Trainen?

Bij elke stap hoorde je de ego. Hij was er bijna. Hij zette de laatste stappen. En daar zag hij zijn bestemming al. Dit keer had hij besloten naar de Utah Falls te gaan. Hiervoor stond hij op de Flower Field. Daar had hij nog gevochten met een Coördinator. Jammer genoeg had hij verloren. Maar zijn troostprijs was de Spoink. Kyle had besloten om deze dag extra veel te trainen. Nu met een nieuwe pokemon. Wilde hij zich consenteren op Spoink. Tijdens hen gevecht had hij al opgemerkt dat de enige aanval die Spoink kende Psywave was. Het was zeker een mooie aanval. Maar het was niet genoeg. Hij zou Spoink 2 extra aanvallen leren. En daar had hij de tijd wel voor nodig. Misschien zou het een paar dagen duren. Maar ze zouden allebei de volle 100% geven. Ook zou hij verder gaan met Swablu. Deze was bezig met het leren van een aanval. Maar dat zou hij nu niet gelijk afmaken. Nee. Dat zou hij later doen. Op dit moment, ging Spoink voor. Hij bekeek het gebied goed. Zijn water pokemon, Bubble, mocht zwemmen in het water. Zijn vlieg pokemon, Cloud, mocht rondvliegen. En als hij wou. Ook pootjebaden ofzo. En de naamloze spoink, die mocht trainen. Kyle pakte 3 pokebals tevoorschijn. Allemaal hadden ze een andere Seal. Die van Bubble was Blauw, het was dan ook een Seal die Bubbels liet verschijnen. Die van Spoink die was roze, bij dezen pokemon verschenen er roze hartjes. En bij die van Cloud, verschenen er mooie sterretjes. Misschien zou hij ze nog veranderen bij Contest. Maar dat betwijfelde hij.'' Cloud, Bubble, doe maar wat jullie willen,'' begon hij met spreken. ''En spoink, jou noemen we .. Eh..'' mompelde Kyle daarna. Wat zou passen bij een Spoink. ''Sp... Spoink!'' sprak de Spoink rustig. ''Ik weet al iets! Wat dacht je van Bane?'' De Spoink glimlachte blij. Dat vond hij een mooie naam. En hij zou het dan ook niet erg vinden om zo genoemd te worden.

Nu Bane een naam had, en Cloud en Bubble bezig waren met wat ze wilden doen. Konden ze beginnen. Kyle liep rustig naar de Spoink toe. ''Ik zal beginnen met een aanval die makkelijk te leren is voor Spoink, tenminste. Dat denk ik,'' sprak hij rustig. ''De aanval is Psychic, het is een heel handige aanval.'' Hij bekeek Bane even. Bane knikte. ''Zie je die steen daar?'' Een grote rots bevond zich voor beide Bane en Kyle. ''Ik wil dat je probeert de Steen op te tillen met Psychic,'' sprak hij rustig. Bane knikte. Hij sloot zijn ogen. Snel daarna opende hij ze. Zijn ogen gloeide blauw. En de steen ook. De steen werd een centimeter opgetild. Maar het werd al snel doorbroken. ''Ahh, bijna!'' sprak Kyle blij. Het ging goed. Heel goed. Helemaal omdat dit de eerste keer was. Kyle had verwacht dat Bane niet snapte wat de aanval was. En het dan een totale mislukking zou worden. ''Ik heb een goed idee!'' sprak Kyle rustig. ''Nou, als we tegen wilde pokemon vechten, gaat je leven omhoog. En als je level lekker hoog zit. Is het denk ik makkelijker voor je!'' riep hij enthousiast. ''Kijk, ik zie al een paar water pokemon. Hij wees naar een paar pokemon in het water. ''Kun je met behulp van je Psychic proberen de Magikarp uit het water te gooien? Er verscheen een blauw licht om de ogen van de Spoink. En ook om de Magikarp. Enkele seconde werd de Magikarp vastgehouden. Maar al snel doorbrak het. ''Gebruik je Psywave maar om hem uit het water te slingeren!'' Een Psywave schoot naar de Magikarp toe. De Magikarp vloog het water uit. Op het land. ''Gebruik nu je Psychic weer en daarna Psywave!'' Weer werd de Magikarp voor enkele seconde opgepakt. Daarna werd hij weggeslingerd door de Psywave. De Magikarp kwam terug met een Splash. ''Doe Psywave!'' Steeds ontweek de Magikarp de aanval. Dit kwam doordat hij de hele tijd splash deed. En dus de hele tijd weg sprong voor de aanval. ''Probeer hem vast te houden, en dan weer Psywave!'' De ogen van de Bane kleurde weer blauw. Hij hield de Bane vast met Psychic, maar voor enkele seconde. En gelijk daarna, schoot hij de Psywave af. En de aanval was raak! De Magikarp vloog iets naar achteren, maar was nog niet uitgeschakeld. ''Gebruik weer je Psywave!'' Het kristal van Bane gaf weer eens mooi licht. Daarna schoot de Banede Psywave af. De Magikarp werd voor de zoveelste keer geraakt. De Magikarp was bewusteloos. Het was dan ook een Magikarp, een niet al te sterke pokemon. En deze zat ook op een laag level.''Kun je hem eerst even in het water gooien?'' mompelde Kyle rustig. Bane knikte. Weer gloeide de ogen van de Spoink blauw. Ook om de Magikarp kwam een blauw licht. Even later werd de Magikarp het water in geworpen. ''Goed gedaan, en heb je gemerkt dat het nu langer was met je Psychic! Ik toch dat het makkelijker ging in een gevecht!'' sprak Kyle rustig. De Psychic was lang nog niet perfect. En dat zou ook heel lang duren. Maar het was duidelijk dat het beter ging.Helemaal uitgeput viel de Spoink neer op zijn kont. Het koste veel energy om een Psychic te gebruiken. En helemaal als je het niet onder controle had. ''Je mag wel even uitrusten. Ik train Cloud wel ondertussen,'' sprak hij rustig.

