Langzaam kwam Kai, met zijn hoofd naar de grond gericht, de binnenplaats op lopen. Zijn grovyle, Dfolay, liep met net zo'n serieus gezicht naast hem. Je zou ze moeilijk uit elkaar kunnen houden. Kai hield zijn koffer stevig vast terwijl hij nadacht over de tijd die hem hier op deze school te wachten stond. Het zou niet makkelijk worden, dat wist hij allang, maar zijn hele leven was moeilijk geweest en hij had altijd al overal voor moeten vechten. Hij draaide het grassprietje in zijn mond heen en weer. Dfolay die al veel op zijn trainer leek deed hem precies na en draaide zijn grassprietje net zo aarzelend om als zijn Kai. Ineens stopte Kai en zette zijn koffer neer. Langzaam bekeek hij het grote gebouw voor hem. Het was massief en leek totaal niet op de dingen die hij in zijn geboortedorp in het koude noorden had gezien. Daar was alles veel kleiner, veel soberder. Dit was voor hem het meest luxe dat hij ooit in zijn leven had gezien. Al wist hij nu al dat hij hier niet veel lol zou beleven. Hoe kon je lol beleven als je zover van de werkelijk natuur was verwijderd? Hij wist nu al dat er naar zijn idee zich veel te veel mensen in dit gebouw bevonden. Alleen al op het plein vond hij het druk. Overal geroezemoes, gelach en geschreeuw van mensen die het naar hun zin hadden of juist niet. Hij kreeg er nu al hoofdpijn van. Hij keek kort naar Dfolay en zuchtte diep. 'We moeten er maar het beste van maken', dacht Kai. Alsof Dfolay Kai's gedachten kon lezen knikte hij. "Gro-gro", zei hij met nog steeds dezelfde serieuze blik als Kai. Kai grijnsde lichtjes, maar keek al gauw weer met dezelfde serieuze blik op.
Neji
Aantal berichten : 31 Leeftijd : 34 Woonplaats : Alp Town Registration date : 12-08-10
Neji scheurde door de wolken op de rug van de Pidgeot die hij te leen heeft gekregen van het Ranger Hoofdgebouw. Vibrava vloog keurig met hem en Pidgeot mee en had sinds tijden niet zoveel plezier gehad met vliegen, dacht Neji althans. Na een paar uur vliegen hadden ze het vaste land verlaten en vlogen ze over de blauwe zee, waarna al snel een eiland zichtbaar werd. "Dat moet het eiland zijn waar Yuito op staat..." sprak Neji tegen zichzelf en hij had gelijk. Meteen schoot Pidgeot naar beneden en Vibrava had moeite om de snelle vogel Pokémon bij te houden. Na een snelle duik landde de Pidgeot op een binnenplein, waar al wat mensen en Pokémon rondliepen. Neji gleed van Pidgeot's rug af en bedankte haar voor de trip. Vibrava ging meteen op zijn hoofd zitten. Pidgeot keek nog even rond en besloot daarna dat ze maar terug moest naar de Hoofdkantoor van de Rangers.
Neji keek rond over het binnenplein. Een ding trok zijn aandacht, een jongen met een Grovyle die zich bijna hetzelfde gedroeg. "Wat denk je Vibrava? Denk je ook niet dat die elkaar al lang kennen? Zoals wij? Ze doen nogal veel hetzelfde." Neji keek geïnteresseerd. "Weet je wat Vibrava? Jij gaat maar kennismaken met die Grovyle, terwijl ik naar een persoon zoek om deze brief af te leveren." en Neji haalde een brief uit zijn tas tevoorschijn. Vibrava wist weer welke brief Neji bedoelde en knikte. De twee lieten elkaar voor een paar seconden alleen. Neji ging naar de balie die hij had gevonden en Vibrava fladderde naar Grovyle. "Viiiii" riep Vibrava blij, toen hij achter de Grovyle en jongen vloog. Waarschijnlijk was het een trainer of misschien ook wel een toekomstige Ranger, maar zijn Grovyle zag er een beetje angstwekkig uit, vond Vibrava op zijn minst. Terwijl hij glimlachend reageerde, gingen er door Vibrava allemaal beelden over wat er zou kunnen gebeuren.
