Uovo di Ricerca

''Rena, Music.. Kom er maar uit!'' riep een blondine, genaamd Charelle. Ze maakte een pirouette en gooide twee Pokéballs de lucht in. Ze openden zich en een Kirlia en een Cubone werden zichtbaar. Lotus, die al uit de ball was, ging naast de twee staan. ''We zijn aangekomen in Dense Jungle,'' zei ze grijnzend. ''We moeten nu de eieren gaan verstoppen. Zorg voor mooie plekken. Misschien kan je een waterei naast een rivier verstoppen. Vuureieren mogen juist níet naast een rivier. Zorg dat het logisch is, maar moeilijk te vinden.'' De drie knikten. Charelle wees naar vier tassen. ''De twee kleinsten zijn voor Music en Rena. De grootste is voor jou, Lotus. Jij hebt genoeg kracht in je roedes om het te kunnen tillen. De middelgrote is van mij.'' De drie knikten. ''Oke, begin maar!'' De drie renden met hun zak weg en begonnen met verstoppen. Ook Charelle begon met verstoppen. Onder de grond, in holen, in boomtoppen, bij stenen, overal.
Toen ze allemaal klaar waren, kwamen ze terug op de plek waar ze begonnen waren. Charelle grijnsde. ''Nu moeten we alles klaar gaan zetten,'' zei ze kalm. De drie knikten. Ze zetten een tafel links van het pad. Hier stond een stoel achter, waar Music op ging zitten, zodat ze alles in de gaten kon houden. Op de tafel lag het inschrijfformulier. De mensen die meededen konden zich zo inschrijven en konden hun eieren gaan zoeken. Rena werd teruggekeerd en Lotus ging met Charelle aan de andere kant van het pad in het gras liggen, genietend van de zon. Als er iemand aan zou komen, zou deze zich in moeten schrijven bij Music. Music kon via haar telepathie dingen uitleggen als dit nodig was. Sommigen zouden schrikken als ze ineens een zachte stem in hun hoofd hoorden, maar dat maakte niet uit. Ze zouden weten dat het van Music kwam. Als ze zich hadden ingeschreven, mochten ze een soort eihouder pakken. Daar kon één ei in. Als ze een ei hadden gevonden, en ze hadden interesse, moesten ze hem erin doen. Als ze een andere vonden die ze leuker vonden, moesten ze de eieren verwisselen, enzovoorts. Charelle haalde een keer diep adem en viel langzaam in slaap, met haar armen achter haar hoofd, terwijl Music wachtte op de eerste deelnemers.

Alleen Ayla, Kyle, Levy, Mara, Jimmy en Senka.

Rustig kwam Kyle aangelopen op het Dense Jingle. Hij zat al een tijdje in het Stille oosten. Hij had dan ook besloten hier heel lang te blijven. En hier lang te trainen. En gelukkig voor hem kwam er ook een evenement in het stille oosten. Dan hoefde hij niet zo ver lopen. Dit keer was het evenement Pokémon eieren zoeken. Dit kon heel erg moeilijk zijn. Niet alleen omdat deze verstopt waren. Maar ook omdat sommige mensen liever het ene ei wouden dan een ander ei. Hijzelf zou zoeken voor een Glameow. Ook zou hij het leuk vinden om een Eevee Ei te krijgen. Ook al ging hij echt voor Glameow. Hij had zelfs de naam al verzonnen. Kyle grijnsde. Hij wou zo graag een Glameow. Omdat ook zijn moeder een Glameow had. Haar Glameow hielp haar bij vele contests. En was er ook heel goed in. 8 van de 19 ribbon's kwamen van Glameow. Het was dan ook haar eerst gevangen pokemon. Na een tijdje te lopen, werd een soort van tafel zichtbaar. Al snel zag je dat er een Kirlia achter de tafel stond. Aan de andere kant van het pad zag hij Charelle liggen. Samen met haar Bulbasaur. Kyle had al gehoord dat zij het had georganiseerd. Dus hij was niet echt verbaasd dat hij haar hier zag. ''Hey,'' sprak hij kort voordat hij naar de tafel liep. Hij zou haar maar niet storen. Rustig pakte Kyle de pen op. Hij schreef zijn naam snel op het blaadje. Daarna keek hij de Kirlia aan. Deze Pokémon had ze de vorige keer nog niet. Was het een nieuwe Pokémon? Zonder er lang over na te denken liep Kyle naar een van de Ei houders. Snel tilde Kyle een van de Ei houders op. Deze bond hij op achter zijn rug.. ''Tot straks,'' sprak hij kort. Waarna hij weer weg liep..

Kyle bukte rustig. ''Ik wil een Glameow Ei, of een Eevee Ei,'' sprak Kyle rustig. Bane, Cloud en Bubble knikte alle 3. Cloud zou makkelijk via de lucht zoeken. Bubble zou bij hem blijven. En Bane zou met Psychic vele eieren kunnen optillen om te kijken of het de goeie eieren waren. Kyle knikte. Kyle had de spelregels goed doorgelezen. Niet iedereen mocht zijn Ei houden. Alleen de 3 mensen die het meest hun best deden. Maar hoe zouden ze weten of je je best deed. Hielden ze je in de gaten? Bij de gedachten keek Kyle even heen en weer. Of ze hem in de gaten hielden of niet. Boeide hem niet. Hij wou gewoon een prijs winnen. ''Blu.. Blu.. Swablu!'' hoorde Kyle opeens. Snel keek hij naar zijn Swablu, deze vloog rondjes om een boom heen. Zat daar misschien iets? Snel rende Kyle naar een de boom toe. Daar zat een rood achtige ei. Dat zou zeker geen Eevee ei zijn. En helemaal geen Glameow Ei. Treurig liep Kyle naar zijn pokemon toe. ''Misschien moeten we iets verder het oerwoud in,'' sprak hij rustig. Alle drie de pokemon knikte weer. Al snel liepen ze diep het oerwoud in. Bij elke stap hoorde je takjes kraken, leek het gras hoger te zijn en leken er meer bomen te zijn. Uiteindelijk kon je Bane en Bubble niet meer zien door het gras heen. En door het aantal bomen kon je niet meer goed kijken om je heen. ''Spoi.. Spoink.. Spoink!'' hoorde je Bane opeens janken. Snel tilde Kyle de Spoink op. De Spoink voelde aan zijn hoofd. Kyle keek verbaasd naar het hoofd van Bane. Miste zijn bol nou? ''Dit kan niet goed zijn,'' mompelde Kyle rustig. ''Je bol moet hier ergens liggen,'' sprak Kyle rustig. Hij begon in het gras te voelen. Hij vond steeds verschillende Eieren. Maar daar lette hij niet op. Bane begon juist te janken. En begon met zijn Psychic verschillende ronde dingen op te tillen. Al snel kwam er een Ei tevoorschijn. Deze zag er veel belovend uit. Maar Bane gooide deze weer weg. Het lukte Cloud om hem op te vangen. ''Squir.. Squirtle!" hoorde je opeens. Kyle keek rustig naar zijn Squirtle. Deze had zo te zien de bol van Spoink gevonden. Rustig gaf Squirtle te Bol terug aan Spoink. ''Spo.. Spoink...'' bedankte Bane rustig. ''Swa.. Swablu!'' hoorde je de Swablu opeens zeggen. Kyle keek al snel naar het Ei dat Swablu vast hield. Welke pokemon zou er in zitten?

Het ei dat je vond is afkomstig van een Pidgey.

"Luh! Ri! Luh!" klonk een vrolijk stemmetje vanuit de verte. Een Riolu rende op het groepje af en sprong toen vrolijk op het slapende meisje in het gras. Nadat hij haar uitgebreid had begroet met vrolijke woorden, en natuurlijk een hoop enthiousiast gespring, keek hij om zich heen. Lotus was er en Rena zat vast in de ball, maar waar was Music? Toen viel zijn blik op de Kirlia, achter het tafeltje. Er verscheen een rode kleur op zijn wangen en vrolijk sprong hij van Charelle af, om vervolgens naar haar toe te rennen.
Grinnikend verscheen er nu ook een meisje, Ayla genaamd. Ze was in een wat rustiger tempo aan komen lopen, omdat ze toch wel wist waar Nanook heen zou gaan. Ze had echter niet verwacht dat hij als een gek op Charelle zou gaan springen en had hier dan ook erg lol in. "Sorry, Charelle," grinnikte ze terwijl ze haar haar vrije arm toestak. Met de andere had ze namelijk een Pidgey vast, die ze een week geleden had bevrijd uit een visdraad. Ze had nog wel verband om haar nek en vleugel, maar het ging al stukken beter met haar. Ze liet zelfs af en toe een vrolijk gekwetter horen, net zoals nu. "Nanook is gewoon erg enthiousiast vandaag," sprak Ayla verder. Dit was ook niet gek. Ze gingen een eierzoektocht houden en hij mocht Music zien, de Kirlia die hij erg leuk scheen te vinden. Nanook hoorde zijn naam en grijnsde even breeduit, maar keerde zich al snel weer met een verlegen gezicht naar Music. Ayla glimlachte, ze had er zin in.