''Cloud!'' riep hij vervolgens. De vlieg pokemon kwam gelijk aanvliegen. ''We gaan jou eens trainen. We gaan oefenen door je aanval op de waterval af te schieten. Als het door de Waterval breekt. Is het duidelijk sterk genoeg!'' Kyle had al meerdere keren met Cloud getraind voor deze aanval. Maar het was steeds mislukt. De laatste keer explodeerde de aanval. ''Oke Cloud, gebruik je draken puls!'' Een groene bal werd gecreëerd. Deze schoot naar de waterval toe. Niet eens op de helft van de weg verdween het. Terwijl Cloud niet eens 6 meter van de waterval vandaan stond. ''Oh. Maar het ging beter dan eerst,'' mompelde Kyle. ''Probeer het nog eens!'' sprak hij kalm. Cloud knikte. De vogel pokemon sloot zijn ogen. Hij concentreerde zich op de aanval. Een groene bol vormde zich voor de vogel. Deze werd iets groter. Hij schoot de aanval af, op volle kracht. Maar weer met dezelfde uitkomst. ''Misschien moeten we hetzelfde doen als bij Spoink. Een paar pokemon verslaan. Zodat je een hoger niveau komt,'' sprak Kyle rustig. Bij Spoink had het wel een beetje gelukt. Ten minste, ze hadden de aanval niet na het gevecht geprobeerd. Alleen tijdens. Dus het kon ook door het gevecht zelf komen. En niet door de niveau van de pokemon. Swablu knikte. ''Oke, doe je Sing op het water!'' Zing noten vlogen naar het water toe. De pokemon die buiten het water keken vielen in slaap. Dit waren onder andere een paar Poliwag’s. ''Gebruik je Peck op die Poliwag!'' sprak Kyle rustig. Cloud steeg snel op, zijn snavel gloeide wit. Hij vloog snel naar de Poliwag toe. De Poliwag werd op het land geslingerd door de peck. ‘’Doe weer je peck aanval!’’ riep kyle weer luid. De vogelpokemon begon snel met zijn vleugels te klapperen. Om nog sneller te gaan dan hij eerst ging. Net als de keer daarvoor gloeide de snaval van de vogelpokemon wit. Daarna schoot hij op volle snelheid naar de tegenstander toe. De Poliwag werd geraakt. Maar werd jammer genoeg ook wakker. Hij stond kwaad op en een bubbel schoot naar Cloud toe. Cloud probeerde het nog te ontwijken, maar ze raakte. ''Gebruik weer je Peck!'' Net als de keren daarvoor vloog hij op de poliwag af. Maar deze keer ontweek de poliwag door over Cloud heen te springen. ‘’Snel, draai je om en gebruik je peck!’’ Cloud draaide simpel om, de Peck raakte de Poliwag. ''En nu maak het af met een Sing, Peck Combo!'' Heel even lande Cloud. Hij begon met zingen. Allerlei noten vlogen naar de Poliwag toe. Door de Sing werd de Poliwag in slaap gebracht. Daarna steeg hij weer op. En gebruikte hij een Peck. Deze aanval was raak, door de Peck werd de Poliwag tegen een boom aan gegooid. Door de peck en door de klap van de boom, werd hij weer wakker. ''Probeer het nog eens, Dragon Puls!'' Cloud knikte, hij sloot zijn ogen. Een groene bal verscheen voor Cloud. Deze schoot Cloud naar voren af. De aanval was jammer genoeg mis. ‘’Jammer, maak het dit keer wel af! Peck!’’ Swablu knikte voor de zoveelste keer. Hij vloog snel naar de Poliwag toe. Deze gebruikte een Bubbel. Maar door de snelheid dat de Swablu vloog. Kon hij deze makkelijk ontwijken. De peck raakte de Poliwag. Deze viel uitgeschakeld neer. ‘’Oke, kijken of je het dit keer iets beter doet,’’ kyle liep rustig naar een boom toe. En Swablu vloog achter hem aan. ‘’Gebruik je Draken Puls!’’ Hij wees naar de boom die voor hen stond. En dit keer ging de Dragon Puls dan ook langer door voordat deze verdween. ''Goed gedaan, je mag uitrusten. Ik ga wel weer door met Bane.''

