Langzaam slenterde een lange, gespierde jongen over het ruige terrein. Op zijn rug hing een afgesleten rugzak, zijn handen waren diep weggestoken in de zakken van zijn baggy spijkerbroek en zijn diep blauwe ogen gingen schuilen achter halflang, zwart haar. Zinan keek speurend over het terrein. Hij was op zoek naar nieuwe pokémon, goede, sterke pokémon. Hij had de vier andere regio’s al afgereisd, de gyms verslagen. Toch had hij de pokémon die hij daarvoor had gebruikt niet bij zich. Hij was niet erg gehecht aan zijn pokémon, op zijn Houndoom en Luxray na. Die gingen overal mee naar toe, ze waren zijn familie. Zinan grijnsde even om zijn eigen gedachten. Familie. Hij snoof. Het was al drie jaar geleden sinds hij zijn ouders voor het laatst gesproken had. Niet dat ze hem mistten. Ze hadden het veel te druk met zijn gehandicapte broertje. Chagrijnig schopte de jongen een vuist grote steen weg. Het projectiel vloog over het barre landschap en verdween tussen twee rotswanden. Een brul weerklonk en echode over het terrein. Met vernauwde ogen keek Zinan naar de plaats waar zijn steen blijkbaar iets had geraakt. Denderende voetstappen kwamen dichterbij en toen verscheen er een grote, woedende Nidorino vanuit de kloof.
Zinan grijnsde, misschien dat zijn zoektocht toch iets opleverde. “Chiyo, doe je Take Down. Pas op voor zijn hoorn.” Zei hij rustig, terwijl hij de pokéball van zijn riem trok en deze in de lucht gooide. In een zilveren flits verscheen er een Houndoom die meteen weg sprintte toen hij met zijn poten de grond raakte. De Nidorino brulde als een uitzinnige bij het zien van zijn nieuwe uitdager. Zijn hoorn begon te gloeien en hij stormde recht op de aankomende Houndoom af. Die bleef rennen, week op het laatste moment iets naar rechts en ramde de Nidorino in zijn nek. Die brulde verrast en vloog een paar meter opzij. “Vlammenwerper.” Zei Zinan, zijn stem haast emotieloos. Vanbinnen voelde hij een zekere opwinding, maar daar had hij niks aan. Hij moest zijn hoofd koel houden, anders zou hij dit gevecht zeker verliezen. Chiyo boog zijn kop en vuurde een zinderende Vlammenwerper op de Poisonpokémon af. Die sloeg de aanval af met een nieuwe Horn Attack. De enorme pokémon kwam weer in beweging en Zinan herkende de aanval meteen als een Take Down. “Chiyo, erop af. Doe je Sprong beet.” Voor een ander zou het een loos commando zijn, maar de Houndoom begreep het onmiddellijk. Opnieuw rende hij frontaal op de Nidorino af. Die leek zich opnieuw in te stellen op een aanval van de zijkant. Zinan zag zijn grijns weerspiegeld op de bek van Chiyo, toen de Houndoom op het laatste moment op sprong, zijn nek kantelde en de Nidorino met een Fire Fang in zijn greep. De pokémon brulde van pijn en schrik en begon wild bokkend rond te rennen. Zinan zag het even aan en wilde net een nieuwe commando geven toen de Nidorino de Houndoom op zijn rug plotseling tegen de rotswand plette. “Chiyo!” riep Zinan geschokt toen de hond piepte van de pijn en op de grond viel. Hij sprong vrijwel meteen weer overeind en de zwartharige jongen zuchtte opgelucht. Dat had hij kunnen verwachten van zo’n sterke pokémon die ook behoorlijk creatief bleek te zijn. Een gemene grijns verscheen op zijn gezicht. Deze pokémon moest hij hebben.
Houndoom stond nog met zijn rug tegen de rotswand toen de Nidorino zich plotseling omdraaide en met een Ijzerstaart naar Chiyo sloeg. “Zet je af op de staart en doe zelf ook Ijzerstaart!” riep Zinan over het terrein. De Houndoom gromde, sprong op de staart van de Nidorino en sloeg zelf met een zilveren staart op zijn rug. De pokémon zakte door zijn poten en plofte op de grond. Houndoom gebruikte het moment om wat afstand te creëren. Opeens boorde de Nidorino zich de grond in. Met zijn machtige poten ploegde hij door de keiharde ondergrond en verdween ondergronds. Houndoom keke vertwijfeld om zich heen, maar Zinan was niet erg onder de indruk. “Chiyo, ga op een hoog punt staan.” Chiyo knikte en sprong soepel op een rotsblok en vanaf daar op een plateau aan de rotswand. De Nidorino kwam weer boven de grond en keek verward om zich heen. “Shadow Ball.” Zei Zinan rustig en de pokémon vuurde een paars met zwart bal op zijn tegenstander af. Die zag hem niet aankomen en werd vol geraakt. “Doe nu Fire spin en maak het af.” Hij zei niet hoe Houndoom het af moest maken, dat mocht hij zelf in vullen. Chiyo leek te grijnzen en stuurde een vuurstraal op de Nidorino af. Die kwam vast te zitten in de vuurvortex en Chiyo gebruikte de tijd om zich op te laden. Voor zijn bek vormde zich een zilveren bol die groter en groter werd. Met een brul vuurde hij de Hyper Beam op de Nidorino af. Zinan grijnsde tevreden toen de aanval zijn doel raakte. Chiyo kende de aanval nog niet lang en hij moest nog geperfectioneerd worden, maar dit kwam aardig in de buurt. Met een kreun viel de Nidorino om en in een vlotte beweging gooide Zinan een pokéball op hem. De grote pokémon verdween in het rood en met een lichte tik viel de bal op de grond. Vastberaden staarde hij naar de wiebelende bal. Hij moést gewoon zitten.
De Pokéball bleef een aardig lange tijd bewegen. De Nidorino zijn best deed uit te breken. Hij was misschien erg verzwakt, maar niet van plan zomaar op te geven. Toch maakte zijn lichaam uiteindelijk duidelijk dat hij niet meer verder kon. Hij hield op met vechten en legde zich er bij neer, het was niet anders... Nidorino was gevangen.