De wandeling van Lough Town naar Chimber Town

Na alles klaar gemaakt te hebben vertrokken Larissa & Jake uit Lough Town. Het was een mooie dag en Jake was tevreden met het feit dat Larissa niet boos op hem was. Ze liepen over een groot zandpad. Overal hoorde je geluiden van Pokémon en het waren ook nog eens mooie geluiden. 'Maar vond je de show gisteravond wel mooi Larissa?' begon Jake te vragen. Hij wist dat natuurlijk niet zeker. Na een tijdje wandelen versperde een oude man de weg samen met zijn Dunsparce. De man vocht tegen een Nidoran(mannetje). 'Hmm eens zien wat de Pokedex over deze pokémon te zeggen heeft.' zei hij tegen zowel zichzelf als Larissa. Hij richtte hem eerstop Dunsparce:'Dunsparce de landslang pokémon, als Dunsparce ontdekt wordt gebruikt hij zijn staart om een hol te graven en weg te vluchten. Wilde Dunsparce verbergen zich graag in grotten. Evoluties onbekend. 'Hmm ok.' zei Jake als antwoord op zijn dex. 'Nu Nidoran.' 'Nidoran de gifstekel Pokémon, Nidoran is één van de weinige soorten waarbij het mannetje en het vrouwtje er anders uit zien. Nidoran's vallen aan met hun uiterst sterke en giftige hoorn. Vooral zijn hoornaanval is erg sterk. Nidoran evolueert in Nidorino en Nidorino kan met een maansteen in Nidoking evolueren.'

'Ok Dunsparce, doe je haal neer!' zei de oude man tegen zijn pokémon. De pokémon gehoorzaamde maar werd vervolgens geraakt door de sterke hoorn van Nidoran. Dunsparce was blijkbaar al langer aan het vechten want hij zag er moe en gewond uit. De hoornaanval van Nidoran werd hem fataal. De man pakte zijn Dunsparce op en rende weg. 'Kijk maar uit jongelui, die Nidoran is gevaarlijk!' waarschuwde de man.'We zullen uitkijken meneer.' beloofde Jake aan de man die inmiddels al weer ver op weg was richting Lough Town.

'Ok Larissa, als je het niet erg vindt ga ik die Nidoran proberen te vangen!' zei Jake vastberaden. De Nidoran zat bij te komen van het gevecht toen opeens een Starly hem met een pikaanval aanviel. De Nidoran liep schade op maar viel daarna aan met gif angel. Starly werdt geraakt bij zijn vleugel dus nu moest hij verder op de grond. 'Starly doe je Tackle!' beval Jake hem. De Nidoran werd geraakt door de tackle maar deed doodleuk een hoornaanval terug. Starly werd verslagen. Nu was het de beurt aan Cyndaquil om Nidoran aan te pakken. 'Doe je Ember Cyndaquil!' zei Jake vol passie. Zijn Cyndaquil voelde de passie en schoot een krachtige ember af op de Nidoran. De Nidoran had nu bijna geen kracht meer maar ging met zijn laatste krachten over tot een Tackle helaas voor hem ontweek Cyndaquil de Tackle . 'Cyndaquil, doe nu je Snelle aanval.' en ja hoor. De aanval raakte Nidoran met volle kracht die vervolgens verslagen op de grond viel. Jake gooide zijn pokéball, zou hij blijven zitten?'