Een Spoink kwam rustig aan stuiteren. Kyle glimlachte rustig. Het was duidelijk dat de Spoink niet meer moe was. ''Oke, wat zal ik doen,'' mompelde kyle rustig. Ze hadden iets nodig wat Kyle zou motiveren. Zodat de aanval extra snel geleerd was. ''Wat dacht je van.'' hij stopte heel even met praten om iets uit zijn tas te paken. Er kwam een klein blauw zakje uit. Er zat een groene strik om het zakje. Kyle trok rustig aan het ene kant van het strikje. Een zoete geur was te ruiken. Voor enkele seconde verdween Kyle zijn hand in het zakje. En even later kwam zijn hand er weer uit met een koekje er in. Maar het was niet zomaar een koekje. Het was een Poffin , een pokemon koekje. ''Hier is een Poffin,'' grijnsde Kyle rustig. Spoink begon te stuiteren. ''Hier, deze krijg je alvast. En hoe beter het gaat, hoe meer je krijgt,'' sprak hij rustig. Bane, de Spoink. Stuiterde snel omhoog. In een hap at hij het koekje op. Hij bleef even door kauwen. ''Spoi... Spoink.. Spoink!'' knorde de Spoink blij. ''Oke, gebruik je Psychic, op die steen!'' Er verscheen een blauwe gloed om de ogen van Spoink. Ook verscheen er een blauwe gloed om de steen. De steen zweefde even in het lucht. Daarna viel hij weer op de grond. ''Dat was goed,'' sprak Kyle rustig. Spoink keek even gulzig naar Kyle. ''Nee, nog niet. We moeten iets lager trainen.'' sprak hij rustig. Spoink keek even treurig naar de grond. Opeens, hoorde Kyle voetstappen. Ook Bubble, Bane en Cloud hoorde het. Ze draaide zich allemaal om, naar een gedaante die kwam aanlopen.

In de verte begon iets te bewegen. Het kwam vanuit de bosjes. Deze keer was het Levy niet. Een zwerm pidgey's kwamen tevoorschijn vanuit de bosjes. De vlogen er uit of ze werden achterna gezeten. De pidgeys waren allang uit het uitzicht verdwenen toen een kleine jongen uit een stuk bos kwam. "Ik had er bijna 1 te pakken.." Zei Levy. Levy keek rond of hij nog een pidgey zag. Ze waren allemaal verdwenen. "Dan maar opzoek naar een nieuwe normaal soort.." Zei Levy. Levy pufte neer op de grond. Levy had niet in de gaten dat er een trainer in de buurt was. Levy pakte een boterham uit zijn rugzak en at hem op. Levy had laatst nog een paar bessen geplukt, en die was hij van plan om die nu aan zijn pokémon te geven. Levy haalde de bessen tevoorschijn en gaf ze aan zijn pokémon. "Hier, voor jullie" Zei Levy blij. Levy genoot van het zien dat zijn pokémon alles opaten. "En dan nu weer verder." Zei Levy. "Ik ga een normaal soort zoeken." Zei Levy zelfbewust. Levy liep voorbij een rotsformatie en keek rond. Niks te zien. Levy stapte weer verder en ving een glimp op van een trainer. "Volgens mij ontmoet ik elke dag wel een nieuwe trainer.." Zei Levy dom. Levy stapte naar de trainer toe en keek naar hem. Het was een jongen. Hij stond naar een waterval gericht. "Hoi." Zei Levy opeens tegen de trainer.

Met grote passen liep Mara op het denderende geluid van een waterval af. Ze had deze keer haar beide pokémon uit hun pokéball’s gedaan. Haar Butterfree fladderde wat om haar heen, en haar Shroomish hupte achter haar aan. Natuurlijk konden Shroomish’ ook lopen, maar Mara weigerde om langzamer te lopen, waardoor hij werd gedwongen om te blijven springen als hij haar bij wilde houden. Met een lichte grijns keek Mara naar haar Shroomish. “Kop op…” zei ze, “dit is een nuttige training. Je traint je beenspieren op deze manier,” legde ze uit. Een protesterend gemompel kwam van haar Shroomish af. “Misschien kan je dan wel extra hoog springen als je eenmaal geëvolueerd bent,” zei Mara. Haar Shroomish zweeg. Eigenlijk waren ze er nog niet helemaal uit of Shroomish zou evolueren of niet. Hij was natuurlijk een stuk groter en sterker als een Breloom. Maar zou hij dan nog wel dezelfde Shroomish zijn? Zijn lichaam zou compleet anders zijn. Van een kleine Shroomish die alleen maar onhandig kon hupsen, tot een Breloom die op volle vaart kon rennen zonder te struikelen over boomstammen, zoals wat nu het geval was. Met een doffe dreun smakte haar Shroomish op de grond. Mara stopte, en liep terug naar haar Shroomish. Voorzichtig tilde ze hem op, alsof hij een breekbare vaas was. Onderzoekend keek ze naar zijn hoofd, waar alleen een kleine schaafwond op zat. Niks ernstigs, vond Mara. “Zo…” mompelde ze. Mara veegde met haar mouw het vuil van haar Shroomish zijn voorhoofd. “Veel beter,” glimlachte ze. Van de schaafwond was nauwelijks iets zichtbaar. Mara zette haar Shroomish weer op de grond. Shroomish glimlachte naar haar terug, en Mara begon weer te lopen. Langzamer, maar nog steeds snel genoeg om ervoor te zorgen dat haar Shroomish zou moeten hupsen. Soms stopte ze kort om haar pokémon op adem te laten komen, voordat ze weer verder ging. De zon scheen volop, en bezorgde Mara een goed humeur. Ze begon een vrolijk deuntje te fluiten. “Freee….” Mara stopte weer, en keek naar haar Butterfree. “Wat is er, Butter?” vroeg ze. Butter was geen officiële naam voor haar Butterfree, maar slechts een afkorting. Net zoals dat je een naam als ‘Samantha’ wel eens afkortte tot ‘Sam’. “Free…” floot haar Butterfree weer. Haar pokémon draaide zich in de richting van de waterval. Mara keek, en ze fronste lichtjes. Bij de waterval stonden twee jongens. “Ik gok dat we maar naar ze toe moeten gaan?” vroeg Mara aan haar pokémon. “Free…” floot haar pokémon, en Butterfree begon in de richting van de jongens te fladderen. Mara slaakte een zucht. Ze kon haar pokémon moeilijk niet haar zin geven. Ze bukte om haar Shroomish op te pakken, en liep achter haar Butterfree aan. “Ehrm, hoi,” snoof Mara toen ze eenmaal binnen gehoorsafstand van de jongens was. Haar Butterfree was gestopt, zodat Mara haar had kunnen inhalen. Vanuit haar ooghoeken keek Mara naar haar pokémon, niet helemaal zeker waarom ze op de twee jongens af had moeten gaan. Een van de jongens kende ze in ieder geval. Nou ja, ze kende hem in ieder geval van gezicht. De jongen die was weggerend voor een Ursaring. Mara glimlachte zachtjes, als teken van begroeting.

