Resting at the Lake..

Ayla keek even een tijdje naar Emily en haar Igglybuff, die nog wat met de aanval Hidden power aan het oefenen waren. Zijzelf besloot dit uiteindelijk ook nogmaals te doen. Wat oefening kon nooit kwaad.. "Oke Nanook, probeer het nog maar een keertje," sprak ze. Nanook knikte vrolijk en sloot zijn oogjes. Zijn blauwe handjes werden tot een vuist gebald, waaruit Ayla kon opmaken dat hij zijn best deed. Ze glimlachte, het was altijd erg leuk om te zien dat je Pokémon zijn of haar best deed voor je. Dit liet zien dat ze echt om je gaven.
Er verscheen een gloed om het lichaampje van Nanook en al snel begonnen er witte bolletjes om zijn lichaampje te zweven. Ayla knikte, "Goed zo, probeer ze nu af te vuren." Nanook opende zijn rode ogen en gooide zijn armpjes in de lucht. De witte bolletjes volgde, maar voordat ze ook maar zijn handen hadden bereikt waren ze al tot witte glitters verdwenen. Ayla grinnikte en liep naar hem toe. "Goed gedaan hoor," prees ze hem terwijl ze hem een aai gaf. Het was misschien niet helemaal gelukt, maar dit was dan ook niet erg. Bijna geen één Pokémon had een nieuwe aanval meteen al volledig onder controle. Een echte trainer kon dit begrijpen en was dan ook al trots op de kleinste prestatie van zijn/haar Pokémon. 'Dat is wel genoeg training voor nu,' hoorde ze Emily toen zeggen. Ayla knikte, ze had gelijk, Nanook en Rose hadden al erg hun best gedaan. Ze liep naar haar blauw/witte rugtas en ritste deze open. Vervolgens haalde ze een niet al te groot wit bakje tevoorschijn. Zodra Nanook deze in het oog kreeg, rende hij naar haar toe en begon hij met grote oogjes te bedelen. Ayla grinnikte en gaf hem één van de koeken die zich in het bakje bevonden. Ze vond dat hij wel wat lekkers had verdiend. Vrolijk pakte Nanook de koek van haar over en begon hij er gretig van te knabbelen. Met een grijns op haar gezicht liep Ayla naar Emily toe. Ze reikte haar het bakje toe, "Moeten jouw Pokémon er ook één?" vroeg ze toen. Het recept had ze van haar pleegvader geleerd en Pokémon schenen het erg lekker te vinden. Nanook was er in ieder geval helemaal dol op.

Emily sloot haar ogen. Ze dacht diep na. Als Rose Hidden Power leerde, wat zou ze er dan mee kunnen? Ze zou de bolletjes kunnen laten exploderen door er een andere aanval tegenaan te doen. Maar, dan moest Rose nog wel wat leren. Faint Attack was nou niet echt een goede aanval er voor. Toch zou ze het kunnen gebruiken als Rose niks anders leerde. En anders kon ze ook een combinatie doen met Present of Sing of iets dergelijks.. Ja, Rose kende genoeg aanvallen. ''Moeten jouw Pokémon er ook één?'' klonk plots de stem van Ayla. Emily opende haar ogen en keek op. Waar had ze het over? Haar blik gleed naar het bakje met de koeken. ''Oh, doe maar,'' antwoordde Emily wat afwezig. Ze wendde haar blik naar Flare, die bij het meer zat. Ze had haar ogen gesloten en zat in kleermakers zit. Het leek wel of ze ergens op wachtte. Emily fronste. Flare was niet de beste Pokémon voor contests. Emily wist niet zeker of ze haar wel moest houden. Meestal besloot ze dat ze Flare gewoon in de gevechtsrondes moest gebruiken. Maar, dat was ook niet leuk. Flare moest ook af en toe wat anders doen. Misschien moest Emily eens een gym proberen. Het was niet verboden om als coördinator te proberen een gym te verslaan. En het zou leuk worden voor Flare. Een Electrike klom aan de andere kant van het meer het water uit. Flare opende één oog. Het leek wel alsof ze er graag heen was gegaan om wat te trainen. Maar, er zat teveel ruimte tussen. Zelfs al zou Flare op top snelheid er heen rennen; de Electrike had genoeg tijd om weg te komen. Emily slaakte een diepe zucht. Ze hoorde de lieve stem van Angel. Blijkbaar legde ze iets uit aan de kleine Rose. Rose.. Opnieuw dacht Emily aan de aanval die ze zonet probeerden te leren. Ze had zelf niet zo veel zin meer in trainen. Maar, Rose misschien wel.. Emily wist dat ze nog vaak genoeg tijd hadden om te oefenen. Rose begreep de term 'tijd' nog niet eens. Ze wist ook niet hoe lang een week was, of een maand. Dat zou ze wel leren, van Emily of Angel. Daar hoefde ze zich geen zorgen over te maken. Wel moest ze zich zorgen maken over de contests. Emily wist nog niet wat ze wilde gebruiken. Er waren genoeg mogelijkheden, maar.. welke was goed genoeg om te laten zien wat ze in zich had? Wat liet haar Pokémon stralen en wat bracht haar naar de finale? Eigenlijk hing het ook af van de jury. Ze kende deze jury nog niet, en wist dus ook niet wat ze het beste kon doen. Dan moest ze maar iets doen wat ze zelf mooi vond... Hmmn..

