een naam voor Chimchar!

Sora en Sparky waren al een aantal weken op weg.
omdat hij eerst een vuurPokémon moest hebben ging hij met Sparky naar de Area of Fire.
de kleine Pikachu sliep half om zijn schouder van de lange reis.
"zullen we rusten, jongens?, vroeg Sora aan de twee Pokémon.
'chaar,- en Chimchar deed zich te goed aan een oran bes.
Sparky daarentegen ging tegen een boom zitten en wilde alleen slapen.
"Chimchar, we zijn al een tijdje samen, je hebt nog geen naam, zei Sora diep nadenkend.
Chimchar keek hem vragend aan.
"wat dacht je van Blaze?, vroeg Sora, Chimchar knikte afkeurend.
"ehh...Shiro?, zei Sora en Chimchar sprong vrolijk overeind en knikte.
"Chimchar!, zei hij en maakte een sprongetje van blijdschap.
"oke, dan is het Shiro, zei Sora en ging naast Sparky zitten.
de twee Pokémon kropen tegen hem aan en vielen allebei tegelijk in slaap.
Sora had zijn ei in zijn armen genomen en sloot zijn ogen, ondanks alles wat hij had meegemaakt was hij echt gesloopt.

Ze had een tijd geleden afschijd genomen van Sinder, haar Aerodactyl. Nu kon ze alleen nog maar te voet of over het water reizen. Ze had er niet aan gedacht dat vliegen geen optie meer zou zijn toen ze besloot Sinder een vrij leven te geven met de andere Aerodastyl die hij ontmoet had. Ze zouden elkaar vast wel weer een keer zien maar voorlopig zou hij in de bergen zijn. Raven betreurde zijn vertrek wel een beetje maar ze was ook blij voor hem dat hij nu eindelijk soortgenoten had gevonden.
Ze liep net het dichtsbijzijnde stadje uit richting Summer Green. De winter was ingetreden maar de pokémon die naast haar liep leek er geen problemen mee te hebben, het was een Zangoose. De lange tijd dat ze buiten Utah was geweest had ze haar gevangen en de naam Shade gegeven. Dat was vlak voor ze Sinder had vrijgelaten. Het had weken jagen en vechten gekost voor ze eindelijk het succes van de vangst behaald had. Shade was eigenwijs en afstandelijk maar als je haar beter leerde kennen was ze vriendelijk en beschermend. Ze was verschrikkelijk goed in zich uitsloven wat Raven wel humoristish vond. Helaas vond Shade het erg vervelend als ze een beetje om haar aan het grinnikken was.
Ze was nu terug in Utah en wilde graag wat mensen ontmoeten, ze had al zo lang niemand meer gesproken voor een vriendelijk gesprek. Na een tijd lang lopen zag ze een jongen onder een boom zitten, hij had twee pokémon in zijn buurt: Een Pickachu en een Chimchar. Hij leek niet onvriendelijk dus besloot ze een gesprekje aan te gaan. Toen Raven richting de jongen begon te koersen bleef Shade achter. Raven merte dit net toen ze groetend haar hand op stak naar de jongen. Ze keek over haar schouder en zag Shade net in de schaduwen staan. Raven draaide zich om en zette haar handen in haar zij. 'Daar gaan we weer' dacht ze bij zichzelf. Net toen ze haar mond opendeed om haar te roepen bedacht ze dat het toch geen zin zou hebben dus draaide ze zich weer om naar de jongen en glimlacht. "Hallo, vind je het erg als ik erbij kom zitten?" vroeg ze vriendelijk.