'Volgens mij ontmoet ik elke dag wel een nieuwe trainer..' hoorde hij de gedaante zeggen, Kyle bleef de gedaante aankijken, tot de gedaante goed zichtbaar werd. Het was een jongen, hij was blond. 'Hoi,' sprak de jongen. Kyle knikte even. Deze jongen kende hij nog niet. ''Hey,'' sprak hij. Enkele seconde later, kwam er nog een meisje bij staan. 'Ehrm, hoi,' zei ze als eerst. Deze had bruin haar. Ze knikte daarna als begroeting. Kyle keek de blonde jongen en het meisje even aan. Kende ze elkaar? ''Ook hoi,'' sprak hij weer. ''Ik ben Kyle,'' zei hij daarna. Zijn 3 pokemon gingen naast hem staan. BUbble kuchte even kort en keek naar Kyle. ''Oh, Sorry. Dit zijn Bubble, Bane en Cloud.'' Kyle wees naar de pokemon die hij bedoelde, terwijl hij de naam zei. Ook al was het makkelijk om zelf te zien. Bubble, hoorde namelijk bij water. En Squirtle was een Water Type. Cloud, was een wolk. Dat leek op de vleugels van een Swablu. En als laatste Bane. Bane zou je niet zo snel kunnen raden. Dan moest je weten dat Spoink zijn Japanse naam Baneboo was. En als je dat niet wist, zou je gewoon kunnen zeggen dat dat de laatste was die er nog was. En het dus duidelijk was dat hij bane was. Zijn oog viel hem op een butterfree. Dat ze had hij niet eerder opgemerkt. Ook een Shroomish zag hij nu. Even keek Kyle naar de andere jongen. Deze leek geen andere pokemon bij zich te hebben..

''Ook hoi,'' zei een van de twee jongens. ''Ik ben Kyle,'' stelde hij zichzelf voor. Vervolgens stelde de jongen, Kyle, ook zijn pokémon voor. Mara knikte lichtjes. Kyle heette hij dus. “Mijn naam is Mara,” stelde ze zichzelf voor. Ze bukte om haar Shroomish neer te zetten. Ze grijnsde lichtjes. “Dit zijn Butterfree en Shroomish,” stelde ze haar eigen pokémon ook voor. Dat ze geen aparte namen hadden, interesseerde haar maar weinig. Bijna iedereen gaf zijn of haar pokémon tegenwoordig een naam. Daarom zou het even makkelijk zijn om haar pokémon te herkennen door ze bij hun soort te noemen, niet? Ze voelde iets zachtjes op haar hoofd drukken. Butterfree was op haar geland, zoals ze wel vaker deed. Ze had vanaf haar hoofd een goed uitzicht op de omgeving, en hoefde dan niet de hele tijd te blijven vliegen. Bovendien was zij als Mara’s enige pokémon vrijwel nooit in haar pokéball. Butterfree dwaalde nooit te ver af, en wachtte altijd op een reactie van Mara voordat ze iets ondernam. Eigenlijk was het zelfs een beloning voor goed gedrag dat ze zo weinig in de pokéball zat. Het was niet dat Butterfree het haatte om in de Pokéball te zitten, zoals je misschien zou denken. Mara liet haar blik langzaam over de pokémon van Kyle glijden. Een Squirtle, Swablu, en een Spoink. Ze zagen er goed verzorgd uit, voor zover zij daar iets van wist. Natuurlijk was het van zelfsprekend dat een trainer zijn pokémon goed behandelde. Maar zoals vaker, bevestigde de uitzondering de regel. Mara keek naar de andere jongen, die zich nog niet had voorgesteld. Welke pokémon zou hij eigenlijk hebben?

'Mijn naam is Mara,' stelde Mara zichzelf voor.''Keer terug,'' mompelde Kyle. Een rode heldere straal vloog naar 2 van zijn pokemon. Naar beide Bane en Cloud. Bubble, die bleef meestal uit de bal. Alleen heel soms zat hij er in. Bijvoorbeeld als hij gewond was. Of natuurlijk als ze in de voorrondes van een contest zouden zitten. Maar Bubble vond het toch leuker buiten de bal. Zodat hij niks miste. Kyle had niet door dat het opeens stil was. Tenminste, pas toen hij op keek naar de andere 2 trainers. Die zo te zien ook diep in gedachten verzonken zaten. ''Ehh, wat zijn jullie?'' probeerde kyle maar te zeggen om door te gaan met het gesprek. Hij dacht even over de zinnetje na die hij had gezegd. Onee, straks verstonden ze hem verkeerd. ''Ik bedoel, Coördinator, Trainer, Breezer enzo,'' besloot kyle maar te zeggen. Opeens verscheen er weer een rode straal, de pokebal waar Kyle ervoor zijn Spoink had ingezet kwam er weer uit. Hij keek geïrriteerd naar zijn trainer maar besloot maar weer te glimlachen zodat hij later toch weer een poffin zou krijgen. ''Sp.. Spoink!'' mompelde Bane. Snel daarna stuiterde hij naar het water toe, Bubble ging maar achter hem aan. Ze zouden door gaan met trainen op zijn Psychisch, en bubble wou zelf ook wel een nieuwe aanval. Dus begon hij een bubbel aanval op het water af te vuren, met hoop een paar pokemon te raken en uit te schakelen, zodat zijn water aanvallen sterker zouden worden. Ondertussen gebruikte de Spoink Psychic op bijvoorbeeld Magikarps, die wierp hij even uit het water, maar verlies daarna al weer controle.

