Newby's training

Bedachtzaam keek Zinan rond. Hij bevond zich op een veldje naast een zandweg, aan de linkerkant was de bosrand en er lagen aardig wat keien. De jongen knikte. Dit was een geschikte plek om te trainen. "Akio.” Zei hij gebiedend, terwijl hij de pokéball opende. Een grote, roze Nidoirno verscheen. “Goed, je zit net bij ons team en je moet weten dat we hier hard werken en niet zeuren.” De pokémon knikte, blijkbaar kon hij de instelling wel waarderen. Zinan liep naar hem toe en begon hem te onderzoeken. Zijn hoorn was stevig, zijn benen goed ontwikkeld. Hij had geen wondjes, wel enkele krassen op zijn schouder. “Goed.” Zei de trainer toen hij klaar was met zijn inspectie. “We beginnen met een Take Down op die boom.” Hij wees op een eik, zo’n drie meter van hun vandaan. Akio snoof en stormde op de boom af. Hij raakte hem, de stam kraakte en een stuk schors schuurde af. Zinan schudde zijn hoofd. “Nogmaals.” Zei hij kortaf. Opnieuw deed de pokémon de aanval, en nog eens, en nog eens. “Zet meer kracht met je achterpoten en buig je hoofd wat naar links zodat je je volledige rechterschouder vrij hebt.” de Nidorino volgde de aanwijzingen op en ramde de eik. De boom kraakte getergd en viel langzaam, haast in slowmotion om. Zinan knikte waarderend. “Die laatste was veel beter. Hij graaide even in de zak van zijn lange, zwarte jas en gooide zijn pokémon een brok pokémonvoer toe. Akio ving hem op en keek verwachtingsvol naar zijn trainer. Zinan had al een groot rotsblok in zicht gekregen. “Akio, Double Kick.” De jongen wees naar de kei en wild grauwend stortte de Nidorino zich op zijn taak. Zijn voorpoten kregen een fel witte kleur en tweemaal stampte hij op de steen. Kleine barstjes verschenen aan het oppervlak. Zinan fronste en gebaarde ongeduldig naar zijn pokémon dat hij door moest gaan. Na een heleboel Dubbel Kicks en een aantal aanwijzingen zaten er twee flinke deuken in de rots. “Stop maar.” Vermoeid liet de Nidorino zich op de grond zakken. Zinan liep naar zijn rugzak die tegen een boom stond en wenkte Akio. Uit de pas pakte hij een bakje en een fles water. Hij goot wat water in het bakje en gooide er een hand vol pokébrokjes naast. “Eet, drink. We gaan strak verder.” Terwijl Akio zich op het water stortte, wandelde Zinan het veldje weer op.

“Katsuro.” De pokéball in zijn hand opende zich en een grote Luxray verscheen. Zinan liep naar hem toe en klopte hem op zijn kop. Daarna liet hij zijn hand over zijn rug glijden, controleerde hij zijn poten en trok hij zijn lip wat omhoog om zijn tanden en tandvlees te bekijken. Katsuro gromde zachtjes, wat hem een waarschuwende blik van zijn trainer opleverde. De Luxray stopte met grommen en liet de inspectie rustig over zich heen komen. Toen hij klaar was hurkte de jongen neer bij het hoofd van de Luxray. “Ik weet dat je het niet leuk vind, maar het is voor je eigen bestwil.” Zei hij zachtjes. Zinan controleerde zijn pokémon regelmatig op verwondingen en checkte hun gezondheid. Dat achtte hij noodzakelijk, omdat zijn trainingen nogal zwaar waren. Hij richtte zich weer op en nam een paar passen afstand van de pokémon. “Katsuro, Bliksemstraal.” De Luxray gromde en een blauwe bliksem schoot van zijn lijf. Het raakte een boom, precies in het midden. De bast werd weggeslagen en er bleef een verschroeide plek achter in het midden. Zinan knikte goedkeurend. Zo moest dat.