A new team member?

Een bruinharig meisje keek met een geïnteresseerde blik naar de Daycare van Utah, genaamd Daycare Eternal. Ze had zelfs Music in haar ball zitten, omdat ze niet wilde dat één van haar Pokémon hiervan wist. Ze was van plan een ei te kopen, iets wat ze nog niet eerder had gedaan. Dit was omdat Desire bang was voor alles en iedereen, maar waarschijnlijk niet bang zou zijn voor een Pokémon die uit het ei zou komen waar zij zelf bij was. Het zou goed zijn voor Desire, maar ook voor de anderen. Een nieuw teammaatje wat nog hartstikke jong was zou hun gevoel van verantwoordelijkheid vergroten. Ze had jaren lang bij een Daycare gewerkt, dus ze wist wel ongeveer welke Pokémon er uit welk ei kwam, wat het makkelijker zou maken om een ei te kopen. Ze haalde eventjes diep adem, voor ze haar blik richtte op de deur van de Daycare. Oké, ze zou er nu heen gaan. Ze stapte met kalme passen op de deur af en zette toen haar eerste stap de Daycare in. Met een geïnteresseerde blik keek ze rond. Dit was heel anders dan de Daycare waar zij vandaan kwam.. Toen ze het prikbord zag, liep ze er heen.
Er stond iets op over een mishandelde Cyndaquil. Zou ze..? Daarom moest ze nou niet te vaak in een Daycare komen.. Ze was meteen verkocht. Ze kneep haar ogen dicht en bleef naar de tekst over de Cyndaquil kijken. ‘Sinds kort verzorgen wij een ernstig mishandelde Cyndaquil.’ Ze schudde haar hoofd heen en weer. Nee. Ze kon niet zomaar elke Pokémon meenemen die het een beetje slecht had gehad. Bovendien.. De Cyndaquil werd hier waarschijnlijk ook goed verzorgd.
Haar blik gleed naar de plek waar ze als eerste had moeten kijken. De eieren die te koop stonden. Het geld was voor haar geen probleem, dus daar keek ze niet naar. Er waren 2 Eevee eieren, 1 Togepi, 3 Hoothoot’s, 5 Pichu’s, 1 Charmander en.. 1 Glameow. Ze grinnikte. Dat waren flink wat Pichu’s. Maar, haar interesse lag meer bij het Glameow-ei. Een Eevee-ei zou op zich ook leuk kunnen zijn, maar dan zou ze met twee Eevee’s zitten, en dat was nou niet bepaald de bedoeling. De Glameow leek haar echter erg leuk. Het was een mooie, sierlijke Pokémon met een leuk karakter. Het zou perfect zijn voor Desire.
Cynthia liep op de balie af en haalde diep adem. Ze keek even om zich heen.. Wie zou hier eigenlijk werken? Ze besloot maar even achter de balie te blijven wachten. Degene die haar kon helpen zou zo wel aankomen, toch?

~Geen geweldige post, maar ja. =o~
~Domme titel.. xD~

Toevallig was Demy net bezig met het schoonmaken van de eieren. Ze had net het Glameow ei gepakt toen ze iemand binnen hoorde komen. Ze besloot eerst even verder te gaan met het schoonmaken voor ze naar de klant toe ging. Ook zou ze de gezondheid van het ei nog even bekijken. Dat duurde allemaal niet al te lang, dus zette ze niet veel later het ei weg om naar de klant te gaan.

''Het spijt me dat je moest wachten,'' sprak Demy vriendelijk. Ze had een lichte grijns op haar gezicht gezet terwijl ze de deur van de eierkamer achter zich dicht deed. Ze richtte meteen haar blik op de stoel achter de balie en ging er op zitten. Er lagen wat brieven op de balie die ze even oppakte en in een opbergvakje stopte, met het idee dat ze het later wel zou lezen. ''Kan ik je helpen?'' Ze bekeek het meisje even goed. Ze kreeg het idee dat ze haar eerder gezien had. Maar ze kon zich zo 1-2-3 niet herinneren waar. Het meisje had donker haar en bruine ogen. Haar uitdrukking kwam Demy enorm bekend voor. Als ze nou eens een Pokémon uit haar Pokéball liet, of iets zou zeggen, dan zou Demy het zich wel herinneren. Haar blik gleed even af naar het prikbord met de briefjes. Dat deed haar denken aan het event dat zij en Kio wilden organiseren. Daar moesten ze maar eens mee verder. Haar blik viel weer op het meisje terwijl ze afwachtte dat er ging gebeuren. Wilde ze, net als Kio, bij de Daycare werken, of zou ze interesse hebben in iets van het prikbord? Of zou ze haar Pokémon willen achterlaten? Demy kon er alleen achter komen door haar antwoord af te wachten.