Een eindje verder in de jungle liep Levy. Levy was zijn formulier aan het zoeken. "Ah man..Hij moest hier toch in zitten! Ik wist zeker dat ik hem hier gelaten had!" Zei Levy treurig. Levy ging zitten en plunderde heel zijn tas. "Ik heb nou ook weer niet zo'n grote tas..dus waar kan ik het gelaten hebben..?" Zei Levy tegen zichzelf. "En waarom praat ik in mezelf.." Zei Levy licht geïrriteerd. Levy zocht verder totdat hij niet meer kon. Uiteindelijk zag Levy iets zitten. Levy begon er aan te trekken. "Ja! Eindelijk!" Riep Levy blij. Levy pakte het inschrijf formulier tevoorschijn. "Hiermee kan ik meedoen met die eieren zoektocht waarvan ik heb gehoord.." Zei levy. Levy keek droog naar alles wat uit zijn rugzak geplunderd was. Levy laadde alles weer in. "Zo, dat is klaar.." Zei Levy. Levy deed zijn rugzak weer om. "Ik moet echt stoppen met in mezelf te praten.." Zei Levy. Levy slikte en liep weer verder. Na een tijdje kreeg Levy het vermoeden dat hij rondjes liep. "Hier ben ik eerder geweest.." Zei Levy. Levy kreeg nu ook dorst. "En natuurlijk, ik heb weer eens geen water.." Zei levy. Levy sloeg op zijn hoofd. Opeens spitste Levy zijn oren. Hij hoorde iets. Het klonk als water. Levy rende richting het geluid en kwam bij een kleine waterval uit. Levy vulde zijn fles met water van de waterval. "Nu ben ik klaar voor alles." Zei Levy. Levy liep verder. Zijn fles was nu nog maar half gevuld. Opeens zag Levy iets. Het was een kirla bij een tafel. "Het kan niet gekker worden.." Zei Levy. "Ik begin nu ook al hallucinaties te zien.." Zei Levy. Levy wreef in zijn ogen. "Of niet?" Levy rende naar de tafel toe. Hij zag nu ook Charelle en een pokémon in het gras liggen. "Gezellig." Zei Levy. Opeens begreep Levy het. Hij moest zijn formulier bij kirla inleveren. "Oh.." Zuchtte Levy. Levy gaf het formulier met zijn naam erop. "Hier is het" Zei Levy. Levy overhandigde het formulier aan kirlia. "Tijd om te beginnen!" Riep Levy. Levy rende de diepte van de jungle in. Levy keek naar een rotsformatie die hij tegenkwam. Geen ei. Levy liep verder. "Waar zouden ze toch zijn?" Zei Levy. "Dit word nog moeilijk" Zei Levy. "En ik vrees ook dat het best lang zal gaan duren." Zei Levy. Na een paar minuten lopen zag Levy een ei in een nest liggen. "Hoe kom ik daar.." Mompelde Levy. Levy keek naar het nest dat op een grote rots lag. Levy begon met de rots te beklimmen. "Dit is best..lastig.." Kuchte Levy. Levy klom verder en verder. Hij was er bijna. Levy wou het ei met zijn hand uit het nest pakken maar Levy zijn voet gleed uit. Levy viel op de harde grond. "Auw.." Zei levy. Levy had nu pijn, maar gaf niet op. "Ik zal dat ei krijgen! Wat het ook kost!" Riep Levy boos. Levy beklom de rots opnieuw en hij viel opnieuw. Na een paar pogingen kwam Levy heelhuids op de rots terecht. "Ei..je bent van mij.." Zei Levy. Levy stak zijn hand uit naar het ei. Opeens landde er 2 voeten recht voor Levy. "Dit is mijn ei." Zei Levy. Levy keek omhoog naar van wie de voeten waren. Het was een skarmory. "Hallo.." Zei Levy. Levy hoefde niet meer te zeggen. Levy werd weer van de rots afgeduwd. "Kun je wel! Dat was bedoeld als mijn ei!" Riep Levy naar boven. De skarmory lachte Levy uit. "Ik verzin wel wat..Let maar op.." Zei Levy. Levy wist niks meer dus hij nam een omweg om boven te komen. Levy besloop het ei nu via de andere kant. Hopend dat de skarmory het niet zag. Levy beklom de rots en viel er deze keer niet vanaf. Levy was er nu bijna. Levy stak zijn hand nu uit naar het ei. Plotseling hapte de skarmory naar Levy zijn vingers. Levy trok ze snel terug. "Geef me nu dat ei. Dat is alles wat ik vraag.." Zei levy geïrriteerd. Levy keek de skarmory recht in zijn gezicht aan. Levy glimlachte en de skarmory glimlachte terug. "Skar!" Riep de skarmory. "En dat betekent?" Vroeg Levy aan de skarmory. De skarmory beukte Levy weer van de rots af. Levy zat nu helemaal onder het zand en nog meer prut. Levy had ook een blauw oog gekregen ondertussen. "Ik..geef..niet..op.." Zei levy. Levy stapte voorzichtig naar boven. Levy klom langzaam maar zeker naar boven. Toen hij bij de skarmory was, was het stil. Levy grijnsde naar de skarmory. "Deze keer..win ik." Zei levy. Levy pakte een pokeball vast. "Ik weet niet waarom ik hier niet eerder op ben gekomen..maar oke." Zei levy zelfverzekerd. "Aanvallen! Nu, trapinch! Get him!" Riep Levy grijnzend. Trapinch kwam uit de pokeball. "Show me what you've got! Zand aanval, en dan een bijt!" Riep Levy. Trapinch knikte en deed de aanvallen. Skarmory steeg op en dat was wat Levy precies wou. Levy pakte het ei en sprong van de rots af. Deze keer zonder pijn. "See you later!" Riep Levy. Levy pakte zijn pokéball tevoorschijn en liet een rode straal richting trapinch komen. Trapinch werd terug gezogen. De skarmory wou net aanvallen maar doordat trapinch weg was vloog de skarmory tegen de rots aan. "En nu wegwezen!" Riep Levy. Levy rende voor zijn leven. De skarmory keek woedend naar Levy en ging achter hem aan door de jungle. "Blijkbaar denkt die skarmory dat dat ei van hem is.." Zei Levy. Levy slikte en rende door. De skarmory zat hem op de hielen. Levy keek naar een grote struik die verderop stond. Levy dook in de struik. De skarmory kon Levy niet meer vinden en vloog weg. Levy was eindelijk veilig. "Dat was..ei..1.." Zei Levy. Levy zat hard te hijgen. Het kostte hem veel energie. Maar wat zou er nou in het ei zitten..?

Het ei is van een Drowzee..

Charelle vloog overeind toen een Riolu haar besprong. Ze grinnikte toen ze zag hoe hij van haar af ging en op Music af liep. 'Sorry, Charelle,' klonk een bekende stem. Charelle keek op, naar Ayla. Deze stak haar hand uit. Charelle pakte hem aan en stond op. 'Nanook is gewoon erg enthousiast vandaag,' sprak Ayla toen. Charelle grijnsde lichtjes. ''Music! Je moet Nanook niet te lang bezig houden, he?'' grinnikte Charelle. Ze rolde even met haar ogen en snoof zachtjes. Ze haalde even diep adem en keek slaperig om zich heen.

'Luh! Ri! Luh!' Een bekende stem klonk. De kleine Kirlia sprong van haar stoel af en ging er voor staan. Ze grinnikte toen de Riolu, Nanook, Charelle besprong. Hierna keek hij om zich heen en bleef zijn blik op haar hangen. Toen hij bij haar kwam, gaf ze hem grijnzend een knuffel. ''Nanook!'' riep ze, in het bekende Pokémontaaltje. Ze liet hem los en keek hem aan. Toen ze nog een Ralts was, was het verschil in grootte tussen hen erg groot geweest. Nu was ze ongeveer even groot als hem, maar kwamen haar horens net boven hem uit. Ze haalde een keer diep adem en keek even naar Ayla, maar toen naar Nanook. Music deed grinnikend een pas naar achteren toen Charelle haar wat toe riep, waardoor ze bijna de tafel omstootte. Ze teleporteerde zich op de stoel, zodat ze weer verder kon met waar ze mee bezig was. Ze sloot haar ogen heel even en begon via haar telepathie met Ayla te communiceren. Wil je je naam op het formulier invullen? Daarna mag je een eihouder pakken en mag je opzoek gaan naar de eieren. Ze liggen overal verstopt, dus veel succes. Hierna keek ze naar Nanook. ''Haai,'' zei ze droog, in hun eigen taaltje.

Levy kwam de struik uit. "Het gevaar is geweken.." Zei Levy serieus. Levy liep uit de struik en klopte zich af. Levy keek trots naar zijn geel-bruin achtig ei. "Ik heb geen idee wat hier uit komt.." Zei Levy. Levy liep richting een gebied dat dicht bebost was. "Ik kom er wel doorheen.." Zei Levy. Levy huppelde naar het beboste gebied. Er was heel veel bamboe. Levy duwde het bamboe een voor een opzij. "Kom maar eitje..je hoeft niet bang te zijn.." Zei Levy. Levy zag iets in het bamboe zitten. "Hebbes!" Riep Levy. Levy besprong een schaar van een corphish. "Wat doet een corphish in de bamboe.." Levy keek naar de corphish. "En al zeker in de jungle..Horen corphishs niet in water te leven..?" Vroeg Levy aan zichzelf. Opeens beet de corphish levy met zijn schaar. "Laat me los." Zei Levy geïrriteerd. De corphish keek dolblij naar Levy. Levy probeerde weg te rennen maar de corphish liet niet los. Levy sleurde het gewicht de hele tijd mee. Levy stopte en keek naar zijn hand. "Dan schakel ik je maar uit met mijn pokémon!" Riep Levy. "Kom er maar uit treecko! Tijd om te vechten!" Riep Levy. Treecko kwam uit de pokéball en gebruikte zijn absorb. De corphish werd geraakt en liet los. "Goed zo treecko! En dan nu bullet seed!" Riep levy. Treecko knikte en stortte zich op corphish met zijn bullet seed. Een al iets sterkere bullet seed als de vorige keer raakte de corphish. De corphish viel uitgeschakeld neer. "Jeeh!" Zei Levy. Levy gaf treecko een high-five. Opeens zag Levy een ei zitten. Levy liep naar het ei toe en besprong alweer een ei. Tenminste. Dat dacht levy. Levy greep naar een parel van een spoink. De spoink bleek van kyle te zijn. "Hey..jij ook hier" Zei Levy tegen Kyle. Levy lag nu op de grond, terwijl hij de parel van spoink vasthield. "Ik laat dit maar los.." Zei Levy. levy liet de parel los. Levy schaamde zich een beetje. Opeens kwam treecko aanlopen met een echt ei. "Dankje, treecko!" Zei Levy. Levy pakte het ei vast. Wat zou er in zitten?

Dit ei is van een Poliwag.

‘Cynda Cyndaquil’ Hoorde je een kleine Cyndaquil roepen “ Ja Cyndaquil we gaan eitjes zoeken.” Ik had op een bord gelezen dat het hier ergens was. En hij liep naar een tafel waar een pen en dat soort dingen stonden.” Ik ga me hier in schrijven hoor Cyndaquil.” Riep Jimmy rustig en hij schreef zijn naam op het papiertje. En hij keek eens goed rond. Waar zouden hier eieren liggen. Ze konden overal liggen. Hij was altijd heel slecht was het eitjes zoeken met Pasen was dus dit zou ook niet echt makkelijk worden. Hij keek eens goed rond en Cyndaquil ook. Die sprong in bosjes en kwam er dan weer uit. En schudde zijn kopje dat er niks lag. Hij keek eens goed rond en begon rustig in de grond tegraven. Misschien lagen ze onder de grond en hij keek eens goed. Toen hij een gaatje had gemaakt. Stopte hij zijn hand er in en hij voelde niks ja wel iets een boze Diglet die en hem boos beet en weer verder ging.”Sorry meneer diglet.” Zei hij. En hij keek in een ander holletje en Cyndaquil ging daar in.”En zie je wat” ‘Cynda Cynda’ Riep Cyndaquil en hij kwam het holletje uit. En schudde dat hij niks had gevonden.” Jammer. Kom we zoeken nog door.” En hij keek in nog wat struiken tot hij bij het water aan kwam. Hij keek in het water bij het water. Heel vaak in het water of hij een ei door de rivier zag gaan. Hij keek Cyndaquil aan. Die zou vast niet willen zwemmen. Dus hij sprong zelf in het water opzoek naar een ei. Misschien bleven de eieren nu wel hier hij keek eens rond.”Eitjes waar zijn jullie!” Riep hij dom. En Cyndaquil keek aan de water kant. Na een tijdje zoeken lag hier ook niks. Tenminste hij had nog niks gevonden. Tot hij opeens een boom in klom die ver van het water af stond.”CYNDAQUIL IK HEB EEN EI!” Riep hij dom en hij pakte het eitje.

