een naam voor Chimchar!

Raven besloot haar eigen pokémon in hun pokéballs te laten. De meeste van hen waren toch wat te groot voor in de kleine kamer. Ze keek toe hoe Sora zijn pokémon te eten gaf en reageerde niet op zin ontwijkende antwoord toen ze toekeek hoe hij Sparky een broodje gaf. Omdat ze liever niet halfnaakt met een tienerjochie in een kamer stond trok ze alleen wat van haar sieraden uit (wat ze eigelijk altijd deed) zodat ze in haar shirt en onderbroek sliep. Ze vouwde alles dat ze had uitgetrokken netjes op en legde het bij de rest van haar spullen. Toen ze haar riem met pokéballs afdeed ging een van de ballen uit zichzelf open. Venray kwam eruit en klom tegen het stapelbed op. Raven moest lachen "Oké, je mag bij me slapen" grinnikte ze. Venray maakte een tevreden geluid dat net iets te hard was op dit uur van de afvond. Zuster Joy klopte op de deur en vroeg of het wel goed ging. Raven antwoordde dat het allemaal oké was en dat ze stiller zouden doen. "Vind je het erg als ik het bovenste bed neem?" vroeg ze toen zuster Joy weg was. Venray was onertussen de lakens overhoop aan het halen maar dat boeide Raven niet zo. Raven klom behendig het bed op en liet zich erop vallen. Venray nestelde zich onmiddelijk bij haar in. Rave vond hem ongelofelijk schattig zoals hij daar lag. Ze gooide de frisse, witte lakens over zich heen en ging lekker liggen. Ze ging nog niet slapen maar bleef naar het plafond kijken "Wat is de bijzonderst pokémon die jij ooit hebt gezien?" vroeg ze.

"nee hoor, antwoordde Sora die al in bed lag. hij was erg moe en Sparky ook die geeuwde en rolde zich op.
hij hoorde opeens een hoop gekraak en hoorde dat Raven op haar bed lag blijkbaar was Venray uit zijn pokéball gekomen want hij ving de worden op: "Oké, je mag bij me slapen," Sora moest erom lachen en voelde dat Kio tegen hem opkroop. hij nurïede zacht een liedje(PonyoxD). toen hoorde hij haar zeggen: "Wat is de bijzonderste pokémon die jij ooit hebt gezien?" hmm, de bijzonderste Pokémon? dacht hij en kwam toen op Kio. "me eigen kleine Riolu, zei Sora als antwoord terug en glimlachte breed. terwijl hij Shiro dichterbij voelde komen..

Sora antwoordde dat zijn eigen Riolu waarschijnlijk de zeldzaamste pokémon was die hij ooit gezien had. "Ik denk dat ik, zeker een jaar of tien geleden een Celebi heb gezien vlak voordat deze ging tijdreizen. Het was in het bos bij mijn ouderlijk huis. Ik was op een plek waar ik nooit eerder was geweest, de begroeiing was er veel dichter en plots zag ik een fel, groen licht en de boombladeren begonnen vreemd licht te geven. Een paar seconde later was het weg. Ik denk dat het een Celebi was. Hij is geschapen door Arceus om samen met Shaymin de aarde te beplanten. Hij kan als weinige tijdreizen. Zijn bijnaam is 'de stem van het woud'. Als je hem hoort schreeuwen mag je je niet bewegen. Dat kan je herkennen als de bomenbladeren blauw beginnen te gloeien. Anders kan hij je meenemen naar een andere tijd." vertelde ze. Dit was een van de verhalen die ze in de boeken van haar ouders had gelezen. De verhalen van legendarishe pokémon vond ze altijd erg interessant maar ook erg spannend. Ze was altijd op zoek naar nieuwe mythes en verhalen over deze speciale pokémon. Ze was altijd al gek geweest op mythes en verhalen over pokémon.