Sora lag zo diep in slaap toen opeens een stem hoorde.
Hallo, vind je het erg als ik erbij kom zitten?" het was een vriendelijke meisjesstem.
hij deed langzaam zijn ogen open en zag een zwart silhouet.
toen hij beter keek zag hij een meisje dat veel ouder was als hij en schrok.
"ehh... ja, is goed, zei Sora een beetje overrompeld en Sparky deed een oogje open.
'chaaa- Sparky rekte zich uit, het middag slaapje had hem goed gedaan en keek weer fris uit zijn oogjes.
"ik ben Sora en dit is me maatje Sparky de Pikachu en Shiro de Chimchar, zei Sora die niks wist te zeggen.
Sparky liep naar haar toe en begroette haar vrolijk, 'Pika!,'
Shiro bleef nog liggen slapen maar werd algauw wakker toen Sparky hem aantikte en ze begonnen te spelen.
Sora keek naar het meisje en besloot te vragen hoe ze heette ookal vond hij erg eng.
"ehh.. mag ik vragen hoe je heet?, vroeg Sora aarzelend en hield zenuwachtig zijn schouder beet.

*srry dat hij zo kort is^^; geen inspi=x*

De jongen stemde in en Raven ging zitten. Nadat de jongen zichzelf en zijn pokémon had voorgesteld zei Raven: "Aangenaam, mijn naam is Raven en dat daar is Shade" ze wees met haar duim over haar schouder naar de Zangoose die stond toe te kijken. "Ze zal zo wel komen" zei ze wat zachter. De pickachu begroette haar vriendelijk. Raven glimlachte, wat een leuke pikachu. Het zag er schattig uit zoals Sparky en Shiro met elkaar speelden. Ravenaalde haar rugzak van haar rug en nam deze beschermend in haar armen. In de rugzak, verwikked in haar slaapzak zat een pokémonei. Raven wist niet van welke pokémon het afkomstig was toen ze het kreeg van een ranger en ze wist het nog steeds niet. Het duurde niet lang voor Shade toch besloot dichterbij te komen. Op vier poken slenterde Shade naar Raven toe en ging naast haar zitten. Helaas gad Shade nog niet toe: Ze keek weg van de trainer en diens pokémon en negeerde hen. Ze zou later wel bijtrekken. Raven glimlachte vaajes "Je hebt twee leuke vrienden. Ben je hier om te trainen voor Jyms?" vroeg ze zomaar om een gesprek aan te knopen. Zij was hier met een doel gekomen: Ze was op zoek naar een Shinx omdat ze graag een Luxray wilde. Maar ze wist niet of Summer Green er de geschikte plek voor wasin dit jaargetijde.

Sora knikte toen ze zich voorstelde als Raven en haar Pokémon Zangoose; Shade.
hij keek naar zijn twee spelende Pokémon, Shiro was echt veranderd sinds hij bij Sora was gekomen, Shiro was veel rustiger en relaxter dan eerst en durfde nu tenminste met Sparky te spelen zonder op of om te kijken.
toen zei Raven:'Je hebt twee leuke vrienden. Ben je hier om te trainen voor Gyms?"
"dankje, Sparky en ik zijn al heel lang dikke vrienden en Shiro heb ik nog niet zo heel erg lang, dat was ik eigenlijk wel van plan maar ze verdienen ook om even gezellig met elkaar te spelen, zei Sora en Sparky sprong in zijn armen.
hij lachte toen Sparky hem kopjes gaf en likte over zijn wangen.
"hey, hou op, dat kietelt, grinnikte Sora en voelde iets bewegen in zijn tas.
"Pika?, en Sparky deed een stap naar achter en viel over het been van Raven heen.
het blauw grijze ei dat hij van zijn moeder had gekregen begon te gloeien!
Sparky, Shiro en Raven keken toe hoe het ei veranderde in een Pokémon.
"iolu, zei het kleine wezentje en wreef in zijn oogjes.

Raven trok snel haar been in en mompelde een verontschuldiging. Maar Sora leek het niet te horen. Hij was bzig met het ei dat hij in zijn armen had. Het begon te gloeien... Geïntereseerd keek ze toe. In haar achterhoofd hield ze haar eigen ei in gedachtes. Wat zou daaruit komen? Dezelfde vraag werd beantwoord door het ei van Sora. Het kwam uit en een kleine, jonge pokémon zat daar tussen hen in in zijn oogjes te vrijven. Raven was een beetje verbaasd, het was nogal onverwachts gebeurt. "Ehmmm... Gefeliciteerd. Hoe ga je hem noemen?" vroeg ze na een korte stilte. Shade keek ook toe al probeerde ze dat onopvallend te doen. Blijkbaar had Shade een zwak voor pasgeboren pokémon want ze kwam toch maar dichterbij om het kleine schepseltje eens wat bter te bekijken.