Kai
Aantal berichten : 24 Leeftijd : 30 Registration date : 12-08-10
Kai was nog steeds diep in zijn gedachten verzonken toen er ineens een Vibrava achter hun opdoek. Verbaasd draaide Kai zich om, net als Dfolay. "Gro-gro.....", bracht Dfolay verbaasd uit. "Uhmm.... hoi", zei Kai aarzelend. "Ik ben Kai en dit is Dfolay, mijn beste vriend" Hij wist dat de pokémon hem kon verstaan en deed er dus heel normaal over. "Gro-grovyle", bracht Dfolay uit als een zelfde soort begroeting. Kai grinnikte kort. "Ik laat jullie twee maar even alleen", zei hij met een grijns. Hij draaide zich weer om naar het massieve gebouw en luisterde met een kleine glimlach naar het gesprek tussen de twee pokémon achter hem. Ineens herinnerde hij zich weer dat hij een brief moest inleveren. Snel graaide hij in zijn koffer en vond een inschrijvingsformulier met al zijn gegevens en die van Dfolay. 'Ehmm... waar zou dit heen moeten', dacht hij terwijl hij de vele ingangen van het gebouw af scande.
Neji
Aantal berichten : 31 Leeftijd : 34 Woonplaats : Alp Town Registration date : 12-08-10
Vibrava was blij met het feit dat de Grovyle gewoon reageerde. Om eerlijk te zijn had hij wat anders verwacht, wamt de Grovyle zag er niet echt uit als een praatgraag typje. Vibrava zoefde wat heen en weer en besloot daarna maar op Grovyle's kop te gaan zitten. De gele Pokémon had dan wel geen idee hoe de Grovyle er op reageerde, maar dat maakte hem niet uit. Als Dfolay het niks vond, dan vloog Vibrava er wel weer af. Vibrava vroeg zich alleen wel af waarom de Grovyle een bijnaam had gekregen. Vibrava zelf maakte het helemaal niet uit. Hij zou ook niet weten hoe hij genoemd zou moeten worden...
Verderop heeft Neji een balie gevonden. Hij liep er naar toe en leverde het papier af. "Aha, je bent dus als bij het Ranger Hoofdgebouw geweest. Murph heeft het hele formulier al voor je ingevuld, wat een luxe zeg." zei de receptioniste, terwijl ze de gegevens van het papiertje overtypte. Neji wist niet eens wat er op het papiertje stond, maar nu had hij wel door waarom Murph zoveel vragen stelde en er bij typte. Hij had dus meteen het werk gedaan voor Neji. Als de beginnende Ranger hem weer tegen zou komen, zou hij hem bedanken. "Ok, kun je je Vibrava tevoorschijn laten komen? Dan leg ik even wat uit over de regels en alles." Neji moest lachen en vertelde meteen maar dat Vibrava ergens op het middenplein met een Grovyle zit kennis te maken. De jongen met zwart, lang haar en lichte kleren draaide zich om en wees naar de plek waar Vibrava en Dfolay zaten. "Zie je wel? Heeft u een momentje? Dan haal ik hem even op." Neji liep gehaast naar de plek waar Grovyle en Vibrava stonden, maar keek niet echt uit. Hij botste tegen een andere jongen op, wie toevallig, dezelfde was als de jongen die eerst naast Grovyle stond. "Woah, het spijt me. Ik keek niet echt uit." zei Neji meteen en hij stak zijn hand uit om de jongen overeind te helpen.