"coool, zei Sora en onderdrukte een geeuw toen hij de vreemde gebeurtenis herrinerde. "in mijn thuisplaats vertelt de legende dat er een Mesprit woont diep in een grot vlakbij Lake Verity, toen ik op een dag met Sparky aan het spelen was in het meer verdronken we bijna, me vriendin Dawn en me broertje haalde me moeder maar een vreemde kracht had me weer weten op de kant te krijgen, sindsdien wilde ik eigenlijk een trainer worden en Mesprit ontmoeten en haar bedanken, zei Sora zacht maar net duidelijk genoeg dat Raven het had kunnen verstaan. weer ging er een pijnlijke steek door zijn knie en kwam direct overeind en stootte hard zijn hoofd tegen een hard ding van het bed. "auw, gromde Sora en wreef vertwijfeld over zijn kruin..

Raven hoorde zijn verhaal aan "Ik heb er weleens over gelezen... Mesprit. Deze zou helderziend zij-" ze werd onderbroken door een bonk tegen de onderkant van haar bed en een grommens 'auw'. Raven onderdrukte haar gegrinnik "Gaat het wel goed met je?"vroeg ze toen ze dacht normaal te kunnen praten. Ze had haar stem wat in volume laten dalen om andere bezoekers niet wakker te maken. Ze leunde opzij en liet zich wat naar beneden zakken zodat ze Sora ondersteboven zag "Wat gebeurde er?" vroeg ze. Vnray vergezelde haar door zichzelf een klein stukje met spinrag naar beneden te laten zakken. Met zijn grote paarse ogen die licht leken tegeven in het flauwe licht dat van buiten kwam keek hij naar Sora en zijn pokémon.

Sora stopte met wrijven over zijn kruin en hoorde een hoop gekraak toen Raven ondersteboven hing aan haar bed. "ehh, last van mijn knie, mompelde Sora opgelaten en wreef nog steeds over zijn knie. hij zag de brede grijns op haar gezicht en moest er zelf ook om lachen. "Pika?, vroeg Sparky slaperig en keek hem aan.
"er is niks, Sparky, mompelde Sora en aaide zachtjes over zijn hoofdje.

(srry dat hij zo kort is)

"Oké" zei ze en zehees zichzelf weer omhoog. Ook Venray kroop weer het bed op. Het was vast niets ernstigs. Ze keek naar de klok aan de muur en zag dat het nu écht laat was. "Weltrusten" zei ze. Venray maakte ook een geluid dat waarschijnlijk op hetzelfde neer kwam. Raven nestelde zich lekker in de frisse lakens en viel na een tijdje in slaap. Ze had een droom, het begon met eenherinnering:

Raven liep door het bos, ze was slechts negen jaar oud en stond op het punt iets heel bijzonders mee te maken. De bomen begonnen blauw te gloeien en een eind verderop zag ze een groen licht. Raven rende erheen en zag een kleine pokémon. Deze strekte zijn of haar pootje naar haar uit. Raven bracht aarzelend haar hand omhoog. Ze keek twijfelend achterom, denkend aan haat ouders en broer. Plots had ze haar keuze gemaakten pakte ze het pootje beet. Wit licht omsloot haar en de pokémon...

Raven schrok wakker. Het was vroeg in de ochtend en ze probeerde de slaap weer te vatten. Het lukte haar niet om weer in slaap te vallen dus klom ze voorzichtig uit het bed om Sora niet wakker te maken. Ze pakte wat spullen en sloop het kleine badkamertje in.
Zodra ze onder de douche stond nam e even de tijd om over haar droom na te denken. De kleine pokémon was vast Celebi geweest. Raven zuchtte en spoelde de kleding die ze die nacht aan had gehad even uit. Daarna draaide ze de douche uit en hing ze haar kleding te drogen. Ze kleedde zich aan met haar schone kleren die ze zojuist uit haar tas had gepakt. Ze ging terug de kamer in en deed zo zachtjes mogelijk haar sieraden om en aan. Ze haalde een borstel uit haar tas, ging in een stoel bij een klein glazen bijzettafeltje zitten en begon haar bruine haar te borstelen tot er geen klitten meer in zaten. Hierna begon ze het ei weer te poetsen tot Sora wakker zou worden.

Sora lag erg diep in slaap en werd de volgende morgen wakker. Raven zat al overeind haar ei te poetsen met Venray naast zich of zo leek het want zijn ogen waren nog niet aan het licht gewend. "chaaa, geeuwde Sparky en rekte zich uitgebreid uit. hij sprong op Sora's nek en likte over zijn wang heen ten teken dat hij wakker was. Sora keek naar zijn knie, gelukkig was het niet blauw of dik dus kon hij vanmiddag weer op pad naar Chimber Town en zijn eerste badge halen. "goeie morgen, mompelde Sora net hard genoeg zodat Raven het zou horen.

