Training..

Vanaf de Dense Jungle was Kyle de hele tijd voor uit gelopen, hij was van plan om de Pokécenter te zoeken. En na heel lang te hebben gelopen met zijn Togepi in zijn handen, kwam hij uiteindelijk aan boor een groot gebouw. Fijn, nu kon hij een normale nachtrust hebben. Rustig liep hij naar binnen. Hij had zijn moeder al een lange tijd niet gesproken. Hij had haar niet eens gezegd dat hij veilig in Utah aan was gekomen. Dus het was een slim idee om haar te vellen. Toch? Rustig liep hij naar een Video Telefoon toe. Deze statte hij op. Hij toetste de nummer van zijn moeder. Het begon te rinkelen bij zijn moeder. Er kwam een lang gesprek, Kyle had haar zijn nieuwe Togepi laten zien. En over nog wat dingen gepraat. Daarna hadden ze over de Contest gepraat, zijn moeder had hem beloofd om een Kostuum voor hem te maken. Een Kostuum voor de Pokémon die hij zou gebruiken. Daarna had hij opgehangen en een kamer sleutel gehaald. Hij had zijn kamer even bekeken en ging weer terug naar plek waar hij binnen kwam. Hij zou iets eten, elke contest had een plek voor eten. Alleen sommige niet, maar dat waren niet de overnachting Pokécenter. Rustig ging hij met zijn Pokémon naar de eetplek. Hij liet beide Squirtle en Swablu er uit. En ze begonnen met zijn vieren te eten. Daarna gingen ze slapen en werden ze vroeg wakker. Ze gingen weer door met hun reis en training...

Rustig keek Kyle heen en weer, ze zouden vechten en trainen met Kraby en Shellos. ''Oke, ben je er klaar voor Smile?'' De Togepi troetelde blij in het zand. ''Ahh,'' sprak Kyle blij. Hij keek de Togepi aan. Deze zag er zo schattige uit. ''Gebruik maar je Metronoom,'' sprak Kyle daarna. 'Togeprii..' sprak de Togepi blij. HIj begon met zijn pootjes heen en weer te bewegen. Er verscheen een blauw/roze gloed om de pootjes heen. De Togepi ging even door met heen en weer bewegen, daarna vloog er een aanval, water pistool. Naar een Kraby toe. De aanval deed niet veel. De Kraby kwam al snel richting de Togepi aanrennen. Hij gebruikte een bubble aanval. De Togepi werd geraakt. Er verschenen tranen in de ogen van de Togepi. 'Prii..' De Togepi huilde luid. ''Smile?'' sprak Kyle rustig. Hij haalde een Poffin tevoorschijn. De Togepi stopte met huilen, hij liep rustig naar Kyle toe. Rustig gaf Kyle de poffin aan Smile. Deze at hem op. ''Oke, opnieuw metronoom!'' dit keer was het een Bliksemstraal. De Kraby werd geraakt en vloog naar achteren. ''Wauw,''sprak Kyle blij. Zoals verwacht was Smile nog te jong voor gevechten, maar hij was sterk.

Een meisje met bruin haar en gesloten ogen stond op het strand. De wind waaide door haar haar. Ze leek volkomen in trance. Ze was de enige nu nog op het strand, omdat het nog vrij koud was. Maar, dat hield haar niet tegen. Er was een tijd voor rusten en een tijd voor trainen, en zij had naar haar eigen mening al teveel gerust. Ze luisterde naar het geluid van de wind. Achter haar stonden een Combusken en een Pikachu. Beiden hadden hun ogen gesloten. Vandaag zou ze trainen met haar Igglybuff. Ze moest toch op een of andere manier er achter komen wat voor aanvallen ze kon. Ze wist alleen dat ze Faint Attack en Sing kon. Waarschijnlijk kon ze nog wel meer, maar ze had nog niks geprobeerd.