Een meisje kwam eraan. ‘Het spijt me dat je moest wachten,’ klonk haar stem. Cynthia fronste. Ze kwam haar bekend voor, maar het plaatsen was moeilijk. ‘Kan ik je helpen?’ vroeg het meisje toen. Cynthia fronste even. Toen kwam alles terug. “Oh!” grijnsde ze. “D.. Demy, was het niet?” vroeg ze toen, hopend dat haar naam echt Demy was. Ze had wel vaker iemand bij de verkeerde naam genoemd, en dat vonden mensen meestal niet echt leuk. Cynthia sloeg haar ogen neer, maar keek Demy al snel weer aan. “Dus.. Jij runt deze Daycare,” mompelde ze zacht, meer tegen zichzelf dan tegen Demy. Het duurde even voor ze zich realiseerde dat Demy haar wat gevraagd had. “Sorry! Ik kwam hier voor een ei, en heb eigenlijk wel interesse in het Glameow-ei,” zei ze. “Heb je die nog?” vroeg ze toen hoopvol.
Het zou zo goed zijn voor Desire als er een jongere Pokémon in het team was, zonder verleden. Eén die tegen haar op kon kijken, één waar Desire haar vertrouwen in Pokémon, en heel misschien zelfs in mensen, door terug kon krijgen. Want, dat was op het moment het doel wat Cynthia voor ogen had. Desire gelukkig maken. En, dat kon zo het beste. Zonder vrienden kon je niks. Zijzelf maakte ook weinig vrienden; wist niet wie ze tot haar ‘vrienden’ kon rekenen. Ayla, misschien? Meer wist ze niet. Meestal probeerde ze te zien wie háár als vriendin zag. Maar, zoiets kon zij niet weten. Er waren mensen die anderen heel snel tot vriend benoemden, terwijl andere mensen, mensen zoals zij, iemand echt langer moesten kennen voor ze daar aan durfden te beginnen. Cynthia onthield meestal nieteens alle namen van mensen die ze tegen was gekomen. Tyler, Ayla, Demy.. En.. Eh.. O ja, Kio. En.. Sakura. Was dat het? Vast wel. Ze krabde even aan haar hoofd en fronste toen, wachtend op een antwoord van Demy.

“Oh! D.. Demy, was het niet?” Demy keek even verbaasd naar het meisje en herinnerde het zich toen. Ze grinnikte vrolijk. "Ja, klopt Cynthia." Voor haar ogen verscheen het beeld van de Buneary van Cynthia, die aan haar eigen Prinplup Ice Beam leerde. Het gebeurde niet vaak dat Ocean het toeliet dat een ander haar een aanval mocht leren. En het was al helemaal zeldzaam als die Pokémon ook nog kleiner was dan zij. “Sorry! Ik kwam hier voor een ei, en heb eigenlijk wel interesse in het Glameow-ei,” zei Cynthia. “Heb je die nog?” vroeg ze toen hoopvol. Demy richtte haar ogen bedachtzaam omhoog, maar liet ze al snel weer richting Cynthia keren. "Voor zover ik weet hebben we die nog," sprak ze. "Ik zal even kijken.." Na die woorden draaide ze zich om, om de deur naar de kamer met eieren door te lopen.

Je kon nou niet echt zeggen dat er veel eieren waren, dus kon Demy snel het ei herkennen. Ze bleef echter wat langer in de kamer om te kijken of de andere eieren er nog waren. Voorzichtig tilde ze het Glameow ei op. Ze had beloofd er goed voor te zorgen, en ging hem nu verkopen! Maar, ze vertrouwde Cynthia wel. Haar Pokémon hadden er allemaal gezond uit gezien en ook zeker vrolijk. Er was niks waarom zij of de Glameow zich zorgen moesten maken. Demy kerde zich om en liep, met het ei in haar handen, de deur weer uit.

"Hier is het ei." Demy zette het ding voorzichtig op de toonbank neer en haalde toeneen doekje tevoorschijn om hem even schoon te maken. Het doekje streek ze een paar keer over het ei heen, waarna ze een koker pakte. Het ei tilde ze voorzichtig in de koker. Daarna schoof ze hem richting Cynthia. "Dat wordt dan zeshonderd Poké.." Demy fronste even. Klopte die prijs wel? Ze kreeg enorm het gevoel van niet, maar het was nu al te laat. Even schudde ze haar hoofd, om vervolgens weer naar Cynthia te grijnzen.

God zij dank scheen dit echt Demy te zijn. Cynthia haalde even diep adem. ‘Voor zover ik weet hebben we die nog,’ zei Demy. Cynthia slaakte een opgeluchte zucht. ‘Ik zal even kijken,’ zei Demy toen, waarna ze zich omdraaide en een andere kamer in liep.
Cynthia sloeg haar ogen neer. Als het ei er nog was, moest Cynthia verzinnen wat ze ging doen. De volgende Gym kon ze nog niet uitdagen. Het was een Gym die gebruik maakte van het type ‘Vecht’. Music was in het voordeel, maar Nyala en Desire waren beiden in het nadeel. Voor Summer maakte het type weinig uit. De Gym gebruikte drie Pokémon en dus zou Cynthia één Pokémon moeten gebruiken die in het nadeel was. En.. Helaas was de kracht van Nyala nog niet groot genoeg voor een Gym. Ze durfde Desire nog niet te gebruiken. Als ze verloor, zou dat waarschijnlijk bepaalde gevolgen met zich mee brengen voor de angstige Eevee.
Het duurde niet al te lang voor Demy aankwam met een ei in haar handen. Een Glameow ei, wist Cynthia. Haar hand ging naar de bal van Desire, maar ze pakte de bal niet. Dit is voor jou, dacht ze bij zichzelf. ‘Hier is het ei,’ zei Demy. Cynthia zag hoe ze het ei begon schoon te maken en glimlachte. Cynthia had een tijd op een Daycare gewerkt, dus het verzorgen van dit ei kon niet moeilijk worden. Demy stopte het ei in een koker en schoof het richting Cynthia.
‘Dat wordt dan zeshonderd Poké,’ zei Demy. Cynthia hief één wenkbrauw op. Oké, een Glameow was niet zeldzaam.. Maar zeshonderd Poké was zeer weinig. Nouja.. Als het de prijs was, was het best, toch? Demy wist heus wel wat ze deed. Cynthia graaide in haar tasje en pakte haar portemonnee eruit, om vervolgens drie briefjes eruit te halen. Ze legde deze naast het ei. Ze stopte haar portemonnee weer weg en pakte de koker op. “Bedankt, Demy. Ik zal hem, of haar, goed verzorgen. Dag,” zei ze rustig, waarna ze zich omdraaide en rustig weg liep.

Meer wist ik zeg maar niet. x ~