Larissa wandelde vrolijk met Jake mee. Ze hadden al een eindje gewandeld. Je kon prachtige geluiden horen. Dat kwam omdat het zomer was.'Maar vond je de show gisteravond wel mooi Larissa?' begon Jake te vragen. Larissa keek Jake aan. "Het was het mooiste wat ik ooit heb gezien." Ze meende dat echt. Ze keek naar Jake en er verscheen vanzelf een glimlach op haar mond. Toen ze daarna een man zag strijden met een mannetjes Nidoran verdween deze zeker. Ze luisterde naar de pokédex van Jake. Ze zuchtte. Het zag er inderdaad een wilde Nidoran uit. 'Kijk maar uit jongelui, die Nidoran is gevaarlijk!' Zei de oude man. .'We zullen uitkijken meneer.' beloofde Jake aan de man die inmiddels al weer ver op weg was richting Lough Town. Larissa knikte. 'Ok Larissa, als je het niet erg vindt ga ik die Nidoran proberen te vangen!' zei Jake vastberaden. Ze rolde met haar ogen. "Ga gerust je gang." Zei ze zuchttend. Ze keek even naar het gevecht maar toen ze een schim zag , sloop ze stilletjes weg. Ze was nieuwschierig naar wat het was. Ze keek om zich heen en wist bijna zeker dat het een pokémon was. Jake was ze vergeten te waarschuwen en zou vast al met het gevecht klaar zijn. Ze rende achter de schim aan en deze liep alleen maar weg. Waarschijnlijk gewoon om te spelen. "Ha..hallo." Zei ze stotterend. Ze kwam op een open plek met in het midden een rots. Ze keek vol verbazing naar de pokémon, die bovenop de rots stond. Ze hield snel haar pokédex erbij wand deze pokémon had ze nog nooit gezien. "Bagon is een Steenhoofd Pokémon. Bagon smijt zichzelf tegen grote rotsblokken totdat zijn hoofd uiteindelijk zo hard is als staal. Bagon kan niet wachten todat hij eindelijk kan vliegen. Zo komt hij ook altijd in de moeilijkheden. hij evolueert in een Shelgon en daarna in een Salamence. Als hij echter in een Salamence is geëvolueert, kan hij eindelijk vliegen." Ze keek even naar de Bagon. Deze stond op het punt van een rots te springen en proberen te vliegen. Larissa rende naar de Bagon en ving hem op voor hij met een smak op de grond zou vallen. "Je moet wat rustiger aan doen , Bagon." Zij larissa. "Ba...Bagon..." Zei deze droevig. "Later als je groot bent zal je wel kunnen vliegen. Dat beloof ik je." Zei Larissa lief. De Bagon werd een stuk vrolijker en daagde Larissa uit tot een gevecht. Larissa keek de Bagon eens goed aan en zei: "Als je zo graag wilt vechten..." Ze haalde Mudkip tevoorschijn. "Mudkip doe tackel." De Mudkip volgde het bevel van Larissa op en deed Tackel. Deze was raak. Bagon deed een kopstoot terug ook raak. Mudkip nu een Mud-Slap. Zei ze snel. Deze ontweek hij snel en deed even snel weer een kopstoot. Mudkip ontweek hem net en sprong achter de Bagon. "Een water Gun." Zei ze kortaf.Bagon verwachtte dat niet en het was een harde klap. Ze wilde doodgraag de pokémon vangen. Dus deed er nog een schepje bovenop. "Doe eerst je Tackel en daarna je Water Gun." De Mudkip deed wat ze zei en de tackel was een voltreffer. De Water Gun echter niet. De Bagon deed een Headbutt en Mudkip viel uitgeput neer. "Mudkip kom terug." Zei ze treurig. Ze haalde Mareep tevoorschijn. De Bagon was al uitgeput maar wilde doorvechten. "Je moet dit niet als je het niet wilt." Zei Larissa met medelijden maar de Bagon bleef eigenwijs staan. Larissa zuchtte. "Mareep je bliksemstraal." Zei Larissa terwijl ze naar de grond keek. Mareep deed het bijzonder goed en het was een voltreffer. Zeker omdat de Bagon nog een beetje nat was. "Mareep, je haal neer aanval." Mareep knikte en deed wat ze zei. Weer midden in de roos. De Bagon viel neer en bleef liggen. Ze haalde een pokébal tevoorschijn en gooide deze naar de Bagon. Larissa wist bijna zeker dat hij erin bleef zitten. Hij zag er uitgeput uit en volgens haar wilde hij gevangen worden zodat hij getraint werd en kon evolueren. Larissa keek vol spanning naar de pokébal. Zou hij blijven zitten of zou hij er toch nog uitkomen?

De pokéball ging heen en weer. Het lampje brandde : aan uit, aan uit. tot ie uiteindelijk doofde. Jake was dolblij. 'Larissa ik heb een Nidoran!' zei hij dolgelukkig. Hij pakte de pokéball op en keek achter zich. 'Larissa?' zei hij vragend, nu maakte hij zich zorgen. 'Missscchiennn...is ze meegenmen door de ouders van deze pokémon hier.' zei hij tegen Cyndaquil terwijl hij naar Nidoran's pokéball wees. 'Als dat zo is zitten er nu misschien een Nidoking én Nidoqueen op haar in te beuken en.....' Jake ging uit van iets dramatisch totdat hij zijn ware ik weer vond. 'Nee! Ik geloof er niks van, er moet een logische verklaring zijn.' zei hij bij zichzelf. 'LARISSA!!! WAAR BEN JE?' schreeuwde Jake zo hard als hij kon. Starly, die in zijn pokéball al was uitgerust werd eruit gehaald. 'Starly kun je Larissa voor mij gaan zoeken?' vroeg hij zijn vogelvriendje. 'Starly, star.' zei de pokémon op een bevestigende manier. Jaake knikte en ging rond het pad zoeken samen met Cyndaquil. Nidoran moest nog maar even bijkomen in zijn pokéball dacht Jake.

