het leek er op dat Ocean er nu eindelijk naar toch plezier in begon te hebben. Cynthia liet haar Kirlia een Double team doen, gevolgd door een Sunny day. Dit liet de regen ophouden en Ocean's kracht weer normaal worden. Helaas.. Maar het moest maar. Demy had gezien dat de regen zeer nadelig was geweest. Ze moesten het maar zonder doen de rest van het gevecht.
De volgende aanval van Music werd niet hardop gesproken en kwam ook nog eens van alle kanten tegelijk. Demy herkende het als een Magical Leaf. Had Music geen aanval die niet super effectief was? Demy was inmiddels die rotaanvallen helemaal zat. En zij, zij had alleen wat zinloze water aanvallen en een Ice Beam. En wat normale moves, maar die deden nou ook niet echt veel.
Toch moest ze iets doen. De bladeren waren gedeeltelijk misschien gewoon dubbelgangers, maar waren wel verwarrend. Bovendien zouden de echte bladeren flink wat schade aandoen. Maar wat kon ze doen? Welke aanval kon zo veel tegelijk vernietigen? Demy's gedachten leken niet mee te werken. Dus ging ze maar over op een standaard aanval. “Ice Beam.” Ze klonk niet vrolijk of enthousiast. Het was duidelijk dat ze snel van dit gevecht af wilde. Ocean begreep gelukkig welke kant ze op wilde en begon op één voet rond te draaien. Net op tijd vuurde ze de Ice Beam af, die de bladeren rondom haar vernietigde. Hierdoor verscheen er een soort kring van glitter om haar heen, die steeds groter werd. Als de dubbelgangers van Music nog op hun plek stonden zouden ze ook zijn geraakt door de straal. Demy hoopte natuurlijk van wel, maar ze kon nooit ergens op rekenen met Cynthia als tegenstander..

– Sorry als de Kirlia niet in een kring om Ocean heen stonden. Vond het zo wat prettiger om iets te verzinnen. xo -

Cynthia zag hoe Demy de aanvallen redelijk dichtbij liet komen, voor ze eindelijk actie ondernam. Ocean begon rond te draaien en tegelijkertijd haar Ice Beam af te vuren, waardoor deze een soort kring om zich heen maakte van glitters, die alsmaar groter werd. Cynthia keek naar Music, die zo’n tien meter van de Prinplup afstond, aan haar achterkant. De andere Kirlia’s stonden dichterbij of net iets verder weg van de Prinplup. Een glimlach sierde Cynthia’s gezicht. Gebruik je Thunder Punch, wist ze Music duidelijk te maken. Deze legde haar hand in het kleine laagje water wat op de grond lag, waardoor de elektriciteit zich hierdoor begon te verplaatsen. Music’s dubbelgangers deden precies hetzelfde. Door de beweging die de Prinplup maakte, zou de elektriciteit zich naar haar toe verplaatsen.
Cynthia keek naar de Ice Beam die dichterbij kwam. Teleport, glimlachte ze. Music verdween, even als de andere Kirlia’s. Allen landden ze ergens anders in de lucht, zodat de Ice Beam onder hen door ging. Shock Wave, glimlachte Cynthia. Music knikte en glimlachte. Zij en de andere Kirlia’s vuurden allen een Shock Wave af richting de Prinplup, om vervolgens weer weg te Teleporteer en ergens verderop te landen. Cynthia wist dat de Prinplup haar vorige move had kunnen ontwijken, maar deze kwam tijdens een move die de Prinplup afvuurde; terwijl ze ronddraaide, nog wel! Bovendien was het een onontwijkbare move en wist de Prinplup niet van welke kant het op kwam. Dus, Cynthia was benieuwd hoe deze ontweken werd. Bovendien.. Het water bevatte ook nog elektriciteit.
Een glimlach sierde Cynthia’s gezicht. Dit gevecht was leuk; ze had lang geen gevecht meer gehad die echt spannend was geweest. Het Gymgevecht was te makkelijk geweest, eerlijk gezegd. Ze haalde even diep adem en keek naar haar Kirlia. Wat konden ze nog doen? Ze keek naar het kleine laagje water wat nog op de grond lag.
Natuurlijk!
Ga in een cirkel om Ocean staan, ‘zei’ ze tegen haar Kirlia. Deze knikte en de Kirlia‘s gedeporteerden naar hun plek. “Fire Punch!” riep ze vervolgens uit. Alle Kirlia’s legden hun handen op de grond en creëerden Fire Punches. Door de plotselinge hitte in het water ontstond er een soort mist, waardoor het veld rondom de Prinplup nauwelijks zichtbaar was. Nu, nogmaals Shock Wave!
Ook al was alles onzichtbaar door de mistlaag.. De elektriciteit lichtte prachtig op. Het was maar een fractie van een seconde dat alle Kirlia’s op leken te lichten door een laag elektriciteit die hen omhulde, voordat de elektriciteit richting de Prinplup ging. Cynthia dacht, nee.. Hoopte dat deze move snel genoeg afgevuurd was om ervoor te zorgen dat Ocean geraakt werd.