Kai
Aantal berichten : 24 Leeftijd : 30 Registration date : 12-08-10
Ineens werd Kai omver geduwd. "Oh... ehm.... ja dat geeft niet", zei hij verward terwijl hij probeerde op te staan. Kai probeerde vriendelijk te blijven door vriendelijk te knikken naar de jongen, maar had hier eigenlijk allemaal al weer genoeg van. Hij wilde hier zo snel mogelijk weg, het was voor hem nu toch iets te beschamend geworden. "Kom Dfolay", zei hij snel tegen zijn grovyle. Het kon Kai niet schelen dat hij nog niet wist waar hij moest zijn. Hij zou het wel vinden als hij het gebouw van wat dichterbij zou bekijken. Gehoorzaam kwam Dfolay snel op hem aflopen. Kai pakte zijn koffer op, die nog open stond. "Nou ehm... dag dan maar", zei hij aarzelend en draaide zich om. Met een snelle looppas liep hij richting de ingang van het schoolgebouw, niet wetend dat zijn koffer nog openstond en een groot boek eruit viel. 'Legendes en Duisternis in de natuur', stond erop, maar Kai had het niet door. Hij was te druk bezig met zoeken en was helemaal in de war door het voorval. Snel scande hij het gebouw nogmaals af en zag een groot bord met daarop 'Receptie' "Ehmm..... daarheen", zei hij aarzelend tegen zichzelf.
Neji
Aantal berichten : 31 Leeftijd : 34 Woonplaats : Alp Town Registration date : 12-08-10
Neji keek een beetje verbaast toe hoe de jongen een beetje mompelend weg liep samen met zijn Grovyle, die blijkbaar Dfolay heette. Vibrava ging op Neji's hoofd zitten, wat Neji eraan herinnerde om met Vibrava naar de receptie te gaan. "Jou moest ik hebben. Was die Grovyle net zo als de trainer? Of was ie wat minder verlegen?" Neji stapte weer verder, maar zag ineens een boek op de grond liggen en niet zo'n kleine ook. "Hmm... wat is dat? 'Legendes en Duisternis in de natuur'?" las Neji op. "Het is vast van die jongen, hij liep ook zo snel weg terwijl zijn koffer nog open stond. Neji deed het boek onder zijn armen en liep naar de receptie. Hij nam een kortere weg, die hij net ook had genomen per ongeluk, naar de receptie toe en was er dus best snel. "Dit is mijn Vibrava mevrouw." Vibrava vloog van Neji's hoofd af en landde op de balie. "Aha, oké ik zie het. Uhm... Neji was het hè? Oké, ik zal alles invoegen. Vibrava, jij bent vanaf nu Neji's partner. Neji, mag ik de pokebal van Vibrava? Die heb je niet meer nodig. Ik zal hem onbruikbaar maken." De receptioniste deed de bal in een apparaatje en in feite was Vibrava nu vrij. "Wat denk je maatje? Blijf je bij mij of ga je nu wegvliegen?" grapte Neji. Vibrava knikte en vloog ineens weg. "Heey! Dat bedoelde ik niet." Vibrava luisterde niet en vloog verder weg. De receptioniste keek met open mond toe. Neji stond ook een beetje verbaasd te kijken. "Vloog Vibrava nu net weg?" kwam er een beetje teleurgesteld uit de mond van Neji. Ineens schoot Vibrava naar beneden en keerde hij lachend terug. Neji's teleurgestelde gezicht veranderde meteen in een lachend gezicht en Neji lag helemaal dubbel. "Je had me even mooi te pakken Vibrava! Doe dat nooit weer hahaha!" sprak Neji. De receptioniste giechelde ook even en maakte de inschrijving compleet. "Oké, alles is klaar. Hier is je kaartje waarmee je overal kunt komen op Yuito. Dit is de sleutel voor je kamer, die je waarschijnlijk moet delen met iemand anders. Maar hij of zij kom je vanzelf tegen. Morgen krijg je de verdere spullen van de docenten. Verder nog vragen?" vroeg de receptioniste, terwijl Neji alles aanpakte. "Uhm... oh ja. Ik heb dit boek gevonden op het plein. Ik dacht dat ik hem beter hier kon laten liggen, zodat de eigenaar hem kan ophalen. Volgens mij was het van een jongen met een Grovyle. Misschien moet je het hem vragen als hij hier langs komt." zei Neji en hij schoof het grote boek over de balie. "Oké, ik leg het hier neer met een notitie erop. Ik neem aan dat dit het laatste was." Neji knikte en had al zijn spullen inmiddels in zijn tas gedaan. "Ok, de kamers zijn die kant op. Veel succes met de school!" De receptioniste glimlachte vriendelijk en Neji liep de richting uit naar zijn kamers.