Het ei is van een Oddish.

Na een hele tijd bij kyle te hebben gestaan vond Levy het wel goed. "Ik ga een ander ei zoeken" Zei Levy eigenwijs. Levy huppelde weg met zijn treecko en trapinch. Levy rende het kleine gebied uit en ging naar een nieuwe rotsformatie. "Hier gaan we een nieuw ei zoeken." Zei Levy zelfbewust. Levy keek naar zijn treecko en trapinch. "We splitsen op. Wie iets gevonden heeft geeft een brul of zoiets dergelijks.." Zei Levy slim. Levy liep lagns de rotsformatie af. Hij kon niets vinden. Levy dacht na. Zouden zijn pokémon al wat gevonden hebben? Of was het wel zo slim om ze alleen te laten zoeken..? Levy wist even niets en wou weer omdraaien om naar zijn pokémon te gaan. Opeens hoorde hij trapinch. Levy en treecko kwamen allebei vanuit een andere kant naar trapinch toe gerend. "Wat is er..?!" Vroeg Levy hijgend. Trapinch wees naar een ei. Het zat vast in de stenen. "Hmmnn.." Mompelde Levy. "Hoe zou ik die er uit krijgen?" Vroeg Levy aan zijn pokémon. Levy ging voor het ei zitten en probeerde het eruit te peuteren. "Nee dus.." Kuchte Levy. Treecko stapte naar voren. Waarschijnlijk wou hij het proberen. "Oké, doe je best." Zei Levy tegen treecko. Treecko knikte naar Levy en begon aan het ei te trekken. Treecko zette zich eigen vast met zijn staart zodat hij rustig verder kon trekken. Treecko trok opeens het ei uit de stenen. "Treecko!" Riep Treecko blij. Treecko overhandigde het ei aan Levy. "Bedankt, maatje." Zei Levy. Levy wreef treecko over zijn kop. "Wat zou hier toch inzitten..?" Vroeg Levy aan zichzelf. Levy hield het ei in de zon om te kijken of hij wist wat er in zou kunnen zitten. Levy wist nog steeds niet dat je je ei kon checken met je pokédex wat het zou kunnen zijn, dus Levy wist nooit welk ei wat was. Het was simpel geluk hebben.

Het ei is van een Trapinch.

Jimmy keek naar het Odish ei.”Kom jij voorlopig maar even mee.” Zei hij. En hij keek wat verder.”O ja,natuurlijk. Zigzagoon kom er maar uit.” De kleine pokemon kwam uit zijn poke-ball en zei.’ZigzaZig.’ Jimmy keek de pokemon raar aan. Maar goed. Hij zag Levy weer maar hij besloot niks tezeggen.”Zigzagoon graaf met je pootjes kuiltjes in het zand om tekijken of er eieren liggen.” Zigzagoon knikte en begon tegraven maar in dit gaatje zat niks. En hij liep wat verder en begon daar tegraven.”Kom Cyndaquil jij zoekt in struiken zoek ik in de bomen.” Cyndaquil knikte. Hij wou zo graag een Poochenya ei of van een Growlithe. Hij moest niet bij het water zoeken. Dus ging hij overal kijken waar ook maar iets tevinden was.”Cyndaquil heb je al iets. Of heb jij al iets Zigzagoon.” Beide knikte ze van niet. Jimmy klom in de boom. En hij begon wat tezoeken.” Kom nou stom ei!” Riep hij dom. Zigzagoon riep opeens iets.” ZIG ZIG!” en hij vuurde zijn kopstoot af. Daarna was de pokemon weer weg die Zigzagoon aanviel. En kon Zigzagoon weer rustig verder graven. Tot Jimmy bij een Beedril nest kwam. Hij sprong snel uit de boom en het nest bleef dicht. Hij klom een andere boom in. En hij zag iets. Iets raars weer een ei volgens hem.” Cyndaquil en Zigzagoon ik heb jullie hulp nodig.”Spring in de boom en pak dat ei!” Hij keek naar het ei en pakte het rustig uit de pootjes van Cyndaquil en Zigzagoon. Hij keek nog eens goed. Hij kon er niet achter komen hij pakte zijn pokedex en begon het ei tescannen. Wat zou de Pokedex zeggen.

Het ei is van een Poochyena.

"Chaaar!" riep Firo opgewekt. Hij keek grijnzend naar Senka, die een glimlach niet kon onderdrukken. De bomen stonden hier best dicht bij elkaar, en het waren niet alleen maar bomen die hier groeiden. Senka wist nog dat dit de Dense Jungle was. Ze verwachtte niet dat ze snel een Pokémon zouden vinden, maar dat vond ze ook niet nodig. 1 Pokémon vond ze op het moment wel genoeg. Ze stootte haar hoofd tegen een tak die ze niet had gezien. Ze mompelde wat op een geïrriteerde toon en snoof, waarna ze weer verder liep. Firo keek even op een bezorgde manier in haar richting, maar hij keek al snel weer vooruit toen hij zag dat ze geen ernstige verwondingen had. Misschien wat hoofdpijn, maar dat zou ze wel overleven. "Char! Chimchar!" riep Firo opeens uit. Hij klom in een boom, zodat hij op ooghoogte met Senka was. "Chim!" herhaalde de Chimchar, waarna hij richting een groep mensen wees. Er stond een tafeltje aan de kant van het pad, en er stonden Pokémon bij. Grote kans dat deze ook aan hun Pokémonreis werkten. Opeens sprong Firo uit de boom en rende hij naar de mensen, en dus ook Pokémon, toe. Senka rende achter hem aan, voor zover ze dat kon met de begroeiing die dichtbij elkaar stond. "Firo!" riep ze niet al te luid, maar aangezien de Chimchar stopte met rennen was het luid genoeg geweest. "Chim?" vroeg Firo verbaasd, maar al snel begreep hij het. Hij zuchtte, en keek naar Senka. "Chimchar?" vroeg hij, naar de groep wijzend. Senka knikte. "Oké, laten we maar naar hun toe gaan." De twee liepen dus rustig naar de groep, waar ze zich konden inschrijven.

Ze kwamen bij de tafel met wat inschrijfformulieren. Senka keek er even naar. Een eierenzoektocht? Dat klonk best wel leuk, maar zou Firo het leuk vinden? Voordat Senka iets kon zeggen, klom Firo op de tafel. Hij keek naar het formulier. "Chimchar!" riep hij opgewekt, alsof hij wist wat op het formulier stond. Hij had echter naar de anderen gekeken, en kon er zo wel achter komen wat er gebeurde. Hij grinnikte even, en keek naar Senka. Deze vulde het formuliertje in. Daarna pakte ze een eihouder, wat iedereen ook pakte. Ze had een vermoeden dat daar het ei in moest. Firo sprong op haar rug, en zo gingen ze verder het bos in. Eenmaal in het bos keek Senka naar Firo, die inmiddels van haar rug af was gegaan. "Oké, laten we wat eitjes gaan zoeken!" sprak ze. Firo keek rond. Hij zag niet echt iets wat bijzonder was, maar dat kon veranderen. Hij zag opeens iets achter een boom. "Chaar!" riep hij, waarna hij een richting op rende. Hij kwam uiteindelijk bij de boom, om te vinden dat het om een Teddiursa ging. "Chim," mompelde hij triest en wendde zijn blik naar Senka. Deze was niet boos of teleurgesteld. "Geeft niet," stelde ze Firo gerust. Deze keek nog even sip, maar al snel was hij weer vrolijk. "Zullen we maar verder zoeken?" Firo knikte, en liep verder, met Senka achter zich aan.

Naarmate ze verder in het bos kwamen, hoe donkerder het werd. Het zou eigenlijk moeilijker zijn om eieren te vinden, maar door de vlam op de kont van Firo hadden ze nog licht. Senka keek er even naar. Was die vlam niet pijnlijk? Of was hij eraan gewend? "Chimchar!" Senka keek op. Ze waren bijna tegen een Tauros aan gebotst en deze zag er niet al te vrolijk uit. "Tauu! Tauros!" bromde de Pokémon. "Chimchar!" gromde Firo, die beschermend voor Senka ging staan. Deze wou het liefste wegrennen en al helemaal toen de Tauros aanviel met een aanval dat gevaarlijk veel op een Horn Attack leek. "Chim!" Een Scratch, die de Tauros niet verwacht had, kwam recht op de hoorn van de Pokémon af. De Tauros staakte zijn aanval en rende een rondje, waarna hij weer op de twee af rende. Senka zette vlug een stap naar achteren, en Firo klom in een boom. De Horn Attack raakte de boom waar Firo in zat. De Tauros zat vast, maar Firo en Senka hadden wel door dat dat niet lang zou duren. Vlug sprong Firo uit de boom, op de Tauros. Hij had iets gezien onder de Tauros. "Chimchar," probeerde hij Senka uit te leggen, en maakte een rond gebaar met zijn handen. Vervolgens sprong hij van de Tauros af, en keek onder de Pokémon. Daar lag een ei, of in ieder geval iets wat op een ei leek. Voorzichtig pakte hij het ei, maar dat had de Tauros wel door. Hij trapte hard met zijn hoeven en zorgde er zo voor dat Firo geraakt werd. "Chaar! Chimchar!" riep Firo, maar hij liet het ei niet los. Vlug rende hij onder de Tauros vandaan, waarna hij het ei overhandigde aan Senka. "Weet je zeker dat je niks hebt?" vroeg deze bezorgd, nadat ze het ei had gepakt. "Chim," mompelde Firo, en knikte. Het deed natuurlijk wel pijn, maar hij had geen ernstige verwondingen, dan zou hij nóg meer pijn hebben, en dat had hij niet.