-Flutpost-

''Ehh, wat zijn jullie?'' vroeg Kyle na een lange stilte. ''Ik bedoel, Coördinator, Trainer, Breeder enzo,'' legde hij uit. Mara knikte begrijpend. “Ik ben een trainer, denk ik,” antwoordde ze. Ze grijnsde lichtjes. “Ik ben niet bepaald goed in het verzinnen van aanvallen, maar onnodige pokémon gevechten staan mij ook niet aan,” Mara fronste, “maar een gevecht op zijn tijd is natuurlijk wel goed tegen de stress, soms.” Haar Butterfree knikte, als teken dat ze het helemaal met haar trainster eens was. Mara keek naar haar Shroomish, die doelloos om zich heen zat te kijken. Misschien kon ze hem maar beter laten terugkeren… Mara klikte een van haar pokéball’s van haar riem, en richtte deze op haar Shroomish. De pokéball ging open, en zoog har Shroomish als een rode straal naar binnen. Mara knikte goedkeurend, en klikte de pokéball weer aan haar riem vast. Ze richtte haar aandacht weer op Kyle en de andere jongen. “Wat zijn jullie eigenlijk, als ik vragen mag?” vroeg ze. Mara gaf geen toelichting over haar vraag. Die had Kyle al gegeven, dus waarom zou zij dat nog een keer doen? Het zou onnodig zijn. Haar Butterfree flapperde een paar keer met haar vleugels. Een koud briesje stroomde door Mara’s haar, en bracht het in de war. “Butterfree…” mopperde ze. Ze haalde haar hand door haar warrige haren, in een poging het weer recht te krijgen. Was dat eigenlijk wel mogelijk bij haar haren? Met een zucht gaf ze haar poging op. Beter dan het nu was zou ze het toch niet krijgen. Dus waarom zou ze er moeite aan besteden?

-Flutpost-

'Ik ben een trainer, denk ik,' antwoordde Mara. Kyle knikte even rustig. 'Ik ben niet bepaald goed in het verzinnen van aanvallen, maar onnodige pokémon gevechten staan mij ook niet aan,' Mara fronste, 'maar een gevecht op zijn tijd is natuurlijk wel goed tegen de stress, soms,' legde ze daarna uit. Kyle bleef door knikken. Kyle keek rustig naar Levy. Wachtend tot hij zijn antwoord zou geven. Levy had vanaf nu niet zo veel gezegd. Niet eens zijn naam. Terwijl hij de persoon was die het gesprek begon. Misschien was hij wel verlegen? Nee, dat betwijfelde Kyle. Alleen aan zijn uiterlijk was te zien dat hij niet zo'n type was. 'Wat zijn jullie eigenlijk, als ik vragen mag?'vroeg Mara uiteindelijk. ''Nou, ik ben een Coördinator,'' sprak hij rustig. ''Tenminste, ik wil er een worden,'' zei hij daarna. Kyle was nog niet goed genoeg om een Coördinator genoemd te worden. Hij had niet eens aan 1 Contest mee gedaan. En dat zou misschien nog lang duren. Ze moesten nog veel trainen. Kyle keek rustig naar zijn Spoink. Deze was nog steeds bezig met het trainen van zijn Psychic. ''Stop maar hoor, je hebt verdiend wel een pauze,'' sprak Kyle rustig. Bane knikte en kwam al snel stuiteren. Hij stopte voor Kyle en keek hem met grote ogen aan. ''Oke..'' sprak Kyle. Hij hield een Poffin zak tevoorschijn. Hij gaf er eentje aan Bane. Al snel begon Bubble te zeuren dat hij er ook een wou. En deze kreeg hij dan ook. ''Willen jou pokemon ook?'' Hij bekeek de Butterfree van Mara.

Na een lange stilte kon Levy het niet meer volhouden. "Ik ben Levy." Zei Levy opeens. Levy keek de 2 aan. Ze hadden ondertussen vragen aan hem gesteld. Levy zat te dromen, dus hij had maar half opgelet. Daarom zij hij ook zo weinig. "Ik? Wat ik ben?" Vroeg Levy. Levy dacht na. 'Wat bedoelt die jongen..?' Dacht Levy. Levy keek bedenkelijk naar de jongen. De jongen zei er meteen wat achteraan. Nu wist Levy wel wat hij bedoelde. "Ik ben een trainer!" Zei Levy. Levy grijnsde breed. "Ik ben nu opweg voor mijn eerste gymbadge." Zei Levy glunderend. Levy keek toen naar zijn pokémon. Ze waren al uit de pokéball. "Dit zijn mijn maatjes treecko en trapinch! We zijn een paar dagen aangekomen uit de regio Hoenn!" Zei Levy zelfbewust. Levy knikte met zijn hoofdje. "Waar komen jullie eigenlijk vandaan?" Levy keek scheef met zijn kop naar de 2. Ze leken best veel verstand te hebben van wat ze deden. Levy keek toen naar de pokémon die ze bij zich hadden. Een squirtle, swablu, spoink, shroomisch en een butterfree. Levy keek nog eens goed naar de shroomisch en butterfree. Had hij die niet eerder gezien. Oja! Levy wist het weer. Levy had ze gezien in een stuk bos verderop. Nadat Levy achterna was gezeten door een ursaring liet de shroomisch de ursaring in slaap vallen. Hoe kon hij dat nou vergeten. Levy keek de trainster van de shroomisch aan. "Dankje nog voor het in slaap laten vallen van die beer" Zei Levy. Levy glimlachte dom naar de 2 trainers.