(wat is het, een riolu ofzo?)
(Sorry, korte post.)

"me moeder heeft me een Riolu gegeven?, vroeg Sora verbijsterd en keek naar Sparky en Raven.
het kleintje keek op en keek naar Sora.
"Ehmmm... Gefeliciteerd. Hoe ga je hem noemen?" vroeg Raven na een lange stilte.
zelf wist hij het nog niet eerst dacht hij aan Zero maar algauw wilde hij die naam niet voor een Riolu, hij begon diep na te denken
"iolu, zei hij nog een keer en hij probeerde Sora's aandacht te trekken.
"ik heb nog geen flauw idee, hoe ik hem ga noemen, zei Sora nadenkend en had het kleintje in zijn armen genomen.
"Pika?- en keek Shiro aan.
Sora wist dat Sparky met het kleintje wilde spelen maar Riolu dacht daar heel anders over en bleef dichtbij hem zitten.
"ha, ik weet een goeie, ik noem jou Kio, zei Sora die glimlachte en Riolu keek hem grote oogjes aan.
"char?, vroeg Shiro aan Sparky en de twee begonnen weer te spelen.
echter Kio stond wankelend op en wilde meedoen!
Sparky keek het kleintje aan en knikte.


*het geeft niet, ja het was een Riolu ei:D,
ik heb dat niet verzonnen hoor dat blauw en grijszwart stond op een plaatjexD*

Raven had enkel in de oude boeken in de kast van haar ouders gelezen over riolu's en hun zeldzame evoluatie: Lucario. Er gingen veel legendes over deze pokémon en Raven was gek op legendes. Terwijl de de riolu bewonderde en verschillen ontdekte tussen de omschijving van de boeken en de werkelijkheid verzon Sora een naam. Uiteindelijk kwam hij uit op 'Kio' en Raven knikte "Dat lijkt me een goede naam" zei ze. Ze voelde haar maag rommelen en grijnsde "Lunchtijd" grinnikte ze "Misschien vinden Sparky en Shiro het leuk om ook mijn andere pokémon te ontmoeten." Ze klikte twee pokéballs los van haar riem die met stuts bezet was. "Venray, Melody. Etenstijd!" riep ze vrolijk terwijl ze de twee pokémon tevoorschijn liep komen. Zodra Shade de ariados zag wendde ze haar hoofd af. Gelukkig vlogen ze elkaar niet meer naa de keel zoals eerst. De lapras maakte een vrolijk zuiver geluid terwijl de spinachtige insectpokémon naar haar toe kwam voor wat hem beloofd was. Voor alledrie de pokémon zette ze een bakje pokémon voer neer. Ze maakte graag pokémon voer en verkocht het ook op de markt zodat ze wat geld binnenkreeg. "Willen jullie ook?" vroeg ze doelend op Sparky en Shiro. Nadat ze hen ook gegeven had (als ze toestemmen natuurlijk) ging ze in kleermakerszit weer tegenover Sora zitten. Ze rommelde wat in haar tas en haalde een fles moomoo melk tevoorschijn. "Hier" zei ze en ze rijkte het toe aan Sora "Voor Kio, hij zal het lekker vinden" Melody, Venray en Shade waren nu rustig aan het eten (al zaten Venray en Shade zo ver mogelijk van alkaar af). Voor haarzelf haalde ze een boterham, wat potloden en een schetsboek tevoorschijn. Terwijl ze haar boterham at maakte ze een mooie schets van Sora en Kio. "Hoe lang ben je al bezig met je reis?" vroeg ze Sora.

