Een klein vuurtje knetterde zacht. In het schijnsel van het vuur was een slaapzak zichtbaar. Er lag een meisje in, samen met haar Riolu. Aan het voeten eind had zich een Pidgeotto genesteld. Alle drie lagen heerlijk te slapen en merkte niet op dat het ei, dat zich naast de slaapzak bevond, zwakjes begon te gloeien.
"Pidg, pidg, pidg," kwetterde Yani. Ze pikte met haar snavel tegen Ayla's hoofd. Slaperig opende deze haar ogen. Ze wreef even over haar gezicht, kwam overeind zitten en keek haar Pidgeotto toen vragend aan. "Wat is er, Yani?" vroeg ze. Ook Nanook kwam overeind, "Luh?" Yani pakte Ayla's shirt vast en trok hier zacht aan. Vervolgens hipte ze naar de eierhouder en wees ze er met haar vleugel naar. Ayla volgde haar voorbeeld. Haar blauwe ogen werden groot toen ze het 'knipperende' ei zag. Snel sprong ze uit haar slaapzak, stapte ze in haar schoenen en liep ze ernaar toe. Ze tilde het glas van de houder en ging toen, met het ei op schoot, op een omgevallen stam zitten. Nanook en Yani kwamen er ook bij staan en keken met verwonderde ogen naar het oranje/rood gekleurde ei dat fel begon te gloeien.
Langzaam vormde het ei zich tot een vosje met negen staarten. Met grote bruine oogjes keek het kleine wezentje naar Ayla. "Vuul.." sprak het toen zachtjes. Ayla glimlachte en aaide haar over haar koppie. De Vulpix leek hiervan te genieten en sloot dan ook met een tevreden gezicht haar oogjes. Nieuwschierig stapte Yani en Nanook naar voren. De Vulpix opende haar ogen en kroop toen geschrokken naar achter, dicht tegen Ayla aan. "Stil maar kleintje, je hoeft niet bang voor ze te zijn. Nanook en Yani zijn heel aardig," sprak Ayla met haar zachte warme stem. "Vul?" vroeg ze terwijl ze eerst met haar bruine ogen naar Ayla staarde en vervolgens naar de Riolu en Pidgeotto. Heel voorzichtig zette ze een paar passen naar voren en stak ze haar rode snuitje naar voren. Ze snoof. Nanook en Yani glimlachte vriendelijk. Uiteindelijk leek de Vulpix tot de conclusie te komen dat beide geen bedreiging vormde en wist ook zij te glimlachen. Vervolgens waggelde ze weer naar Ayla en zette ze haar twee pootjes op haar borst. "Vulpix," sprak ze met een schattig stemmetje en ze likte haar kin. Ayla lachte en tilde haar op. "Ik heb wat voor je," zei ze. Ze haalde een fles tevoorschijn, eentje die ze in Chimber town had gekocht voor als haar ei uit zou komen. In de fles bevond zich een witte warme vloeistof. Zodra de Vulpix deze in het oog kreeg begon ze enthiousiast in de lucht te spartelen. Grinnikend stopte Ayla de tut van de fles in haar mond. Meteen greep de Vulpix de fles met haar voorpootjes vast en begon ze er gulzig uit te drinken. Om er voor te zorgen dat ze zich niet zou verslikken, hield Ayla de fles een beetje schuin. Ze glimlachte, "Welkom bij het team, Kiara," zei ze zacht.