"Goedemorgen" antwoordde Raven. Plots herrinnerde ze zich dat Venray hier had moeten zijn. Ze pakte het ei weer in en klom het bed op dat een beetje begon te kraken. Venray lag niet te slapen, hij was ook niet in de bandkamer of onder het bed. Raven merkte pas een eind later dat de deur op een kier stond. Ze opende de deur en stapte de gang op. Met een knal viel ze op de houten vloer. Dat deed pijn... Ze draaide zich om en zag dat ze over een draad was gestruikeld die ongeveer tien centimeter boven de grond voor de deur gespannen was. 'Totodile, waterpistool!' schalde het plotseling door de gang. Raven wist dat dit niet veelgoeds te betekenen had.Een waterstraal schoo rakelings over haar heen en raakte de muur aan het einde van de gang waar Venray net op tijd opzij schoot. Hij had een groot web gemaakt dat de hele gang versperde als een soort muur. Een trainer stond aan de andere kant van de gang en Raven stond tussen hem en Venray in. 'Ga opzij!' riep de trainer tegen haar. Raven kon nog net op tijd opzij springen voor een tweede waterstraal afgevuurt door de pokémon van de trainer. "Venray, gebruik Shadow Sneak om je te verdedigen!" riep ze tot de verbazing van de trainer.

Sora keek haar na toen ze de gang op verdween en volgde haar. hij zag een jongen met een Totodile Venray aanvallen die de water gun afweerde met een Shadow Sneak. "hey!, Stop!, dit is een Pokémon Center!, riep Sora boos en ging voor Raven en Venray staan. "Pika!, riep Sparky die de jongen boos aankeek. "waarom zou ik stoppen?, vroeg de jongen schamper. en liet de Totodile nog een Water Gun doen die Sora volop raakte en tegen de muur liet knallen maar Sora liep meteen terug en werd kwaad. "Waarom deed je dat!, riep Sora kwaad en Sparky probeerde hem tegen te houden door zijn broekspijp vast te pakken.

Raven ging bij Venray staan en liet hem op haar schouders klimmen. Daarna liep z naar de twee jongens toe. "Waarom viel jij mijn pokémon aan?" vroeg ze boos. De jongen was n nogal verbaasd. Raven was veel ouder dan zij en hij had er niet veel tegenin te brengen. 'Hij, hij heeft dat' de jongen wees naar het web van Venray. "Dat is toch geen rede om hem aan te vallen?" viel Raven hem in de rede. Ravens blik veranderde en ze keek naar Venray "Zou je je web weer op willen ruimen voor Zuster Joy komt?" vroeg ze vriendelijk en beleeft aan de Ariados. Venray klom van haar af en begon zijn eigen web op te eten. "Zo doe je dat" zei ze tegen de jongen. De jongen keek een beetje beduust en verdween stilletjes richting zijn kamer. "Ehmmm... Sora, je staat nog in je pyama" zei ze zachtjes en ze grinnikte.

Sora keek toe hoe de jongen zijn slaapkamer in verdween en keek toen naar Sparky die beduusd naar Raven keek. "ehhh, Sora je staat nog in je Pyjama, zei Raven zacht en grinnikend. Sora werd knalrood en liep snel de kamer in. "auw, mompelde Sora en keek naar zijn knie die nog steeds pijnlijk klopte en wreef erover. "Pika?, vroeg Sparky en keek hem ongerust aan. "misschien moet ik inderdaad even laten nakijken, zei Sora en begon zich aan te kleden. hij waste snel zijn gezicht en wachtte op Kio die nog lag te slapen. Kio werd langzaam wakker en maakte blije geluidjes toen hij Sora zag en kroop zijn schoot. Shiro en Sparky waren weer aan het spelen."zou jij voor nu even op me Pokémon willen passen?, vroeg Sora en kloppende gevoel werd erger.