Hij wenkte in een richting. "Chim, chimchar! Char, chimchar!" Senka keek even van Firo naar de Tauros en weer terug. Ze had wel door dat ze hier zo snel mogelijk weg moesten. Vlug renden ze de richting op die Firo had aangewezen. Even later waren ze op een plek, dichtbij de plek waar ze zich eerst konden inschrijven, maar door de dichte begroeiing waren ze niet zichtbaar. Ze ging zitten op een boomstronk, kijkend naar het ei in haar handen. Ze had er nog niet zo goed naar gekeken, en dus vroeg ze zich af wat voor een ei het was. Ze zou er zo wel naar kijken met de Pokédex, eerst wou ze even uitrusten. Ze hoopte natuurlijk dat de Tauros niet aan het zoeken was naar de twee..

Het ei is van een Pichu.

'Music! Je moet Nanook niet te lang bezig houden, he?' Ook Ayla moest om die reactie grinniken. Ze bleef even kijken hoe Music Nanook een knuffel gaf, waardoor hij hij alleen maar roder kleurde. Plots sloop een stem haar hoofd te binnen. Ze herkende de stem, het was Music. Wil je je naam op het formulier invullen? Daarna mag je een eihouder pakken en mag je opzoek gaan naar de eieren. Ze liggen overal verstopt, dus veel succes. Ayla grinnikte, "Is goed, Music," sprak ze zacht. Ze liep naar de Kirlia toe en pakte een pen. Hiermee schreef ze ze in sierlijke letters haar naam op het papier. Die van Nanook zette ze er ook bij, omdat hij er nou eenmaal bij hoorde. Nadat ze hiermee klaar was pakte ze een eihouder en stopte ze deze in haar tas. Er was gelukkig net genoeg ruimte hiervoor. "Ga je mee, Nanook?" sprak ze vrolijk. De Riolu keek haar even aan, toen weer naar Music en vervolgens weer naar haar. "Je ziet Music weer na de eierenzoektocht," voegde ze eraan toe. Dit scheen te werken. Nanook knikte vrolijk en rende toen naar zijn trainster. "Ik zie je straks weer Charelle." Ayla glimlachte en de Pidgey zwaaide vrolijk met haar goede vleugel, bij wijze van gedag. Vervolgens draaide Ayla zich om en liep ze, met Nanook achter zich aan, de Jungle in.

Met grote ogen keek ze rond. Het was hier heel anders dan de bossen die ze gewend was. Elke plant of boom leek zijn best te doen om het hoogste plekje te bereiken, boven het bladerdek, om zich hier te kunnen voedden met de zon. Zelfs de planten zochten een weg naar boven via de stammen. Alles was zo groot. Op de bloemen en het gras na dan, maar zelfs die waren groter dan ze gewend was. Ook hing er een aparte vochtige hitte. Alsof de begroeing de warmte binnenhield. Ayla glimlachte, ze gingen hier vast nog vele nieuwe dingen ontdekken.

"Ri, riuh!" riep Nanook verbaasd. Ayla keek op, ze had besloten eerst nog wat te drinken, voordat ze zouden gaan zoeken. Nanook was echter plotseling van de boomstam afgesprongen en wees nu naar een erg grote en kleurvolle bloem. Het was een hele vreemde bloem, vond Ayla. In het midden bevond zich een groot zwart rondje met 2 gele stippen. Om dit zwarte rondje zaten allerlei roze uitstekels. Nanook stak zijn hand uit en raakte het voorzichtig aan. Zijn ogen werden groot en hij sprong van schrik naar achter, aangezien hij een beweging waarnam. Ayla fronste, het was geen bloem, maar een Pokemon. Het wezen stapte uit het struikgewas en keek Ayla verbaasd aan. Ze besloot haar pokédex erbij te pakken. Haar hand reikte naar het blauwe computerkastje dat aan haar riem zat bevestigd. Een beetje onhandig klikte ze het open. Ayla had de pokédex, evenals de pokeballs en haar ribboncase, nog maar kort geleden van professor Ella gekregen. Dit omdat ze er zelf nog geen had. Vandaar dat ze er nog niet perfect mee om wist te gaan. Voorzichtig drukte Ayla op het rondje knopje en het gecomputoriseerde stemmetje begon te spreken: Lileep is een Zeelelie Pokémon. Lileep hecht zichzelf aan de stenen op de bodem van de oceaan en gebruikt zijn bloembladachtige tentakels om zijn prooi te vangen. Lileep, een oceaanpokemon dus. Ayla fronste, wat deed het dan hier in de jungle? Vast vanwege de vochtigheid. De lileep liet een zachte kreet horen, wat klonk als: "liiip!" en verdween toen weer tussen het gebladerte. Ayla grinnikte en borg haar pokédex weer op.

"Oke Nanook, de bedoeling is dat we eieren gaan zoeken. Zeg je het me als je er één hebt gevonden?" Nanook knikte. "Pri, pri, pri!" begon de Pidgey te kwetteren. Ayla grinnikte, "En jij ook Pidgey?" De Pidgey knikte vrolijk, blijkbaar wilde ze erg graag helpen, ondanks dat ze niet veel kon doen. "Oke dan." Ze was benieuwd waarneer ze een ei zou vinden. Het zou vast niet makkelijk worden, maar ze zouden hun best doen. Ayla zette zichzelf in beweging en begon over het pad te lopen. Naja, pad.. Dit kon je het niet echt noemen. Het was meer een smal gedeelte waar planten een beetje opzij waren geschoven door Pokemon en mensen. Toch moest Ayla nog vaak haar vrije arm gebruiken om dit 'pad' toegankelijker te maken. Vooral de Lianen waren lastig. Je moest goed oppassen dat er niet plotseling een Spinarak of Ariados naar beneden kwam vallen. Gelukkig had Ayla oog voor dit soort dingen en merkte ze snel genoeg op waarneer er zich een Pokemon boven haar bevond.
Plots hield Nanook stil. Hij bewoog zijn snuit en keek wantrouwend naar beneden. "Wat is er, Nanook?" vroeg Ayla verbaasd. De Riolu stak zijn arm naar voren en wees naar de grond. Ayla volgde zijn gebaar. Het zag er gewoon normaal uit, toch? Pots merkte ze op dat er geen één blaadje, steentje of takje lag. Ook zag het er wel erg vochtig uit. "Drijfzand.." mompelde ze. Nanook knikte, zette zich af en sprong over het drijfzand heen. Hij draaide zich grijnsend om, makkie! Ayla grinikte, voor hèm ja. Ze keek om zich heen, hoe kon ze dit oplossen? Plots kreeg ze een idee. "Oke, Pidgey, ik leg je hier even neer." Ze zakte door haar benen en legde het kleine gevleugelde wezentje in het gras. De Pidgey knikte braaf en wachtte todat Ayla klaar zou zijn met hetgene wat ze van plan was. Ayla liep naar een boom en haalde toen een lang stuk touw uit haar tas. Ze klom een gedeelte de boom in en bond het uiteinde hiervan stevig vast aan een tak. Vervolgens sprong ze weer uit de boom en met het touw in haar handen liep ze naar het drijfzand. Ze gooide het touw, zo ver als ze kon, eroverheen, waar Nanook het keurig opving. Ze glimlachte, "Oke, bind nu het uiteinde aan een boom vast. De tak moet lager zijn dan die aan mijn kant, maar wel hoger dan mijn lengte," sprak ze. Nanook knikte en sprong een boom in. Hier bond hij het touw vast een tak. Ook trok hij er even aan om te kijken of het touw goed gespannen was. Hij sprong weer uit de boom en liet een; "Liuh!" horen, ten teken dat het goed vastzat. Ayla maakte een knikkend gebaar en tilde de Pidgey weer op. Ze klom weer, dit keer voorzichtiger, de boom in, zodat ze het touw kon bereiken. Rustig sloeg ze een kleiner stuk touw eromheen, dat ze eerder uit haar tas had gepakt. "Houd je goed vast," sprak ze zacht. "Pri.." Ayla sprong van de tak af en gleed zo via het touw naar beneden, over het drijfzand. Op het laatste moment liet ze het stuk touw los en landde ze naast Nanook, op de vaste grond. Ze grijnsde en aaide hem even over zijn kop. "Kom op, laten we weer verder gaan," sprak ze vrolijk. "Luh!" "Pidgey!" riepen beide Pokemon grijnsend.

Met een zucht liet Ayla zich in het gras gevallen. Ze hadden nou nog steeds geen ei gevonden. Charelle had ze zeker goed verstopt. Een grinnik verliet haar mond en ze haalde haar wit/blauwe tas van haar schouder. Deze stond nu behoorlijk bol, vanwege de eierhouder die ze erin had weten te stoppen. Ayla pakte haar waterfles, die in een speciaal zakje hiervoor zat en klikte de dop open. Eerst dronk ze zelf een paar slokken en uiteindelijk goot ze wat in haar hand zodat de Pidgey ook wat kreeg. Het was behoorlijk warm, daarom was goed drinken belangrijk. Ayla gooide de fles naar Nanook, die hem opving en er ook een paar slokken uitnam. Ze glimlachte en wende toen haar blik door de omgeving. De Jungle was een mooie plek. Er leefden vele exotische Pokemon en planten. Plots merkte Ayla een pootafdruk op in de grond. Ze stond op en liep erop af. "Lotus," sprak ze grinnikend toen ze merkte dat het afkomstig was van een Bulbasaur. De afdruk stond wat dieper in de grond. Hieruit kon Ayla opmaken dat ze iets zwaars had gedragen. Een tas met eieren misschien? Weer grinnikte ze. Ze besloot het spoor te volgen, wie weet waar het haar naar toe zou brengen..