Plots schoten de ogen van Emily open. ''Ready, set, go!'' riep ze. Ze wierp met een sierlijke draai een Pokéball de lucht in. Uit de Pokéball kwam een zee van sterren in allerlei kleuren, en een Igglybuff. ''Toe maar Rose, doe je Sweet Kiss!'' riep Emily enthousiast. Rose zette haar handjes tegen haar mond. Toen ze ze er af haalde, verschenen er roze hartjes. De hartjes raakten de sterren, waardoor een glitter in alle kleuren - maar vooral roze - neerdaalde, samen met de Igglybuff. Op één teen draaide ze vrolijk een rondje. ''Toe maar lieverd, Present!'' Present was een zogenaamde Egg Move. Deze kende Rose alleen omdat die er speciaal bij was gefokt. Het kon een erg handige move zijn voor contests, al waren er veel betere moves. ''Igg!'' riep Rose. Ze draaide nog eens rond en gooide kleine lichtbolletjes de lucht in. ''Goed zo! Nu Faint Attack!'' Rose keek haar trainster heel even zelfverzekerd aan. Daarna leek ze plotseling te verdwijnen. Als je goed keek zag je een donkere schim naar de bolletjes toe springen. De bolletjes ontploften iedere keer als die schim het aanraakte. Er bleef één bolletje over, die als laatste aangetikt werd. Deze ontplofte, maar op een andere manier. Niet met een echte explosie, maar met een soort genezende kracht. Rose verscheen plots op de plek waar het bolletje had gezeten. Ze had een prachtige gloed om zich heen die de meeste Pokémon kregen als ze met een aanval genazen. Althans, Emily vond het prachtig. ''En nu met een salto landen!'' riep Emily vrolijk. Rose deed precies wat ze vroeg. Net toen de Igglybuff de grond raakte kwam er een jongen uit het Pokécenter vlakbij. Emily keek even in zijn richting. Hij begon zijn Togepi te trainen. Emily herkende de aanval als Metronome. Ze besloot eens kennis te maken met de jongen. Hij was ongeveer van haar leeftijd, zag ze. ''Kom, Angel, Rose, Flare,'' sprak Emily tegen haar Pokémon. Vroeger had ze Rose veel gedragen, maar ze had besloten dat wat minder te doen. De Igglybuff werd al wat ouder en kon prima zelf lopen. En anders ging ze maar op Flare zitten. Eenmaal bij de jongen stopte Emily met lopen. ''Hallo,'' sprak ze vriendelijk. Hij had ook een Squirtle en een Swablu, zag ze nu (Die zijn toch uit de balls? D_D). Angel ging zoals gewoonlijk meteen naar de ander toe. Deze keer de Togepi. ''Hallo!'' riep ze vrolijk. Rose hobbelde vlug achter haar aan. Ze brabbelde wat onverstaanbaars. Angel grinnikte en keek met haar zilverachtige ogen vrolijk naar Rose. Vervolgens richtte ze haar blik weer op de Togepi. Emily had even naar haar Pikachu gekeken, maar keek nu weer naar de trainer. ''Die move zag er goed uit. Gyms of Contests?'' Ze glimlachte droogjes. Dat was één van de dingen die je vrijwel direct vroeg; of de ander aan gyms of contests deed. Dan wist je of je nog een rivaal gevonden had of niet. Rivalen waren leuk, zolang ze ook maar vrienden waren. Vijanden waren niet leuk. Daarom zou Emily altijd eerst proberen vrienden te worden. Als dat niet ging, ging het niet, helaas. Ze wachtte de reactie van de jongen af met een droge glimlach.

'Hallo,' hoorde Kyle iemand spreken. Kyle draaide zich om. Er stond een meisje, een meisje met bruin haar en bruine ogen. Ze leek niet zo oud. De Pikachu van Emily rende gelijk naar Smile toe. ''Haai,'' sprak Smile kort. De Igglypuff genaamd Rose kwam al snel achter de Pikachu aanrennen. ''Hallo,'' sprak Kyle ook rustig. 'Die move zag er goed uit. Gyms of Contests?' Kyle bleef even stil. ''Contest,'' zei hij daarna. ''Ik ben Kyle,'' ging hij daoor. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Even keek Kyle naar de Pokémon van Emily. Deze zagen er groot en sterk uit. Helemaal Flare en Angel. Deze leken al oud, In Pokémon jaren dan. Rose leek iets jonger en minder ervaren. Maar zijn kon bedriegen. Zelfs een Squirtle kon een gigantische Onix verslaan. Dan zou de kleine Igglypuff ook heel sterk kunnen zijn. Het was vast een ervaren trainster of Coördinator. ''Wat ben jij eigenlijk? Trainster of Coördinator.'' Kyle richtte zijn blik weer op het Meisje. Dit was de zoveelste persoon die hij tegenkwam. Het was wel gezellig enzo. Maar zo had je nooit tijd om goed te trainen. Ook al kon je wel goed trainen tegen Trainsters. Maar dan moesten de mensen dat willen. En niet iedereen wilde dat. Ook Kyle wilde soms neit vechten. Het was niet altijd leuk om te vechten. Als je veel getraind had ervoor wel.