(kun je misschien het continue gebruik van de enter-toets na een punt weglaten. Het is nogal vervelend lezen)

Sparky knikte vrolijk en Shiro deinsde achteruit toen hij de Ariados van Raven zag, Sora keek hem verbijsterd aan met Kio in zijn armen die de Moomoo milk opdronk, hij had er een flesje van gemaakt met een rubbere tuitje op de opening. Shiro was ondertussen bang achter Sora gekropen en rilde alsof het winter was.
toen zei Raven na een tijdje: "Hoe lang ben je al bezig met je reis?" .
"ehh, eigenlijk nog niet zo heel erg lang, ik en me broer reisde samen maar hij wilde terug naar huis omdat het niet goed ging met-, Sora zweeg hij kon het woord gewoon niet over zijn lippen verkrijgen en voelde tranen prikken. Sparky keek zijn trainer aan en voelde aan dat Sora het moeilijk had om over zijn moeder te praten.
maar Sora had echter geen tijd om meer na te denken want Venray, de Ariados van Raven had de bange Chimchar ontdekt en wilde alleen kennis maken maar meer niet. Shiro was erg bang en wilde weglopen maar in plaats van dat drukte hij zijn hoofdje in het shirt van Sora.
Sparky had geen problemen met Ariados en begroette hem gewoon vrolijk.
"Shiro, wat is er?, je hoeft echt niet bang te zijn het is gewoon een Ariados, probeerde Sora hem te rust te stellen maar hij luisterde niet naar hem en bleeft zich proberen te verstoppen bij Sora.
"sorry, dat hij zich zo gedraagt, dit doet hij normaal nooit, zei Sora verontschuldigend en werd knalrood.

*ik zal het proberen, ik moet nogal snel overschakelen van een verhaal naar rpg, srry daarvoor^//^*

(wil je alsjeblieft alleen over je eigen pokémon en jezelf zeggen wat ze doen? Volgens de regels mag je niet bepalen wat anderen doen.)

De jonge trainer begon te vertellen over zijn reis tot nu toe en Raven had al snel door dat hij het moeilijk vond zijn verhaa af te ronden. Er was vast iets ergs gebeurt met zijn broer of familie. Raven besloot niet verder te vragen. Venray was klaar met eten en kwam nu naar hen toe om bij Raven te kijken. Hij merkte haar tekening op en begon via haar rug om haar schouder te klimmen zodat hij mee kon kijken naar wat ze deed maar mdat hij wat groot was werd het een wiebelig en onhandig tafareel. Raven klapte haar schetsboek dicht en stopte het weg in haar tas. Melody klapte met haar vinnen op het gras en Raven begreep dat ze niet langer op het droge wilde liggen daarom riep ze Melody terug in haar pokéball. Ze merkte dat Shiro bang werd van Venray en besloot dat het beter was Venray terug te roepen. Sora was haar voor met zijn woorden waardoor ze zichzelf weerhield van het terugroepen van Venray. Ze wist dat Venray slechts gebruik zou maken van de situatie als hij doorkreeg dat de angst voor hém was. Raven liet hem terugkeren in zijn pokéball. "Zo beter? Ik vergeet soms dat veel pokémon en mensen bang zijn voor insect pokémon, zeker voor spinachtige zoals ariados." zei ze bijna verontschuldigend. Zijzelf was gevallen voor het enge uiterlijk van de spinachtige pokémon hierdoor vergat ze vaak wat anderen van Venray konden denken.

(wacht, ik snap niet het?, dat doe ik toch? of niet?, ben een beetje in de war:O sorry )

Sora glimlachte, hij was niet bang voor insect Pokémon behalve voor Beedrill dan maar hij snapte niet waarom Shiro zo deed, Sora wist dat hij een zwaar verleden had gehad enzo maar waarom deed hij zo tegen Venrayt
en waarom nou in dit geval een Ariados, was hij soms aangevallen door eentje?
Sora keek op, Sparky was verdwenen blijkbaar bessen zoeken of appels.
"ehh, heb jij Sparky ergens gezien?, vroeg Sora aan Raven en keek om zich heen, Kio was wakker geworden en geeuwde.
maar hij bedacht dat hij vanuit een boom het beter kon zien dan vanaf de grond.

