Geestdrift

"We hadden wat probleempjes onderweg," beantwoorde Nuri Roxas' vraag, "aangevallen door wilde Pokémon. Niet prettig." Ze zei het nogal luchtig, hopend dat ze Roxas' aandacht in plaats van op haar op die van zijn broer kon vestigen, die hulp nodig had. Ze knikte toen de jongen zich aan hem voorstelde. "Mijn naam is Nuri. Dit zijn Tobi, Pip en Vulpix," ook Nuri wees de Pokémon één voor één aan, zoals Roxas voorheen gedaan had.
"Weet je," fluisterde Nuri Roxas toe toen hij dichtbij genoeg stond, "Sora daar zei dat het wel okée met hem ging, maar ik vertrouw hem niet zo. Check hem even na."

wat probleempjes?, dacht Roxas het feit dat zij gewond was gold dus ook voor Sora. zo koppig als Sora was niets veranderd zelfs al zou hij zijn arm verliezen dan zou hij dat nog ontkennen. "Sora, broertje, ik ben niet achterlijk, waar doet het zeer?, zei Roxas en keek daarbij ook ongerust naar Nuri en de kleine Vulpix die niet erg stabiel op haar pootjes stond. zijn blik viel op de schouder van zijn broer, hij wilde niet eerder vertrekken als Sora toe zou geven dat hij niet in orde was. tenslotte keek hij van Sora naar Nuri en besloot op antwoord te wachten van zijn broer...

Sora keek van Nuri naar Roxas, hij wist dat hij zijn broer niet voor de gek kon houden en besloot om het toch maar uit te leggen. "Sora, klonk de stem van Roxas doordringend. "oke, oke, ik voel me inderdaad niet lekker, ik heb last me arm en en.. Sora dacht weer na. Roxas bleef hem doordringend aan kijken. "en ik hou mezelf alleen maar voor de gek, zei Sora uiteindelijk tegen Roxas. daarop antwoordde Roxas tegen Nuri: "altijd aanblijven kijken, dan geeft ie vanzelf wel toe," Roxas grinnikte en Sora kon zichzelf wel slaan."kunnen we gaan?, vroeg Sora met knalrode wangen. Suki, die tegen Sparky aanleunde keek van Sora naar Roxas.
Roxas keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "o ja, nou... begon Sora. hij vertelde hoe hij en Nuri waren aangevallen door de Magmortar en Magmar en hoe Nuri gewond was geraakt door Vulpix te beschermen en hoe ze tenslotte liepen te kloten om naar dit huisje te komen en vertelde toen ook hoe hij aan die wond was gekomen door de Magby en Magmar op zijn schouder. "zo is het ongeveer gegaan, zei Sora en durfde Nuri niet aan te kijken, hij had tegen haar gezegd dat hij oke was en telkens zei hij dat tegen haar terwijl het niet zo was en nu hij het had toegegeven werden zijn wangen steeds roder. toen zei Roxas iets dat hem deed nadenken, "Broertje, je hoeft je echt niet groot te houden omdat je een jongen bent, ik bedoel zou mam dat hebben gewild?, zei hij en dat was de eerste keer dat Roxas het over hun moeder had sinds dat ze is gestorven is in Twinleaf Town, het verbaasde hem...

(dit heb ik met me zus afgesproken dus no worries)

Nuri likte over haar lippen. Haar wantrouwen was toch nog terecht geweest. De jongen had haar inderdaad wat voorgelogen. Ze zou er maar niet teveel over in zitten, maar ze zou het trucje die Roxas had gebruikt wel onthouden: om Sora te laten praten, hoefde ze hem alleen maar dringend aan te kijken. Ze glimlachtte schuin.
Nuri keek schuin naar Vulpix die nog steeds op haar schoot zat. Het wezentje zag haar kijken en staarde terug, met haar kop bijna strak omhoog. Nuri stak plagerig haar tong uit. "Pi!" gaf Vulpix vrolijk terug.
Opnieuw stak Nuri haar tong uit voordat ze weer haar blik op de jongens richtte. "Dus," liet ze weten dat zij ook kon praten, "wat is het plan?"