Emily antwoorde met een 'oh, doe maar,' maar het klonk erg afwezig. Ayla keek haar enkele seconden vragend aan, maar richtte zich toen op haar Pokemon. Eerst gaf ze Rose en Angel een koekje, aangezien die het dichtsbij stonden. Vervolgens liep ze naar de Combusken, Flare, die zich verderop had gevestigd. Ze zat in kleermakerszit en leek niet echt gestoord te willen worden. Daarom besloot Ayla het koekje naast haar neer te leggen, even te glimlachen en haar daarna weer met rust te laten. Kalm liep ze weer terug naar Emily. Aan haar blik te zien was ze diep in gedachten verzonken. Ayla gaf haar een zacht zetje, "Aarde tot Emily," sprak ze grinnikend. Haar lippen vormde zich tot een glimlach. "Ik en Nanook gaan weer, het word al laat en ik wil hier niet na de avondzon nog zijn," vervolgde ze. Het Volt lake was een mooie plek, maar niet echt geschikt om te overnachten. Nee, Ayla zat hiervoor liever in een woud of pokécenter. Haar blauwe ogen keerden zich even naar de lucht. Deze kleurden al langzaam oranje. Er verscheen een zachte zucht uit haar mond. "Maarja.." sprak ze ietwat zacht. Ze keek Emily weer aan en glimlachte, "Het was leuk kennis met je te maken, Emily." Vervolgens zakte ze even door haar benen en gaf ze Rose en Angel een aai over hun kop, "En ook met jullie, Rose, Angel en Flare" sprak ze toen vrolijk.

Een zacht stootje haalde Emily uit haar gedachten. ''Aarde tot Emily,'' grinnikte Ayla. ''Hè, wat?'' Emily keek geirriteerd om zich heen. Oja, ze was bij het elektrische meer samen met Ayla. Ze richtte haar blik op het emisje, die weer begon te spreken. ''Ik en Nanook gaan weer, het word al laat en ik wil hier niet na de avondzon nog zijn.'' Emily fronste. ''Oke..'' mompelde ze, maar waarschijnlijk was het onverstaanbaar. ''Het was leuk kennis met je te maken, Emily.'' Emily grijnsde. ''Dat is geheel wederzijds, Ayla,'' sprak ze kalm. Ze zag hoe Ayla door haar knieën ging en Rose en Angel aaide. Vooral Angel leek hierva te genieten. ''En ook met jullie, Rose, Angel en Flare,'' klonk Ayla's stem vrolijk. Emily wierp een blik op de lucht. Het begon inderdaad al een beetje donker te worden. Ze had gelijk; het was beter om te gaan. ''Zeg, dan ga ik ook maar,'' sprak Emily daarom. Ze pakte Rose in haar armen. ''Welke kant wil jij op? Ikzelf was van plan om naar een plaatsje dat Alp Town heet te gaan, maar ik weet niet welke kant dat op is. Door de elektrischiteit van het meer doet mijn PokéNav het niet. En.. Ik heb gen gewone kaart.'' Emily besefte nu pas hoe stom dat eigenlijk was. Maar, ze had gewoon niet gerekend op een elektrisch meer waardoor haar PokéNav het niet meer deed. Misschien had Ayla wel een kaart, of konden ze samen ergens heen gaan om te overnachten. Ayla was vast al iets langer in Utah en zou dus ook de weg beter weten. Tenminste.. dat hoopte Emily. Anders kon ze ook gewoon een stukje lopen tot het écht donker was en ze moesten overnachten ergens op een onbekende plek. Ach, als ze daar heen moesten had ze in elk geval haar PokéNav om te zien waar ze waren.
- Flut, sorry. -