Sora werd rood en dat deed Raven glimlachen, of nee... grijnzen. Ze wachtte buiten de kamer op de gang tot Sora klaar was. Ze keek toe hoe Venray zijn web afbrak, vanuit de kamer klonken speelse pokémongeluiden en het geluid van stromend water. Even later klonk er een stem, Sora's stem. Hij vroeg haar of ze even op zijn pokémon wilde passen. Raven deed de deur open en Venray schoot voor haar door de deur. "Is goed" zei ze toen ze naar binnn stapte. "Ik heb een meertje achter het pokécenter gezien. Daar wilde ik heen, gaan om Melody wat te laten zwemmen. Sparky, Shiro en Kio kunnen wel mee." stelde ze voor. Het leek haar een goed plan. Venray wilde net beginnen met het spinnen van een web bij het stapelbed maar Raven gebaarde hem dat hij dat moest laten. Venray luisterde en klom weer op haar schouder terwijl ze haar spullen bij elkaar raapte en in haar tas deed.

Sora knikte en riep zijn Pokémon bij elkaar. "Kio, Sparky en Shiro jullie gaan met Raven mee naar buiten, passen jullie een beetje op Kio?, vroeg Sora aan Sparky en Shiro maar Sparky leek niet echt blij dat hij zonder zijn trainer naar buiten moest. "chu?, en Sparky tikte hem aan met zijn pootje. "hey, het duurt niet lang, ga nou maar mee, zei Sora en pakte zijn tas en liep meteen de gang op. hij hoorde Sparky nog zijn naam roepen maar Sora kon de pijn nu even niet verdragen. "zuster Joy?, zoud u even naar me knie willen kijken?, vroeg Sora beleefd een werd nogal rood van verlegen. "natuurlijk, antwoordde ze en wees hem een krukje toe. hij stroopte zijn broekspijp op en ze begon hem na te kijken. "het is niets ernstigs alleen een beetje verrekt, zei zuster Joy en verbond voorzichtig zijn knie. Sora knikte en bedankte haar. hij liep naar buiten wat niet echt soepel ging door het verband. Sparky rende blij in zijn armen alsof hij hem gemist had. "sorry, ik moest er echt even naar laten kijken, ik heb nogal slechte ervaringen met blessure's, zei Sora monter en dacht terug aan de Area of Fire avontuur met Nuri en Chimchar..

Raven knikte en ging naar buiten met Sora's pokémon en Venray. Ze nam de achteruitgang van het pokécenter en vestigde zich bij het meer naast een groot rotsblok. Venray klom op het rotsblok en bleef daar in de vroege lentezon zitten. Sora's pokémon bleven in de buurt terwijl Raven Melody uit haar pokéball liet. De grote lapras verscheen in het water en maakte een zuiver, vrolijk geluid. Melody spatte met haar vinnen wat in het water en dook even onder. Melody was duidelijk in haar element en de aanblik hiervan deed Raven goed. Ze leunde tegen het rotsblok en besloot ook Shade van de eerste stralen lentezon te laten genieten. Shade plukte een grashalm en begon erop te kouwen terwijl ze aan de zonzijde van het rotsblok in het gras ging zitten. Op dat moment kwam Sora terug. Sparky ging meteen op hem af om hem te begroeten alsof hij hem gemist had.

"heey, kerel, zolang ben ik toch niet weg geweest, grinnikte Sora en liep halfhinkend naar Raven toe en plofte naast haar neer. Sparky ging tussen zijn benen zitten en keek hem aan met zijn donkerblauwe oogjes.
"ik ga heus niet dood hoor, zei Sora en stompte zachtjes langs zijn wangetje. Kio kwam verdrietig aanlopen.
"heey, wat is er?, vroeg Sora en keek de kleine Riolu aan. zijn kleine oogjes twinkelde en blijkbaar was er iets gebeurt waarvan hij was geschrokken. "ben je gevallen?, vroeg Sora en Kio knikte en kroop tegen hem aan.
Sora lachte, wat konden baby Pokémon toch schattig zijn. Sparky keek Raven aan en ging naast haar zitten terwijl Sora een pleister pakte. Kio voelde zich al wat beter en rende weg met Sparky. Sora grinnikte en wreef over zijn knie. Sparky kwam terug en maakte Sora nat met water. "heey, die krijg je terug!, riep Sora lachend en Sparky lachte hem uit.