Maar voor hij naar de kamers ging, besloot hij van een afstandje te gaan kijken of iemand dat boek op ging halen. Hij was benieuwd of de jongen met de Grovyle langs zou komen. Samen met Vibrava ging hij op een bankje zitten dat uitzicht had op de receptie. "Eens kijken of we je vriend Grovyle kunnen vinden Vibrava. Heb je zin in wat lekkers ondertussen?" Dat hoefte Neji geen twee keer te vragen. Samen gingen ze wat eren terwijl Neji de receptie in de gaten hield.
Kai
Aantal berichten : 24 Leeftijd : 30 Registration date : 12-08-10
Langzaam liep Kai naar de receptie toe. Het was een grote balie bij de ingang van het gebouw, een soort bijgebouwtje. "Ehmm.... hallo", zei Kai aarzelend tegen de vrouw die achter de balie stond. "Ohh... hallo", begon de vrouw vriendelijk. "Wat kan ik voor je doen?" Kai voelde zich absoluut niet op zijn gemak, maar kon het door de vriendelijkheid van de vrouw niet laten om toch een kleine glimlach te laten ontglippen. "Ehmm.... ik moet dit formulier ergens inleveren'', begon Kai weer aarzelend terwijl hij het formulier tevoorschijn haalde. "Moet dat hier?", vervolgde hij. Dfolay stond rustig tegen Kai's been aan, terwijl hij langzaam het grassprietje in zijn mond heen en weer liet bewegen. Hij was niet echt geïnteresseerd in het gesprek tussen zijn trainer/vriend en de vrouw. Snel scande hij het gebouw en het plein ervoor weer af. Zijn blik viel op de Vibrava en de jongen van daarnet. Ze zaten te eten op een bankje niet ver van de receptie en keken duidelijk naar hun. "Natuurlijk kan je dat hier inleveren", begon de vrouw weer en ze pakte het formulier van Kai over. "Even kijken hoor" De vrouw ging weer achter haar computer zitten en begon van alles te typen. Kai wende zijn blik even kort af om te kijken hoe het met Dfolay ging en zag dat hij iets had gezien. Kai volgde zijn blik en zag nu ook de Vibrava en de trainer op het bankje zitten. "Wat zouden ze doen?", vroeg Kai fluisterend aan Dfolay. "grov-gro....", zei Dfolay op een vragende toen. "Zouden ze het over ons hebben?", vroeg Kai zich hardop af. "Kai, is het niet", begon de vrouw weer. Kai keek direct weer naar haar. "Ehm... ja dat klopt", zei hij. "Alles is goed ingevuld, maar ik wil alleen nog je pokémon zien", zei ze nog steeds vriendelijk. "Je grovyle" "Uhmm... ja.... hier is ie", zei Kai terwijl hij naar Dfolay wees. "Ohh en hij heet Dfolay" De vrouw boog over de balie heen om Dfolay te zien en glimlachte kort naar hem. "Dat is een mooie pokémon" Kai bloosde. "Dank u", zei hij met een rood gezicht. "Mag ik zijn pokéball hebben", vervolgde de vrouw weer serieus. Kai slikte, die had hij niet meer. Zou dat erg zijn? "Ehmm.....", begon hij verlegen aarzelend. "Die heb ik niet meer". De vrouw keek hem raar aan. Zo'n antwoord had ze nog nooit gekregen. "Hoe bedoel je die heb ik niet meer", zei ze verbaasd. "Toen ik 12 was heb ik Dfolay's pokéball weggegooid", antwoordde Kai serieus. "Ik vond het niet nodig" "Nou... ja ... oke dan", zei de vrouw wat verward. "Als je hem niet meer hebt dan is het