'Zeg, dan ga ik ook maar, welke kant wil jij op? Ikzelf was van plan om naar een plaatsje dat Alp Town heet te gaan, maar ik weet niet welke kant dat op is. Door de elektrischiteit van het meer doet mijn PokéNav het niet. En.. Ik heb geen gewone kaart,' hoorde Ayla Emily zeggen. Ze glimlachte en pakte haar blauw/witte rugtas. Al snel had ze er een kaart uit weten te halen. Ze vouwde deze open en ging naast Emily staan, zodat deze het ook kon zien. "Alp town.." mompelde ze. Haar blik gleed over het stuk papier en hield al snel halt bij een stip dat het dorpje Alp town moest voorstellen. "Hier is het." ze wees ernaar met haar vinger. "Als ik het goed heb is dat richting het zuiden." Ze keek even om zich heen en wees toen naar het pad dat richting het zuiden trok. "Ik weet alleen niet hoe lang het reizen is. Misschien een paar uur, maar het kan ook langer," vervolgde ze. Er verscheen een frons op haar gezicht, "Het kan best zijn dat je het niet red voor het donker." Nanook was er ondertussen bij komen staan en Ayla krieuwelde hem even tussen zijn vacht. Vervolgens overhandigde ze Emily de kaart, zodat deze nog even kon kijken, en tilde ze zelf haar tas weer op. Ze ritste een gedeelte open en keek toen fronsend naar haar voorraad. Deze was geslonken tot slechts een handje bessen en wat pokémonvoer, niet genoeg om een hele dag mee rond te komen. "Het ziet ernaar uit dat ik ook naar een dorp moet," zuchtte Ayla terwijl ze haar tas weer dichtdeed en hem om haar schouder hing.

Ayla reageerde door haar kaart uit haar tas te pakken. Daar was Emily haar heel dankbaar voor. Het was altijd beter om te weten waar je heen moest. Ayla ging bij haar staan zodat ze de kaart ook kon zien. Kaartlezen was heel anders dan kijken op de PokéNav. Op de PokéNav tikte je de plaatsnaam en regio in en dan wees het dingetje de route aan. Met één druk op de knop kon je je eigen locatie van wat dichterbij bekijken. Toch was het niet al te moeilijk om het plaatse op de kaart te vinden. ''Hier is het.'' Ayla had het plaatsje gevonden en wees er naar. ''Als ik het goed heb is dat richting het zuiden.'' Emily keek even naar de windroos op de kaart. ''Klopt,'' mompelde ze, al had ze het gevoel dat Ayla het niet hoorde. Ik weet alleen niet hoe lang het reizen is. Misschien een paar uur, maar het kan ook langer," sprak ze vervolgens. ''Het kan best zijn dat je het niet red voor het donker.'' Emily pakte de kaart vast en merkte dat Ayla hem losliet. Wat ze deed wist ze niet, want de kaart was voor haar nu belangrijker. Emily wilde liever bij een stadje zijn voor het donker was. Ze had geen zin om in het donker te reizen. Natuurlijk kon Flare het pad verlichten, maar.. Dan alsnog, ze had ook slaap nodig en wilde de volgende dag nog wel genoeg tijd hebben om wat te doen. ''Het ziet ernaar uit dat ik ook naar een dorp moet,'' zuchtte Ayla plotseling. Emily richtte haar blik even op haar. Vervolgens keek ze weer naar de kaart. ''In het oosten zijn geen steden of dorpen..'' mompelde ze. ''Bij de kust zit wel een Pokécenter, maar dat is nu vrij ver weg.'' Ze fronste. Het was ongeveer even ver weg als Alp Town. Misschien zelfs nog iets verder weg. ''Grave City lijkt het dichtste bij.. Maar echt een leuke stad lijtk me dat niet. Ik heb erg enge verhalen gehoord over Grave City. Oh, en daar is geen Pokécenter.'' Emily zuchtte. Volt Lake was geen handige plek. Misschien konden ze nog op tijd ergens aan komen, maar dan moesten ze wel nu meteen vertrekken. Maar, ze zouden niet vertrekken zonder een plaats te hebben aangewezen waar ze heen wilden. Waarschijnlijk moest ze dus ergens in een bos overnachten.. Ach, dat was altijd beter dan bij een vremd elektrisch meer.