Ayla hield halt bij een vreemde boom. Deze boom had geen één, maar twee stammen. Het was op een aparte manier uit elkaar gegroeit, terwijl beide stammen dezelfde wortels deelde. Lotus voetsporen waren hier een stukje gedraaid. Waarschijnlijk had ze zich omgedraaid om naar de boom te kunnen kijken. Of, misschien had ze er een ei in verstopt.. Ayla gokte het erop en liep om de boom heen. Er bevond zich niks op ooghoogte, maar Lotus roede was vrij lang, dus het kon zijn dat ze het ei hoger had verstopt. "Nanook, wil jij de Pidgey even vasthouden?" vroeg ze aan de Riolu, die er ondertussen nieuwschierig bij was komen te staan. Hij knikte en pakte voorzichtig de Pidgey van haar over. Ze had hem ook de boom in kunnen sturen, maar Ayla vond dat ze dit zelfs moest doen. Het werd tenslotte haar ei. Tenminste, als ze het vond en uiteindelijk won natuurlijk. Voorzichtig zette ze haar voet op de plek waar de twee stammen zich splitste. Ze pakte een tak beet en hees zichzelf op. De boom was makkelijk te beklimmen, al snel had ze een behoorlijke hoogte bereikt. 'Ai.. aipa,' hoorde ze zachtjes. Ayla keek op en spotte een gat, precies in het midden van de stam. Ze hees zich nog een klein stukje omhoog, zodat ze erin kon kijken. In het hol bevonden zich 2 Aipom. Ééntje at van een banaan en de andere zat op iets ronds. Beiden keken ze Ayla met grote ondeugende oogjes aan. Ze glimlachte. Hetgene waar de Aipom op zat was een ei, een pokemonei. 'Oehuhoe,' sprak hij grijnsend terwijl hij van het ei afrolde en nieuwschierig naar Ayla toeliep. De andere ging ongestoord verder met het eten van zijn banaan, Ayla en zijn broertje negerend. "Hallo Aipom, mag ik van jou dat ei hebben?" sprak Ayla vriendelijk. Ze wees naar het ei, zodat voor hem duidelijk werd wat ze bedoelde. De Aipom keek even van het ei naar Ayla en weer terug. 'Aipa, Aipom!' hij klapte in zijn handjes en wees toen naar de waterfles die Nanook op de grond had gelegd. "Heb je dorst?" De Aipom knikte. Ayla grinnikte, "Goed dan. Als ik het ei krijg, mag je van mij de fles hebben." De Aipom begon nog drukker in zijn handjes te slaan en knikte opgewekt. Snel liep hij naar het ei en pakte hij deze op met zijn staart. Hij was echter te enthiousiast en Ayla wist het ei net op tijd te pakken, voordat het zou vallen. Snel drukte ze het veilig tegen zich aan, om verdere ongelukken te voorkomen. "Oke, kom maar mee, dan geef ik je de waterfles." De Aipom liet een vrolijke roep horen en klom toen met Ayla naar beneden. Eenmaal beneden aangekomen reikte Ayla hem de fles toe. Snel pakte hij het van haar over en begon hij eruit te drinken. Uiteindelijk klom hij weer naar boven, terug naar zijn broertje, met de fles in zijn handen. Ayla glimlachte, het gaf niks, ze kocht wel een nieuwe fles. Rustig ging ze op de grond zitten. Nanook kwam er nieuwschierig bij staan. Hij legde de Pidgey op haar schoot en ging toen naast Ayla zitten. Samen keken ze verwonderd naar het ei dat in haar handen lag. Ze was benieuwd naar de kleine baby Pokemon die zich erin ontwikkelde.

Het ei is van een Vulpix.

Ondertussen liep Levy verder op de hoop een ei te vinden dat hij graag wou hebben. Tot nu toe vond hij 3 eieren die hij niet wou hebben. Levy keek om zich heen en liep berg toe. De berg zat vol met jungle bomen. Palmbomen en andere bomen die je wel eens in de jungle ziet. "Als ik deze berg beklim, kom ik vast bij mijn ei uit.." Zei Levy zelfbewust. Levy keek naar hoe hoog de berg was. "Het word een hele klim, maar ik kan het aan!" Zei Levy moedig. Levy rende naar het pad dat hem omhoog zou moeten leiden. "De jungle is heet.." Pufte Levy. Levy liep langzaam maar zeker steeds hoger en hoger. Opeens kwam er een aipom uit een boom. De aipom ging in een vecht houding staan en gebruikte zijn swift aanval. "Wat ik heb nog niet eens een pokémon ingezet." Zei Levy. Levy keek boos naar de aipom. "Hoezo eigenwijs.." Bromde Levy. "Nu, trapinch!" Riep Levy. Trapinch kwam tevoorschijn uit zijn pokéball. Trapinch ving de swift op. "En dan nu een bijt aanval gevolgd door zandstorm!" Riep Levy. Trapinch knikte en deed een bijt aanval. De bijt aanval was raak. De aipom werd gebeten in zijn staart. "Nog beter.." Zei Levy. "Zwier hem rond met de zandstorm!" Riep Levy. Trapinch gebruikte zijn zandstorm ondertussen dat hij de aipom beet. De aipom kon geen kant op en werd alsmaar geraakt door de zandstorm. De aipom was nu verslagen. "Goedzo trapinch" Zei Levy. Levy glimlachte naar zijn trapinch. "Kom, we gaan verder." Zei Levy. Levy klom verder samen met zijn trapinch en treecko. Onderweg lag er een ei langs de kant. Levy opende zijn mond. "Misschien hoefde ik de berg wel niet te beklimmen.." Zei Levy. Levy keek blij naar zijn ei. Levy had het ei nu met beide handen vast. "Wat zou het zijn, denk je?" Vroeg Levy aan trapinch.

Het ei is van een Poochyena.

''Ik denk dat hete een Eevee ei is!'' Kyle bewonderde het Ei. Het had dezelfde kleuren als een Eevee had. Snel stopte Kyle het Ei in zijn Ei houder. ''Ik zei toch dat we in het hoge gras moesten zoeken!'' sprak Kyle rustig. Al zijn drie Pokémon, Bane, Cloud en Bubble knikte. ''Maar je weet maar nooit, misschien is het een andere Pokémon die toevallig dezelfde kleur heeft.'' Kyle bekeek de drie Pokémon. Weer knikte ze alle 3. ''Dus dit keer gaan we nog verder, tenminste.. Waar kom je normaal Pokémon eieren tegen. Een logische plek.. Hmm..'' sprak kyle rustig, '' ik denk tussen het hoge gras! Dat zou denk ik wel logisch zijn. Maar dan wel nog hoger dan het hier is hé,'' sprak Kyle rustig. Cloud steeg rustig op. ''Op naar het hoge gras!'' Ze begonnen door te lopen, en door te lopen. Weer werd het gras steesd hoger. Dat was dan ook te verwachten in een oerwoud. Daar kon het gras heel hoog groeien. Ook kwamen er steeds hogere bomen. Deze dekte de luchtruim bijna af. Het was zelfs moeilijk voor Cloud om normaal te vliegen. Hij moest heel laag vliegen. Net boven het gras, maar dan weer onder de bomen. Hij had niet genoeg plek om heel het ruim goed te zien. ''Hmm,'' sprak Kyle toen het gras wel heel hoog werd. Nu kwam het gras tot zijn buik. Dus het was heel hoog. ''Ik denk dat we hier verder gaan met zoeken, Cloud, Bane, Bubble laten we beginnen!'' sprak Kyle rustig. ''Swa.. Swablu!'' antwoordde Cloud enthousiast. Maar verder bleef het stil. ''Eh, Bubble, Bane?'' Kyle begon in het gras te lopen. ''Bubble, Bane?'' riep kyle weer. Was hij ze kwijtgeraakt? Het was vast geen goed idee om Bane en Bubble over de grond te laten lopen. Terwijl het gras zo hoog was! Kyle was vergeten dat Bane en Bubble niet meer over het gras heen konden kijken. En dan hoogstwaarschijnlijk de verkeerde weg zouden nemen. ''Onee, Cloud, kun je een klein rondje vliegen en kijken of ze in de buurt zijn?'' sprak Kyle rustig. Rustig knikte Cloud. Hij begon te vliegen, en na een kort kwartiertje kwam hij weer terug. ''Swa.. Swablu..'' zei Cloud sip. Hij lande op het hoofd van Kyle en keek verdrietig naar het grond. Door het hoge gras kon hij ze niet zien. Het gras bedekte gewoon het grond. ''Laten we maar gaan zoeken,'' mompelde Kyle rustig..

''Ik zei toch dat we daar net links af moesten gaan!'' sprak een kleine Squirtle. ''Je zei helemaal niks,'' gaf een Spoink als antwoord. De meeste mensen zouden ''Squir... Squirtle, Squir!'' en ''Spoii.. Spoink!'' verstaan. Maar pokemon onder elkaar konden elkaar wel verstaan.''Ik heb een idee!'' sprak de Spoink rustig. ''Wat is het?'' was het antwoord van de Squirtle. ''Nou, als ik nu begin met springen, dan is er kans dat Kyle ons ziet. Zoniet, is er kans dat ik hem zie!'' sprak Kyle rustig. ''Probeer maar,'' mompelde Squirtle rustig. De Spoink knikte. Hij begon te stuiteren, en stuiteren en kwam al snel boven het gras uit. Hij keek even heen en weer voordat hij weer in het gras verdween. Weer stuiterde de Spoink, en net als de keer daarvoor. Verdween hij weer in het gras. ''Ik kan hem niet zien,'' mompelde Bane rustig. ''Ik vind dat we die kant op moeten gaan!'' sprak Bubble rustig. Hij wees een kant op. ''Wie zegt dat jij de baas mag zijn?'' sprak Bane rustig. ''Nou, ik ben Kyle zijn eerste pokemon. En dat maakt mij gelijk de leider van ons,'' sprak Bubble. ''Hmpf..'' mompelde Spoink rustig. Bane moest hem maar niet tegenspreken. Dan kwam er weer een hele ruzie. En dat maakte het niet makkelijker. ''Oke,'' mompelde Bane rustig. ''Kom!'' riep Bubble rustig. Ze begonnen te lopen. In de richting die Bubble had aangewezen.

''Hmm, misschien moeten we ze hier geen lokken met een aanval,'' mompelde Kyle. Kyle keek rustig naar Cloud. ''Laad je Dragon Puls maar op!'' Een groene kleine bol verscheen voor de snavel van de vogel Pokémon. Hij werd steeds groter en groter. Uiteindelijk was de bal even groot als de vogel Pokémon. De bal schoot naar het hoge gras. Daar raakte het de grond. En het explodeerde. De grond vloog alle kanten op en er zat nu een gat op de grond. '"Wauw, je draken puls is goed,'' sprak Kyle rustig. De explosie was luid. De twee pokémon moesten het wel hebben gehoord. En dan zouden ze hier snel zijn. ''Hoe lang gaat het ongeveer duren?'' sprak Kyle rustig. Hij wachtte even en bleef naar de Swablu kijken. ''Misschien is het beter als je het nog eens doet!'' sprak kyle rustig. De Swablu knikte. ''Swa.. Swablu!'' riep de Swablu luid. Net als de keer daarvoor verscheen er een mooie groene bal voor de snavel van de Swablu. Deze werd steeds groter en groter. Daarna schoot de Swablu de Dragon Puls af. Net als de keer daarvoor kwam hij tegen de grond aan en hoorde je een explosie. ''Het kan nu denk ik niet lang meer duren, deze was nog luider dan die van hiervoor,'' sprak Kyle rustig. Swablu knikte. ''Swa.. Swablu..''