-Flutpost-

''Haai,'' antwoordde de Togepi. Ange hield haar koppie scheef. Wat een schatje! Ze keek even van Rose naar te Togepi. Beiden nog jong. Zou ze daarom de twee Pokémon zo leuk vinden? Misschien wel. Ze grinnikte vrolijk. ''ik ben Angel, aangenaam,'' sprak ze vriendelijk. ''En dit is Rose.'' ze wees naar Rose, die de Togepi raar aanstaarde. Waarom zat die nog half in het ei? Hoorde hij er niet helemaal uit te komen? Ze snoof en keek Angel even aan. Angel en zijzelf waren wel eiloos. Waarom die rare Pokémon dan niet?

''Contest,'' antwoordde de jongen na een korte stilte. Emily knikte. Jippie, weer een rivaal gevonden. Tot nu toe had ze vrij weel coördinatoren ontmoet. Was het opeens stukken leuker geworden ofzo? Emily hoorde bijna niet dat hij zich voorstelde. ''Ik ben Kyle.'' Ze keek hem even vaag aan. Die naam paste wel bij hem. Hij zag er inderdaad uit als een Kyle. Het viel haar op dat hij even naar haar Pokémon keek. ''Wat ben jij eigenlijk? Trainster of Coördinator.'' Zijn blik viel nu weer op haar. ''Coö,'' sprak ze kort, met een vrolijke grinnik er achter aan. ''Ik ben trouwens Emily, en dit zijn Flare, Angel en Rose.'' Flare keek Kyle even aan, maar wendde al snel haar blik weer af. Angel zette haar oren recht overeind toen ze haar naam hoorde. ''Pi?'' vroeg ze, nadat ze haar kop naar haar trainster gericht had. ''Er is niks, My Angel. Ik stelde je gewoon even voor,'' reageerde die. Daarom draaide Angel haar blik maar weer naar de Togepi. Ook Emily keek even naar de Togepi. ''Die ziet er nog niet zo oud uit..'' dacht ze hardop. ''Zou je het leuk vinden om een 1 op 1 gevecht te houden? Jouw Togepi tegen mijn Igglybuff?'' Ze glimlachte vriendelijk. Dit zou een erg goede training worden voor Rose. Ten slotte zou ze later ook gevechten moeten doen in contests. En wie weet wilde Emily eens een gym proberen.. Ze moest dus af en toe wat gevechten oefenen.

- Ook een beetje flut xD -

'ik ben Angel, aangenaam,' sprak de Pikachu vriendelijk. Smile bleef even staren naar de grote oren van de Pikachu. Die hang oortjes zagen er grappig uit. ''Ik ben Smile!'' zei de Togepi rustig. Hij kende niet zo veel woorden, maar zichzelf voorstellen kende hij al. Cloud kwam aanvliegen, ze lande naast Smile. Al snel kwam ook Bubble aan rennen om naast hem te staan. ''Ik ben Cloud,'' sprak Cloud rustig. Ook Bubble stelde zich voor. ''Smile!'' hoorde je opeens. Smile keek op naar zijn Trainer. De Togepi kwam naar hem toe gelopen...