Emily vertelde dat er in het oosten geen steden of dorpen waren. Bij de kust zat wel een pokécenter, maar dat was ver weg. De dichtsbijzijnde stad was Grave City. Bij het horen van deze naam schudde Ayla haar hoofd. "Nee, daar hebben we inderdaad niks aan. In Grave City verkopen ze weinig goeds.." sprak ze mompelend. Ze was er één keer geweest, tenminste, in de buurt ervan. Het stadje zag er erg donker uit, niet echt bepaald gezellig. Samen met de verhalen die ze er over had gehoord was het een stadje waar ze niet graag heen zou willen gaan. Ayla beet zachtjes op haar lip en wende haar blauwe ogen weer naar de schemerlucht. Er vlogen wat Vogelpokémon over. Ze waren donker, als een schaduw, vanwege de wegzakkende zon. Maar, aan hun silhouette te zien moesten het Staravia en Starly zijn. Waarschijnlijk zochten ze een plek waar ze de nacht konden doorbrengen, een grote boom ofzo. Ayla zuchte zacht, er zat geen andere optie op, ze moesten maar het woud in trekken en daar overnachten. Dan konden ze de volgende dag eventueel naar een dorp trekken. Over voedsel maakte ze zich niet echt zorgen, ze had dan wel weinig voorraad, maar het woud biedde altijd een talrijk aantal aan voedingsmiddelen zoals fruit en bessen. Daar konden ze heus wel de nacht mee doorkomen. "Laten we dan maar naar het woud gaan," sprak ze uiteindelijk, "Dan trekken we de volgende ochtend wel naar een dorp. Het belangrijkste nu is dat we een goede slaapplek vinden." Haar vinger streken over het koppie van haar Riolu terwijl ze Emily met een glimlachje aankeek.

'Nee, daar hebben we inderdaad niks aan. In Grave City verkopen ze weinig goeds..'' mompelde Ayla. Ja, dat ook. In Grave City mocht bijna alles wel om geld te verdienen. Of hun politie was gewoon niet goed genoeg. Dat betekende dat er veel nep spul en vergif werd verkocht als zogenaamd genezende drankjes. Vreselijk. Emily zocht de kaart verder af. Als ze niet naar een stad gingen was Spring Mystery de handigste plek. Emily had verhalen gehoord over dat bos. Goede verhalen. Ook de Dense Jungle was dichtbij. ''Laten we dan maar naar het woud gaan,'' klonk Ayla's stem plots. ''Dan trekken we de volgende ochtend wel naar een dorp. Het belangrijkste nu is dat we een goede slaapplek vinden.'' Emily knikte. ''Dan kunnen we het beste naar Spring Mystery gaan. De Dense Jungle kan ook, maar die gaat wat meer bij de beschaving weg. Spring Mystery zit precies tussen hier en Alp Town in.'' Emily richtte haar blik op Angel. Ze zag er best moe uit. Rose lag al te slapen, wat er super lief uit zag. Flare zat iets verderop. Haar blik was op Emily gericht. Flare was sinds kort erg stil. Ze was altijd al stil geweest, maar nu was het nog erger. Alsof ze het niet meer leuk vond om met Emily mee te gaan. Emily richtte haar blik op Nanook. Ze vroeg zich af of Nanook dat ook ooit zou krijgen. Ze schudde haar hoofd en richtte haar blik weer op de kaart. Nee, vast niet. Nanook en Ayla waren zulke goede vrienden. Dat kon niet mis gaan. Emily vouwde de kaart op en gaf hem terug aan Ayla. ''Bedankt.'' Ze grinnikte vrolijk. Vervolgens keek ze even om zich heen. ''Als Alp Town in het zuiden is, is Spring Mystery ook richting het zuiden.'' Ze richtte haar blik op het pad dat Ayla eerder had aangewezen. Vervolgens keek ze even naar Ayla. Misschien konden ze samen verder reizen. En anders.. Alleen reizen was niet erg.
- Eerlijk gezegd lijkt het me onhandig als we hier een vervolgtopic voor maken, aangezien ze eigenlijk al verder zijn.. (Ayla heeft er 2 pkmn bij, etc.) -