denk ik ook wel goed" Kai keek wat ongemakkelijk weg naar Dfolay die nog steeds naar de twee op het bankje keek. De vrouw was onderhand weggelopen en teruggekomen met wat spullen in haar handen. "Goed...", begon de vrouw weer. "Hier zijn alle spullen die je nodig hebt". Kai keek naar de spullen die voor hem lagen en bestudeerde ze kort. "Dit is een kaart van alle lokalen, kamers en de rest van het gebouw. Misschien wel handig aangezien je niet nieuw bent", zei ze vriendelijk terwijl ze een kleine kaart liet zien. "Hier heb je een pasje zodat je overal bij kan. Dit pasje mag je absoluut niet kwijt raken, want stafleden kunnen eraan zien dat je bij deze school hoort", zei de vrouw met een heel serieus gezicht. Kai knikte ook serieus. Hij raakte nooit wat kwijt dus dat zou wel goed komen. "En als laatste is hier je sleutel van je kamer, die je trouwens waarschijnlijk met iemand moet delen. Helaas", zei de vrouw die duidelijk had gezien wat er op Kai's inschrijvingsformulier had gestaan. Kai knikte, maar zijn gezicht vertrok toen hij het laatste hoorde. Als hij ergens geen zin in had was het zijn weinige vrije tijd delen met iemand anders. Hij hield niet van gezelschap, behalve dan dat van Dfolay. Maar die kende hij al zolang. Kai pakte alle spullen van de balie af en propte deze in zijn koffer. Tot zijn schrik zag hij dat deze nog openstond. 'Dat moet vast gebeurt zijn toen ik daarnet zo snel wegliep', dacht hij. 'Als er nou maar niks uit is gevallen' Tot zijn ergste schrik van alles zag hij dat zijn boek weg was. Het boek van zijn moeder. "Shit....", zei hij wanhopig. "Is er iets?", vroeg de vrouw geschrokken van het gevloek. "Ehmm.... ik had per ongeluk mijn koffer open laten staan en nu is mijn boek weg. En dat is heel dierbaar voor me." Kai raakte in paniek. Hoe kon hij nou toch zo stom zijn? Hij moest dat boek terug hebben. Het was het enige wat hij nog van zijn moeder had. De vrouw achter de balie begon te glimlachen. Kai keek haar raar aan. "Ik dacht al dat jij het was", begon ze met een nog grotere glimlach. Maar Kai snapte het niet. Stond ze hem nou gewoon uit te lachen? "Hier", zei ze terwijl ze een groot boek over de balie schoof. "Een jongen voor jou gaf het net aan me en zei dat als ik iemand zag met een grovyle het waarschijnlijk van hem zou zijn" Weer kreeg Kai een rode kleur. "Ohh... ehmm... dank u", zei hij opgelucht. Snel stopte hij zijn boek weer in zijn koffer. "Had je nog andere vragen?", vroeg de vrouw weer vriendelijk. "Ehm... nee", antwoordde Kai. "Dan was dat het.... of nee wacht", zei de vrouw. "Morgen beginnen je lessen en daarbij zal je al je andere spullen krijgen die je nodig hebt", vervolgde de vrouw. "Oke... uhmm... bedankt", zei Kai wat verlegen. "Als je dan geen andere vragen hebt kan je nu gaan", zei de vrouw met een glimlach. Kai knikte. "Nog veel succes en plezier op de school", zei ze weer met een glimlach. Kai knikte nogmaals en liep weg. "Kom Dfolay", zei hij. Gehoorzaam kwam de grovyle op hem aflopen en liepen ze samen het plein weer op.