Kyle haalde een poffin uit zijn zak.''Willen jou pokemon ook?'' vroeg hij. Mara keek omhoog naar haar Butterfree. "Free..." floot haar Butterfree zachtjes, en ze steeg op van Mara's hoofd. Met een kort geflapper van haar vleugels, vloog ze naar Kyle toe. Butterfree vloog nieuwsgierig een rondje om hem heen, voordat ze besloot om zich aan zijn arm vast te klampen."Waar komen jullie eigenlijk vandaan?" vroeg de jongen die zich als Levy had voorgesteld. Mara grijnsde lichtjes, en zelfs bijna op een trots manier. "Ik kom uit de Kanto regio," antwoordde ze. Ze had het fijn gevonden in de Kanto regio. De enige reden dat ze naar Utah was gekomen, was omdat haar grootouders haar een kaartje hadden gegeven om er per boot naartoe te gaan. Ze hadden haar gezegd dat het er prachtig was geweest, en hadden verteld over de reizen die zij samen naar Utah hadden gemaakt. Eigenlijk hadden ze elkaar daar ontmoet, om precies te zijn. "Dankje nog voor het in slaap laten vallen van die beer," zei Levy. Mara haalde haar schouders op, terwijl haar Butterfree goedkeurend snoof. "Ik kom hem moeilijk zomaar aanvallen. Als hij gewond was geraakt, was hij natuurlijk nog veel kwader geweesd," legde ze uit. "En waarom zou ik een gevecht aangaan, terwijl ik hem net zo goed op deze manier zou kunnen oplossen?" Mara snoof. "Nu we het er toch over hebben... wat deed jij daar eigenlijk in de struiken?" vroeg ze nieuwsgierig. De laatste keer dat ze Levy had gezien, was ze vrijwel na het incident met de Ursaring weer vertrokken. Ze had toen de kans niet gehad om hem die vraag te stellen.

Rustig bekeek Kyle de trainer. Deze begon eindelijk te praten. Hij zei verschillende dingen. Het begon met zijn naam. Dat was Levy. Een naam die je niet zo vaak hoorde. Daarna begon hij te vertellen dat hij net als Mara een trainer was. Al snel vroeg hij waar beide Kyle en Mara vandaan kwamen Mara begon met vertellen. Kyle keek ondertussen naar de Pokémon van Levy. Deze had hij niet eerder opgemerkt. Het waren 2 pokemon uit hoenn. Een Treecko deze stonden bekend als de gras starter Pokémon van Hoenn. Net als Bulbasaur van Kanto. Chikorita van Johto en Turtwig van Sinnoh. Daarna bekeek Kyle de Trapinch. Over de trapinch wist hij niet zo weel. Wel dat hun laatste evolutie een draak Pokémon was. Net als Swablu zijn laatste stage. Dat was een Altaria. ''Ehh, Oja. Ik kom ook uit Kanto,'' sprak hij rustig. ''Ik ben daar geboren en heb daar dan ook dertien jaar en driekwart geleefd. Daarna mocht ik beginnen met Squirtle. De water starter van Kanto. Ik ben gelijk naar Hoenn gegaan want eigenlijk wou ik daar beginnen. Maar ik besloot toch maar naar Utah te komen,'' sprak hij rustig. Nu zei hij alles wat hij had gedaan. Terwijl Levy alleen om zijn naam vroeg. Even grinnikte Kyle. Al snel veranderde het onderwerp weer. Nu ging het over een Ursaring ofzo. En dat Levy in de bosjes zat. Dus ze waren elkaar wel eerder tegengekomen. En Levy werd aangevallen door een Ursaring?

Levy keek naar de 2. Het werd stil. Nadat kyle zijn verhaal had verteld werd het stil. "Ik dacht dat ik een man van weinig woorden was." Zei Levy voor de eerste keer wijs. Levy keek naar zijn pokémon. "Anyway, ik ga weer trainen." Zei Levy. Levy wou net weglopen maar stopte toen weer. Levy bekeek nog eens de pokémon van de 2. "Hebben jullie soms zin om met mij mee te trainen?" Vroeg Levy. Levy keek de 2 aan. "Mijn doel is om de beste pokémon trainer ooit te worden." Zei Levy. Net als alle andere trainers daarvan droomden. "En daarvoor moet ik natuurlijk ook sterk zijn." Zei Levy. "Dus, wat zeggen jullie ervan? Samen trainen?" Vroeg Levy aan de 2. Levy keek de 2 aan. Op dit moment was het enige waar Levy aan kon denken de 1ste gym en een 3de pokémon vangen. Hij moest een 3de pokémon voordat hij de gym aan zou kunnen. Ondertussen voordat hij zijn 3de pokémon zou gaan vangen, zou hij trapinch en treecko trainen. Die telden natuurlijk ook mee voor de gyms die nog in de toekomst lagen. Levy wreef over de kop van zijn treecko en trapinch. "We worden zo sterk als het maar kan." Fluisterde Levy tegen de 2. Levy keek toen weer naar de 2 trainers. Levy wachtte op een antwoord van een van de 2.