'Coö,' sprak Emily kort. Onee, als zij zou mee doen aan een contest. Dan zou Kyle gegarandeerd verliezen. Hij had zeker weten meer training nodig. 'Ik ben trouwens Emily, en dit zijn Flare, Angel en Rose.' zei Emily daarna. Kyle knikte. ''Leuke namen.''sprak hij kort. '''Dit zijn Bubble, Cloud en Smile,'' sprak hij daarna. Bij het zeggen van de namen wees hij de Pokemon zoals gewoonlijk aan. 'Die ziet er nog niet zo oud uit..' zei Emily kort. Kyle keek haar eerst raar aan, pas later zag hij dat ze naar Smile keek. ''Ja, net geboren,'' sprak Kyle rustig. Het was nu een paar dagen geleden. En Pokémon gingen eerder uit hun baby fase dan mensen. Dus het zou niet meer lang duren voordat Kyle moest stoppen met Smile te behandelen als een Baby. 'Zou je het leuk vinden om een 1 op 1 gevecht te houden? Jouw Togepi tegen mijn Igglybuff?' sprak Emily opeens. Kyle keek haar rustig aan. Daarna keek hij naar haar Igglybuff. Hij zou het kunnen overwegen. Igglybuff leek zelf ook heel jong. En het zou wel leuk zijn om Smile te gebruiken voor een echte trainer gevecht. ''Ik accepteer je uitdaging,'' sprak Kyle rustig. Rustig keek Kyle naar Togepi. Hij had maar 2 goeie aanvallen. Metronome en Mirror Move. Een daar van was een Egg Move, en zou je alleen krijgen met geluk. De andere ervan verbaasde Kyle zelf. Een Metronome leek moeilijk, helemaal omdat het eigenlijk alle aanvallen kon vormen. En om dat uit je zelf te leren was heel goed. ''Ik ga even wat verder staan,'' sprak Kyle kort. Hij ging wat verder staan. ''Smile!"' riep hij daarna kort. De Togepi kwam naar hem toe gelopen. ''Je gaat een kort gevecht houden, tegen Rose,'' sprak Kyle rustig. ''Prii.. Togeprii!'' sprak de Togepi blij. Kyle knikte begrijpelijk. Daarna keek hij weer naar Emily. ''Jij mag beginnen,'' sprak Kyle kort.

''Ik ben Smile!'' antwoordde de Togepi, Smile, rustig toen Angel zich had voorgesteld. Een Swablu kwam aanvliegen en ging naast Smile zitten. ''Smile, wat een lieve naam,'' grinnikte Angel. Ook een Squirtle kwam er aan. ''Ik ben Cloud,'' stelde toen de Swablu zich voor. ''Ook leuk om jou te leren kennen, Cloud.'' Angel grijnsde vrolijk naar de Pokémon. Het kwam niet vaak voor dat ze zoveel Pokémon in één keer ontmoette. Ze hoorde plots de stem van de trainer van Smile, Cloud en de Squirtle, die Smile riep. Niet veel later daarna riep Emily Rose. ''Succes Rose!'' zei Angel nog, voor Rose naar Emily toe rende.

Kyle was heel eventjes stil. Blijkbaar schatte hij Rose in. Dat vond Emily niet erg; zij had Smile tenslotte ook eerst moeten inschatten. ''Ik accepteer je uitdaging,'' sprak hij uiteindelijk rustig. Emily glimlachte. Dat was dan geregeld. Ze wist alleen dat Smile Metronome kende. Andere moves wist ze niet, zoals in een echt contest gevecht. Je kende nooit de volledige moveset van de tegenstander. ''Ik ga even wat verder staan,'' sprak Kyle. Hij liep weg, zodat er een ruimte tussen de coördinatoren ontstond die ongeveer even groot was als een gevechtsveld. Vervolgens riep hij zijn Togepi naar zich toe. Emily besloot Rose ook maar te roepen. ''Rose, meisje, kom eens,'' grinnikte ze. Haar Igglybuff keek verbaasd om, maar kwam al snel naar haar toe. ''Klaar voor een oefen gevecht?'' Ze glimlachte vrolijk. Rose keek haar trainster nogmaals verbaasd aan. ''Iggly!'' riep ze vervolgens, waarna ze zich omdraaide, zodat ze naar Kyle en Smile (dat rijmt x'd) kon kijken. ''Jij mag beginnen,'' hoorde Emily de stem van Kyle. Beginnen was meestal een nadeel, maar kon ook een voordeel zijn. ''Oké dan.'' Emily sloot haar ogen. Ze concentreerde zich zo goed mogelijk, net zoals ze zonet had gedaan. ''Ready..'' mompelde ze zachtjes, ''set.. Present!'' Ze opende haar ogen en maakte een gebaar richting Smile met haar hand. Rose creëerde een wit lichtbolletje bij haar handje en gooide deze met een pirouette richting Smile. Vlak bij de plek waar Smile stond (of had moeten staan) ontplofte het bolletje. Emily kon zien dat dit de explosie was waar je schade bij kreeg. Als Smile daar had gestaan en geen tegen aanval had gebruikt, had hij nu waarschijnlijk wat schade.