''Ik zei toch dat we hierheen moesten,'' sprak Bubble rustig. De 2 pokemon kwamen uit het gras. ''Het was de bedoeling dat we Kyle vonden en niet dat we uit het gras gingen, nu zijn we denk ik nog verder van Kyle en Cloud,'' sprak Bane. ''Maar kijk wat ik heb gevonden,'' sprak Bubble rustig. Hij wees naar een Ei. Deze zat precies tussen het hoge en lage gras. Als je in het hoge gras stond, dan kon je het niet zien. Maar als je er niet op stond. Dan kon je hem wel zien. Rustig liep Bubble naar het Ei toe. Deze tilde hij op. ''En ik heb een idee!'' riep Bubble rustig. ''Als je mij op tilt, met je Psychic en boven het gras houd terwijl je stuitert, dan kunnen ze mij zien en vinden ze ons,''zei Bubble rustig. ''Weet je, dat is de eerste keer dat je iets slim zegt,'' sprak Bane rustig. ''Wat zei je?'' mompelde Bubble rustig. ''Eh.. Niks,'' sprak Bubble maar snel. ''Oke, laten we maar beginnen. De ogen van de Spoink gloeide blauw licht. En ook de kristal begon te gloeien, De Squirtle werd opgetild, Samen met het Ei. Rustig gingen ze het gras in , ze begonnen te lopen. Te lopen, en te lopen. Uiteindelijk hoorde ze een explosie, ''Hoorde je dat?'' sprak Bane rustig. ''Ja, ik ben niet doof,'' sprak Bubble rustig. Ze bleven door lopen, richting de kant waar de explosie kwam. ''Nog een explosie!''Riep Bane na een tijdje. ''Ik zei toch, ik ben niet doof.'' Bubble keek even naar Bane. Ze wisten beide dat het van Kyle en Cloud kwam. En als het neit van de 2 kwamen, zou het hoogstwaarschijnlijk van een andere trainer uit het gebied komen. Deze zou ze misschien kunnen terugbrengen naar de begin plek. Zo snel mogelijk stuiterde de Spoink naar voren. Hij begon te stuiteren en stuiteren. Toen ze opeens op een leeg vlak aan kwamen. Tenminste, het was niet helemaal leeg. Er was een gigantische spinnenweb. En daarin zaten 3 Ariadossen. ''We moeten snel weg,''riep Bubble luid. Bane knikte. Bubble had gelijk. Hij wou net wegstutieren toen een Spinnendraad hem vast pakte. ''Jullie gaan nergens heen!'' De Psychic raakte los, en Bubble en het Ei vielen op de grond. Met het Ei gebeurde niks omdat Bubble hem vasthield. ''Ga, snel!'' Riep Bane nog. Maar Bubble was ook al vastgepakt. ''Vandaag eten we Varken, Schildpaddensoep en een omelet,'' zeiden de 3 Ariados in koor. ''Dat kun je vergeten,'' sprak Bubble luid. Een bubbel vloog naar de spinneweb draden die de 2 vasthield. Deze braken door midden. Bane stuiterde snel naar voren en schoot een Psywave af. 2 van de drie werden geraakt. Daarna vuurde Bubble nog een Bubbel af. Deze raakte ook 2 van de 3. ''Jullie gaan boeten~!'' Riepen de 3 boos. Een Poison Sting vloog de richting van de 2 af. Bane de ogen gloeide blauw en hij pakte de aanval op. Hij stuurde het terug en ook deze aanval was raak. ''Gaan we het zo spelen? Stuur dit maar terug!'' Riepen ze nu. Een gele bal verscheen voor alle 3 de bekken. Ze zouden een Hyper Beam gebruiken.

Voetstappen klonken. ''Ik wist dat ik iets hoorde,''hoorde je Kyle zeggen. Kyle keek rustig naar Swabu, ''Nu snel gebruik je Sing voordat de drie klaar zijn met hun Hyper Beam op te laden!'' Sing knikte, ze vloog zo snel mogelijk naar de Ariados en een Sing zorgde ervoor dat ze alle 3 in slaap vielen. ''Bane, Bubble!'' Riep Kyle luid. Hij rilde de 2 op en knuffelde ze even. ''Squir.. Squirte! Spi.. Spoink!'' riepen de twee terug. ''Wat is dat? Dachten jullie zelfs aan eieren terwijl julie verdwaald zijn?'' Kyle keek rustig naar het Ei. ''Swa.. Swablu,'' mompelde Swablu. Swablu tilde het Ei even op en bekeek het rustig. ''We moeten hier snel weg. voor dat ze wakker worden,'' mompelde Kyle rustig. Hij legde Squirtle op zijn hoofd en tilde het Ei rustig op. Swablu steeg op en ze rende zo snel mogelijk weg. Eenmaal bij een rustige plek aangekomen bekeken ze het Ei goed. Van welke pokemon zou het Ei zijn?

Het ei is van een Growlithe.

Met een gehaast tempo kwam Mara aangelopen. Ze was later dan de andere trainers, en dat besefte ze volop. Ze keek lichtelijk geërgerd naar haar Butterfree, die naast haar vloog. “Je had me best mogen waarschuwen…” snoof ze. Haar Butterfree antwoordde niet, en deed geen poging om er tegenin te gaan. Misschien omdat ze wist dat het haar schuld niet was. Mara fronste lichtjes. Zou ze nog op tijd zijn om mee te doen? In middels was een tafeltje zichtbaar geworden. Dat was de begin plek, toch? Mara zuchtte opgelucht toen ze bij de tafel was aangekomen. Haastig vulde ze het formulier in. Ze wilde snel beginnen, voordat alle eieren straks al op waren. Mara legde haar pen neer, en griste een van de eierhouders van de tafel. Nu kon ze tenminste beginnen. Ze slaakte een zachte zucht, en liep van de tafel weg. “Goed dan. Welke kan wil jij op, Butterfree?” vroeg ze. Haar Butterfree stopte, en keek kort om zich heen. “Freee,” floot haar Butterfree. Ze vloog een paar meter van Mara weg, in de richting die ze het liefst op wilde. “Goed dan,” knikte Mara. Ze klemde de eierhouder stevig onder haar arm vast, en volgde haar Butterfree. Ze kwamen in een wat dichter gedeelte van het bos, waar je steeds weer vast kwam te zitten in de vele doorn struiken. Haar Butterfree was inmiddels een stuk hoger gaan vliegen, zodat haar vleugels niet zouden scheuren als ze vast kwamen te zitten. “Zie je iets?” riep Mara omhoog. Het bleef een tijdje stil, voordat haar Butterfree eindelijk antwoordde met een ‘Free’. Voorzichtig begon haar Butterfree te dalen, in de richting van de plaats waar ze een ei had gezien. Hij zat goed verstopt, maar vanuit de lucht was het makkelijk geweest om het ei te zien. Op een kleine meter boven de grond bleef Mara’s Butterfree op haar plek vliegen, recht boven het ei. Moeizaam baande Mara zich een weg door de struiken. Hoe had haar Butterfree ooit kunnen bedenken om deze kant op te gaan… Haar pokémon kon er misschien overheen vliegen, maar haar eigen broek zat inmiddels al vol kleine scheurtjes. “Eens zien…” hijgde Mara toen ze eindelijk bij het ei was. Voorzichtig tilde ze het op. Welke pokémon zou er uit komen?

Het ei is van een Nidoran ♂

Levy keek nog eens naar het ei. "Toch wel.." Zei Levy ineens. Levy zette het ei weer terug op de hoop dat iemand anders het ei zou meenemen. "Dan ga ik nu..de berg helemaal beklimmen!" Zei Levy moedig. Levy sjokte zich zelf naar boven. "Trapinch, treecko!" Riep Levy. De 2 kwamen bij hem lopen. "Niks staat ons nu in de weg. "Op naar de top" Zei levy. De 2 knikten. Opeens vloog er een zwerm murkrows voorbij. Ze graaiden naar Levy zijn badge case. De murkrows openden de badge case. Er zat niks in. Woedend lieten ze het op levy zijn kop vallen. "Auw?" Zei Levy geörriteerd. Levy gooide een steen richting een murkrow. "Haha" Zei Levy. Levy lachte naar de murkrow. De murkrow werd nu ook pissig en ging achter Levy aan. "Ik bedoelde het niet zo.." Zuchtte Levy. De murkrow riep meerderen murkrows. Ze zaten nu achter Trapinch Levy en treecko aan. Levy holde als een gek de berg verder op. "Dit is niet mijn dag..Ik weet het nu al.." Zei Levy. Levy slikte en rende in een rotsspleet. Levy bleef hier zitten. Treecko en trapinch zaten op Levy's hoofd. De murkrows vlogen voorbij en de kust was veilig. "Gelukkig.." Zei Levy. Levy zuchtte en sjokte weer verder. Treecko trok aan Levy zijn parka. Treecok wou duidelijk maken dat het niet zo slim was geweest om een steen naar een van de murkrows te gooien. Ookal was het uit woede. "Naja..niemand zag het.." Zei Levy dom. Levy liep verder met trapinch en treecko. Uiteindelijk kwam Levy bij de top aan. "Hier ben ik dan.." Zei Levy. Levy keek naar wat er op de top lag. Er lag een ei! "Ja!" Riep Levy blij. Levy holde naar het ei toe en pakte hem vast. "My little sweet eggy" Zei Levy die het ei hugde. Opeens stortte er een murkrow naar beneden. "HET IS MIJN EI.." Zei Levy dreigend tegen de murkrow. Levy pakte het ei stevig vast. "Als je een gevecht wil, kun je het nu krijgen.." Gromde Levy. "Treecko! Ten aanval!" Riep Levy. Treecko kwam tevoorschijn. "Gebruik je leer gevolgd door pound!" Riep Levy. Treecko deed zijn leer op de murkrow. De defense was nu verzwakt. "Mooi zo" Zei Levy. Treecko deed zijn pound en de murkrow werd geraakt. De murkrow deed nu een peck aanval. Treecko werd hard geraakt. "Blijf volhouden treecko! Gebruik je kogel zaad!" riep Levy. Treecko schoot ineens allemaal zaad naar de murkrow. De murkrow begon te kreunen en plofte neer. "Ik zei toch dat dat ei van mij was.." Zei Levy met een brede grijns. "Maar wat zou er in zitten, jij een idee, treecko?" Vroeg Levy aan treecko. Levy bestuurde het ei goed.

Het ei is van een Hippopotas.