(Je zei dat Venray dichterbij kwam, dat is zeggen wat mijn pokémon doet. Dat wil ik niet en volgens de regels mag het ook niet. Je mag WEL zeggen wat jijzef en jouw pokémon doen)

Plots keek Sora zoekend om zich heen* en vroeg haar o ze Sparky ergens had gezien. Raven stond op en keek ook rond maar zag de kleine pikachu nergens. "Wacht maar." zei ze met een iedeein gedachtes "Shade!" de zongoose keek vragend naar haar op "Kun je vanuit de bomen kijken of je Sparky ergens ziet?" terwijl Shade behendig de bomen in klom ruimde Raven snel haar spullen in hara tas waarna ze haar tas over haar schouder hing. Shade maakte haar met een paar geluiden duidelijk dat ze iets gezien had "Zie je Sparky?" vroeg ze met een wat verheven stem. Shade knikte en gebaarde naar een eind verderop. "Sparky is daar ergens" zeize tegen Sora. Ze kreeg nu pas door dat Shade niet eigenwijs gedaan had maar ze had niet veel tijd om erover na te denken want Shade sprong door de bomen naar de plek toe die ze had aangewezen. "Kom je Sora?" vroeg ze terwijl ze dezelfde richting als Shade op ging. Ze moest moeite doen om Shade bij te houden én op telettn waar ze liep. Plots sprong Shade voor haar op de grond en Raven kon nog meer net op tijd stoppen. De zangoose wees met haar twee lange klauwen naar een open plek nog geen mter verderop. Sparky was daar ook, wat deed hij daar?

* nu heb jij al gezegd dat je dit doet, dus het is niet erg als ik dat nog een keer doe

(ooh, srry, had ik helemaal niet in de gaten:o, als je een verhaal aan het typen dan moet ik echt ff omschakelen^^; )

Sora had moeite met Shade en Raven bij te houden hij had Kio aan zijn hand en die rende niet zo heel erg snel en hij wilde hem niet meteen in zijn Pokéball doen. ze stopte zo abrupt dat hij slipte en uitgleed maar volgde de blik van Raven en Shade. Sparky stond daar maar en keek om zich heen.
"Kio, blijf jij bij Raven?, vroeg Sora en hurkte naast hem neer. hij keek hem vragend aan maar hij ging rustig zitten.
"wil jij even op Kio letten?, vroeg Sora en knipoogde naar het kleine wezentje terwijl hij op antwoord wachtte.

*is dit zo goed?*

Sora kwam even later aan, hij had oprecht voorzichtig gedaan en Raven nam het hem niet kwalijk. Hij vroeg haar of ze even op de jonge riolu wilde letten en ze knikte. Shade bleef aan haar zijde en Raven wachtte terwijl Sora deed wat hij van plan was. Ze vroeg zich af wat de pikachu zo ver had doen afdwalen. Was hij achternagezeten? Of had hij iets interressants gezien of geroken? Blindelings achter een butterfree aangegaan of misschien gewoon een wandeling? Er waren veel mogelijkheden en Raven ging ze onbewust na terwijl ze toekeek en vanuit haar ooghoeken op de Riolu lette. Kio was erg schattig, jong en onschuldig als hij was. Zijzelf had niet echt schattige pokémon (al vond ze Venray best schattig) ze hoefd niet per-sé schattige pokémon maar ze waren zo leuk om naar te kijken.

Sora was blij dat ze op hem wilde letten en liep tenslotte naar Sparky toe.
"Sparky, wat doe je?, vroeg Sora maar Sparky reageerde niet en bleef gewoon naar de bosjes staan kijken.
Kio werd onrustig en wilde naar Sora lopen maar pakte aarzelend de hand van Raven. het was opeens erg stil toen Sparky ineens hem wegduwde.
een aantal Elektrische aanvallen kwamen onverwachts uit de bosjes geschoten en hadden Sora bijna geraakt als hij daar was blijven. een Shinx kwam waarschuwend uit de bosjes gesprongen!.
"Sparky, stop!, niet aanvallen, zei Sora waarschuwend. de kleine Pikachu keek op en deinsde gehoorzaam terug.
"shinx!, waarschuwde hij hem om vooral niet dichterbij bij tekomen. maar hij had een zacht gehijg gehoord en krabbelde overeind.
hij zocht in de bosjes en zag nog een Shinx, een meisje. het kleine beestje hijgde en piepte en had hoge koorts.
de andere Shinx die daar nog stond keek zwijgend toe, dus Sparky had het beestje gehoord en blijkbaar waren ze in hun territorium.
Sora liep half mank terug naar Raven en zei: "Sparky, was niet zomaar weggelopen, hij wilde gewoon deze kleine meid helpen"
Kio keek hem aan met grote oogjes en kwam kijken terwijl het broertje van Shinx bij Sparky bleef zitten.