'set.. Present!' Kyle keek richting de Igglybuff. Deze creëerde een lichte witte bolletje bij haar handjes. En deze gooide ze naar Smile toe. Kyle grijnsde, hij moest er voor zorgen dat Smile niet geraakt werd. Want dan zou hij huilen en zouden ze de gevecht vervoegd moeten stoppen. ''Gebruik je Mirror Move!'' sprak Kyle luid. Er verscheen een witte bolletje tussen zijn handjes. Hij wou het net gooien toen die van Rose explodeerde. Smile vloog naar achteren en wou net beginnen met huilen toen de zijne opeens zijn eigen HP genas. Kyle glimlachte, het was eigenlijk niet de bedoeling om hem te laten genezen, maar het had wel geholpen. ''Oke Smile, Metronoom!'' riep Kyle luid. Smile glimlachte, hij begon met zijn handjes heen en weer te bewegen. Heen en weer, heen en weer. De handjes begonnen wit te gloeien. Er verscheen opeens een aanval, dit was Draken adem. Een groene straal vloog richting de Igglybuff. Kyle knikte even kort. Zelf Kyle wist niet wat er zou gebeuren als hij metronoom gebruikte. Het kon zelf iets zijn als rest. Daarom zou het niet slim zijn om het te gebruiken in een Contest. Maar in een gevecht, zou het meer dan handig zijn. Metronoom kon namelijk vele sterke aanvallen maken. Bijvoorbeeld Hydro Cannon. En dit was samen met Mirror Move en Copy Cayt. De enige manier om een Hydro Cannon te doen als je geen water starter was. Ook kon het voor andere handige aanvallen zorgen. Zoals bijvoorbeeld Teleport of Heal Bell. Maar het kon ook voor zwakke aanvallen zorgen zoals growl.

Kyle gebruikte een Mirror Move om Rose haar Present tegen te houden. Smile was echter te laat met hem te gooien. Helaas bleek het dat zijn Present Smile's HP genas in plaats van te exploderen. Jammer, maar je kon ook niet altijd geluk hebben. ''Oke Smile, Metronoom!'' riep Kyle vervolgens luid. Metronome was een zeer bijzondere aanval. Je kon van alles krijgen, van Spacial Rend tot Tail Whip. De aanval van Smile werd een Dragonbreath. Een groene straal kwam op Rose af. Emily moest snel nadenken wat ze wilde doen. Gewoon ontwijken was zo onorigineel. Faint Attack zou niet werken. Present ook niet; alleen het begin van de straal zou daarmee weggevaagd worden. En zelfs dat was niet zeker, want het kon ook een genezend cadeautje zijn. ''Rose, spring zo hoog mogelijk!'' riep Emily dan maar. Rose sprong maar met op tijd. De straal suisde vlak langs haar, wat haar lichtelijk nerveus maakte. ''Goed zo, en nu proberen op Smile te landen!'' Emily grinnikte zachtjes. Deze aanval heette Bounce. Het was een simpele aanval die zelfs zonder hem echt te leren uitgevoerd kon worden. Rose had echter niet hoog genoeg gesprongen om het een echte Bounce te noemen. Daarom besloot Emily ook om niet uit te leggen dat dit Bounce was. Rose maakte een salto en richtte haar roze voetjes op de Pokémon die nog half in het ei zat. Ze vroeg zich af of ze het ei ook kon breken. Dat zou wel handig zijn. Ze vond het zielig dat de Pokémon maar half uit zijn ei was. Hij mocht er best helemaal uit! Net zoals zijzelf. Je hoorde niet half in je ei te blijven steken. Dan kon je minder goed bewegen. En, dacht Rose, het was zwaar. Wie ging er nou de hele dag met een ei aan lopen? Rose zou het waarschijnlijk nooit begrijpen..