"ehh, ja, wat is het plan?, zei Roxas nadenkend, eerlijk gezegd had hij gehoopt dat Sora wel een plan zou bedenken en keek zijn broer aan. Roxas moest grijnzen toen Nuri Vulpix aan het was. "Vee, zei Shio en sprong op en neer, er was iets aan de hand anders sprong Shio niet zo op en neer. "Pichu, zei Suki en sprong ook op en neer van opwinding. "jongens, laten we eerst Nuri overeind helpen en dan vertrekken we, zei Roxas, en dacht na.. hij kon haar niet dragen daar was hij immers veel te klein voor. toen deed Sora een stap naar voren en keek hem breed grijnzend aan."ik neem Nuri onder me hoede en jij Vulpix, zij heeft ook hulp nodig, Sparky en Yuki gaan voorop terwijl Chimchar voor rug dekking zorgt, zei Sora met een glinsterende blik.
wat Sora daarzo zei kon nog eens gaan werken, tenslotte was hij sterker dan hem maar zijn arm dan? het zou erger worden als hij hem nog meer zou belasten misschien zelfs wel breken, hij vond het geen goed plan maar zo is Sora nou eenmaal koppig en impulsief. Roxas grijnsde breed, "wat vind jij ervan?, vroeg Roxas aan Nuri en keek haar aan, Sparky en Yuki keken de trainers een voor een aan wachtend op antwoord....

"Wel, ik vraag me af of dat wel zo'n goed idee is met je arm, weet je..." begon Nuri twijfelend. Toegegeven, ze had zelf ook geen beter idee. Ze kon zelf niet lopen, de wond zat op een lelijke plek, en Roxas leek ook niet in staat haar te helpen.
Toen richtte Nuri haar hoofd op en sloeg ze met haar rechtervuist in haar linkerhand. "Ik heb het!" zei ze enthousiast, "wat als jullie me nou allebei helpen? Vulpix kan eventueel in een Pokébal mee." Ze trok haar wenkbrauwen samen en wierp een blik op de Pokémon op haar schoot. "Als je natuurlijk wel in een Pokébal wilt."
Vulpix leek even na te denken. Toen, als antwoord dat ze dat een goed idee vond, likte ze een keer over Nuri's vingers. Nuri boog voorover. "Je weet dat je dan met me meegaat op avontuur, toch?" fluisterde ze zachtjes in Vulpix' oor. Vulpix knikte loom. "Cool," voegde Nuri eraan toe.
"Nou, iedereen eens met het plan?" vroeg ze terwijl ze de jongens aankeek. "Vulpix gaat bij me in de pokébal en jullie helpen mij. Zo overbelast Sora ook niet zijn schouder."

"ik vind het een goed plan, zei Roxas en Sora knikte. Sparky keek met een brede glimlach naar Vulpix terwijl hij bij op de bank sprong en haar een schouderklopje gaf, "pika, pika, zei Sparky en Vulpix knikte en ging met haar kopje langs het wangetje van Sparky. "dat is waar, dankzij Sparky heb je haar gevonden, zei Sora en aaide Sparky over zijn koppie. "Pika, pikachu, zei Sparky zijn hoofdje schuddend. Roxas keek hem niet begrijpend aan. "dat leg ik later wel uit, laten we eerst met zijn tweeën Nuri overeind helpen, zei Sora en liep naar haar toe en trok Roxas mee. "oke, op 3..2..1," en probeerde met alle kracht die hij bezat Nuri overeind te krijgen. Een scherpe pijn ging door zijn lichaam toen hij had getrokken maar hield zich groot en hielp haar recht te blijven staan. "Sora, dit werkt zo niet, je kan amper je arm optillen, zei Roxas en trilde door het gewicht van Nuri ondanks dat Sora hem hielp. "we doen het samen, zei Sora koppig, "ik kan beter-" "nee, hou alsjeblieft op, ik red me heus wel, zei Sora eigenwijs en zweette alsof hij de marathon had gerend. "die gozer kan je echt geen verstand bijbrengen, mompelde Roxas verbitterd tegen Nuri. "hier heb je een Pokéball, dan hoef je zelf niet in je tas te zoeken, zei Sora en hield een splinternieuwe Pokéball in zijn handen en gaf het aan Nuri. "oke, als je Vulpix heb gevangen, dan vertrekken we, zei Sora vastbesloten ookal was hij niet maar probeerde zo vastbesloten mogelijk te klinken...