Een tijdje staarde Mara nadenkend naar het ei. Het ei was van een Nidoran ♂, als ze zich niet vergiste. Een Nidoran was schattig om als pokémon te hebben, en zou sterk zijn als hij eenmaal volledig geëvolueerd was tot een Nidoking. Maar toch… een Nidoking was bruut, en een stuk gewelddadiger dan een Nidoran ♂. Waarschijnlijk omdat hij overduidelijk mannelijk was, bedacht Mara. Met een zucht legde Mara het ei weer terug. Als er iemand anders was die het Nidoran ♂ ei zou willen hebben, kon die hem in haar plaats nemen. “We gaan wel weer verder zoeken, Butterfree,” besloot Mara. Ze wierp een laatste blik op het ei, en ging vervolgens verder. Ze wilde uit de doornstruiken zien te komen, en snel. Haar Butterfree was inmiddels weer omhoog gevlogen, de simpelste manier om de doorns te blijven ontwijken. “Zie je al iets?” riep Mara naar haar Pokémon. Haar Butterfree antwoordde niet, wat betekende dat ze nog niks op het spoor was. De begroeiing begon wat minder dicht te worden, en de doorstruiken maakten plaats voor varens. Niet fijn, maar in ieder geval beter. Mara bekeek de schade die haar broek had opgelopen. De stof was niet meer glad zoals in het begin, en er zaten nog verschillende doorns aan vast. Ach, het kon altijd erger zijn geweest. “Free!” floot haar Butterfree plotseling. Mara stopte, en keek om zich heen. Waar had haar pokémon een ei gezien? Haar Butterfree daalde weer, en landde een paar meter van Mara af. Haar pokémon had gelijk gehad, er lag daar een ei. “Dank je, Butterfree!” zei Mara. Ze grijnsde dankbaar terwijl ze op het ei afliep. Van welke pokémon zou hij deze keer zijn?

Het ei is van een Pichu.

Kyle keek rustig naar heti Ei dat nu aan zijn rug hing. Daarna naar het Rood kleurige ei die hij in zijn handen had. ''Ik denk niet dat het afkomstig is van een Eevee, en ik denk ook niet van een Glameow,'' sprak Kyle rustig. Hij bekeek het Ei weer. ''Misschien.. is het beter als ik deze hier laat,'' mompelde hij. Hij zette het Ei op de grond. Snel daarna zette hij het Ei die hij de hele tijd in zijn Eihouder had gehad ook op de grond. ''Kom, we gaan naar een plek waar minder gras is, '' mompelde Kyle. En zo begonnen ze met lopen. Uiteindelijk kwamen ze bij een groot veldje, ''Laten we zoeken!'' riep Kyle luid. Iedereen ging een andere kant op. Ze keken onder alles wat ze konden vinden, stenen, bosjes, echt alles. En soms keken ze zelfs in bomen enzo. Maar ze konden het niet vinden. Ze kwamen allemaal weer bij elkaar. '"Misschien is het goed als we gaan opsplitsen in 2 groepjes,'' mompelde Kyle. En dat deden ze ook. Kyle ging samen met Bane bij de bomen zoeken en dan zouden Cloud en Bubble de andere plekken zoeken.

Rustig begonnen de 2 te zoeken in boomstammen enzo, maar waar ze het ei vonden was bij een steen. De grote rots was hol van binnen, en voor de opening stonden bosjes. Als het niet aan Bane lag hadden ze het niet gevonden. Ze gingen beide in de grotje en pakte de Ei op. Eenmaal er uitgekomen stond er een Spinarak voor hen. Deze keek kwaad naar hun. ''Snel gebruik je Psywave!'' was de eerste wat Kyle riep. De Spoink knikte, de aanval schoot naar de Spinarak toe, deze werd vollop geraakt. ''Nu gebruik je Psychic en werp hem tegen die boom!'' weer deed de Spoink het. En weer werd de Spinarak geraakt. De Spianrak stond op. En gifnaalden schoten naar hem toe. ''Snel gebruik je Psychic om het terug te schieten, doe daarna weer je Psywave!'' En weer lukte het. De Spinarak viel bewusteloos neer. ''Die zat op een laag level, '' mompelde Kyle rustig. Kyle keek naar het Ei. Het was best goed verstopt. Maar, wat zou er in zitten?

Het ei is van een Aron.

Voor de tweede keer bekeek Mara het ei eerst een tijdje, voordat ze besloot het weer terug te leggen. Nee, ook dit ei was niet waar ze naar zocht. Pichu’s waren schattig, maar niet de pokémon waar ze naar opzoek was. Nu ze er over nadacht, welke pokémon zocht ze eigenlijk? Mara fronste lichtjes. Ergens wist ze wel welke pokémon ze zocht. Eentje die goed bij haar team zou passen, maar toch weer origineel was op zijn eigen manier. Een Beautifly zou bijvoorbeeld goed bij haar Butterfree passen, maar zou niet origineel zijn omdat ze dan twee vlinder pokémon had. Mara slaakte een zucht. “Laten we verder zoeken, Butterfree,” besloot Mara. Ze zette de pas er weer in, en haar Butterfree steeg weer op. Met snelle slagen van haar vleugels wist haar pokémon moeiteloos een paar meter op Mara voor te blijven. Als haar pokémon langzamer met haar vleugels zou slaan, zou ze hoogte verliezen. Haar Butterfree klom hoger en hoger, opzoek naar een ei. Deze keer was Mara haar pokémon voor. “Butterfree!” riep ze haar pokémon, “ik heb hier weer een ei gevonden!” Geduldig wachtte Mara tot haar pokémon weer gedaald was. “Free..?” vloot haar Butterfree. Haar pokémon landde op Mara’s hoofd. “Kijk,” zei Mara. Ze hurkte om het ei beter te kunnen zien, en duwde met haar hand de bladeren van de varen weg die in de weg zaten. Ze keek omhoog naar haar pokémon. “Welke zou dit zijn?” vroeg ze. Ze strekte haar hand uit naar het ei, en klemde haar vingers er als een haak omheen. Voorzichtig trok ze het ei naar zich toe, uit de schaduw waar het zich in verborgen had. “Ik vraag me af welke pokémon dit is…” mompelde ze.

Het ei is van een Nidoran ♀!

Kyle schudden nee met zijn hoofd. Dit kon niet van de pokemon zijn die hij wou. Hij zette het Ei weer terug in de grotje waar hij hem had gevonden. Iemand anders mocht het Ei wel hebben. Rustig liep Kyle terug. Naar het plekje waar ze kwamen. Toen er opeens nog een pokemon tevoorschijn kwam. Kyle keek even naar zijn Spoink. ''Gebruik je Shadow Bal!'' Kyle wees naar de Oddish die voor hen stond. Spoink kende de aanval Shadow Ball nog niet. Maar Kyle wou wel dat Spoink hem zou leren. Een Shadow Ball verscheen voor Bane, Deze viel neer alsof het niks was. ''Okey, doe maar een Psychic!'' Met een Psychic lukte het de Oddish naar achteren te gooien. ''Nu gebruik je Psywave!'' Een Psywave vlogo richting de Oddish. Ook deze was raak. Oddish zakte door zijn beentjes maar stond al snel op. Er verscheen een groene poeder. Deze vloog richting Oddish. Het was slaappoeder! ''Snel, spring de lucht in om het te ontwijken!'' sprak Kyle luid. Spoink sprong de lucht in. Met hulp van zijn krachtige veer sprong hij makkelijk over de slaappoeder heen, en stond nu achter de oddish. Kyle keek even naar de Spoink. Kyle had opgemerkt dat Spoink een pokemon was die veel dingen kon ontwijken. Soms met zijn veer en soms met zijn Psychic. Kyle grijnsde, ''Nu Psychic! gooi de Oddish weg!'' Een blauwe gloed kwam om de Oddish heen. Deze werd weggegooid naar achteren. ''Oke, laten we gaan naar Cloud en Bubble!'' sprak kyle rustig. Bane knikte.

Al snel kwamen de 4 weer bij elkaar. Bubble hield een Ei in zijn pootjes vast. ''Dus jullie hebben ook een Ei gevonden?'' sprak Kyle blij. ''Swa.. Swablu!'' riep de Swablu blij terug. ''Wij hadden een Ei tussen rotsen, maar het leek niet echt op een Ei die wij zochten,'' mompelde Kyle. ''Waar hebben jullie die Ei gevonden?'' sprak Kyle rustig. Cloud wees rustig een richting op. Daar zag je een boom. Deze was opengebroken. ''Weet je, als je via de andere kant keek, zat er al een gat in.'' Kyle keek even naar Cloud en Bubble. Maar dat maakte niks uit. Ze hadden we een Ei gevonden. Wat zou in dit Ei zitten?

Het ei is van een Glameow.

Voorzichtig stopte Ayla het ei in haar houder. Vervolgens tilde ze de Pidgey op met haar ene arm en het ei met haar andere. Ze had nu geen vrije arm meer over. Ze moest maar goed opletten dat ze geen misstap maake, wilde ze niet vallen. Voorzichtig kwam ze overeind en wenkte ze naar Nanook dat ze weer verder gingen. Deze knikte en stond toen ook op. Ze moesten een andere weg nemen dan dat ze waren gekomen, aangezien Ayla nu niet meer zo makkelijk over het drijfzand kon komen. Dit was ook één van de redenen dat Nanook voorop liep. Zijn scherpe zintuigen konden haar optijd waarschuwen voor eventueel gevaar.

Na een tijdje gelopen te hebben begon de Pidgey opeens een klaagelijk geluidje te maken. Verbaasd probeerde Ayla te achterhalen wat er mis met haar was. Ze piepte zachtjes terwijl ze krampachtig in elkaar dook. "Heb je pijn?" vroeg Ayla. De Pidgey keek op en knikte. "Nan-" ze grinnikte. Ze had niet eens der zin afgmaakt, of Nanook was al naar haar toe gekomen en had de eierhouder overgepakt. Hij wist precies wat Ayla van hem wou. Ze gaf hem even een aai en ging toen zitten op een rots. Voorzichtig legde ze de Pidgey op haar schoot. "Waar heb je pijn dan?" De Pidgey piepte zachtjes en wees toen naar haar gewonde vleugel. Ayla knikte, ritste haar rugtas open en haalde haar EHBO kist tevoorschijn. Deze legde ze naast zich neer. "Oke, dit kan een beetje pijn doen.." sprak ze zachtjes terwijl ze het verband van haar vleugel afhaalde. Al snel zag ze wat er aan de hand was. De genezende zalf was uitgewerkt en waarschijnlijk had de Pidgey iets te druk gedaan. De wond was namelijk lichtelijk gaan ontseken. Snel pakte Ayla een desinfecterend doekje en wreef ze hiermee over de wond. De Pidgey kneep even haar oogjes dicht, maar hield zich flink. Toen de wond goed was schoongemaakt, pakte Ayla de zalf en smeerde ze er opnieuw een beetje op. Snel bond ze er een schoon stuk verband omheen, zodat alles goed op zijn plek bleef. Toen het eenmaal klaar was, en ze de EHBO kist weer had opgeborgen, leek de Pidgey zich alweer wat beter te voelen. Er stond een glimlachje op haar snavel en ze nestelde zich met een zachte 'Pri..' in haar armen. Ayla streek even over haar koppie en pakte toen weer de eierhouder van Nanook over.