Kyle keek aandachtig naar de groene straal. Deze vloog nog steeds richting Rose. Schijnend in de lucht was het een best mooie aanval. Kyle keek aandachtig naar Emily. Wat zou ze verzinnen? Het was duidelijk dat ze er over na dacht. De beste aanval verzinnen om het te blokkeren. Uiteindelijk opende ze haar mond. 'Rose. spring zo hoog mogelijk!' riep Emily. Kyle kaak haar raar aan. Gewoon springen? Dat deed ze dan ook, De Igglybuff sprong de lucht in. Ze ontweek net op tijd de aanval en de straal suide langs haar. Eenmaal in de lucht zei Emily wer wat. 'Goed zo, en nu probeer op Smile te laden!' Kyle grijnsde. Dus het moest een soort van Bounce voorstellen? Daar moest je veel hoger voorstellen. Misschien kon Togepi het voor doen. ''Mirror Move!'' sprak Kyle rustig. Togepi knikte. Hij gebruikte de Mirror Move en sprong heel hoog de lucht in. Precies toen Smile opsteeg lande Rose zodat de aanval ontweken was. Daarna kwam Smile met zijn pootjes naar de grond gericht naar de grond. Dit kon een slechte aanval zijn. In zo'n positie kon Smile goed geraakt worden, maar er was ook een grote kans dat Smile, Rose kon raken. Wat zou Emily verzinnen. Misschien zou ze weer een Present doen. Het zou dan grappig zijn als het dan een genezende aanval was. Dat zou het gevaar kunnen zij van een Present. Maar kyle wist te weinig aanvallen van Rose om te kunnen bedenken wat hij verachtte. Eigenlijk waren de enige aanvallen Present en Bounce. Smile lande, Kyle was te diep in gedachten verzonken dat hij niet had gezien of de Togepi Rose wel of niet had geraakt. Rustig keek Kyle naar de rookwolk die was ontstaan door de landing van Smile. Wat zou de uitkomst zijn?

Opnieuw gebruikte Kyle Mirror Move. Was dat, samen met Metronome, soms de enige aanval die de Togepi kende? Het kon heel effectief zijn, maar na een tijdje was het niet origineel meer. En originaliteit was erg belangrijk in contests. Ach, Smile zou vast nog veel aanvallen er bij leren. De Togepi kwam nu op Rose af, die een beetje last had van haar voetjes door de val. Dat betekende dat Smile waarschijnlijk ook last kreeg als de aanval miste en hij op de grond landde. ''Oké.. Dan doen we Faint Attack!'' riep Emily. Nu zou Kyle de derde aanval van haar Igglybuff te zien krijgen. Ze leek plotseling te verdwijnen, alsof ze een schaduw werd. Als je goed keek kon je echter nog een schim zien bewegen. Rose bewoog eerst in alle richtingen wat. Vervolgens ging ze naar Smile toe. Faint Attack was een aanval die raakte zonder te falen. Tenminste, zo had de Pokédex het gezegd. Emily vond het een beetje een rare uitspraak, maar goed. Het ging er om dat Faint Attack niet te ontwijken was. Als Kyle Smile Mirror Move liet doen, zou Rose dus ook geraakt worden. Maar.. Dat was zo ongelofelijk voorspelbaar. De hele tijd maar Mirror Move, dan werd een gevecht een beetje saai. Maar goed.. Het was Kyle's keuze.. en als zijn Togepi nog niet meer aanvallen kende, kon hij ook bijna niet anders. Al kon hij ook een Metronome proberen. Daar kreeg je soms leuke dingen van. Gewoon zomaar midden in een gevecht proberen Metronome te gebruiken als verdediging. ''Je doet het goed hoor, Rose!'' riep Emily nog. Complimentjes deden het altijd goed bij al haar Pokémon. Daardoor ontwikkelden ze zelfvertrouwen. En zelfvertrouwen was nodig in contests.