Nuri voelde zich opeens erg zwaar toen de jongens haar overeind tilden. Sora leek erg nog best moeite mee te hebben en schuldige beet ze op haar onderlip.
Uiteindelijk nam ze de splinternieuwe Pokébal van Sora aan. Het rood wit metalen balletje glansden in het doffe licht die het huisje vulden. Nuri stond wat wankel op haar benen maar hield zich groot. Ze wierp de bal een keer de lucht in en ving het soepel op, voordat ze naar Vulpix keek.
"Klaar?"
Vulpix keek haar terug aan. "Pi," bevestigde de Pokémon.
Zonder verder nog iets te zeggen wierp Nuri de Pokébal richting Vulpix, die het wezentje meteen opslokte. Het bliepte één keer. Toen had Vulpix al haar besluit door laten dringen en zat het veilig in de Pokébal.
Met een grijns van geluk pakte Nuri het balletje op. "Welkom bij de club, maatje," fluisterde ze zachtjes tot de bal.
"Klaar om te vertrekken," zei ze uiteindelijk tegen de jongens. "Jullie ook?"

Sora knikte en Roxas ook. "Oke, we Rox, jij eerst dan kom ik erachteraan, zei Sora en Roxas knikte. hij ging voor hen langs en Sora wenkte naar de overige Pokémon. Sparky en Chimchar bleven dichtbij Sora en Nuri.
terwijl Sora zijlings de deur uitliepen kwamen ze weer in de hitte van het vulkaanachtig gebied. "hoever zei je ookal weer?, vroeg Sora aan Roxas en Nuri. "we zijn nu hier dus vanaf hier is het niet ver, antwoordde Roxas.
"oke, laten we maar gaan voordat we worden aangevallen, zei Sora en keek om zich heen het was er vrijwel verlaten. Sora nurïede een liedje terwijl hij om zich heen keek, "Pika, pika, zei Sparky en sprong over Chimchar heen, Sparky was duidelijk snel genezen van zijn wond hij herrinerde zich hoe hij als Pichu zwaar toegetakeld was door de Sneasel en hij alles uit de kast had getrokken om hem te beschermen die dag zou hij nooit vergeten toen hij als dank over zijn wang had gelikt en in slaap was gevallen. Sora glimlachte hij zou zich geen betere vriend kunnen wensen dan Sparky zijn eigen kleine Pikachu die hij vanaf kleinsaf aan al had. door al die gedachtes voelde hij een traan langs zijn wang glijden toen ze vlakbij een bebosd pad kwamen. "we zijn er bijna, vanaf hier is het niet ver meer, zei Roxas en Sora keek hem vreemd aan. "wat bedoel je?, vroeg Sora niet begrijpend. "ik ga weer terug, ik wil Yuki zoveel mogelijk training geven voor de eerste gym, zei Roxas en keek met rood gekleurde wangen naar zijn voeten. Sora begreep wat hij bedoelde, Roxas was niet bepaald een held als het om meisjes ging. "is goed broertje, alleen wanneer zie ik je weer?, dan daag ik je uit voor een drie op drie gevecht, zei Sora met een vurige blik in zijn ogen. "gauw, antwoordde Roxas,"Nuri, zorg dat je gauw weer beter word en zorg voor deze kleine jongen hier, voegde Roxas er met een brede grijns aan toe.
"ik zie je gauw weer, zei Sora en gaf hem een hand en zwaaide Roxas uit die met Suki op zijn schouder en Yuki naast hem terug het vulkanisch gebied inrende. "kom op, wij moeten verder, zei Sora vastbesloten en liep met langzame passen naar het dorp, dat Torrid City heette....