(wist ff niks xD)

Butterfree was weer opgestegen van Kyle’s arm. Mara glimlachte zachtjes toen haar pokémon weer plaats nam op haar gebruikelijke plaats; Mara’s hoofd. "Anyway, ik ga weer trainen," zei de trainer die zich had voorgesteld als Levy. Hij wilde weglopen, maar stopte vervolgens weer. Mara snoof lichtjes. Wat was hij van plan? "Hebben jullie soms zin om met mij mee te trainen?" vroeg hij, "Mijn doel is om de beste pokémon trainer ooit te worden. En daarvoor moet ik natuurlijk ook sterk zijn." Mara knikte. Natuurlijk moest je sterk zijn om een goede pokémon trainer te worden. Als je er niet hard voor werkte, zou je dat doel nooit kunnen bereiken, welke pokémon je ook had. "Dus, wat zeggen jullie ervan? Samen trainen?" vroeg hij. Mara grijnsde lichtjes, en ze keek omhoog naar haar Butterfree. De meeste beslissingen die ze nam, lagen aan haar pokémon. Als die het er niet mee eens zouden zijn, ging het niet door. “Free…” floot haar Butterfree zachtjes in Mara’s oor. Mara grijsde. Als ze zelf ook een goede trainer wilde worden, zou het verstandig zijn als ze ook naar de trainingen van andere trainers keek. Bovendien zou ze daar meer van leren, dan als ze steeds naar willekeurige gevechten tussen trainers zou zoeken. “Ik vind het best,” antwoordde Mara. Ze moest wel trainen. Als ze niet trainde, zou ze nooit sterker worden. De meeste gevechten waren weliswaar zinloos, dat vond ze nog steeds. Maar als zij en haar pokémon sterker zouden worden, konden ze zinloze gevechten sneller beëindigen, en met meer precisie. Het was een goed idee om samen te trainen. Misschien was dat zelfs wel effectiever dan in je eentje trainen.

'Ik dacht dat ik een man van weinig woorden was. Anyway, ik ga weer trainen.' Kyle keek Levy even rustig aan. Kyle was ook van plan om te trainen. 'Hebben jullie soms zin om met mij mee te trainen?' zei Levy al snel. Kyle keek even rustig naar Levy. Misschien was dat wel een goeie plan. Dan kon hij een paar combo's gebruiken en kijken hoe Levy zou reageren. En omdat hij geen Coördinator was kon hij diezelfde combo's gewoon weer gebruiken tijdens een Contest. 'Mijn doel is om de beste pokémon trainer ooit te worden. En daarvoor moet ik natuurlijk ook sterk zijn,' zei Levy, 'dus, wat zeggen jullie ervan? Samen trainen?' Kyle knikte kort. ''Ik vind het goed, ehh.. Misschien helpt het niet veel. Maar, ik heb gehoord dat de eerste Gym van Utah een Gras Type Gym is. En met een Trapinch kun je niet veel tegen gras Pokémon doen, dus is het misschien slim om hem een vlieg of vuur aanval ofzoiets te leren?'' sprak Kyle rustig. Misschien zou het niet veel helpen. Kyle wist niet zo veel van normale gevechten. En Gym gevechten enzo, hij had zich er dan ook nooit in verdiept. Maar hij wist wel welke type welke gym's waren. Dit kwam door een boekje die hij had gekregen toen hij Utah in kwam. Rustig pakte Kyle zijn Pokedex erbij, ''Uhh, hij kan geen vlieg en vuur aanvallen leren,'' sprak Kyle rustig. ''Maar misschien kan je hem wel een defensief aanval leren zoals Proctect zodat hij niet veel damange krijgt van de gras pokemon?''

Levy dacht even na over wat Kyle had gezegd. "Dat is eigenlijk wel waar ja." Zei Levy. Levy keek naar zijn trapinch. Trapinch was toch echt een grond soort. Als trapinch nou evolueerde. Dan was hij ook een draak soort. Maar ja. Daar was het nog te vroeg voor. Levy knikte en wreef over trapinch zijn kop. "We kunnen je wel een bug aanval leren..Zoals fury cutter of eh..bug bite" Zei Levy. Trapinch snapte het. "Oké, laten we dan daarop gaan trainen." Zei Levy. Trapinch richtte zich naar een boom. "Nu, fury cutter!" Riep Levy. Trapinch hakte een stuk van de boom om met de fury cutter. "Dat gaat al best goed! Zei Levy. Trapinch deed nog een fury cutter. Het werd steeds sterker. Nu snapte Levy het. Fury cutter was wel niet zo'n sterke aanval, maar hij werd wel steeds sterker als je hem gebruikte en hij raakte. Dat zou best handig zijn. "Nog een fury cutter!" Riep Levy. Trapinch knikte en hakte opnieuw tegen de boom aan. Trapinch ging een eindje van de boom staan. De boom viel om. "Wauw! Goedzo trapinch!" Riep levy blij. "Hier trainen we nog op verder." Zei levy. Trapinch knikte heftig. "En dan nu bug bite" Zei Levy. "Misschien is het beter als we nu samen met hun trainen" Zei Levy tegen trapinch. Trapinch keek naar de 2 andere trainers. Instemmend knikte de trapinch opnieuw. "Oké, dan trainen we met hun nu mee" Zei Levy. Levy ging bij de 2 andere trainers staan. "Enneh..wanneer beginnen we?" vroeg Levy aan de 2 trainers, Mara en Kyle.