'Dan kunnen we het beste naar Spring Mystery gaan. De Dense Jungle kan ook, maar die gaat wat meer bij de beschaving weg. Spring Mystery zit precies tussen hier en Alp Town in,' antwoorde Emily. Ayla maakte een knikkende beweging. Spring Mystery.. Ze was er nog niet eerder geweest en was dan ook vrij benieuwd naar het bos en de vele Pokemon die er in gehuisvest waren. Ze had gehoord dat elk bos in Utah iets unieks had. Emily gaf haar de kaart terug en Ayla stopte hem terug in haar tas. Ze glimlachte bij het horen van Emily's: 'Bedankt.' "Graag gedaan hoor," was vervolgens haar antwoord. 'Als Alp Town in het zuiden is, is Spring Mystery ook richting het zuiden.' Weer knikte ze. "Oke, laten we gaan," sprak ze toen vrolijk, er eigenlijk al vanuit gaand dat ze samen gingen. "Liuh!" riep Nanook er blij tussen door. Er stond een vrolijke uitdrukking op zijn gezicht toen hij Ayla volgde, het pad op.

-Mega kort, sorry, maar wist niet echt wat te antwoorden. xD En mij lijkt het ook niet echt handig, aangezien Ayla idd al 2 Pokemon erbij heeft.-

''Oke, laten we gaan.'' Emily keek vlug om zodra Ayla begon te lopen. Rose sliep nog. Ze besloot daarom Rose op te tillen. Zodra ze bij haar Igglybuff bukte klom Angel op haar schouder. ''Flare, kom je ook?'' Emily praatte zacht, zodat Rose niet waker zou worden. Toch was het duidelijk hoorbaar, want Flare opende één oog en stond op. Vervolgens opende ze ook haar andere oog. Emily keek om of Ayla al ver was. Gelukkig niet. ''We gaan naar Spring Mystery. Daar overnachten we. Vervolgens trekken we door naar Alp Town. Oké?'' Flare leek iets te mompelen. Ze knikte, waarna ze rustig begon te lopen, in de richting waar Ayla ook op was gegaan. Kleine bewegingen in haar armen maakten voor Emily duidelijk dat Rose wakker was geworden. ''Ssht..'' suste Emily de kleine roze Pokémon. ''We gaan een stukje reizen. Je mag gerust slapen..'' Angel leek plotseling een beetje in te zakken. Gelukkig lag ze stevig op Emily's schouder. Rose keek even naar de Pikachu, waarna ze ook haar oogjes weer sloot. Met een tevreden grijns op haar gezicht wendde Emily haar blik naar het zuiden. Ayla was al bijna uit het zicht verdwenen. Flare was gelukkig nog wel goed te zien. Emily wilde 'wacht op mij!' roepen, maar ze deed het niet. Haar Pokémon hadden wel wat rust verdiend. Ze pakte Angel voorzichtig van haar schouder, zodat ze de Pikachu ook in haar handen kon houden. Met de twee stevig vast begon Emily snel te lopen richting het stukje waar Ayla en Flare heen waren gegaan. Het was duidelijk dat hier al vaker Pokémon en mensen langs waren gelopen. Het gras was helemaal plat gelopen en de struiken leken er precies omheen te groeien. Al snel had Emily Ayla bijgehaald, en waren ze echt samen op weg.
- Topic afgelopen. -