Raven voelde een aarzelend pootje tegen haar hand, Kio pakte haar hand en Raven maakte een sussend geluidje. Er kwam een shinx uit de bosjes en Shade deed grommend en dreigend een stap naar voren maar Raven pakte met haar andere hand Shade's schouder om te laten merken dat ze niet wilde dat ze dichterbij kwam. Raven wilde graag een shinx en de pit van deze hier stond haar aan maar er was iets wat niet pluis was... Shade stopte niet met grommen tot ze de zieke shinx zag. Raven liet haar los waarna ze Kio optilde - voor de veiligheid - en achter Sora aanging. Ze keek naar de kleine shinx en begreep meteen dat ze een probleem hadden. "We moeten nu naar het pokémoncenter" stelde ze vast. Ze hurkte neer bij het broertje van de zieke shinx "We kunnen je helpen maar je moet ons vertrouwen" stelde ze hem gerust. "Sora neem Kio van me over, dan draag ik Shinx wel" ze gaf Kio aan Sora en knielde toen bij de zieke Shinx "Het komt allemaal goed, wij gaan je helen, je hoeft niet bang te zijn" de kleine shinx knikte moeizaam en tilde haar op. "Laten we gaan" zei ze. Shade rende al voor hen uit de shinx bleef dicht bij diens zusje.

(maak jij een topic bij het pokécenter?)

Sora rende achter Raven aan met Kio in zijn armen. door de val van daarnet deed zijn knie zeer maar negeerde dit volkomen omdat hij wist dat het kleine beestje nu direct hulp nodig gehad.
Sparky had het broertje van Shinx onder zijn hoede genomen en bleef erg dichtbij hem en Sora.
nu niet stoppen, we zijn er bijna, dacht Sora vertwijfelt omdat er steken in zijn zij opkwamen.
uiteindelijk zagen de twee een klein hutje met een rode PC erop en gingen ze naar binnen.
Sora zette hijgend Kio neer en ging voorover gebukt staan, Kio mocht dan klein zijn maar erg zwaar.
en ondanks dat deed ook zijn knie erg zeer maar dat negeerde hij en liep naar de Balie.
"zuster Joy, kunt u ons misschien helpen? we hebben een zieke Shinx bij ons!, riep Sora door het vertrek heen.
als een ding zeker was wilde hij niet dat de toestand van Shinx slechter werd en ging op zij zodat Raven naast hem kon staan.
terwijl Sparky, Shinx en Shade toekeken wat er zou gebeuren met het kleine beestje.

(zo goed?=D)

Raven holde als een gek achter Shade aan die hen de weg wees (blijkbaar wist die waar ze heen moesten en Raven vertrouwde haar) Ze kwamen bij een klein primitief pokécenter dat er van binnen erg goed uit zag. Zoals in ieder pokécenter stond zuster Joy achter de balie. Sora vertelde bliksemsnel wat er aan de hand was en Raven kwam naast hem staan met de zieke Shonx. Zuster Joy nam de zieke van haar over en vertelde hen dat ze alles zou doen om te zorgen dat het kleintje erdoorheen kwam. Raven haalde Shade's pokébal tevoorschijn "Bedankt Shade" zei ze waarna ze de Zangoose terug riep. Toen zuster Joy weg was wendde Raven zich tot Sora "Gaat het wel?" vroeg ze hem hij zag er niet bepaald oké uit... Raven liep naar de wachtbankjes "Ga anders even zitten, ik hoop dat het goed komt met shinx" zei ze terwijl ze haar rugzak op schoot nam en haar slaapzak eruit haalde. Ze rolde de slaapzak voorzichtig uit en nam het ei dat erin verpakt zat in haar armen waarna ze het begon te poetsen. Er zat werkelijk geen enkel krasje op en het ei zag er piekfijn uit. Het was grijs/blauw van kleur en had een rode cirkel op de onderkant. De oudere shinx keek met een bezogde blik naar haar op "Ik snap dat je je zorgen maakt maar je zusje is in goede handen" stelde ze hem opnieuw gerust.

