Training of the titans

Het is nacht. de sterren stralen aan de hemel en de koude herfst wind laat het riet aan de rand van de Lough river waaien. Tussen twee bomen schiet iets weet heen en weer. Een Nincada springt snel van boom naar boom heen en weer. De wind raakt zijn tere huidje en Nincada fronst maar blijft van links naar rechts tussen de bomen springen. Een meter of twee voor de bomen staat Tim met een stopwatch. "achtentwintig, negenentwintig, dertig!" Nincada landt hijgend op de grond en laat zich op de grond zakken. Tim hurkt neer bij de witte insect pokémon en aait hem. "Heel goed gedaan Nincada. Rust maar even uit." Hij richt zijn pokéball op Nincada en de rode straal zuigt hem op. Tim klikt de pokéball aan zijn riem en pakt een andere pokébal er vanaf. "Turtwig!" Hij werpt de andere pokébal de lucht in. Die opent en er landt een Turtwig op de grond. "Turtwig tur!" Turtwig rekt zich uit en kijkt naar Tim. "Turtwig, we gaan je raak kans verhogen." Hij pakte een steentje van de grond. Hij wierp het in de lucht. "Mesblad!" Turtwigs blad begint groen te gloeien en een blad schiet door de lucht. Het blad gaat vlak langs de steen. Tim gooide nog een steen. Weer schoot het mesblad naast.

Wat Tim niet merkte was dat hij per ongeluk tegen Nincada's pokéball aan stootte en Nincada weg kon sluipen. Nincada sloop naar een steen aan de kant vn de Lough river. Het was koud maar er was een mooi uitzicht op de maan. Nincada zucht en keek naar zijn weerspiegeling op het water. Hij was een Nincada. Een klein lullig insectje. Hij moest evolueren, dan zou hij de snelste pokémon op aarde worden. Een Ninjask! Nincada sloeg met zijn klauw in het water en keek naar een boom. Hij ging voor een boom staan en probeerde zwart te gloeien om een faint attack uit te voeren. Maar er gebeurde niks. Nincada probeerde het nog een keer. En nog is. Nincada's moed was door zijn poten de grond in gezakt. Langzaam zag hij een klein vonkje bij de volgende keer. Dat gaf hem weer hoop. Hij probeerde en nog is en nog is!

Intussen schoten Turtwigs mesbladeren steeds dichter bij de steen. Toen Tim de vijftiende steen naar boven wiep was Turtwig vastberaden. Het blad op zijn hoofd begon groen de gloeien en een blad schoot naar voren. Het raakte de steen en sneed er dwars door heen. Turtwig sprong vrolijk op en schaafde met zijn voet over de grond als een woedende Tauros. Tim gooide nu twee stenen te gelijk de lucht in. "Combinatie!" Turtwig wist wat er werd bedoelt. Hij begon blauw te gloeien, als teken dat hij een defense curl uit voerde en hij begon rond te draaien. Overal schoten mesbladen naar toe en ook de twee stenen werden door boord door de scherpe bladeren.

Nincada was nog steeds bezig met het oefenen van zijn Faint attack aanval. Hij gloeide zwart en schoot langs de boom. Maar toen trok de zwarte gloed weg. Nicada sloeg geïrriteerd met zijn klauw tegen de grond. Hij begon weer zwart te gloeien. Hij schoot langs de boom en sloeg vooruit. Net voordat hij de boom raakte trok de zwarte gloed weer weg. Plots schoot Nincada iets te binnen. Tim wist niet dat hij weg was. Snel schoot Nincada naar Tim.

Tim knikte en hij liep samen met turtwig naar een paar bakjes eten die voor hun tent stond. Nincada scheurde door bossen richting de plek van Tim. Plots zag Tim dat twee Rattata eten van hem aan het stelen waren. Tim keek met grote ogen naar de Rattata. Turtwig begon te grommen maar de Rattata sprongen naar een aanvalspositie. Intussen was Nincada bij de plek van Tim aan gekomen. Hij dook naar zijn pokéball en hij drukte op de knop en werd opgezogen. Vlak daarna pakte Tim Nincada's pokébal en gooide hem tegen de grond. Nincada kwam er weer uit en Nincada en Turtwig gingen naast elkaar in een aanvalspositie staan.