Er trok een mist over het veld, en tegelijkertijd klonk het eindsignaal. Er werd een gestalte zichtbaar in het midden van het veld, maar Ayla kon niet zien of dat Bianca was, of één van de deelnemers. Het publiek werd onrustig, ze wilde allemaal de uitslag weten. Het was dan ook een hele spannende ronde geweest, beide deelnemers hadden fantastische combinaties weten neer te zetten. Zelf hoopte Ayla natuurlijk dat Cynthia had gewonnen, maar ze gunde het Demy ook van harte. Eindelijk, de mist trok weg. En ja hoor, Bianca stond al keurig op haar plek. Er stond een grote grijns op haar gezicht, alsof ze ervan had genoten dat het publiek even in spanning had moeten afwachten. 'De uitslag van deze ronde is bekend, dames en heren, en zoals jullie weten zal het weldra op het bord verschenen,' sprak ze door de microfoon. 'Maar, eerst wil ik dat jullie Demy en Cynthia een groot applaus geven, want ze hebben het geweldig gedaan!' Het publiek begon te juichen, en Bianca maakte een knikkende beweging. Vervolgens draaide ze zich om richting Demy en Cynthia. 'Ik kan jullie zeggen dat de Jury het zeer moeilijk had om een winnaar te kiezen, dus misschien maar goed ook dat de mist ons wat extra tijd gunde.' Ze lachte, en ook vanuit het publiek klonk wat gegrinnik. 'Maar goed, ze zijn uiteindelijk toch tot een besluit gekomen, en die uitslag heb ik hier in mijn hand,' vervolgde ze. Ze vouwde het papiertje langzaam open. 'De winnaar van deze ronde is..' weer viel er even een korte stilte, en Ayla boog nieuwsgierig voorover. Bianca opende haar mond en bracht de microfoon weer naar haar gezicht. 'Cynthia!' riep ze enthousiast. Weer begon het publiek te juichen, terwijl Bianca er met veel moeite nog een 'gefeliciteerd!' door wist te roepen. Ook Ayla en Nanook juichte mee, Cynthia zat in de finale! Bianca zei nog wat, maar het publiek leek niet meer stil te krijgen nu er bekend was gemaakt wie er in de finale zaten. Ze gaf beide deelnemers een hand en liep toen het podium af. Deze zou worden klaargemaakt voor de grote finale.

- Sorry voor de rafelige, korte post, maar ik moet eigenlijk gaan. Echter wilde Tutu heel graag dat ik de uitslag bekend maakte, dus bij deze. Wel moet ik zeggen dat het heel lastig was om tussen jullie te kiezen. Ik zet jullie nooit meer bij elkaar. x'd -

Het eindsignaal klonk, terwijl de mist over het veld was getrokken. Cynthia’s ogen werden groot. Het was.. Over? Niets meer om de achterstand in te halen? Ze.. Had ze verloren? Ze beet op haar lip en hurkte. Haar Kirlia kwam op haar af en ze gaf haar Kirlia een knuffel. “Wat de uitslag ook is.. Je hebt het geweldig gedaan, Music,” glimlachte ze. Bedankt, klonk Music’s stem in haar hoofd en ze stond weer op. Ze balde haar vuist en sloot haar ogen, wachtend tot de uitslag bekend werd.
Uiteindelijk opende ze haar ogen weer en zag ze dat de mist verdwenen was. Bianca, de presentatrice, stond op haar plek. Cynthia keek even naar Music, wie haar hand beet had gepakt. Ze glimlachte. Het maakte niet uit wat het resultaat was. Zij en Music hadden hier veel van geleerd en zouden deze ervaring meenemen in hun eerstvolgende contest. Ja.. Alles zou goed komen. En ze zou niet stoppen met de contests. Een glimlach sierde haar gezicht.
‘De uitslag van deze ronde is bekend, dames en heren, en zoals jullie weten zal het weldra op het bord verschenen,’ klonk de stem van de presentatrice. Cynthia beet even op haar lip. ‘Maar, eerst wil ik dat jullie Demy en Cynthia een groot applaus geven, want ze hebben het geweldig gedaan!’ Toen ze het publiek hoorde juichen sloot ze even genietend haar ogen. Was dit niet waar ze vroeger van droomde? Een spannende finale. Het gejuich van het publiek.. Een versterkende band met haar Pokémon. Het enige wat nog ontbrak, was de winst. De winst van haar eerste contest.
‘Ik kan jullie zeggen dat de Jury het zeer moeilijk had om een winnaar te kiezen, dus misschien maar goed ook dat de mist ons wat extra tijd gunde,’ hoorde ze toen. Dus.. Zij en haar tegenstander hadden gelijk opgelopen. Ze glimlachte. Dat was goed. ‘Maar goed, ze zijn uiteindelijk toch tot een besluit gekomen, en die uitslag heb ik hier in mijn hand,’ ging de presentatrice verder. Aan de ene kant wilde ze dat dit moment uitgesteld werd. Maar, dan zouden de zenuwen haar helemaal leeg vreten, dus kon het maar beter zo snel mogelijk over zijn. ‘De winnaar van deze ronde is..’ Cynthia kneep iets harder in musicus hand, bang voor de uitslag. Ze merkte dat dit toch wel wat spannender en belangrijker was dan ze had gedacht.
‘Cynthia!’ De enthousiasme van de stem was te horen en het publiek juichte hard. Cynthia keek met grote ogen op en keek Music aan. Deze glimlachte, alsof die het al die tijd had geweten. Ze had toch niet in de toekomst gekeken, hè? Dat zou oneerlijk zijn. Nee, vast niet. Waarschijnlijk had ze gewoon te veel zelfvertrouwen. Ze hoorde de felicitatie van de presentatrice nog net en glimlachte. Ze had.. Gewonnen!
Maar, dit contest was nog niet afgelopen. Enkel nog de finale, waar ze nu in was beland. Ze keek op het scherm, waar nu de twee finalisten op te zien waren. Ze glimlachte. Sakura, dus? Ze keek even naar Music. “Dit gaat nog wat worden,” zei ze. Ze liep op Demy af en stak haar hand uit. “Dit was een mooie strijd. Bedankt. Ik heb er veel van geleerd,” zei ze vriendelijk, gemeend. Vervolgens liep ze kalm weg, Music’s hand weer vast, om zich klaar te maken voor de laatste ronde.