Meer training!

Daar was Levy. Hij was nu eindelijk uit het midden. Waar moest hij nu heen? Hij was al een keer per ongeluk het noorden in vertrokken. Brr.. Wat was het daar koud. Hij pakte zijn kaart tevoorschijn en liep alles goed af. "Volgens mij ben ik toch goed gelopen.." Levy keek nog eens naar de kaart. "Die bomen.." Levy zag toen het bos dat voor hem stond. "Dit bos.." Levy draaide zijn hoofd snel op en neer. "AHA!" Riep Levy door het bos. Van de schrik vlogen er een paar pidgeys omhoog uit een boom. "Ik ben in Autumn Breeze..HET WESTEN!" Riep Levy blij. Met een grijnzend gezicht stopte Levy zijn kaart weg, en hij liep verder. Hij zag een Marill door de bossen rennen. "You are doomed!" Levy wierp een pokéball in de lucht. Kecleon kwam er uit. "Kecleon! Fury swipes!" Riep levy. Kecleon deed wat Levy bevool. De marill kreeg de volle laag en ze werd boos. De marill vuurde een water pistool naar de kecleon toe. Kecleon werd hard geraakt. "Hmpf.." Levy keek naar kecleon, en die knikte. Raar genoeg had Levy geen kans gekregen om orders uit te delen. Kecleon deed een psybeam op de marill, en die kreeg de klap. "Nog een keer kecleon! "Riep Levy. Kecleon grijnsde en vuurde de psybeam nog een keer af. Marill vloog tegen een boom aan en was uitgeschakeld. Yeah! Kecleon had psybeam eindelijk onder de knie. De laatste keer bij croagunk ging niet zo goed, maar uiteindelijk had kecleon het toch geleerd. "Dankje kecleon" Levy gaf kecleon een aai. Opeens hoorde Levy wat in het gras. Zou het een pokémon zijn? Of een trainer! In spanning bleef Levy afwachten wat er aan zou komen. Levy was namelijk wel in voor een training vandaag. Het zou niet uitmaken als het een gevecht met een trainer zijn pokémon zou zijn, of met een wilde.

Net toen Demy Authumn Breeze wilde verlaten om weer terug te keren naar de Daycare, zag ze een Marill hard tegen een boom aan slaan. Meteen snakte ze zelf naar adem bij het zien van de manier waarop het arme beest werd uitgeschakeld. Ze kon dit dan ook zeker niet negeren en stapte er meteen naartoe.
Haar blik viel meteen op een jongen die een Kecleon bij zich had. Ze keek hem even vurig aan, maar besloot eerst haar aandacht te besteden aan de Marill. Ze hurkte, zodat ze de Pokémon kon oppakken. Hij was helaas nog buiten bewustzijn. Demy zette vlug haar tas naast zich neer en haalde er een Potion uit. Net toen ze wat op de rug wilde spuiten zag ze dat de Marill zwakjes zijn ogen opende. ''Mar.. ill..'' mompelde hij zwakjes. Demy zuchtte. ''Stil maar, dit is om je te genezen.'' Haar woorden waren zacht, dus misschien niet te horen voor de jongen die de Pokémon waarschijnlijk zo had toegetakeld. Voorzichtig spoot ze het spul op alle wonden van de Marill. Die begon gelukkig meteen op te knappen. Zodra het flesje leeg was leek de Marill weer flink in orde. ''Mar! Marill!'' bedankte hij Demy vrolijk. ''Ga nu maar snel, en kijk voortaan goed uit voor trainers,'' sprak Demy tegen hem, waarna ze hem een zacht duwtje gaf. Een vrolijk gegrinnik steeg op vanaf de Marill, die al zwaaiend naar Demy wegliep.
Nu was het voor haar tijd om die trainer aan te pakken. Ze draaide zich om, en keek met ogen die spreekwoordelijk vuur schoten naar hem. Hij was hoogstens 13 jaar oud! ''Typisch zo'n geval van opgeblazen trots.'' Demy's toon was heel anders dan tegen de Marill. Toen was ze liefkozend geweest, en nu razend. ''Hoe kun je zo vreselijk zijn tegen wilde Pokémon!'' De manier waarop hij naast zijn Kecleon had gestaan had voor haar duidelijk gemaakt dat hij hem wel goed behandelde. En die wilde Pokémon niet! Demy vocht ook wel eens met wilde Pokémon, maar schakelde ze vrijwel nooit uit. Meestal zorgde ze dat ze weg werden geblazen of zelf weg renden. Ze zou in elk geval nooit, maar dan ook nóóit een Pokémon met volle kracht tegen een boom aan laten knallen en hem dan maar vergeten. Als ze dat deed, zou ze nog proberen de Pokémon te helpen. Luid snoof ze, waarna ze haar spullen weer inpakte. Misschien moest ze maar zo snel mogelijk bij die jongen weg. Straks had hij nog een slechte invloed op haar.