Rusti keek Kyle naar de rook. Een Igglypuff was te zien. Ook was Smile te zien. Deze keek pijnlijk naar zijn pootjes. Opeens zag Kyle een Faint Attack. Hoe konden ze die als best ontwijken? Metronome zou wel leuk zijn. Maar als het geen verdedigende aanval was zou dat verpesten. Een glimlach verscheen er opeens op het gezicht van Kyle. Als het goed was was Rose een Vrouwtje. Dan zou Charm werken. Toch? ''Smile! Gebruik je Charm!'' De Togepi knikte. Hij wankelde een paar stappen naar voren. Daarna vlogen er mooie, roze hartjes naar de Faint attack. Als Rose werd geraakt zou ze verliefd zijn om Togepi en een tijdje niks kunnen doen. Kyle grijnsde, dat zou wel grappig zijn. ''Ehh, gebruik een Metronoom!'' sprak Kyle maar. Als er meerdere aanvallen werden gevormd dan zou dit alleen maar beter zijn. De Togepi kniket weer. De Togepi begon met zijn armpjse heen en weer te zwaaien. Er verscheen een Wit/Blauwe gloed om de handjes heen. Eerst verschenen er een paar witte puntjes. Deze werden al snel groter. Het was een Hidden Power. De Bolletjes vlogen om Smile heen. Het kon als schild en als aanval worden gebruikt. Als Rose er namelijk aan zou komen dan zou de Hidden Power exploderen en ROse weg laten schieten. maar dan zou Smile zelf ook worden geraakt. Dus besloot Kyle maar te zeggen om de Hidden Power af te schieten. De Hidden Power schoot nu net als de Hartjes van Charm naar de Faint Attack toe. De zon scheen mooi op de aanvallen waardoor het er prachtig uit zag.

- Dit is redelijk ver na het topic met Ayla, dus doe ik dat Rose Hidden Power al geleerd heeft x'] -
''Smile! Gebruik je Charm!'' klonk de stem van Kyle. Blijkbaar besloot hij in de tegenaanval te gaan. Charm was niet precies de aanval die Emily zou hebben gebruikt, maar het was wel te gebruiken. ''Ehh, gebruik een Metronoom!'' zei Kyle vervolgens. De Metronome veranderde in een aanval die Emily herkende als Hidden Power. Hidden Power! Dat was het! ''Rose, Hidden Power!'' De witte bolletjes verschenen en draaiden om Rose heen. Rose bleef zelf echter nog bijna onzichtbaar. De hartjes en bolletjes raakten elkaar en werden verpulverd tot witte en roze glitter. Deze bleef nog even om Rose heen hangen terwijl ze richting de Togepi rende. Zo zou Smile wel kunnen zien waar ze was, maar.. dat was het waard. ''Goed zo!'' riep Emily vrolijk. Rose leek ietsje sneller te lopen door dit compliment. Hierdoor keek ze echter niet goed uit en struikelde ze. ''Iggly!'' gilde ze. Ze rolde door haar eigen Hidden Power heen, langs Smile. Angel leek even het veld op te willen rennen, maar één blik van Emily was genoeg. Rose moest leren om voor zichzelf te zorgen. Ze moest uit zichzelf weer opstaan en verder vechten, als ze dat wilde. ''Rose, meissie, gaat het?'' vroeg Emily luid toen de kleine roze Pokémon was gestopt met rollen. Ze stond langzaam op, met tranen in haar ogen. Ze schudde haar koppie, zodat de tranen rond vlogen. ''Igg..'' klonk zachtjes. Ze zette echter meteen een strijdlustig gezicht op. Emily wist niet goed of ze haar Pokémon nu moest tegenhouden. Ze was gewond, maar wilde wel verder vechten. En toch vond Emily het zielig om zo'n jonge Pokémon zo te zien. ''Rose.. Zeker weten..?'' Emily twijfelde enorm en vroeg het daarom nog maar eens aan haar Pokémon. Rose knikte. Meer niet. Voor Emily was het genoeg om haar door te laten vechten. Maar, niet te lang. Ze zou wachten tot Kyle zijn Pokémon een volgend commando gaf. Dat was waarschijnlijk het beste.