Kai besloot dat hij maar eens die kamers moest gaan bekijken en pakte zijn sleutel en de kaart erbij. "Even zien", zei hij mompelend. Midden op het plein stopte hij en bekeek de sleutel eens goed. 'kamer 1035', stond er in gegraveerd. Nadat hij dat had gelezen pakte hij de kaart erbij en scande alle nummers van de kamers af. "1500.... 1100 900.....998....1012....1020...1026....1030...1032", mompelde hij.
Neji
Aantal berichten : 31 Leeftijd : 34 Woonplaats : Alp Town Registration date : 12-08-10
Neji zag dat de jongen nogal gefrustreerd raakte toen hij ontdekte dat hij iets kwijt was. Neji moest een beetje glimlachen, want hij wist dat dat het boek daar lag en voelde zich echt een held toen de receptioniste het boek aan de jongen gaf. Daarna liep de jongen ook weg. "Hmm... hij is slim... hij gaat naar de kamers toe. Misschien moet ik ook maar eens gaan." De jongen at het laatste stukje sandwich op dat hij had en Vibrava propte snel nog wat Pokévoer naar binnen. Als Trapinch at deze best veel, maar die gewoonte had Vibrava niet verleerd sinds hij geëvolueerd is. "Vibrava, pas op dat je niet te dik wordt. We moeten in top vorm zijn als we Rangers worden." Neji lachte en ruimde alles op. "Kom, laten we maar die kant op gaan." Neji begon te lopen en haalde ondertussen zijn spullen tevoorschijn. "Even kijken. Welke kamer heb ik." Neji probeerde op zijn papieren en pasje te vinden wat zijn kamer was. "Wacht, misschien dat het op de sleutel staat, dat lijkt me een stuk logischer." Neji pakte de sleutel en bekeek het goed. "Aha...kamer 1035... zijn er zoveel kamers?" Neji keek op van het aantal. "Achja, dat was ook wel te verwachten met zoveel mensen hier. Laten we maar eens kijken. Misschien dat mijn kamergenoot er ook is." Neji keek naar de bordjes. "Aha, die kant op Vibrava, naar de kamers. Op naar ons tijdelijke huis."
Neji liep door de lange gangen met alleen maar deuren. "Pfff...dat wordt een eind lopen, maar dat is niet erg, toch Vibrava? Ga maar zitten op mijn hoofd, het is een beetje smal om te vliegen." Vibrava ging op Neji's hoofd zitten, zoals Neji zei en samen liepen ze door de gangen. "Hmm...1300... dat is veel te hoog. Aha we moeten die kant op. Daar gaan de nummers om laag." Neji volgde de gang en van de spanning ging hij steeds sneller lopen. Hij was niet altijd zo met spanning, maar nu voelde hij zich toch een beetje anders en liep hij snel de gang af naar kamer 1035.Vibrava keek deurtje voor deurtje aandachtig aan en vermaakte zich wel op Neji's hoofd. "1041... 1039...1037... ah daar is het! Kamer 1035...heey. Heb jij onze kamer genoot?" sprak Neji ineens. Weer kamen Neji en Vibrava de jongen met zijn Grovyle tegen. "Ik heb kamer 1035, welke heb jij?" en Neji liet de sleutel, waarop kamer 1035 stond gegraveerd. "Wel grappig dat we elkaar weer tegen komen. Heb je je boek alweer terug?" vroeg Neji. Vibrava fladderde van Neji's hoofd en ging bij Dfolay op de grond landen. "Viiiii" riep hij weer blij. "We hebben elkaar nu al vaak ontmoet, maar nog steeds weet ik niet hoe je heet. Laat mij het goede voorbeeld geven dan. Mijn naam is Neji, Neji Hyuuga. Ik kom van Alp Town, uit het zuiden."