- Ik dacht, laat ik eens iets anders doen dan het gebruikelijke toekijken en hallo zeggen en in een gesprek belanden waar niemand iets te zeggen weet. =3 -

Levy keek naar de marill, en toen naar het meisje. Ze verzorgde de marill? Levy keek raar op. Oké, misschien was levy een beetje ruw..maar ja. Zo ging het nou eenmaal in een pokémon battle. Het meisje leek aardig te zijn, en levy trok een grijnsje tevoorschijn. "Hoii" Zei levy niet wetend wat er nog aan zat te komen. Het meisje keerde zich na de marill naar Levy toe. ''Hoe kun je zo vreselijk zijn tegen wilde Pokémon!" hoorde hij het meisje zeggen. Levy stapte een stapje achteruit. Was ze razend? Op Levy? Levy had er niet over nagedacht dat iemand razend zou worden over een wilde pokémon die uitgeschakeld werd. "Ehh..tja.." Stotterde Levy. Levy schoffelde met zijn voet in het zand. "Ik dacht..laat ik eens gaan trainen en tja.. toen zag ik een marill" Begon Levy. "Ik dacht, laat ik mijn kecleon eens gaan trainen tegen een water soort, dan vangt ie wat ervaring op." Zei Levy zelfbewust. Levy keek naar zijn kecleon. "Zo was het gegaan, toch?" Levy keek naar zijn kecleon, en die knikte. Levy zag dat Demy haar spullen in ging pakken. Waarschijnlijk was ze nog steeds razend op Levy.. "Het was niet mijn bedoeling.." Probeerde Levy nog. Levy zat weer eens diep in de nesten. Eerst had hij al een trainer woedend gemaakt door een zigzagoon in de rivier te laten vallen. En nu een marill die tegen een boom aan knalde! Het ongeluk bleef Levy volgen. Het was allemaal heus niet expres, Levy zou dat nooit willen doen.

Demy luisterde naar de woorden van de jongen. ''Ehh..tja.. Ik dacht..laat ik eens gaan trainen en tja.. toen zag ik een marill. Ik dacht, laat ik mijn kecleon eens gaan trainen tegen een water soort, dan vangt ie wat ervaring op.'' Hij was duidelijk van zijn stuk gebracht. Mooi zo, dacht Demy. Hij moest weten dat hij te hard voor die Marill was geweest. Zodra ze haar spullen had ingepakt stond ze op en legde ze haar handen in haar dijen. ''Je moet blij zijn dat ik nog kon zorgen dat die arme Marill weer kon lopen,'' snoof ze kwaad. Het liefste wilde ze de trainer de rug toe keren en weer weglopen, maar misschien moest ze hem eerst nog even toespreken. ''Luister. Het kan wel zo zijn dat het niet je bedoeling was, maar dan nog had je best wat minder hard voor die Pokémon kunnen zijn. Wilde Pokémon zijn hetzelfde als jouw eigen Pokémon! Ze hebben alleen geen trainer die ze na ieder gevecht er weer bovenop kan helpen!'' Demy merkte dat ze redelijk kalm begon, maar met ieder woord weer woester werd. Ze had zich ook langzaam licht in de jongen zijn richting gebogen. Daarna zuchtte ze en ging ze weer normaal staan. Ze kon kwaad blijven, of kalm worden. Misschien was ze wel te vroeg uitgevallen naar de jongen. Toch was de blik in haar ogen nog niet vriendelijk toen ze haar volgende woorden sprak. ''Je hoeft een Pokémon niet te verslaan om ervaring te krijgen. Door het gevecht zelf krijgen ze ervaring. Je kan net zo goed halverwege wegrennen of zorgen dat de tegenstander op een of andere manier weg komt.'' Het verbaasde haar hoe kalm ze kon klinken als ze dat wilde, maar liet dat zo min mogelijk merken.