'Dat is eigenlijk wel waar ja,' zei Levy. 'We kunnen je wel een bug aanval leren..Zoals fury cutter of eh..bug bite,' zei Levy. Kyle knikte. Hij was bijna vergeten dat een Bug aanval ook in het voordeel was bij gras type. Levy begon al snel met trainen. Zijn Trapinch leek het heel goed te doen. 'Oké, dan trainen we met hun nu mee. Enneh..wanneer beginnen we?' Zei levy na een Tijdje. Kyle glimlachte, ''Ik ben al een tijdje van plan mijn Spoink ook de aanval Shadow Ball te leren, dus ik denk dat ik daar maar ook aan begin,'' sprak kyle rustig. ''Wat denk je er van, Bane?'' De Spoink knorde blij en ging voor Kyle stuiteren. ''Ik weet niet hoe jullie trainen gewend zijn,'' mompelde Kyle droog. ''Maar ik vuur de aanvallen meestal af op object,'' mompelde Kyle. Hij keek even naar zijn Spoink en knikte. ''Gebruik je Shadow Ball!'' sprak Kyle rustig. Een Shadow Ball vormde voor de snuit van de SPoink. Jammer genoeg had het niet veel kracht in zich en viel het op de grond. Nee het was nog erger. Het was al verdwenen voordat hij de grond had geraakt. ''Daar moeten we meer mee trainen,'' mompelde Kyle rustig. Hij bekeek Levy even. Daarna keek hij kort naar Mara. ''Hoe trainen jullie eigelijk, meestal?'' zei Kyle even rustig..

-Flutheid-

Levy was ondertussen ook weer aan het trainen gegaan. Deze keer was het met trapinch. Trapinch had zijn zandstorm aanval helemaal onder de knie, maar nu moest hij bug moves leren. Het waren bug bite en fury cutter. Deze 2 moves waren heel handig voor de 1ste gym had Kyle gezegd, en daarom ging Levy weer oefenen. "Trapinch!" Riep Levy ineens. "Zie je die bidoof daar?" Vroeg Levy aan trapinch. "We gaan onze bug moves voor het eerst uittesten op een pokémon." Zei Levy benieuwd. "We hebben nu tegen bomen gestreden, maar nu is het tijd voor het echte werk.." Mompelde Levy. Trapinch knikte en rende op de bidoof af. "Oké, begin met bug bite!" Riep levy. Aangezien de bidoof een berry vasthield kreeg hij de volle laag. (Bijwerking van bug bite ofzo). Trapinch raakte de bidoof hard en de bidoof deed meteen een tackle op trapinch. "Ontwijk!" Riep Levy. Trapinch week uit voor de aanval. Een van de eerste keren dat het trapinch was gelukt om goed te ontwijken. Iets waar Levy het vooral vond om aan te trainen. "Nu, trapinch! Fury cutter!" Riep Levy. Trapinch knikte. Hij wist het eigenlijk al, maar goed. Trapinch laadde zijn poot en sneed in de bidoof met fury cutter. Het was een kleine schade en de bidoof gebruikte een tackle. Deze keer was het raak. Trapinch keek naar de bidoof en deed opnieuw een fury cutter. Het was alweer wat sterker. Het werd steeds sterker wanneer trapinch het gebruikte. Na 3 fury cutters lag de bidoof bewusteloos op de grond. Het mooie was nu, dat de fury cutter nog niet uitgewerkt was. Zolang trapinch hier nog was zou het effect nog even volhouden. Levy vond het wel handig. Toen hoorde Levy de vraag van Kyle. "Ik weet niet..meestal vecht ik tegen pokémon. Bijna nooit tegen objecten. Behalve dan bij de fury cutter, dat testte ik uit op bomen." Zei Levy tegen kyle.

Levy was al begonnen te trainen, zonder op te merken dat Kyle hem wat vroeg. Uiteindelijk nadat hij klaar was met een korte training kwam hij weer bij Kyle staan. 'Ik weet niet.. meestal vecht ik tegen Pokémon. Bijna nooit tegen objecten. Behalve bij Furry Cutter, dat testte ik uit op bomen,'' zei Levy. Kyle grijnde. Als je tegen een pokemon vocht, werden je eigenlijk pokemon ook meer ervaren. Dus het was wel een goeie manier op te trainen. ''Misschien, moet ik het ook eens proberen,'' mompelde Kyle kort. Hij liep even naar een Maril toe, deze stond bij het rand van het water. ''Nu, haal hem van het water gedeelte weg met je Psychic, doe daarna je Shadow Ball!'' riep Kyle luid. Rustig knikte de Spoink. Hij suiterde even iets dichtbij de Maril. Zijn ogen kleurde mooi blauw, en hij gooide de Maril weg. Daarna verscheen er een mooie Shadowl Ball voor het gezicht van de spoink. Deze schoot naar voren, maar er gebeurde verder niet veel. ''Nu, weer Shadow Ball, daarna en Psywave!'' Weer mislukte een Shadow Ball. Maar de Psywave zorgde voor veel damange. De Maril gebruikte snel zijn waterpistool ''Nu, spring weg!'' Maar het was te laat. Spoink was geraakt. ''Nu, Psywave!'' een Psywave raakte de Maril weer. ''Maak het af,'' Psychihc!'' Een Psychic gooide de Spoink weg. Deze lag nu uitgeschakeld op de grond..