Ze liepen nog een flink eind door de Jungle. De zon begon zelfs al een beetje weg te zakken. Dit kon Ayla zien aan de schaduwen die steeds langer werden. Ze zuchte zacht, ze moesten opschieten, wilde ze optijd weer terug zijn. De Pidgey was ondertussen in slaap gesukkeld. Goed zo, dacht Ayla, ze kon haar rust goed gebruiken. Gelukkig was ze zelf nog helemaal niet moe en Nanook blijkbaar ook niet. Ze waren het vele lopen wel gewend. Plots begon Nanook breeduit te glimlachen en versnelde hij zijn pas. Ayla hief verbaasd een wenkbrauw op, wat mankeerde hem opeens? Toen besefte ze dat ze Charelle en haar Pokemon waarschijnlijk bijna had bereikt. Nanook wou Music natuurlijk weer heel graag zien. Ayla grinnikte en liep achter hem aan.
Ze moesten een enkele keer stoppen, vanwege een overstekende groep Vileplume, Bellossom, Gloom en Oddish. Uiteindelijk bereikten ze de plek waar ze waren begonnen. Vrolijk rende Nanook naar Music toe en gaf hij haar spontaan een knuffel. Ook begon hij enthiousiast in zijn eigen taaltje te praten, waarschijnlijk vertelde hij wat hij allemaal had beleefd. Ayla grinnikte en liep toen naar Charelle toe. Ze zag dat ze de eerste was. "Hoi Charelle," sprak ze vrolijk. Trots liet ze het ei aan haar zien. Maar, nu kwam de grote vraag of ze het mocht houden. Ayla wist niet wat Charelle nog allemaal in gedachten had, maar hier zou ze vast snel genoeg achter komen. Ze wende haar blauwe ogen even naar het rood/bruine ei en glimlachte.

Levy zette het ei weer neer. Levy vond ineens niks meer aan het ei. "Er moet toch een ei zijn dat wel tot mij toe behoord.." Zei Levy. Levy keek somber om zich heen. "Hoe moet ik nou een ei vinden dat ik zo graag wil.." Zei Levy. Levy checkte zijn pokédex. De pokémon die levy het liefst wou leefde in rots achtige gebieden en in grotten. "Maar..daar was ik de hele tijd.." Zei Levy boos. Levy liep boos de berg af. Na een lange tijd kwam Levy naar beneden. "Ik denk dat de eieren wedstrijd bijna eindigt.." Zei levy somber. "En ik heb nog geen ei.." Levy schopt tegen een steen aan. Tenminste. Dat dacht Levy. Levy had per ongeluk tegen een ei aangeschopt. Het ei rolde weg. "Nee, wacht!" Riep Levy. Levy ging achter het ei aan. "Deze word van mij!" Riep Levy. Levy dook op het ei af en hapte in de modder. Het ei rolde verder. Het rolde langzaamaan de diepte in van de jungle. Levy slikte. "Nein!" Riep Levy. Levy slenterde door de modder heen maar gleed uit. Levy glee naar beneden net de modder. Toen Levy het ei bijna kon pakken hapte een dezelfde skarmory van eerst het ei voor hem weg. "NEE!" Riep Levy. Levy pakte een poot van de skarmory vast en klemde zich er aan. "Ik laat niet los.." Zei levy geïrriteerd. "Dit is mijn ei.." Gromde Levy. Levy klom via de skarmory zijn been naar boven. De skarmory landde opnieuw in zijn nest. Bij het rotsblok waar het nest op lag stonden trapinch en treecko. "Geef het ei.." Dreigde Levy. Levy pakte een takje vast. "Pasop..of ik gebruik het.." Zei Levy. Na vele mislukte pogingen was Levy half gek aan het worden. Levy keek naar de skarmory. Levy griste het ei weg en zette het op een lopen. "Jongens, wegwezen!" Riep Levy. Levy rende weg, maar struikelde meteen. Levy rolde van het struikelen naar beneden. "Dit is wel sneller" Zei Levy. Levy rolde nu naar het begin punt toe. "Als dit een verkeerd ei is, ga ik gewoon weer terug.." Bromde Levy. Levy stopte met rollen en bekeek het ei. De skarmory was ondertussen weg dus kon hij het ei goed bekijken. Wat zou er deze keer in zitten..

Deze keer is het een Aron!

Blij keek Kyle naar het Ei. Het leek precies op een Glameow Ei. Was het een Glameow..? ''Wauw, hebben jullie een Glameow Ei gevonden?'' riep Kyle blij. Hij keek naar Bubble en Cloud. ''Jullie verdienen alle 3 een Poffin!'' sprak Kyle luid. Er verscheen een zak met Poffins. Hij wierp alle 3 de pokemon een Poffin toe. ''We hebben een nieuwe teammaat, hoe zullen we hem noemen?'' sprak Kyle blij. ''Wat denken jullie van Destiny?''sprak Kyle rustig. Hij bekeek alle pokemon. Alle 3 knikte. ''Oja, ik heb ook een nieuwe naam voor jou Spoink, als je het niet erg vind dan,'' sprak Kyle rustig. De Spoink knikte blij. ''Alleen ik moet nog bedenken wat je nieuwe naam is, ik heb er nog niet over nagedacht,'' zei Kyle rustig. ''Ik kom er wel later op terug.. Rustig liepen ze terug. Na een tijdje lopen kwamen ze weer bij de inschrijf plek. ''Ik heb mijn Ei,'' mompelde hij rustig. Hij haalde het Ei uit de Ei houder. ''De deelnemers mogen de Eieren toch houden? Of niet?'' Hij keek rustig naar Charelle..

Levy keek blij naar zijn ei. "Dit is het ei.." Levy keek met glunderende oogjes naar het ei. "Ik hou jou!" Zei Levy. Levy omarmde het ei en keek toen naar het begin gebied. "Ik ben klaar, ik kan net zo goed teruggaan" Zei Levy. Levy keek naar zijn pokémon. Ze waren best moe. "Een nachtje in het pokémon center doet jullie vast goed" Zei Levy. "Alleen weet ik niet waar ik het pokémon center kan vinden.." Zei Levy. "Sorry jongens, maar dat is dat" Zei Levy. Levy stapte richting de begin punt. "Als ik me nu afmeld..is het afgelopen" Zei Levy. Levy was dan klaar met de eierentocht. "Naja..ik heb het goeie ei. En ik denk dat ik er maar 1 mag" Zei levy. Levy had niet goed de spelregels gelezen, maar hij dacht er wel zeker van te zijn dat dit goed was. Trapinch en treecko knikten naar Levy. Ze wisten dat het eieren avontuur nu afgelopen was en ze morgen weer verder gingen met iets anders. "Ik heb mijn ei" Zei Levy tegen Charelle. "Ik ben klaar." Zei Levy. Levy keek toen naar Kyle die hetzelfde had gezegd. Kyle stond naast hem. Kyle vroeg daarna of hij zijn ei mocht houden. Levy wou het eigenlijk ook wel weten of hij het ei kon houden. Anders had hij alles voor niets gezocht. Levy keek rustig naar de 2 anderen.

Senka pakte haar pokédex, en scande het ei daarmee. Pichu, de kleine muis Pokemon. De pre-evolutie van Pikachu. Ondanks hun grootte, kunnen Pichu's schokken maken, dat zelfs mensen kunnen shockeren. Pichu's kunnen echter hun elekriciteit moeilijk binnenhouden, en dus kunnen ze schokken loslaten als ze geschrokken of blij zijn. Zo kunnen ze zelfs zichzelf shokeren. Senka keek nadenkend naar het ei. Een Pichu dus. Hij zag er best schattig uit, maar ze wist niet zeker of het een leuke Pokémon was. Ze keek naar Firo. Hij had iets heel gevaarlijks gedaan om het ei te pakken, dus om het ei zomaar terug te leggen was best zonde. Ook was ze benieuwd naar Pikachu, waar Pichu in kon evolueren. Ze had veel Pokémon gezien, maar nog geen Pikachu. Daarom was ze nieuwsgierig. "Chim? Chimchar?" De stem deed Senka opkijken. "Laten we dit ei nemen," begon ze, "je hebt iets gevaarlijks gedaan om het ei te pakken, en het zou zonde zijn om het ei weer te dumpen." Firo knikte even, waarna hij blij opstond, en van de boomstronk af sprong. Ook Senka stond op. "Kom, laten we weer naar de groep gaan, volgens mij moeten we nog laten zien dat we dit ei nemen," legde ze de Chimchar uit. Deze knikte, en grijnsde even. Zo liepen ze naar de groep toe.

Eenmaal daar aangekomen, deed Senka het ei in de eihouder, zodat de anderen wisten dat ze dit ei namen. Ze keek rond. Waar moest ze het eigenlijk melden? Of konden de anderen het zo wel zien? Ze hoorde wat gepraat, maar lette daar niet op. "Char! Chimchar!" Senka keek omlaag, naar haar Chimchar. Ze verstond er helemaal niks van, en begreep dus ook niet wat hij wou. Firo wees naar het ei, en vervolgens naar de tafel waar de inschrijfformulieren lagen. Aha, dus volgens hem moesten ze naar die tafel gaan? Waarom niet? Er stond ook een jongen bij met een ei, dus waarschijnlijk moesten ze daarheen. Ze liep naar de tafel, en legde daar de eihouder op. Er kwam een tweede jongen aan, die ook zijn ei had gevonden. "Ehm, ik neem dit ei," sprak ze rustig, maar er zat een vriendelijke toon in haar stem. Ze keek even naar Firo, die glimlachte, maar daarna keek ze weer terug naar het meisje, wachtend op een reactie. Ze wist niet zeker of die zou komen, maar het was beter om te wachten. Stel dat er iets gezegd zou worden, en ze zou weglopen! Dat zou ook niet echt aardig zijn..

‘Dit is een Poochenya ei. Deze pokémon is een wolf hond soort.’ Zei de Pokedex. Jimmy keek het ei aan. Deze zou hij houwen. Dit was een van de pokémon die hij graag wou. Hebben hij legde het oddish ei weg.”Cyndaquil Zigzagoon we hebben al een mooi ei. Dit wil ik altijd al heel erg graag hebben!” Zei Jimmy. Cyndaquil en Zigzagoon begonnen raar te dansen.”Leuk dansje die moeten jullie onthouden!” Zei Jimmy dom. Hij pakte een ei koker en liep naar Charelle en zei.” Ik heb ei wat ik wou. Wat moet ik nu doen?” En hij keek Charelle Het ei leek nog lang niet uit te komen.”Kom Cyndaquil Zigzagoon we gaan wie even zitten.!”

-teflut flut flut flutpost-