(prima joh maar je gebruikt nog steeds te vaak de enter toets ' )

"Ik snap dat je je zorgen maakt maar je zusje is in goede handen" zei Raven tegen de kleine Shinx die erg neerslachtig op de grond zat.
"Pikachu, zei Sparky tegen hem en tikte hem aan om bij Sora te komen zitten. Sora zuchtte diep en wreef over zijn zere knie heen. "auw, mompelde hij toen hij ging zitten. "shinx, zei Shinx ongerust en ging op de schoot van Sora liggen en rilde. ondertussen was Raven bezig met haar ei aan het poetsen en Kio keek nieuwsgierig toe. Sora keek verdrietig naar de grond, op dit moment miste hij erg zijn moeder en broertje Roxas.
opnieuw zuchtte hij diep en dacht aan de kleine Shinx. toen hoorde ze het de vertrouwde geluid van de behandelkamer en kwam het zusje van Shinx naar hen toe rennen.
"Shinx, shinx, zei ze vrolijk en rende naar haar broertje toe. hij stond en liep van de twee Shinx en Raven weg.
op dit moment kon hij de druk niet aan...

(; srry, ik probeer er aan te werken)

Plots - minstens een paar uur later - kwam het zusje van shinx binnenrennen. Zuster Joy kwam ook binnen "Als ze nog een paar dagen rustig aan doet zal ze weer helemal de oude zijn" informeerde ze vriendelijk. Raven knikte "Bedankt zuster Joy" zei ze tegen haar waarna ze bij de twee herrenigde pokémon "Gelukkig is alles weer goed gekomen" zei ze terwijl ze toekeek hoe het broetje zijn zusjes in zijn eigen taal duidelijkmaakte dat zijn zusje niet zo wild moest doen en dat ze moest rusten. Zusjer Joy stelde voor dat shinxen haar broetje in het center konden blijven tot ze weer helemaal de oude was. De twee shinxs knikten tegelijk en volgden zuster Joy naar een kamer. Even later kwam ze terug. Ondertusse was het al laat in de avond "jullie kunnen wel blijven slapen, het is al laat" bood ze aan. Raven keek naar Sora "Dat aanbod neem ik graag aan, maar k weet niet of Sora blijft" zei ze. Sora zat een beetje afgezonderd, vond ze. Raven liep naar hem toe en legde haar hand op zijn schouder "Gaat het wel?" vroeg ze een tikeltje bezorgd.

Gaat het wel?" en Sora schrok op uit zijn gedachten.
hij voelde een hand op zijn schouder en keek langzaam op. hij veegde meteen zijn ogen droog hij was zo in gedachten dat hij dat niet in de gaten had gehad.
Sparky keek op en keek hem veel betekenend aan, de kleine pikachu kroop op zijn schoot en gaf een klein kopje om
"ik heb een nogal heftige periode achter de rug, mompelde Sora zacht maar wat wel te verstaan. Sparky sprong op en zocht in zijn tas naar zijn trainer kaart waar hij een foto van zijn moeder en broertje op had staan. Sparky tikte Raven aan en reikte haar de kaart aan.

