Time to shop~

''Eindelijk!'' Met een brede glimlach op haar gezicht keek Chiara op van de kaart. Eindelijk had ze een stad gevonden, nu moest ze alleen nog wat winkels vinden. Dat kon niet moeilijk zijn, alhoewel de stad er best groot uitzag. Taiki keek van haar rechterschouder naar de stad. Er stonden veel huizen. Hopelijk waren er niet veel straatjes, aangezien Chiara al niet goed overweg kon met een kaart. Ook Kioko keek de straat in. Zij zat op de linkerschouder van Chiara. Wat het meisje ook probeerde, Kioko weigerde van haar schouder af te gaan. Zelfs de pokéball had daarbij geen effect gehad. Achja, vanaf het begin al was Kioko in haar nek gespongen, dus verandering kon ze er niet inbrengen. Ondanks dat was ze wel blij met har nieuwe aanwinst. Ze had niet gedacht dat het in één keer zou lukken, maar.. Dit was het resultaat. Ze vouwde de kaart ineen en duwde hem weer terug op zijn plek. Tijd om de stad eens een bezoekje te brengen. Kalm liep ze de straat in die voor haar lag, terwijl Taiki van haar schouder afsprong en met haar mee begon te wandelen.

''Dankuwel, en een fijne dag verder.'' Chiara naam het zakje aan en duwde het in haar nieuwe tas. Deze was veel groter dan haar vorige en ook stukken fijner. Ze knikte naar de verkoopster. ''U ook.'' Vervolgens liep ze weer verder. Het was nogal druk hier, dus had ze geen andere keus gehad dan beide pokémon terug in hun pokéball te stoppen. Kioko had ze in haar pokéball gekregen nadat ze haar beloofd had iets lekkers voor haar te kopen. De Pichu had meteen ingestemd, dat ze daar niet eerder op was gekomen. Chiara trok een nadenkend gezicht, had ze nu alles? Haar tas, potion, pokévoer, iets lekkers.. Ja, dat moest het zijn. Tevreden liep ze weer door. Het was hier zo druk dat ze maar beter de stroming kon volgen, voordat ze dadelijk omver geduwd werd. Als dat gebeurde werd ze vast en zeker geplet. Na een tijdje liep ze nog steeds tussen de mensen door. Waar was hier de uitgang? Als ze die niet snel vond liep ze hier de hele dag waarschijnlijk. Misschien was het beter geweest naar een gewone winkel te gaan, in plaats van de markt. Ja, dat was vast veel beter geweest. Ze zuchtte. Aan die gedachte had ze nu ook niet veel.

Uiteindelijk werd ze het zat, dan maar duwen. Ze probeerde wat meer naar rechts te lopen, van de kraampjes af, maar dat mislukte. De mensen waren te opdringerig om erlangs te kunnen. Nogmaals probeerde ze het, dit keer met wat meer kracht. Gelukt. Eenmaal aan de kant zuchtte ze opgelucht. Ze draaide zich om en wilde de straat nemen om hier weg te komen, maar voelde toen een klap. Pardoes viel ze achterover en opende ze haar ogen weer, merkend dat ze tegen iemand aangelopen was. ''S-sorry!'' riep ze vlug, terwijl ze haar blik naar boven richtte, naar de persoon waar ze tegen aanliep.