Kai
Aantal berichten : 24 Leeftijd : 30 Registration date : 12-08-10
Kai had zijn kamer op de kaart gevonden en was richting kamer 1035 gelopen. Aangekomen kwam hij weer de jongen met zijn Vibrava tegen. Dfolay was blij om de Vibrava weer te zien, hij vond de Vibrava wel aardig en vond het leuk dat hij eindelijk weer een andere pokémon had om mee te praten. Kai zelf wist nog niet zo goed wat hij van de jongen vond. Hij kende hem nog niet zo goed en reageerde daarom maar neutraal. 'Ik heb kamer 1035', zei de jongen. Kai keek verbaasd op. Dit was dus zijn nieuwe kamergenoot. Aan de ene kant was hij teleurgesteld dat hij inderdaad zijn kamer moest gaan delen met iemand anders. Maar aan de andere kant was hij ook blij dat het geen gestoorde trainer was die de hele dag alleen maar naar zijn pokémon liep te schreeuwen. "Ik heb ook kamer 1035", antwoordde hij neutraal terwijl hij zijn sleutel liet zien. Hij bekeek de jongen eens goed en probeerde in te schatten wat voor karakter hij had, maar veel kreeg Kai er niet uit op. 'Heb je je boek al terug?', zei de jongen. Kai keek verbaasd op. "Hoe.... Was jij degene die het had gevonden?", zei Kai verbaasd. "Dankje daarvoor" 'Het is dus een aardige jongen', dacht Kai. Weer een opluchting. 'Mijn naam is Neji', zei de jongen, die dus Neji heette. "Aangenaam.... Ik ben Kai Follo", zei hij op nog steeds dezelfde neutrale toon. Hij was nog steeds niet van plan alles over zich vrij te geven. Misschien als hij Neji wat beter kende. De jongen zei dat hij uit Alp Town kwam. Snel bedacht Kai waar dat lag. "Ik kom uit het Noorden, uit een klein dorpje ten zuiden van Grave City", zei Kai. Hij keek even naar Dfolay en Vibrava ze konden het zo te zien goed met elkaar vinden. Dat was gelukkig ook weer een probleem minder. Kai was zeker blij dat Dfolay het in ieder geval naar zijn zin had.
Neji
Aantal berichten : 31 Leeftijd : 34 Woonplaats : Alp Town Registration date : 12-08-10
"Haha, mooi. Dan sta je meteen bij me in het krijt. Nee grapje hoor. Graag gedaan." Neji liet een glimlach zien, iets wat de jongen de andere met Grovyle nog niet vaak had zien doen. "Zo Kai Follo uit het noorden, zullen we eens kijken hoe onze kamer is?" Hij stak de sleutel in het sleutel gat, maar er deed zich een probleem op. "Hmm...wat is er aan de hand?" vroeg de zwartharige jongen zich af, "Waarom past de sleutel er niet in?" Neji probeerde het nog op andere manieren. Neji keek even goed naar de sleutel. Ineens kreeg hij door waarom hij niet paste en zijn hoofd werd helemaal rood. "Whoeps... volgens mij zie ik al waarom die niet past. Die 3.... is een 8!." Vibrava lag in de deuk van het lachen, wat Neji nog roder liet worden. "Hmm ik was waarschijnlijk te enthousiast en kwam daarom toevallig hier terecht." Neji baalde als een stekker. Hij vond het nogal een domme actie van zichzelf en wat moest Kai nu wel niet van hem denken?! Neji pakte zijn tas weer op. "Het ziet er naar uit dat ik toch niet bij je op de kamer zit. Wat jammer hè... of ben je stiekem blij. Ik stiekem wel. Nu hoop ik ergens dat ik alleen zit en alle ruimte heb. Maar vast niet." Neji draaide zich weer om en liep terug van waar hij vandaan kwam. "Maar toch, leuk je te ontmoeten Kai. We komen elkaar vast weer tegen tijdens de lessen. Jammer dat ik zo'n blunder maakte." Vibrava volgde Neji en nam afscheid van Dfolay. Achter Neji aangevlogen, liep het tweetal de gaf af, terug naar de juiste kamer van Neji, kamer 1085.