Raven pakte de kaart aan die Sora haar gaf nadat hij haar had verteld wat er aan de hand was. Ze zag een foto van een vrouw en een jongetje die beide iets weghadden van Sora. "Dit is je famillie he?" zei ze zachtjes. Het liet haar denken aan haar ouders die weigerde uit hun ouderlijk huis e vertrekken. Ze waren gestorven van de honger omdat de natuur om hun huis heen aan het afsterven was vanwege het gebrek aan water. Het was een triest verhaal. Raven en haar broer waren vertrokken, wetend dat het de laaste keer zou zijn dat ze hun ouders zagen. Raven had zich voorgenomen nooit terug te gaan omdat ze niet wilde zien hoe haar ders eruit zouden zien nu hun ziel hun lichamen had verlaten. Het was nu een huisje temidden van een woestijn en telkens als ze eraan terugdacht zag ze haar ouders voor zich zoals ze waren vlak voor ze was vertrokken: Mager maar vol vertrouwen. Ze zuchtte en gaf de kaart terug "Ik snap wat je voelt, ik begrijp het heel goed maar je moet het achter je laten, kijk naar de dag van morgen. Je kunt niet altijd in het verleden blijven zitten, je moet denken aan het hier en nu, de toekomst en je vrienden" ze glimlachte hem bemoedigend toe.

Ik snap wat je voelt, ik begrijp het heel goed maar je moet het achter je laten, kijk naar de dag van morgen. Je kunt niet altijd in het verleden blijven zitten, je moet denken aan het hier en nu, de toekomst en je vrienden" zei ze na een lange stilte. Sora liet de woorden even tot hem doordringen en keek naar donkerblauwe ogen van Sparky die hem aankeek."ja, de jongen met het blonde haar is mijn tweelingbroertje Roxas en dat is inderdaad me moeder die er nu niet meer is, zei Sora uiteindelijk en wees op hem die vrolijk lachtte met hem en zijn moeder. Sparky sprong op zijn schouder en hij keek op. "Pika, zei Sparky bemoedigend en tikte vrolijk op zijn wang. Sparky was altijd bij hem gebleven hoe hoogachtend het moeilijk ook was voor hem hij was er altijd. Kio kwam wankelend aanwaggelen en keek Sora aan. "Kio is erg speciaal voor me, hij is het laatste wat ik van haar gekregen heb, zei Sora en Kio liep naar hem toe om zo bij hem op schoot te kruipen en keek uiteindelijk Raven recht in haar ogen aan.

Raven knikte begrijpend waarna ze plots een luide geeuw binnen moest houden. "Ik ben best wel moe, ik ga kijken welke kamer ik kan krijgen. Ik weet niet of jij hier ook blijft slapen maar anders kunnen we wel zo'n stapelbed nemen" bood ze aan toen Sora haar aankeek.Sora had een hechte band met zijn pokémon, Raven had een goede band met Melody en ook wel met Venray maar Shade bleef een beetje afstandelijk. Raven had niets om bij terug te denken aan haar ouders behalve het zwarte maankettinkje dat om haar nek hing. Ze raakte het even aan bij de gedachte. "Zuster Joy? Welke kamer kan ik krijgen?" vroeg ze. Zuster Joy gaf haar een sleuteltje met een nummer eraan. Raven knikte "Bedankt" zei ze vriendelijk. Daarna draaide ze zich om richting de slaapkamers "Ga je mee of blijf je hier? Ik heb kamer 14"

Sora voelde zich opeens erg slaperig worden en kwam overeind. "ik kom eraan, zei hij tegen Raven en voelde een stekende pijn in zijn knie opkomen. "Pika?, vroeg Sparky ongerust.
"het is niks, gewoon een verrekte spier ofzo, mompelde Sora die in de deur opening stond. hij trok ondertussen op de kamer zijn broek en shirt uit en deed zijn pyjama aan. er stond geen stapelbed in de kamer maar twee aparte bedden. Sora zette Kio op het voeteneinde en zocht een flesje. hij vulde het met Moomoomilk dat hij nog over had en gaf dat aan Kio. die begon het snel op te drinken. "Sparky, wil jij ook eten?, vroeg Sora aan de kleine Pikachu die knikte. hij rommelde in zijn tas en vond zijn zakje met broodjes.
en gaf een bruin bolletje aan Sparky die hem opat. "ehh, ik weet dat het niet goed voor hem is maar hij eet niets anders, zei Sora een beetje opgelaten toen hij Raven zag kijken. "Shiro, kom eruit, zei Sora en Shiro kwam slaperig uit zijn Pokéball. "chaaar,' geeuwde Shiro en sprong op bij hem op bed.