Raven strengelde haar vingers achterhaar hoofd in elkaar en keek naar de spelende pokémon. Het was een heerlijke dag, wat zou ze gaan doen vandaag? Misschien moest ze even bij de twee shinx gaan kijken... Raven wierp een blik op Sora die in het gras zat. Sparky wilde blijkbaar een watergevecht want hij spatte Sora nat. Raven zuchtte en keek naar de lucht. Wolken dreven voorbij naar het noorden en een warme lentebries vanuit het zuiden maakte het een aangename ochtend. "Misschien moeten we zo maar n's bij shinx gaan kijken" stelde ze voor. Venray kroop vanaf het rotsblok op haar schouder en Raven streelde de hoorn op zijn kop en Venray pruttelde wat.

(heel inspiloos T.T)

Sora keek om toen Raven zei: "Misschien moeten we zo maar n's bij shinx gaan kijken" .
"is goed, zei Sora en het water droop van zijn kleren. Sparky begon ook Kio te bekogelen en die schrok zo erg dat hij zich achter Raven verschool. "Kio, het is maar water, zei Sora grinnikend en knielde zodat de kleine Riolu naar hem toe liep. Sora pakte een beetje water en goot dat voorzichtig over zijn koppie heen. Kio begon te lachen en blije geluidjes te maken en spatte Sora nog meer nat. "laten we maar gaan kijken bij de Shinx, zei Sora en had zijn shirt uitgetrokken die kletsnat was. hij keek Raven opgelaten aan en werd knalrood omdat hij in zijn blote bovenlijf stond.

Raven grijnsde toen ze Sora rood zag worden, in het zwembad droeg je toch zeker ook alleen een zwembroek? Ze keek naar haar eigen pokémon. Melody kon hier wel blijven en Shade kon ook prima voor zichzelf zorgen. Venray bleef op haar schouders en rug zitten dus besloot ze hem gewoon mee te nemen. "Ik ben zo weer terug" zei ze tegen de lapras. Daarna draaide ze zich om en liep ze het pokécenter binnen. Daar liep ze Zuster Joy tegen het lijf "Goeiemorgen, we kwamen even kijken hoe hetmet Shinx en haar broertje gaat" informeerde ze. Zuster Joy knikte en wees hen de kamer nadat ze had verteld dat ze net te ete hadden gehad. "Bedankt" zei Raven toen ze bij de kamer waren. Zuster Joy liep weg en Raven klopte zachtjes op de deur "Wij zijn het" zei ze met de gedachte dat shinx haar stem wel zou herkennen. Er klonk een vrolijk geluid achter de deur vandaan en Raven opende de deur. De twee stonden bij een bakje waar nog maar een paar brokjes pokévoer in zaten. Beide zagen ze er gezond en opgewekt uit. "Zo te zien gaat het een heel stuk beter met je" zei ze vriendelijk terwijl ze bij de twee Shinx hurkte. De twee riepen hun tevredenheid uit en Raven glimlachte. Zuster Joy verscheen in de deuropening 'ze kunnen nu gaan als ze dat willen' zei ze. De twee kleine pokémon knikte "We kunnen jullie wel naar het bos brengen" stelde ze voor. Maar de twee schudde hun kop "Oké dan, wij zijn achter het pokécenter bij het meertje" na dat gezecht te hebben stond ze op en liep ze terug naar de deur. De twee jonge pokémon volgde haar "Volgens mij willen ze mee naar het meer" zei ze tegen Sora.

"kom, laten we gaan dan, zei Sora en Shinx maakte een blij geluidje. "wedstrijdje?, vroeg Sora met een grijns.
"shinx!, shinx, zei het broertje en ging in positie staan. het zusje bleef dichtbij Raven terwijl ze toekeek hoe Sora en Shinx de hal door rende. maar algauw werd sora moe en plofte hij bij een boom neer en wreef over zijn zere knie heen. "Shinx?, vroeg hij met een zielig ondertoontje. "ik ben oke, grinnikte Sora en ging met zijn hand over zijn koppie. ondertussen lagen Sparky, Shiro en Kio vlak bij Shade. Sora wachtte ondertussen op Raven met zijn kleine zusje.