Levy keek naar Demy. Leek ze kalmer te worden? Gelukkig..Levy had het niet voorzien op nog meer woede. Het zat Levy nog al tegen. Wat was er met hem?! Al sinds dat hij hier was gebeurde het over en over. Hij raakte steeds in de problemen of hij deed iets verkeerd. Het leek wel of hij vervloekt was. Levy rolde met zijn ogen en luisterde toen weer verder. Hij hoorde wat dat wilde pokémon hetzelfde waren als die van hem waren. Tja. Er was een verschil. Die van Levy begrepen hem, en ze wilden hetzelfde als wat hij wou. Sterker worden zodat ze gyms zouden kunnen verslaan. Ja, dat was wat ze wilden bereiken. Levy begreep Demy wel..maar dat was gewoon niet het juiste voor hem. "Luister, ik train op mijn eigen manier. Ik ga niet midden in een gevecht weg, omdat de wilde pokémon anders uitgeschakeld word. Als ik de tegenstander op een goede manier weg laat komen leer ik bijna niks, vind ik. Oké, ik was ruw tegen de marill, maar voor mij is er géén andere manier om te strijden." Zei Levy. Levy nam een diepe adem en keek toen naar Demy. Wat zou zij er van vinden? Levy hield er niet van om gecorrigeerd te worden door onbekende trainers. Hij hield liever zijn eigen stijl aan.. Tja het was een ongelukje van die boom, maar dat kun je een trainer toch niet kwalijk nemen! De pokémon zou er heus wel bovenop komen vond Levy.

''Luister, ik train op mijn eigen manier. Ik ga niet midden in een gevecht weg, omdat de wilde pokémon anders uitgeschakeld word. Als ik de tegenstander op een goede manier weg laat komen leer ik bijna niks, vind ik. Oké, ik was ruw tegen de marill, maar voor mij is er géén andere manier om te strijden.'' Demy kon niet anders dan met haar ogen rollen. Was deze jongen doof of blind ofzo? Ze haalde diep adem en nam toen het woord weer, met gesloten ogen. ''Aha. Dus, jij hebt liever dat je een Pokémon zo toetakelt dat hij misschien wel een pijnlijke dood sterft, dan dat je hem heel laat?'' Haar stem zat tussen kwaad en kalm in. Dat klonk eigenlijk heel vreemd. Ze opende haar ogen weer en staarde met een vurige blik naar de jongen. Haar armen legde ze over elkaar. ''Misschien ben je wel gewoon te dom om van een goed gevecht te leren,'' besloot ze. Haar kin tilde ze op, met een duidelijke uitdrukking die 'jij bent niet goed genoeg voor mij,' uitstraalde. Die blik gebruikte Demy niet vaak, maar ze was zo geïrriteerd door deze jongen dat ze het niet kon laten om eens haar bitchy-kant te laten zien.
Plots kreeg ze een idee. Een idee waar ze misschien spijt van zou krijgen, omdat ze dan nog langer door moest brengen met de jongen. Maar, aan de andere kant kon ze hem zo wel een lesje leren. ''Weet je wat? Misschien leer je wat van een gevecht met mij. En ja, dat is een uitdaging.'' De jongen had haar Pokémon nog niet gezien, wat een reden kon zijn om het te wegeren. Maar, aan de andere kant leek hij Demy niet iemand die een gevecht uit de weg zou gaan. Ze was stiekem zeer benieuwd naar zijn antwoord. Misschien kon zij zelf ook nog iets leren van hem.. Nah, vast niet.