Na enkele seconden zag hij een bliksemstraaltje door de lucht gaan en ergens op inslaan. 'Mareep!' zei Jake zonder twijfel bij zichzelf hij en zijn pokémon renden de kant uit van waar net de bliksemstraal vandaan kwam. En ja hoor, daar was Larissa. Starly was inmiddels ook al wedergekereed. 'Larissa wat doe je...?' vroeg hij. Maar op die vraag kreeg hij al binnen enkele ogenblikken antwoord een pokéball zat heen en weer te bewegen met een knipperend lampje. 'Larissa, welke pokémon heb jij gevangen?' vroeg Jake geschrokken.

Het is niet de bedoeling dat jullie zelf bepalen of de Pokémon zit of niet. Dit moeten wij doen. Maarja, ik zie het voor deze keer door de vingers, jullie mogen beide Pokémon houden. Wel krijgen jullie procenten, om jullie eraan te herinneren dit niet weer te doen.

De pokébal bleef bewegen maar na tien seconden stopte het en toen hoorde Larissa een stem. 'Larissa wat doe je...?' Hoorde ze een bekend persoon zeggen.Ze draaide zich met een ruk om. "Jake... Ik eurm..." Ze deed geen moeite om haar zin af te maken. Ze was hem even helemaal vergeten. "Ik zag een schim en ik was te nieuwschierig en ik zag deze pokémon en ik liet jou maar even doen en...en..." Ze moest even op adem komen.'Larissa, welke pokémon heb jij gevangen?' Hoorde ze hem zeggen. "Een Bagon." Gaf ze andwoord. Ze raapte de pokéball op en ging met een schuldgevoel terug naar Jake. "Sorry." Zei ze zachtjes. "Heb je de Nidoran gevangen?" Ze liet haar Bagon eruit. om hem aan Jake te laten zien. "En ?" Zei ze een beetje schors. Ze keek hem aan en daarna naar de nieuwe pokémon. Hij was nog een beetje uitgeput maar dat zal terug goedkomen. "Ba... Bagon." Larissa pakte de pokémon op en gaf hem een knuffel. "Hij probeert om te kunnen vliegen."Zei Larissa lief. Ze hoopte dat Jake niet boos op haar was. "Maar dat kan die pas als hij een Salamence is." Ze keek Jake aan. "Ben je boos op me?" Vroeg ze een tikkeltje droog maar ook beleefd. Ze keek even heel lief naar hem en wachtte op een reactie. Ze gaf hem , om het terug goed te maken een lange kus op de mond en bleef zo staan. Ze sloeg haar twee armen om zijn middel en toen ze moest losse. Bleef ze even met haar blauwe ogen naar hem kijken. "En?" vroeg ze benieuwd.

Het is niet de bedoeling dat jullie zelf bepalen of de Pokémon zit of niet. Dit moeten wij doen. Maarja, ik zie het voor deze keer door de vingers, jullie mogen beide Pokémon houden. Wel krijgen jullie procenten, om jullie eraan te herinneren dit niet weer te doen.

'Haaha, nee ik ben niet boos! Waarom zou ik, ik was alleen een tikkeltje ongerust, ik hoop dat je dat begrijpt.' zei Jake een beetje droogjes. 'En over die Nidoran..' hij greep zijn pokéball en liet er een kleine gifstekel pokémon uitkomen, een beetje van de wereld weliswaar, maar hij was er wel. 'Die heb ik gevangen.'grijnsde hij. En Salamence, daar heb ik over gehoord, men zegt dat de Elite Four er ook één heeft.
Hij zag nog dat Larissa zich een beetje schuldig voelde dus sloeg hij een arm om haar heen en zei: 'Je bent de aardigste persoon die ik ken, dus waarom zou ik daar boos op moeten zijn.' zei hij met een glimlach. 'Kom we gaan verder naar Chimber Town en de eerste Gym. Met Nidoran erbij moet het volgens mij wel lukken.' vertelde hij blij.

Hij verheugde zich al helemaal op zijn eerste Gym-gevecht. 'Als je ze nodig hebt mag je wel mijn Cyndaquil of Starly lenen bij de Gym, die zijn in het voordeel namelijk tegen de gras-pokémon van de Gym Leader.' legde Jake uit. En zo liepen ze samen naar Chimber Town